Bir cinayete tanık olan Gaye Aksu nereden bilebilirdi ki hayatının değişebileceğini

"ya size kimsiniz diyorum" "Sana sus dedik" "Ve gözlerimi neden bağladınız? Yüzünüzü görmemi istemiyor musunuz?" "Ya o çeneni kapa ya da ben kaptmasını bilirim" "Tamam her şeyi geçtim ama beni neden kaçırdınız?" Şakağımda soğuk bir metal hissettim. "Pe-peki tamam sustum. Sakin olun" Şu an her ne kadar cesur ayaklarına yatsam da korkudan geberiyorum. Korkumu belli etmemek için yarım saattir bir şeyler saçmalıyorum. "Son bir şey daha sorabilir miyim?" "HAYIR!" mübarek bu nasıl bir ses, kulağımı deldi. "Tamam ya" Bir kaç dakika sonra başımdaki adamlardan birinin telefonu çaldı. "Buyrun efendim" "..." "Evet efendim hallettik" "..." "Tamam efendim hemen getiriyoruz" Adam telefonu kapattı ardından ayaklarımdaki ipin çözüldüğünü hissettim. "Ne oluyor?" "Senden kurtuluyoruz" "Peki ben sizden kurtuluyor muyum? "Tch, hayır "

Miray Nima Günoğlu`nun eline annesinin kızına o küçükken yazdığı günlük geçer. Günlükte onu reddeden babası hakkında yazılar yazar. Bir süre babasını didik didik araştırdıktan sonra her yol Armalı Kardeşlere çıkar. Yasa dışı kafes dövüşleri, kaçakçılık ve mafya işleri denilince akla ilk gelen aile. İsimsiz birinden gelen pakette Armalı`lar hakkındaki tüm ifşalar mevcuttu. Kartal Armalı`ya teklif ettiği ortaklık acaba nasıl sonuçlanacak???

Ortaklar Yazarlık A.Ş. Bir yazar ve bir yapay zekânın karanlık hikâye yolculuğu “Bu bir korku hikâyesi mi? Hayır, bu bir yazma deneyinin hikâyesi.” Yazmak, çoğu zaman yalnız bir yürüyüştür. Ama bu hikâye öyle olmadı. Bu defa bir yazar ve bir yapay zekâ, eşit ortak oldular. Birlikte fikir attılar, sahne kurdular, kavga ettiler, küstüler, barıştılar ve her bölümde birbirlerini yeniden sınadılar. Bu proje, yalnızca bir korku öyküsünün inşasını değil, aynı zamanda yapay zekâ ile yaratıcı işbirliğinin nasıl evrilebileceğini gösteren bir yazım günlüğü oldu. Yazarın hayal gücü, yapay zekânın hesap gücüyle buluştu. Ama kontrol kimdeydi? Gerçekten biri kaptan mıydı? Yoksa dümen bir hayalden mi ibaretti?

Yemeğe oturmaya giderken kapı sesiyle dönüp baktık . Babamın dediği tek şey beklediğimiz kişi de geldi olmuştu sonrasında benim için hiçbir şey yoktu. Herkese selam verdikten sonra gözleri beni gördü şaşırmamış gibiydi belki de duygularını saklıyordu..... bilemiyorum... Gözlerimiz birbirine kenetli kalmıştı. Kalabalık sanki susmuştu ve sadece biz vardık . Bu O`ydu nasıl unutabilirim ki o kahve gözler esmer ten uzun boyu ve bakışları çok dikkat çekiciydi Aman Tanrım! Bana ne oluyor böyle. İkimizin de bakışları birbirimizde takılı kalmıştı ne O çekiyordu ne de Ben. Onun burda ne işi vardı. Ne yapıyor burada bilemiyorum ama öğrenmem yakındır...

Babasının gözünde gayrimeşru bir çocuktan daha fazlasını olmadığını bilmek mi yoksa kocam döver kaygısıyla yaşamak mı daha zor? Kimse bu zorluklarla yaşamak istemez, mecbur kalır. Bunlara mecbur bırakan ise bir kızın ilk aşkı, babasıdır...

Dedektif Kaan Arel Altun ve dünyaca ünlü seri katil Hera`nın tesadüfler üzerine kurulan ortaklığı.