İstanbul... sokaklarında hapsedilmiş düşüncelerin süründüğünü ve çiçeklerinin kanla sulandığı karanlık şehir. Her köşesinde korkuyu, ihaneti saklayan bir gölge var. Duru Ceylin Öztürk. Gündüzleri bir cerrah, geceleri maskesini takıp hükümete meydan okuyan genç bir kadın: Kasırga. Ve onun karşısında, en az kendisi kadar tehlikeli, maskesinin ardında sırlar taşıyan bir adam: Fırtına. Aynı düşmana karşı, farklı intikamlarla yan yana gelen ve maskelerinin ardına saklanan iki yabancı isim... Fakat maskeler düştüğünde, birbirlerine mi güvenecekler, yoksa birbirlerinin en büyük düşmanı mı olacaklar? İntikam, gerçekten özgürlüğü getirir mi?Yoksa sadece daha büyük bir yıkımı mı çağırır?

0293***:Hola hermosa abogada ,quiero conocerte lo maş pronto posible. Laren": Manyak mısın be?kimsin? canına mı susadın? 0293*****:Nos veremos pronto cariño ,no te preocupes Laren": Yabancı numaradan olmasa hemen bulurdum seni. 0293****":¿Cree que soy una persona tan estúpida que ne revelo a sabiendas ?Me subestima ,abogado .Sólo usted puede salvarme de eşe caso. Laren ":Engel atıyorum yine yazıyorsun pis şerefsiz bekle sen elimden çekeceğin var.

Türkiye’nin en karanlık köşelerinde, sadece kadınların yetiştirildiği bir tesis: G.R.A.N.T. Ve onun gölgesinde, erkek ajanların eğitildiği V.D.İ.A. Devletin en sadık ajanları burada doğdu. Şimdi ise hepsi sisteme karşı silahlanıyor. Kod adı Kara Mamba… G.R.A.N.T.’ta eğitildi. Ölüm onunla konuşur, kan onunla akar. Halk onu bir seri katil sanıyor. Oysa onun savaşı kişisel değil, ilkesel. Adaletin tek adresi vicdanı. Haktan Ulu Turan, V.D.İ.A.’nın en zeki, en disiplinli ajanıydı. Ama sistemin çürüdüğünü gördü. Artık onun da hedefi hükümetin kendisi. İki farklı tesis, iki farklı eğitim… Ama aynı karanlığa karşı açılmış iki ayrı cephe. Ve bu savaşta, düşman belirsiz; gerçek, ölümcül. Kara Mamba, distopik bir Türkiye’de ihanet, geçmiş, vicdan ve kanla örülü nefes kesici bir gerilim. Yılanın ısırığı değil, gözlerinin bakışı öldürür. Kara Mamba; "Ben kurban seçmem. Hayatta kalanlar seçildiğini bilir." Haktan Ulu Turan; "Öfkeyle öldürmedim. Ama hepsini hesaba kattım." Hükümete karşı isyan temalı: “Devlet gölgeyle savaşır sandık. Meğer gölgeymiş zaten.”

Silah... Mermi... Ve bir oyun... Tehlikeli bir oyun... Ölümün oyun, silahların ise oyuncak olduğu bir dünya. Umursamaz ebeveynler ile dolu bir dünya. Birbirlerini öldürmeyi oyun sanan çocuklar. Şirketlerle iş birliği yapan hükümet, Halkını korumak için mücadele veren bir devlet... Bir insan başına en fazla ne kadar bela açabilir? Bir insan tehlikenin kalbine en fazla ne kadar inebilir? Küçüklük hatanızın bedelini büyüyünce ödemek ne kadar adil? Can alan bir oyunu görmezden gelen ailelerin suskunluğu, kendi çocukları canlarından olana kadardı. İnsan kötü bir şeyin ucu ona dokunmadığı sürece görmezden gelir ve susar. Onların suskunluğu onlarca çocuğun canına mâl oldu.

