" benden kaçabilceyini mi sandın küçük sevgilim . Sabahtan beri kokunu hiç almadım küçüğüm ve bunun ne demek olduğunu biliyormusun" Duyduğum kelimelerle daha da çok titremeye başlamıştım. O ise hala üzerime gelmeye devam ediyordu . "Ben sensiz bir saniye bile duramazdeken sen kendini benden tam 4 saat mahrum ettin bu ne demek biliyormusun bebeğim " Artık titremekten yorulmuştum bu koskocaman taht odasında herkes olan bitenin farkındaydı ama kimse bana yardım etmiyordu yada kralı durdurmaya çalışmıyordu. Ben artık tamamen onu esiri olmuştum sanki beni duymuşta bu sözleri kanıtlamak için bir kez daha konuştu . "Bu kaçışının bedelini bu gece ödeyeceksin bebeğim ve bir daha da buna yeltenmeyceksin " Duduklarımla olduğum yerde kaldım . Sanırım sonum gelmişti

Ben glamour prensesi prenses Amber. Bir cadı tarafından üzerime kara büyü yapıldığı söylensede ben buna inanmıyordum. * Herşey bahar festivalinde başlamıştı. Babamı ve krallığımı geride bırakıp aşık olduğum kralın yanına gidiyordum . Öyle birine kaptırmıştım ki kendimi bunun geri dönüşü yoktu. Zaten geri dönmeye de hiç niyetim yoktu. Aşık olduğum adam normal biri değildi. O herkesin korkup kaçtığı , zalim , korkusuz, kötü kraldı.

⏳Eczacı Hâle aylar süren baş ağrısı için tomografi çektirir.. ⏳Ama o tomografi cihazı değil zaman makinesidir.. ⏳Gözlerini açtığında kendisini Osmanlı sarayında şifacı olarak bulur..

Geçmişten gelen bir aşk olup yıllar sonra karşılaşan çiftin her geçen gün yeni bir gerçek öğrenmesiyle bir türlü yakınlaşamazlar ve bunlarla baş etmek için birlik olduklarını anlatan bir hikayedir.

Unutmamak gerekir ki galibiyetin rehaveti felakete kapı aralar...

Snowen isimli bir krallık ve yüreğini saran büyü korkusu ile bir katliam başlatan Snowen Kralı. Bütün bunların üzerine ortaya çıkan büyücü Leyal ve dövmelediği çocuklar, işte bu Kader Mahkumlarının Hikayesi... Snowen isimli Krallığın genç kralı Lord Herman bir büyücü katliamı başlatır ve şüphelendiği kadınları teker teker ortadan kaldırmaya başlar. Bu vahşi süreç büyücü Leyal`in ortaya çıkması ve seçtiği çocukları "Dövmeleme" Adı verilen yöntem ile lanetlemesinin üzerine kesintiye uğrar. Tabii ki olaylar bu kadarla sınırlı kalmaz, bütün bu yaşananlara denekler de dahil olur. Kader Mahkumları`nın hikayesine hoş geldiniz.

“Ne yazık ki gerçekler, her zaman ortaya çıkacağı günü bekler,” dedim, vücudum hıçkırıkların ardından titrerken. “O gün geldiğinde, kalbime sapladığın hançeri çıkarıp sana saplamak için gözlerinin içine bakacağım. Ve sen… bunu bile bile, gözlerim gözlerinle buluşsun diye bana yalvaracaksın, Kral Aren.” İhanet, sanılanın aksine her zaman zehirli değildir. Öyle ihanetler vardır ki, düşman da kardeş de acı çeker. Öyle terk edişler olur ki, terk eden de terk edilen de... onları izleyen bir çift gözde tuhaf bir huzur bırakır. Ve bazı ölümler vardır ki... bir soytarıyı deli eder. Bir bakmışsın, gülüşleriyle sarayları inleten o soytarı, şimdi karanlık bir mahzende, tek başına nefes alışlarıyla titriyor. Titreyen nefes büyür... büyür... sonra kulakları kanatan, yürek yakan bir çığlığa dönüşür. Kulağını tıkarsın, gözlerini kaparsın... ama nafile. Gözlerini tekrar açtığında... yer altının en karanlığında mahvolan o soytarı, Velvaria Kralı’nın tahtının solunda tüm ihtişamıyla kraliçe olmuştur. Değişmeyen tek şey... gözlerindeki yangındır.

İşgal altındaki bir krallıkta hayatı boyunca soyu belli olmayanlara takılan aşağılayıcı `Sahipsiz` lakabıyla anılmış olan bir kız düşünün. Şimdi de o kızın aslında yıllar önce meydana gelen işgal sırasında abisinin saraydan kaçırarak kurtardığı bir prenses olduğunu düşünün...

