Bazen geçmişin yankısı, evrenin en karanlık köşesinden duyulur.” Yıkılan bir yıldız köprüsü, unutulmuş bir lanet, esir tutulan hükümdarlar… Ve onları birbirine düşman eden galaksiler arasında sıkışmış bir kehanet. Estelya kim olduğunu bilmeden yaşadı. Ama artık gerçekler uyanıyor. Melez kanı, unuttuğu bir evrenin kapılarını aralayacak. Peki ya o evren, düşmanıyla kalbinin bağlandığı yerse? Bazı savaşlar kılıçla değil, kalple kazanılır. Ama bazı aşklar… evreni bile yok edebilir.

"Senin tenin, bana ait bir harita. O izleri silmeye kalkan her el önce benim gölgemle tanışır, sonra toprağın altıyla." Beni duvara ittiğinde kolu, başımın hemen yanındaki duvara yaslanmıştı; diğeri ise bel hizasında, kaçışımı engelliyordu. Gözlerinde bir fırtına dönüyordu. Bastırılmış bir öfke mi, yoksa bastırılamamış bir arzu mu, ayırt edemiyordum. Nefesinin sıcak yoğunluğu yüzümü okşuyordu. Gömleğinin açılmış yakasından boynuna doğru uzanan damarları gerilmişti. Tenimin her zerresi onun varlığını hissediyordu; nefesini, bakışını, dokunmadan yaklaşan ellerini. Gözlerimi kaçırmadım. Yüzümün her detayını inceledikten sonra gözleri gözlerimle buluştu. Kalbim öyle bir hızla atıyordu ki, sanki tüm bedenim bu ritme kilitlenmişti. “Aynı şey senin içinde geçerli,” dedim kararlılıkla. Dudağının kenarı kıvrıldı. Ne gülümsüyor ne de öfkeleniyordu. Gözleri bir an için dudaklarımda takılı kaldı. Ve o an, başını biraz eğdi. Çenemin hemen kenarına kadar yaklaştı, sesi neredeyse bir fısıltıya dönüştü. "Sadece benimsin. Bunu aşk diye anlatamam… çünkü bu, kanımdaki tek emir." Yutkundum. Tüm bedenimi saran gerilim, korkudan çok daha fazlasıydı. Tehlikeli bir çekim, kaçılması gereken ama vazgeçilmesi imkânsız bir şey vardı, aramızda. Parmakları duvarda kıpırdadı ama dokunmadı. Dokunmaması, dokunmasından daha çok hissettirdi... Ada, gittiği okulda iki adam arasında sıkışır. Biri onun kalbine dokunur... diğeri sadece tenini değil, ruhunu da sahiplenmek ister. Ama bilmediği bir şey vardır: Her dokunuş, geçmişte saklı bir sırrın parçasıdır. Ve bazı sırlar... kan ister. Alev alev yanan bir sır, aşk, tutku, dostluk, dövüş ve çok daha fazlası... Her gün yeni bölüm. Bölümler uzun değildir. Bütün haklar saklıdır. 15.07.2025

"Benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun, küçük köstebek." Yutkundum. O, Eymir Valen`di. Aynı otelde, yan yana odalarda kalmıştık ve ben ona yakalanmıştım. Beni bir köstebek olarak görmesinin sebebi buydu çünkü hakkında bilgi toplamaya çalıştığımı sanıyordu. Oysa benim amacımın Eymir`le hiçbir ilgisi yoktu. "Peki ya sen, benim hakkımda ne biliyorsun?" "Bir köstebek olduğunu." Kendi söylediği cümleyi düzeltti. "Güzel bir köstebek." Dudaklarım iki yana kıvrıldı. Belki harekete geçip varlığını ifşa etmem gerekirdi ama ben genelde kuralları çiğnerdim. "Burada olmamalıydın." Dedim, net bir şekilde. Abimler onu fark ederse cesedini çıkartırlardı. "Burada olmasaydım yarattığım şaheseri görme imkanını nasıl bulacaktım?" Bence benden bahsetmiyordu, elbiseden bahsediyordu. "Şaheserini bana göndermek yerine evinde muhafaza da edebilirdin." "Seni evimde muhafaza etme fikrini sevdim." 🕸 Mafya▪︎Düşman Aileler▪︎Anlaşmalı Evlilik Yayım tarihi: 22.08.2025

