Karadeniz`in fırtınaları kadar sertti kaderleri. Dalga dalga üzerlerine çarpan nefret, her defasında ruhlarını daha da keskinleştiriyordu. Onlar birbirlerinin celladıydı belki... Ama aynı zamanda, ruhlarına işlemiş lanetli bir tutkunun mahkûmlarıydılar. kanla ihanetle gelen geçmişleri, acıyla büyümüş yaraları vardı. Ve bu yaraların arasında filizlenen aşk, ne temizdi, ne de masum... Sadece kanla boyanmış bir esaretti. Kuzey Tönge Demirkan Ahu Soykamer

Aylar önce "Geç kaldınız!" diyerek ağlıyordu kız , yere çökmüş başı eğik bir şekilde. Şimdi ise oğlan aynı şekilde yere çökmüştü, başı utançtan yere eğikti "Daha fazla geç kalmak istemiyorum..." diyordu. Yıllar önce yapılan bir hata, kızın geçmişini düzeltecek miydi? Tekrar bir aile sıcaklığı hissedip, güvenebilecek miydi? Aşık olabilecek miydi? İşte bunu yıllarca çare beklediği zaman belirleyecekti.

Hazal ile Gökhanın aşkı korkusuzlugu