Hikayemizde resim konservatuarında okuyan bir üniversite öğrencisi var. Bu öğrenci okuldayken hocalarından biri ona erkek portresi çizmesini söyler. Kızınsa referansı yoktur, eve dönerken bir metrobüse biner. Bindiğinde bir adam dikkatini çeker ve onu çizer. Ama öğrendiklerinden sonra o adamı çizdiğine pişman olur...

Asel Ece üniversiteyi bitirmeye çalışan babası ile arası ne iyi ne kötü olan kendi halinde bir kızdı. Çok severdi ve sevilirdi. Normal hayatı vardı taki o güne kadar...

Her karanlığın bir aydınlığı her aydınlığın bir karanlığı vardı benim karanlığımda bana aydınlık olan Karen Öztürk`tü o benim biriciğimdi. ~Koralp Kara

İçinde bolca cinayet olan bir kitap

yeni basladigim bu yolculukta bana yoldas olursaniz sevinirimmm Karakter tanıtımı Kartal alemdar Mahalle abisi Her ortamda sözü geçer Sevilen bir karakterdir Boy:185 Saç rengi:kumral Esmer Nare albora Mahallenin şirin ve narin kızı Her ortamda olmasada onunda her dediği olur Sevilen bir karakter Boy:165 Saç rengi: sarışın Kumral Sevda kalkan Kartalın nisanlisi Hickimse sevmez Boy:175 Saç rengi: kızıl Sarışın Selma alemdar Kartalin annesi Herkes tarafindan sevilir Kocasına aşık bir kadın Murat alemdar Kartalin babası Herkes tarafından sevilir Karısına sırıl sıklam aşık Nursema yalçın Narenin en yakın arkadaşı Sevilen bir karakter Şuanlık sevdiği biri yok Taliplerini bekliyor

"Ve deli kadın hiç bir zaman af ne bilmedi. Deli adamsa hiçbir zaman zavgeçmedi. Ama vazgeçeceği an her şey bitecekti.." Aklımın bir köşesi onun yapmayacağına inanıyordu. En çok o ihanetten nefret etmiyor muydu? Neden bana bunu yaşatıyordu? Neden susuyordu? Acı çekmiyor muydu? Hiç mi sevmemişti beni.. Burada olanları asla unutmayacaktım. Sebep ne olursa olsun affetmeyecektim. Bu sefer hem can yakacaktım hem de affetmeyecektim. "Çık dışarı. Bir canavara verecek bir tane daha kalbim yok." Sakin davranıyordum ama kalbim ve aklım öyle bir yangın ve depremin ortasındaydı ki. Yine konuşmadı. Donup kalmıştı. "Kalbim eski kocama sadakam olsun." Her an yere yığılabilirdim. Ama o hâlâ gitmiyordu. "Atın şunu dışarı." diye bağırdım. Artık her şey bitmişti. Hayatım da biz de o da. Örümcek zambağı solmuştu, çölün ortasına terk edilmişti..