Boynumdaki soğuk demir aniden tenimden ayrılıp yere düştüğünde baygın bakışlarım pencereden yatağın yanına kaydı. Bir yandan uzun süre nefessiz kalmanın etkisiyle öksürüyor, derin derin soluklar alıyordum. Yatağın yanında benden başka bir kişi olması gerekirken iki kişi vardı. Biri beni az önce öldürmeye çalışan kişiydi ve yüzü bana dönüktü, yatağa daha yakın bir yerde duran kişiye korkuyla bakıyordu. Kimdi beni ölümün huzurlu kollarından ayıran? Boynumdan süzülen sıcak kanımı hissettiğimde elimi morardığına emin olduğum boğazıma götürdüm, az önce bıçağın açtığı biraz derin, ince ve uzun olan yarayı tuttum ama acı hissetmedim. Beni öldürmeye çalışan adam, arkası bana dönük olan uzun boylu adama bıçağı savurdu ama sanki orada hiç kimse yokmuş gibi bıçak adamın içinden dumana temas etmiş gibi geçip gitti. Görüntüyü gördüğümde gözlerimin irileşemesini engelleyemedim, ne yani hayaletler gerçek mi? Yoksa bu başka bir şey mi, sonunda kafayı mı yiyiyorum? Açıklama: İnce, karanlık sınırlar... Berfin, zihninde sürekli yaşadığı karanlık bir mağaradan sıyrılmaya çalışırken bir yandan da geçmişini hatırlamak için çabalıyor. Bir gün yaşadığı korkunç bir olay sonrasında hafızasını kaybeden Berfin, terapilerle geçmişine dönmeye çalışırken rüyalarında ve gerçek hayatta yaşadığı olaylar arasındaki ince çizgiyi fark edememeye başlar. Karmaşık duygularla baş etmeye çalışırken yaşadığı her olay onu daha da derin bir kuyuya itiyor. Berfin, geçmişini aydınlatmak için verdiği mücadelede hem kendi iç dünyasıyla hem de dış dünyadaki zorluklarla karşılaşıyor. Bu kurgu, hafıza kaybı, kimlik arayışı, fantastik evren gibi derin konuları ele almaktadır. Berfin`in içsel yolculuğuna eşlik ederken, insanın zihninin karmaşıklığı ve dayanıklılığı hakkında düşündürücü sorularla karşılaşacaksınız. Roman; fantastik, psikolojik gerilim, gizem gibi unsurlarını bir araya getirerek sizi ilk sayfadan son sayfaya kadar sürükleyici bir deneyime davet ediyor. Yayımlanma Tarihi: 13/03/2025

Başlayacağız bakalım

❣️Kitabım hem MANİFAMLARA ve olmayanlara uygundur...❣️

Bazı anlar olurdu. Dudaktan çıkan sözlerin, kalpten hissedildiği zaman gerçeğe dönüştüğü o an. İnsan geceye fısıldar ve gerçekleşeceği zamanı bilmez, sadece bekler, bekler ve bekler. Seth, geceye fısıldarken o kehanetin neye benzediğini bilmiyordu. Nil, o defteri okumadan önce o kitabın dilini anlayabileceğini bilmiyordu. İkisi farklı zamanlarda kaplten dilek dilediler, gerçekleşeceğini bilmeden. Kim bilir, belki de gerçekleşmesini beklediğimiz her şey kalpten dilenmeyi bekler. ©atım|2025

Bu kitap fazla aksiyon içerir. Benim kafamda kurduğum bir diziyi yazıya döküyorum:) İleride evleneceği kişiyle parmaklıklar ardında tanışan çiftimize merhaba deyin. Aras ve Esin. Macera ve aksiyonuyla nefes kesici bir kitap ile karşınızdayım. Bu sefer ciddi ciddi bir diziden uyarlama yok. Tek bir cümle dahi. Şuan Akgün Gökalp Taşkın`ın ağlamak üzere olduğunu varsayaraktan söylüyorum yakında bir sürprizim olacak. İsimsiz Gözler- Texting Ay Yüzlüm - Yarı Texting Son Yemin -Aşk Hikayesi- Ölmek İstemiyorum Adlı ilk dört kitabımı da okumanızı öneririm. Onlardan gelenlere hoşgeldiniz derim, yeni gelenlere benim gibi ters köşeci bir yazarı tercih ettiğiniz için teşekkür ederim. İYİ OKUMALARR DİLERİİİMMM

Siz hiç kilo takıntısı yaşadınız mı? Tüm yemeklerin kalorilerini ezberlerlediniz mı? veya çok yediğinizi düşünüp kusmak zorunda kaldınız mı? Ben Loren. Loren Ataman. Veya takıntılı bir sürtükde diyebilirsiniz. Gocunmam çünkü bu hitaplar alışkınım taki o hayatıma girene kadar Evet lise kurgusu okumak isteyenler uçabilirr + her gün yeni bir bölüm

