Vaveyla`da yayında olan "Kumarbaz" adlı kitabımın yan kurgusudur. Telif hakkı tamamen bana aittir çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır. ~♡~ Konsey`in deşifre oluşundan sonra Krallık derin bir sessizliğe gömülmüştü. Yıllardır çeşitli yollarla yönetilen bu sistem çöküş eşiğindeydi. Sistem kuruluş amacının dışına sapmıştı. Yıllardır üye bulmak amacıyla çeşitli ülkelerde kundaklama yapıp oradaki çocukları eğitim alanına getiriyorlardı. Çocuklar kart, maske, satranç kodları ve derece sistemiyle yönetiliyordu. Krallık uzun bir süre sonra sessizliğini bir idam kararıyla bozdu. Başkan`ın gözü o kadar kararmıştı ki kendi oğlunu idam ettirecekti. Krallığın hiçbir şeye acıması yoktu! Mona Karasu; Siyah Kuğu, altın maske sahibi, Siyah kod sahibi ve aynı zamanda Şah taşının temsilcisiydi. Vakit Soykan yıllar sonra Mona Karasu`yu ait olduğu yere getirmek için harekete geçmişti. ~♤~ "Vakit, duvardaki kim?" "Sus sadece izle."

"Ruhun sesi kalbe fısıldar, dinlersen yolu bulursun." Ailesi dağılmış olan ve geçmiş yaşanmışlıkları, onunla büyüyen sanrıları ile savaşan bir eğitim binasında öğretmenlik yapan Güneş Soykan isminin aksine karanlık dünyasının aydınını bulmayı ve kaderinin çizdiği yoldan değil, kendi tırnaklarıyla kazıdığı yollardan gitmeye kararlıydı. Ne yaptığını bilen, kendinden emin, dik duruşuyla göz alır her şeye rağmen güçlü duruşundan vazgeçmemiştir. Fakat bir gün karşılaşacağı kader günü dünyasını altüst etti. Karşısına çıkan hayat dengesini sarssa da olanlara ve olacaklara baş kaldıracaktır. Bu kader savaşında karşısında duranlara karşın yanında duracak olan Akgün Tanbaşından habersizdir. Güneş Soykan’ın yaşadığı her yaşanmışlık hafızasına kanlarla kazınmıştı. Artık ne biri gelip silebilirdi geçmişini ne de kader yazısını değiştirebilirdi. Kaderini kendi kazanın yoluna çıkan batardı. "Gözlerin güzeller, biri yaşam biri nefes," biri yaşam biri nefes. Su olmadan yaşam, orman olmadan nefes olmazdı. `Senin kızıl toprakların benim umudum.` demek istedim.

Çekilen her silahın bedeli vardı, içilen her şarabın ise bir günahı. Mevsimler gelip geçer anıların izi kalır o mevsimde. Her masumun göründüğü kadar masum olmadığı, unutulmaya yüz tutmuş kimlerde saklıydı her bir duygunun zerresi ancak her şey kitaplarda olduğu gibi mutlu son ile bitmezdi. Yıkımlar vardı bu ülkede biz ise dönüm noktaları ile değil mecburiyetten karşı karşıya gelmiştik bu hikayede mutlu son yoktu çünkü birimiz masum olmaktan çıkalı çok olmuş diğeri ise yalanla sakladığı gerçeğine devam etmek zorundaydı.

“İhanet, dünyadaki en alçakça şeydir.” Araf Klanı Kurul’una girebilmek için bedeller vermiştim. Kurul’a ihanet edeceğim, Kurul’u harcayacağım. Bedellerimin karşılığını alana kadar tek bir adam bile bırakmayacağım.