Meyveler üzerine kurulmuş bir krallık. HOŞAFEYN Yıllar yılı öncesi mezo`ların yaşadığı Mezopotamya üç parçaya ayrıldı ve Hoşafeyn in kuruluş destanı başlamış oldu. Savaş yerine barışın hakim olduğu bu topraklarda kaygısız büyüyen çocukların oyun oynadığı büyük üzüm bağları, kedilerin büyük bir tutkuyla tırmandıkları limon ağaçları, açan çiçekleriyle yazın gelişini haber veren ayva ağaçları ve bir araya gelerek oluşturdukları halkımızın gözbebeği hoşafımız hep birlikte senin gelmeni bekliyorlar. Haydi, aramıza katıl, seni bekliyoruzz Not, hoşafeyn i alıntılamak isterseniz hesabımı kaynakça olarak belirtmenizi rica ediyorum. Bu nacizane uyarımı dikkate alırsanız sevinirim.

4 Büyük krallık... İgnis Ventus Solo Mare Ventus Krallığı`nın ikinci kızı, ailenin değil tüm krallıkların yüz karası "Tanrı`nın yüz çevirdiği prenses" krallık soyundan gelen fakat hiç bir güce sahip olmayan tek kişi Bellatrix,içinde herkese karşı derin bir öfke var çünkü sadece ailesi değil tüm diyar tarafından hor görülüyor fakat bu yaptıkları onların başına büyük bir bela açabilir. Çünkü Bellatrix sanıldığı gibi güçsüz zavallı bir kız değil. Bu bir intikam hikayesi, kanla yıkananan diyarın yeni Kraliçe`sinin hikayesi... Bilinen ve bilinmeyen tüm varlıklara sahip olmak aslında zor değil tabi doğa ananın kalbini çalarsanız...

Lira Veylor, babasının emriyle Ashvelen Sarayı`na hizmetkâr kılığında sızmak zorunda kalır. Bu görev, sandığı kadar basit değildir. Çünkü bu yolun bir girişi vardır… ama çıkışı yoktur. Lira, babasının sözünden çıkamayacak kadar sadık, ama içine düştüğü oyunun büyüklüğünden habersizdir. Sarayda görevine başlar başlamaz her şey değişir. Özellikle de biriyle karşılaşınca: Draven Elvaris. Soğukkanlı, gözünden hiçbir detayı kaçırmayan Draven, Lira`nın bir hizmetkâr olmadığını anlamakta gecikmez. Lira, bir kez bu oyuna adım attığında, ihaneti de, kırılmayı da, iç içe geçmiş yalanları da ardı ardına yaşar. Peki Lira, saklanan gerçekleri kabullenebilecek mi? Yoksa, kalbini bile bu yolda feda mı edecek?

Her şey sıradan bir gün gibi başladı... ama zaman, sessizce raydan çıktı. Genç bir kadın, adımını o taş duvarların ardına attığında, ne geçmişe ne de geleceğe aittir artık. Bu, bir tarih kitabı değil. Bu, geçmişin içinde yeniden yazılan bir hayat hikâyesi. Bakışların dili vardır burada, duvarlar sır fısıldar, kalp ise en olmayacak yerde yolunu bulur. Ve bazen, en imkânsız yer en gerçek hissettiren yer olabilir.

Ailesinin intikamını almak için kimliğini gizleyerek kraliyet sarayında hizmetçi olarak işe başlayan genç bir kadın, planlarının ötesinde bir gerçekle yüzleşir. Sarayın karanlık koridorlarında intikamla adım adım ilerlerken, karşısına çıkan prens ile aralarında beklenmedik bir bağ oluşur. Güven mi, intikam mı? Kalbiyle aklı arasında sıkışıp kalan genç kadın, hem geçmişin acılarıyla hem de sarayın derin sırlarıyla yüzleşmek zorundadır. Sarayın ihtişamının ardındaki karanlıkta bir ışık yanar: İntikam mı, aşk mı?

Liya bir Türk boyunun kızıyken, ailesinin bir baskında katledilmesi sonucu küçük kardeşi ile birlikte Loran krallığına sığınır. Tek isteği kardeşi ile birlikte mutlu ve özgür bir yaşam sürmektir. Bunun için sıra dışı güzelliğini herkesten gizlemeye karar verir. Lakin onu hiç ummadığı birisi fark eder. O kişi Kral Leonardo`dur!

