"Eğer tedavi olmamı ve peşini bırakmamı istiyorsan, seni yaşamaya ikna edeceğim" kaskatı kesildim. Donuk gözlerim yüzünün her zerresinde gezindi. Biri benim yaşamam için bir şey yapacaktı. Biri benim yaşamam için tedavi olacaktı... ───⋆⋅𓇼⋅⋆─── Aşeka Veyran psikolog destek veren bir kurumda tedavi görüyordu. Peki kaderinin karşı binasındaki Arsen Ilgaz Ateşkan olduğunu biliyormuydu? Kader onları nasıl karşılaştıracaktı? 25.07.2025

Gerçek ailem mi?

Herşey çocukluğumda tanıştığım bir askerle başladı. Sonrasında o askerin kalbi sayesinde hayatıma tutundum. Onun kalbini bedenimde yaşatırken onun kalbinin içinde bana bıraktığı şeyleride yaşatmaya çalışıyorum. Peki başarabilecek miyim? Başarırsam sonuçlarına katlanabilecek miyim? Peki babamın yaralı bulduğu asker, geçmişimi kaldırabilecek mi? Kuzgun`un kalbini taşıdığımı öğrendiğinde gerçekler bana ağır geldiği gibi ona da ağır gelirse sonumuz ne olacak? Hayatımızdaki sırların bizi bu kadar bir birimize ittiğini öğrendiğimizde bunun altından nasıl kalkacağız?

Akıl hastanesinde tedavi gören Giray, yeni doktoru Efsun`la araları nasıl olacak? Herşeyin bir nereni vardır, yeni yıla girdikten sonra gördükleri cesedin bile. Peki ya bu cinayeti işleyen kimdi? Efsun, Giray`ı iyileştirebilecek miydi?

Her şey tehlikeli bir hal almıştı. Beni ona bakarken yakalamıştı. Bana olan ilgisinden nefret ediyordum. Benim kim olduğumu biliyor muydu? Ya da ben onun kim olduğunu biliyor muydum? Benim onun peşinde olduğum gibi, O da benim mi peşimdeydi? ∞ Teyzesinin tahini çıkmasıyla tüm hayatını geride bırakıp sessiz bir kasabaya yerleşen Bengi`yi yeni bir başlangıç bekliyordu. Yolda kaza yaptıkları gizemli çocuğa yardım etmesiyle tüm hayatı alt üst olmuş, hiç bilmediği dünyaya adım atmak zorunda kalmıştı. Ailesini öldüren katilin peşindeyken, kendi içindeki karanlıkla da yüzleşmek zorunda kalan Bengi, artık sadece hayatta kalmak için değil, kim olduğunu öğrenmek içinde savaşacaktır. Çünkü o gizemli çocuk, gündüzleri normal insanken, geceleri kendini bilmeyen karanlığın ikiziydi. -------------------------------------------- Gerilim, kimlik, karanlık bağlar ve psikolojik çözülmenin sınırlarında dolaşan bir ilk roman, karanlığın İkizi.. Bu kitap sizi kendinizden bile şüphe ettirecek.

Birbirini hiç tanımayan 15 kişi bir psikolog tarafından kaçırılıp oyın oynanmaya zorlanır.

Petek böbrek hastasıdır ve sevgilisi Mert ile ona böbrek uyumu olan birini arakan babasının böbreğini uyumlu olduğunu görür zaten sevgi görmemiş petek bir umt babasını ikna etmeye çalışır ama olmaz Bir gün ailesinin gerçek olmadığını öğrenir ve içinde artık sevgi göreceğini dair bir umut yeşerir (Yapay zekadan yardım alınmıştır bilginize)

Gerçekler çok geç ortaya çıktı...