𝑆𝑜𝑛 𝑑𝑎𝑙𝑔𝑎 𝑘𝑎𝑛𝑎 𝑏𝑢𝑙𝑎𝑛𝑚𝑎𝑑𝑎𝑛

Ben glamour prensesi prenses Amber. Bir cadı tarafından üzerime kara büyü yapıldığı söylensede ben buna inanmıyordum. * Herşey bahar festivalinde başlamıştı. Babamı ve krallığımı geride bırakıp aşık olduğum kralın yanına gidiyordum . Öyle birine kaptırmıştım ki kendimi bunun geri dönüşü yoktu. Zaten geri dönmeye de hiç niyetim yoktu. Aşık olduğum adam normal biri değildi. O herkesin korkup kaçtığı , zalim , korkusuz, kötü kraldı.

🌟 Peri Masalı Her aşk bir masaldır. Ama bazı masallar, sırlarla yazılır... Volkan, Alina’ya sadece âşık değil; ona sanki kaderinden kopup gelen bir parçayla bağlı. Gözlerinin içine her baktığında bir cennet görüyor, ama bu cennetin ortasında karanlık bir sır var. Alina`nın söyleyemediği, ama içini kemiren o şey—söyleyemediği, korumaya çalıştığı o sır—bu aşkın önünde sessiz bir duvar gibi duruyor. Volkan, kalbinin sesini dinleyip Alina’nın gerçeklerini keşfetmeye kararlı. Ama her cevap, yeni bir soru doğuruyor. Alina’nın suskunluğu, Volkan’ın kalbinde ikilemler yaratıyor. “Ya beni hiç sevmediyse?” diye geçiriyor içinden… Peki ya gerçek, düşündüğünden çok daha karmaşıksa? Aşk, cesaret ister. Sırlar, cesareti sınar. Ve bazen… En büyük savaş, kalbinle yüzleşmektir.

Elleri bornozun kuşağına giderken bütün uzuvları titriyordu. Hala gözleri kapalıydı. Kuşağı çözdü bir omuz hareketiyle bornoz bedeninden kayarak ayakları dibine düştü. Her dokunuş ruhunda sarsılmalara neden oluyor, parmak uçları göğüs çevresinde daireler çizerek gezinmeye başladıkça yüreğine inceden inceye bir sızı düşüyordu

İnsan gözünün asla ulaşamayacağı kadar saklı bir yerde, dünyanın en görünmez vadisi uzanır. Bir zamanlar bu vadide; devler, kurt adamlar, sihirbazlar ve vadinin özgün sakinleri birlikte yaşardı. Ta ki devler ihanet edene kadar. Onların gözü artık sadece vadide değil, insan dünyasındaydı. Bu ihanet, görünmez vadiyi savaşın eşiğine getirdi. Ancak yaklaşan savaşın ortasında yalnızca kılıçlar değil, kalpler de sınanacak. İki dünya arasında sıkışmış kardeşler. Kalbini aşık olduğu insana adayan bir kurt adam. Ve bu aşkın gölgesinde, kardeşini korumak isteyen bir abla. Ancak kardeşi, kurt adamın geçmişten gelen kalp yarasına baskı kurmak üzere; o kadına aşık olmaya başlamaktadır. Her seçimin bir bedeli, her duygunun bir sırrı var. Ve şimdi herkes aynı fısıltıyı duyuyor: Yaklaşan bir savaş var. Ve zafer, her zaman iyilerden yana olur...

Siz hiç taksiye yolcu olarak binip şoföre aşık olarak indiniz mi?

Gelecek tarihlerde sonradan doğa üstü güçler kazanan ana karakter, Dünyada normal bir insanken kazandığı güçlerle ilgili başından geçen olaylarla içinde bulunduğu evrenden bile ayrıldığı bir yolculuğa çıkma hikayesi.

