Ahu Bade Aslan, sessiz bir kaçışla Berceste Mahallesi`ne gelir. Geçmişin yükünü sırtında taşırken, onu bekleyen Baran Yiğit Aldinç ile yolu kesişir. İkisi de kendi yaralarına sığınırken, bir görev onları yan yana getirir. Ve bazen en iyi roller, gerçeği saklamaz… ortaya çıkarır. Berceste Mahallesi artık bir yer değil, bir hatıra... Bir aşkın, bir direnişin ve bir kadının yeniden var oluşunun hikâyesi. ------------- Yeni bir mahalle, yaralı bir kalp ve geçmişe karışmış sırlarla dolu bir görev… Ahu Bade Aslan, Berceste Mahallesi’ne sığınırken sadece yeni bir hayata değil, beklenmedik bir aşka da adım atar. Baran Yiğit Aldinç’le yolları kesiştiğinde ise gerçek ile rol arasındaki çizgi silinmeye başlar. Berceste Mahallesi… bazen bir sokak, bazen bir sığınak, bazen de kalbin tam orta yeri.

Yaz dizisi tadında bir yaz kitabı okumaya ne dersiniz? Size hem temiz hem de İslami içeriklere uygun olduğunu söylesem... Sıcak, temiz, komşuluk ilişkilerinin samimi olduğu, içten bir mahalle olan, YAZ MAHALLESİ ile tanıştırayım öncelikle. Yıllardır bu mahallede yaşayan Süheyla, Ahsen ve Yüsra olmak üzere tatlı bir Kızlar Tayfası, Ve mahalleye yeni taşınan Bilal, Emrecan ve Efe olmak üzere deli dolu Erkekler Tayfası sizleri bekliyor olacak... Efenim gelin beraber, mahallenin mesire alanı olan `Gel Keyfim`de kafamızı dinleyelim.🌿🌸🌼

Hayatın koşuşturmacası içinde bazen durup etrafımıza bakmayı unutuyoruz. Oysa ki, doğanın bize sunduğu güzellikler ve içinde barındırdığı canlılar, aslında bize her an bir şeyler anlatmaya çalışıyor. Bu hikâyede, bir çocuğun gözünden doğanın sesine kulak veriyoruz. Ormanın huzur dolu atmosferi, sonbaharın renk cümbüşü ve masum bir kedinin gözlerinde saklı olan derin hikâye, bizi hem duygulandırıyor hem de düşündürüyor. Bu hikâye, sadece bir piknik macerası değil, aynı zamanda doğayla, hayvanlarla ve insanlıkla kurduğumuz bağın ne kadar kıymetli olduğunu hatırlatan bir yolculuk. Kedinin gözlerinde gördüğümüz o masum bakış, bize sessiz kalmış tüm canlıların sesi olmamız gerektiğini fısıldıyor. Belki de onların dilini anlamak için büyük bir mucizeye ihtiyacımız yok; sadece biraz merhamet, biraz duyarlılık ve biraz da çaba yeterli. Bu hikâyeyi okurken, belki siz de kendi çocukluğunuza dönecek, doğayla iç içe geçen anılarınızı hatırlayacaksınız. Ya da belki, bir kedinin, bir kuşun ya da bir karıncanın bile aslında ne kadar önemli olduğunu bir kez daha fark edeceksiniz. Çünkü her bir canlı, bu dünyadaki dengenin bir parçası ve onların sesine kulak vermek, hepimizin sorumluluğu. Umarım bu hikâye, sizde de doğaya ve hayvanlara karşı daha derin bir sevgi ve merhamet duygusu uyandırır. Kediciğin isteğini yerine getirip, onların sesi olmaya var mısınız? - "Doğa, bize değil, biz doğaya aitiz. Onu korumak ve sevmek, insanlığın en büyük görevidir."

Sevgili okurlarım, bir çok kitap okudum fakat güzel bir mahalle kurgusu ile karşılaşmadım. Bu görevi ben üstlenmek istedim. Umarım beğenerek okuyacağınız bir kurgu olur. Bana destek olursanız, beni çok mutlu etmiş olursunuz. Şimdiden teşekkürler.