Karşımda gerçek ailem olduğunu söylenen aile vardı yanlarındaki benimle karışıldığı iddia edilen oğlan vardı ve yanındaki adamlar bana nefret dolu bakışlarla bakıyordu ama ben buna alışık olduğum için pek umursamadım bu saçma sapan nefret dolu bakışlara daha çok katlanmamak için çantamdan kulaklığımı çıkarıp şarkı dinlemeye başladım. Ve doktoru beklemye başladık Oysa ben hemen bu lanet hasteneden defolup gitmek istiyordum neymiş dna testi olacakmıs bir anda kapı açıldı ve içeriye doktor girdi elinde dna testiyld bize baktı elleri titriyordu karşıdaki adamları görünce korkudan kaçacakmıs gibi duruyordu ve bu benim çok komiğime gidiyordu sonra testi açtı ve okumaya başladı "evet mirza bey ve toprağın arasın kan bağı bulunmamaktadır"ve aniden karşıdaki çocuk ağlamaya başladı ve doktor yine konuştu "mirza bey ve aren beyin arasın %99,99 kan bağı bulunmaķtadır" ve karşımdaki çocuk daha çok ağlamaya başladı yanındaki abim sandıgım insanlar onu sakinleşmeye çalışıyorlardı ben ise bu görüntüye daha fazla dayanamayarak odadan çıkmaya karar verdim. bu arenin hikayesi

"Gördüğün her şeyin gerçekliğinden nasıl emin olabilirsin?" Meyra, arkadaşlarıyla birlikte katıldığı bir yılbaşı partisinde kendini bir kavganın ortasında bulur ve bu kavganın sonucunda Meyra ikinci kattan düşer. Gözlerini araladığında olay günü de dahil son bir senesini hatırlamıyordur, üstelik onu bekleyen tek sürpriz bu olmayacaktır. Uyandığında zihninde beliren kişilerle başı derttedir. *** Kapak Tasarımı: Büşra Yörük Tüm hakları saklıdır.

Ünlü yasa altı motor işleri düzenleyen Vidar bir hasta kadın için ölümü göze alacak kadar nasıl bağlanmıştı?

Farklı hapishanelerden gelen farklı hastalıklara sahip hastalar. Onlarca kişiyi öldüren katiller. Farklı acılar çeken, farklı işkenceler gören mahkumlar. Hayatlarını yaşayamayan çocuklar. Katil, mahkum, çocuk. Biz bunlardık. Katilde olmuş, onlarca kişiyi de öldürmüştük. Mahkumda olmuş, onlarca işkence de görmüştük. Çocukta olmuş, çocukluğumuzu da yaşayamamıştık. Şimdi ise, ölmemiz bekleniyordu. Ya ecelimizle, ya cinayetle.

İşlediği suçlar sebebiyle hapse girmemek için Ruh ve Sinir Hastalıkları hastanesine yatırılan Kuzey; terasa çıkmak sebebiyle odasından kaçtığı bir gün, doktoruna yakalanmamak için bir odaya girer. Fakat o odada bir enkaz saklıdır. Kurtarmak, küllerinden yeniden doğurmak isteyeceği genç bir kızla tanışacaktır. İki zıt insan, iki zıt kutup, iki zıt yön. Ve kayıp bir pusula. *** Aptal gibi arkadaşlığımızın aşka dönüştüğü bir ilişki sanacaktım ilişkimizi. O beni kandırmıştı, yalan söylemişti. "Neden araştırmadın? Bunu yapabilecek gücün varken neden beni araştırıp kendin bulmadın, Kuzey?" "Başta çok yoğundum, fırsatım olmadı. Sonrasında da senden hoşlanmaya başladığımda korktum. Doğru olmasından korktum. Ya da daha kötüsü, doğru olmamasından. Çünkü bunun vicdani yükü çok ağır, Badem. Şu an altında kaldığım yükü belki tahmin edersin ama anlayamazsın. Ben mafya değilim ama kötü bir adamım. Kötü adamlar da korkar, sevgilim." Kötü adamlar da korkar. *** *Yoğun miktarda küfür bulunmaktadır, rahatsız olacak kişilerin en başından hiç okumamasını tavsiye ederim. *Cinsel içerikli sahneler uyarıyla beraber bulunmaktadır. *"Kayıp Pusula" adıyla yayınlanmış İLK KİTAP. |1 Mayıs 2021|