Yeni tutsak ruhlar ve yeni kuklalar, yeni ölümler ve yeni doğumlar, yeni hayatlar ve yeni sonlar.  Aklıma akın eden niniyi dinlememeye çalıştım fakat bu çok zordu ninni bu sefer benim zihninin içindeydi.  Kafesin içine hapsedilen bedenler mi yoksa ruhlar mı? Şanslı olanlar bu defa kız çocuğu muydu? Gözlerini sımsıkı kapattım gözlerimin önüne gelen görüntülere engel olamıyordum. Kundaktaki yalanlar kül olmaya hazır mıydı peki? Uyu bebeğim, seni pışpışlayacak yalanlarım yok, uyan bebeğim kelebeğin yaşayacak zamanı artık yok. Bedenim ufak bir sarsıntı yaşadı, zihnimde ki sesler susmuyordu. Karanlıktan önce ki aydınlıkta hareket et bebeğim, yalanların seni gölgede bırakmak üzere. Uyu bebeğim... Uyu ki insanların tutsak kelebekleri olsun. Uyu bebeğim... Uyu ki senin tutsaklığın kendi elinden olmasın. Zalimler seninde rüyalarını çalmasın uyu ki, döndüğünde sığındığın bir mezar olmasın uyu bebeğim, uyu ki kucağımdan alıp götürdükleri kundaklar ortalarda dolanmasın, uyu bebeğim, yalanlarla değil ninilerle, uyu bebeğim, annenin soğuk bedeniyle değil tatlı diliyle uyu... ¤ Rusya`nın karanlık döneminde iyilik adına açılmış askeri akademiye kurban olarak verilen askeri piyonlar, tutsaklar... Milyonlarca kişinin bir tutsak olarak yaşamaya mahkum edildiği Ether Pyskhe. Piyonların başında bir vezir, hükümet başkanı... Ve oyunun olmazsa olmazı bir Şah, Mina Marian Karan. Acımasız düzene karşı çıkmasının sonuçlarını önemsemeden bu düzenden intikam almaya kendini adamış bir kadın. Peki ne kadar başarabilirdi bunu? Sahi bu uyanış tatlı bir nini ile mi olacaktı yoksa ağıtlarla mı? ¤ "BU İSİMLE YAYINLANAN İLK VE TEK KİTAPTIR. TAMAMİYLE ŞAHSIMA AİT OLUP KOPYALANMASI-ÇALINMASI- DAHİLİNDE HUKUKİ İŞLEM BAŞLATACAĞIMI BELİRTMEK İSTERİM."

❝Kazanan her şeyi alır.❞ ── 2024 yılında, 14 Mayıs`ta gerçekleşen ve bütün Türkiye`ye kök salmış bir cinayet vardı: Bir süredir babasının koltuğunda gözü olduğu iddia edilen başkan yardımcısı Altay Songur Çağın`ın ellerine kanını buladığı kişi, sağ kolu Giray Talaz Taşkın`dan başkası değildi. Kan, kurulan kumpaslar, sırta yenilen bıçaklar, ihmaller ve ihtimaller ile dolu bu masaya 1 sandalye daha eklenmiş, başkan yardımcısının suçunu aklamak için 29 yaşına yeni basmış, 1.5 sene öncesinde mesleğinin iftiralar ile elinden alınmasıyla birlikte kendi köşesine çekilen dedektif Hazan Duha Efser bu masaya dahil olan kişi olmuştu.

Doğduğumuz an hükümete boyun eğme bize borç bildirilmişti. Çocuk devlettik, zor kurulmuş, kayıplar vermiştik. bize anlatılandı bu. Bizim hükümetimizin bizim katilimiz olmaya çalıştığını anlayana kadar her birimiz bunu kabul etmiş ve öyle devam etmiştik. Ölenimize susmuş, toprağımıza bereketsiz demiş, tacire ihraç demiştik. Yediğin kaba tükürme diye büyütülmüştük ama yediğim kabı o gün değiştirmeye karar vermiştim. Yeni kabım için her şeyi ortaya dökmüş, tüm çirkin lafları yutmuştum. Yanımda olanlarla bir yola çıkmıştım ve sonuna doğru koşmaya çabalamıştım. Sonra yenisi için çabalayıp isyancı kimliğini kazandığım hükümet bu defa beni kapı dışarı etmişti. Kapının dışını belki ev yapardım kendime ama yüzüme kapanan kapının ardında evim dediklerim kalmıştı. İş en başa düşmüştü. İsyanla kurulanı yine isyanla yıkmak için bin yolumu bir yola çıkarmıştım. Asi, isyankar, yediği kaba tüküren, devletsiz... Bunlar bendim. Ben kozgalandım.