Gizemli kolyeden yayılan ışık hüzmeleri Astrum şehrin dört biryanına dağılmıştı. Bu ışık oluşumu insanların üzerinde bir etkisi vardı. Bir insana temas eden ışık oluşumu o kişinin zihnindeki anıları etkiliyordu. O kişi çok sevdiği yakınını kaybetmiş ise o zaman ışık oluşumu o kişinin kaybettiği yakınının silüetine, görünümüne bürünüyordu ve o kişi ile iletişime geçiyordu bir hayalet gibi o kişi onu kendi anılarında gördüğü gibi görüyordu. Işık oluşumları büründüğü kişinin davranışlarını konuşmasını görünümlerini kusursuz taklit ediyordu. Bu büyük bir sorundu yakınını kaybeden kişi korkuyor, yada aklını kaybetmesine neden olabiliyordu, hatta sevdiği kişinin yanına gidebilmek için intihara bile kalkışabilirdi. Astrum şehrinin dört bir yanına dağılan ışık oluşumları oldukça olumsuz etkilere sebep olmuştu. Bu oluşumlar başıboş amaçsızca rastgele ortaya çıkarak bir insanı etkiliyordu. William ve Elena bu durumu fark ettiklerinde kolyeyi kullanarak ışık huzmelerini geri toplama çabasına girdiler ve böylece William, Elena, Kevin, Thomas bir grup kurarak ışık hüzmeleri avlamaya başlamışlardı. Böylece zamanla gruba Spectre Corps ismini kazanmışlardı.

Zeynep’in kız ve erkek arkadaşlarıyla yaşadığı maceralar Macera sırasında Talha isminde bir çocuğa aşık olmasıyla hayatı kısmen değişiyor

Bu hikaye, Düş Âlemi`nde geçen, Rüya Avcıları`nın ve Kâbus Dokuyucuları`nın mücadelesini anlatır. Jack adlı genç bir Rüya Avcısı`nın intikam arayışıyla başlayan hikaye, Ariel adlı gizemli ve güçlü bir liderin ortaya çıkışıyla derinleşir. Kayıplar ve ihanetlerle dolu bu süreçte, karakterler Düş Âlemi`nin kaderini belirleyecek daha büyük bir tehditle yüzleşmek zorunda kalır.

Bu hikaye, ihanet, kayıp, intikam ve yeniden doğuş temalarını işleyen kısa bir epik anlatıdır. Başkahraman olan alpagun, bir zamanlar huzur içinde yaşadığı krallığını, amcasının ihanetiyle kaybeder. Bu ihanet, sadece siyasi bir darbe değil, aynı zamanda ailesini, kimliğini ve hayatını da paramparça eden bir kırılma noktasıdır. Hikaye boyunca alpagu`nun sürgün yıllarında nasıl büyüdüğünü, nasıl olgunlaştığını ve nihayetinde tahtını geri almak için nasıl savaştığını görürüz.

Tokito dünyasında insanlara hizmet eden bir insandı. Öldüğünde Tanrı tarafından affedilerek başka bir dünyaya gönderildi. Tokito, gözlerini açtığında suların büyüyle oluştuğu hayal gibi bir fantastik evrendeydi. Tokito kahraman olmak yerine Şeytan Kral olarak doğduğunu fark etti. Bir çok ırkın yaşadığı bu dünyaya ayak uydurmaya çalışan Tokito`yu nasıl zorluklar bekliyordu?

Aynaya baktığın zaman gördüğün yansıma, her zaman senin yansıman olmayabilir... (Yaşanmış olaylardan uyarlanmıştır)

Bu kılıç sadece bir silah değil, bir miras, bir sır, bir kader. ⚔️🗡️👑 Umarım beğenirsiniz iyi okumalar🤍✨

Bazı insanlar geçer hayatından, bazılarıysa kalır… Ama bir de birlikte büyüdüğün, güldüğün, ağladığın, sustuğunda bile seni anlayan insanlar vardır. Onlar senin ailen değilse bile, kalbinin en derin yerine yerleşmiş kardeşlerindir. Biz beş kişiydik. Beş ayrı karakter, beş ayrı hayat ama tek bir yürek gibi atan beş dost. Zamanla değiştik, savrulduk, bazı şeyleri kaybettik… ama birbirimizi hiç bırakmadık. Bu, kaybolmaya yüz tutmuş bir dostluğun değil; zamana direnen, acıya göğüs geren bir bağın hikâyesi

"Bir daha yüksek sesle konuşma yok tamam mı?" Sesinde yumuşak bir tını vardı. Normalde ona göre olmayan bir sesti. Yutkunmamak için zor tutum kendimi. "Niye ki?" Demeden edemedim. Merak ediyordum benim ondaki yerim neresiydi? "Sesinin kısılmasını istemiyorum Akça." Şuan başka bir durumda olsak anında `yaa` diye demeden edemezdim ama şuan gülümsemedim. Kızgındım ya ben ona. "Niye?" Dedim tekrardan. Sinirlenmesini bekledim ama sakince soruma cevap verdi. "Senin sesini duymam gerekiyor." "Niye?" Sabır diler gibi başını iki yana salladı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp gamzelerini göstererek gülümsedi. "Sesin bana huzur veriyor."