"Burada duracaksın Tamay. Yamacımdan ayrılmayacaksın. Bunu aklına yaz." "Sizden nefret ediyorum. Ne istiyorsunuz benden? Bunca yıl sonra niye?" Köşk korumalarına onu içeri götürmelerini işaret ettim. Nefretini duymak canımı yakıyordu. Alışacaktı, alışmak zorundaydı. Brocha çok uzun süre ayakta kalamazdı ve onu ancak bu şekilde koruyabilirdim. O benim çocukluğumdan kalan tek şeydi. Onu götürmek için hareketlenen korumalardan kurtulurken bağırdı. "Bırak. Dokunmayın bana, yürüyorum. Bırakın." Sesi titriyor yine de omuzlarını dimdik tutuyordu. Korumalar onay almak için bana baktığında gözlerimi hafifçe kapatıp açtım. Tamay çoktan odasının yolunu tutmuştu. Öfkeli adımları yeri döverek, hışımla uzaklaştı. Arkasından bakarken derin bir nefes aldım. Yüzüne karşı veremediğim cevabımı söyledim. "Çünkü karşımda sen dururken bu savaşın parçası olamam."

Prenses Mona sarayın duvarları arasında sıkışıp kalmış, hep ordan oraya çekiştirilmiş, bir prenses olmaktan sıkılmış bir kız çocuğu... Onun bu ihtişamlı aynı zamanda boğucu hayatına biri girer ve tüm dünyası değişir. Mona bu kişiyle yeniden doğar ve hiç ummadığı bir mutluluğu bulur. Ama hayatın ona hazırladığı acılar ve yalnızlık duygusu hayatını altüst eder....

Asilesini katleden krallığın sonunu getirmeye ant içmiş bir suikastçı, Ve o krallığın lanetli olarak anılan karanlık veliaht prensi.

Dreamede ücretsiz 7.bölüme kadar yayında kalan bölümler düzenleniyor.Burada sadece ufak bir fikir oluşturulmuştur. Burası Saray, kimseye güven olmaz. Delian, karanlıkla yoğrulmuş bir dünyada, her gece kendisini daha da derinlere çekerken, bir soru sürekli zihnini kemiriyor: Gerçekten birine güvenebilir miyim? Aynalar, gölgeler ve zehirli yudumlar arasında, içindeki karanlıkla yüzleşmeye çalışırken, hiçbir şey göründüğü gibi değil. Ve belki de söylenmesi gereken asıl cümle şudur:Bana bile güvenme… Burası "Saray"kimseye güven olmaz. Sevgiler,Dikenli Papatya.. GÜVENME DEDİM SANA! -Bilinmeyen kişiden - Her hafta 2 yeni bölüm

Kralım kraliçem....

Bazı yolculuklar sadece bir kaderin değil, bir dünyanın yazgısını değiştirir... Onlar, artık sıradan insanlar değiller. Kimi geçmişinin gölgesinden kaçmaya çalışıyor, kimi kaderinin yükünü omuzlarında taşıyor. Bir kehanet ise bilinmeyen gerçekler uğruna herkesin yollarını kesiştiriyor. Artık kendi içlerindeki karanlıkla yüzleşirken birbirlerine sığınmaktan başka şansları yok. Peki gerçekler açığa çıktığında, kim ayakta kalabilecek?

Höpbattı serisinin ikinci kitabıdır. Yine çocuklar için şiir halinde yazılmıştır. Bunu da seveceğinize eminim. Saygı ve sevgiler...

Lissie Rylian sadece kasabadaki her insan gibi normal sıradan samimi bir hayatının olmasını istiyordu.. Ama o eski zamanlardan beri var olmuş ve bu günlere kadar izlerini sürdürmüş olan Rylian kraliyetinin bir prensesiydi.. Gayet iyi herkesin onun yerinde olmak isteyeceği bir hayatı varmış gibi görünsede aslına bakarsak fazlasıyla zor gerici kaoslu bir ortamdı.. En azından Lissie Rylian`a göre.. Onun da herkes gibi gerçekleştirmek istediği hayalleri vardı.. Ama nafile.. O büyük soylu Rylian kraliyetinin bir prensesi olduğu için hayallerini gerçkleştiremezdi..Bir prenses olarak sorumluluklarnı yerine getirmeliydi.. Annesi ve babası da onu bu kaosa itiyorlardı..özellikle gaddar sadece dünya onun etrafında dönüyormuş sanan bencil Annesi..