bir hükümet, keşfettiği gelişmiş formüller ve teknolojileri insanlar üzerinde kötüye kullanarak onları duygusuz ve zalim savaşçılara dönüştürmeye çalışıyor. Bu karanlık , hükümetin gizli laboratuvarlarında çalışan genç bir kız, Elara, kendini bu amansız dönüşüm sürecinin tam ortasında bulur. Elara, her ne kadar hükümet için çalışıyor olsa da, içten içe bu vahşi dönüşüme karşı büyük bir nefret ve direnç duyar. Elara, kendi ideallerine ve insanlığın korunmasına duyduğu derin bağlılıkla, sistemin içinden çürümenin ve yozlaşmanın kaynağını ortaya çıkarmak için mücadele eder. Yavaş yavaş, bu gizli ajandanın daha geniş çapta farkındalık yaratmasını ve diğer potansiyel müttefikleri harekete geçirmesini sağlar. Ancak hükümetin gölgesi uzundur ve Elara`nın her hareketi, onu ve sevdiklerini büyük bir tehlikeye atar. Acaba Elara, bu zalim sisteme karşı koymak ve insanlığı bu karanlık kaderden kurtarmak için yeterince güçlü olacak mı? Yoksa hükümetin dehşet saçan deneylerinin bir sonraki kurbanı mı olacak? Bu nefes kesici hikâye, teknolojinin ve gücün kötüye kullanılmasının potansiyel tehlikelerini gözler önüne sererken, bir kişinin cesareti ve kararlılığının nasıl umut ışığı olabileceğini anlatıyor

İstanbul... Sokaklarında yalnızca denetimin rüzgarları esen karanlık bir şehir... Bir kız... Gündüzleri doktor ama geceleri ise maskesini takarak ailesinin intikamını almaya çalışan bir avcı: Kasırga. Kanla yazılmış bir hayat öyküsü... Ve Fırtına... Kimliği bilinmeyen ama Kasırga ile aynı amaç uğruna savaşan bir diğer savaşçı. Koca bir sistem... Güç uğruna yıkılmış hayaller... İntikam tahmin ettiğimiz kadar büyük bir duygu mu sence? Evet sen, bu yazıyı okuyan kişi, sana diyorum. İntikamın asıl gücü sevgiden gelir. Eğer birini uğruna iyi biri değil, uğruna kötü biri olabilecek kadar seviyorsanız bu gerçek sevgidir. Peki ya intikam sevgiyi öldürürse? Ya yaptığımız fedakarlıklar bir gün gelir de canımızı yakmaya başlarsa? Ya pes etmek için dizlerimizin üzerine düştüğümüz anda daha da güçlenip yeniden savaşmaya başlarsak? Bu hikaye Maskelerin Ardında saklananların hikayesi. Sizi yalnızca siz en iyi tanırsınız. Bu sizin hikayeniz... Yüzünüzdeki bez parçası sizi saklamaya yetmediği zaman ne yapacaksınız?

İstanbul... Sokaklarında yalnızca denetimin rüzgarları esen karanlık bir şehir... Bir kız... Gündüzleri doktor ama geceleri ise maskesini takarak ailesinin intikamını almaya çalışan bir avcı: Kasırga. Kanla yazılmış bir hayat öyküsü... Ve Fırtına... Kimliği bilinmeyen ama Kasırga ile aynı amaç uğruna savaşan bir diğer savaşçı. Koca bir sistem... Güç uğruna yıkılmış hayaller... İntikam tahmin ettiğimiz kadar büyük bir duygu mu sence? Evet sen, bu yazıyı okuyan kişi, sana diyorum. İntikamın asıl gücü sevgiden gelir. Eğer birini uğruna iyi biri değil, uğruna kötü biri olabilecek kadar seviyorsanız bu gerçek sevgidir. Peki ya intikam sevgiyi öldürürse? Ya yaptığımız fedakarlıklar bir gün gelir de canımızı yakmaya başlarsa? Ya pes etmek için dizlerimizin üzerine düştüğümüz anda daha da güçlenip yeniden savaşmaya başlarsak? Bu hikaye Maskelerin Ardında saklananların hikayesi. Sizi yalnızca siz en iyi tanırsınız. Bu sizin hikayeniz... Yüzünüzdeki bez parçası sizi saklamaya yetmediği zaman ne yapacaksınız?

İstanbul... Sokaklarında hapsedilmiş düşüncelerin sürünüğü ve çiçeklerinin kanla sulandığı karanlık şehir... Duru Ceylin Öztürk. Ailesi hükümet karşıtı bir kız... Ailesinin intikamını almak için gündüzleri hayat kurtarırken geceleri ise maskesini takarak çalışan genç bir kadın: Kasırga. Uğruna savaştığı intikamı alabilecek mi? Ve Fırtına... Tıpkı Kasırga gibi annesinin intikamını almak için kendini ortaya atan bir diğer savaşçı... Taktıkları maskelerin ardına saklanan iki yabancı isim... Tahmin ettiğimiz kadar büyük bir güç mü intikam? Her şeyi yıkıp geçebilecek kadar kötü mü kan kokusu? Maskenizin Ardında saklanıyorsanız eğer bu kitap tam size göre

Avukat olan Feyza Ateşin, Hükümete baş kaldıran herkesin korkulu rüyası olan bir örgüt/ekip lideri olan Barlas Tuğra Güçlü ile başlayan mücadelesi