Peagala Krallığı`nda Güz festivali vakti gelmişti. Halk her sene yaptığı gibi limana yayılmış, Güz Perisi`nin denize yeniden hayat vereceği o anı bekliyordu. Karanlık denizi aydınlatan o ışık bir kez daha etrafı sarmıştı. Kutlamalar ve şenlikler tüm hızıyla devam ederken perimiz bir çizgiyi geçtiğinin farkında bile değildi. Bir yıl daha bitmişti ve artık kendisine bu güçleri öğreten gizemli mektupların sahibiyle tanışacak kadar büyümüştü. Saltanat oyunları arasında sıkışan bir prenses olmaktan daha fazlasını yapmak için doğduğunu yavaş yavaş öğrenecekti. ------ Gözlerimi kırpıştırarak araladım. "Çok güzel..." Mırıltımı duyamamış gibi kısılan gözler "Çok güzeller..." diye yenilediğimde şaşkınlıkla büyüdü. Yastığın üstündeki kolumu kaldırdım ve o gözlere uzandım. Elimi şakağına koyarak kısa bir an kapattığı gözlerini sevdim. Ardından elini elimin üstüne koydu ve yavaşça çekti. İç çektim. Bu güzel gözler bana birini hatırlatıyordu. Yüzüm asıldı. "Pislik..." O güzel gözleriyle gezmesi haksızlıktı. Alnımda anlık bir baskı hissettim. Sonra el saçlarımda gezinmeye devam etti. Bütün stresimi atıyordu. Uzanıp saçımdaki eli tuttum. Minnettar şekilde üstünü sevdim. Rüyada mıyım? Neden bilmiyorum ama bu düşünce hoşuma gitti. Sevdiğim elinin parmaklarına parmaklarımı geçirdim. Gülümsedim. "Gel..." Hep bana gel. Başka yollara sapma. Başka yüzlere dönme. O güzel gözlerle hep bana bak. Benim bile bilmediğim bir arzuydu bu. Dudaklarımdan dökülen kelimeler beni rahatlatmıştı. Fakat "Nereye geleyim?" dediğinde beni duymadığını anladım. Somurtarak iç çektim. Kolunu yakaladım ve kendime çektim. "Yanına mı?" Şaşkın sesine başımı salladı. Durakladı, elini çekti. Gidecek mi? Hayır. Üstümdeki battaniye ve yorganı aralayarak oturdu. Ardından yanıma uzandı. Yüzüme bir gülümseme yayıldı. "Sıcak..." Başını çevirip bana baktı. "Sen cidden..." Sonra sıkıntıyla iç çekti. "Gel buraya." Bana uzanan kolu sırtımı kaplayarak kendine çekti. Kolu belimi kavrayarak tutuyordu ve üstte kalan eliyle başımı okşuyordu. Başımı gömdüğüm göğsüne kedi gibi sırnaştım. "Çok güzel..." Kafasını kafama yaslayarak durdu. Kısa zaman sonra hissettim saçlarıma karışan nefeslerini. Derince iç çektim. Çok güzel kokuyordu. "Hep gel..." Göğsü derin nefesiyle inip kalktı. "Hatırlamayacaksın..." Mırıltısını duydum ama neden bahsettiğini anlayamadım. Sorgulamak yerine daha sıkı sarıldım. Sıcak beni sararken uykuya kapıldım.

"Sizi sevmek ölümün kıyısında gezmek gibi, Prenses. Öleceğini bile bile uçurumun kenarında yürümek gibi." "Bazı savaşlar sessiz kazanılır. Bir kalbi korurken onu kaybetmek gibi." "Bazıları güç kazanır, bazıları ise unutulmayı." 🪽 Bin beş yüzlü yılların sonunda büyük bir savaş meydana geldi. Henderson ve Davidson Krallıkları bu savaştan ağır hasar almadan kurtulmayı başardı. Ancak düşman krallık olan, Sapha Krallığı’nın Lideri Patrick Sapha duruma sinirlendi ve diğer krallıklar ile ittifak kurdu. Diğer Krallıkların neredeyse himayesine girmiş olan Sapha Krallığı, gün geçtikçe daha da büyük bir tehlike olmaya başladı. Bu duruma engel olmak için Henderson ve Davidson Kralları, çıkarları doğrultusunda bir görüşme sağladılar. Henderson Prensesi Nora Henderson ile Davidson Prensi Nicola Davidson, aynı masaya çağrıldılar ve onlara bir teklif sunuldu. Plan en başında Kralların istediği gibi gitti. Prenses Nora, Prens Nicola ile evlenmeyi; Davidson Krallığının gelecek varisi olmayı kabul etti. Ancak zaman geçtikçe Prenses, Prense karşı hisler duymaya başladı. Prens de aynı şekilde. Çıkarlar doğrultusunda ve mantık ile ilerlenen bu yolda, ters giden bir şeyler vardır. Prens ile Prenses’in aşkı krallıklardan daha üstün gelirken, Prenses için ölümün kıyısında yürüyebilecek birisi daha vardır.

"Düşünsene kalbin yok bir kere.." Bir kraliyet romanı.. Eylül 2024