İki kadın arasında kalan paragöz bir baba`nın hayatını mahvettiği 3 çocuğu ele almaktadır

Kalp ya var ya da yoktu ama vicdan hep bizimleydi kullanmakta kullanmamakta bizim elimizdeydi. Bizler kullanmamayı seçmiştik, kalbimizi umursamıştık fakat vicdanımız sessizdeydi. Vicdanımız konuşmaya başladığında ise en büyük bedeli biz ödeyecektik. Ödenecek bedeller için belki geç ama sessizde ki vicdanımız için geç olmaması dileğiyle...

Yarım asırlık bir mumyanın kalbinde kısılı kalmış ölü bir duygu gibiydi aşk: hoyrat, yaşlı ama hâlâ ölmemiş... Ve ölüm korkusu ikimizin kalbine usulca bırakılmış bir veda busesiydi: yoğun, arzulu ve en isteksiz... Unutmadık. Zira ikimizde çaresizliğin en acısını birbirimizde yudumladık. O bir kitabın ilk sayfasıydı, bende bir sonraki. Birleşmek bir parmak arası kadardı lakin kavuşmak bağlı olduğumuz zincirleri bükmek demekti. Aramızda onlarca söz, binlerce kahkaha, yüzlerce göz yaşı vardı. Lakin hiçbiri bizim değildi. Zira çaresizlik, yanyanayken birbirini okuyamamak demekti. Ben Gülşah. Acıların, aşkın, şehvetin, kırgınlıkların, güllerin şahı Gülşah. Minnetin boyunduruğunda, aşkın çaresizliğinde, karanlık bir berzahın ortasında kalakalmış Gülşah. Bir günahın kefaretine canı sayılmış, zina tenine doğduğu gün bulaşmış, anne karnına düşer düşmez gayrimeşru olarak yaftalanmış Gülşah. Benim için unutmak, yutkunmak kadardı: yediğim kazıkları, nefret dolu sözleri, gerçekleri yutkunmak kadar... Minnetin altında daha küçücükken ezilmeye başlamış, vazifesinden üstün marifetler elde etmiş, kimsesizliği hissettiği kadar kendinden feda etmiş küçücük bir kızdım. Ben, dayımın kumar parasını ödemek ve kötü kalpli yaşlı adamın illegal yoldan oturduğu bir masanın suçunu örtmek için evlat alındığımı öğrendiğimde de küçücük bir kızdım... Ya da gerçek annemin sebebini bilmediğim intikam planlarını dinlediğimde de... Ve şimdi biliyordum ki: Vedalaşmadan çıkılan her kapı tekrar açıldığında merhabalaşamayacak kadar yabancılaşır.

Her şey bir planla başladı. Ve bu plan ölüme sürükleyecek kadar riskliydi. Umursamadı. O riskli yoldan kalbine girmeye çalıştı. Bir hayaldi belki de gözünde. Bir Ölü`ydü. Dışarısı mı yoksa içerisi mi daha tehlikeliydi bilmiyordu. Tek bildiği canı pahasına olursa olsun korumaktı. Bir uçurumun kıyısında bir mezarın başında oyunlar kuruldu. Yalanlar. Sırlar... Bitmek bilmeyen bir yıkılış hisleri... Ve hayaller... Ne kadar gerçek olmasa da âşık bir deliydi. Kardeşin uğruna ne yapabilirsin ne kadar kötüleşebilirsin veya ne kadar iyi bir yalancı olabilirsin. Her şey genç adamın kardeşini kaçırmalarıyla başladı. Oyunlar, satrançlar o zaman kuruldu. Bir insan deli olmadığı halde niye kliniğe kapatılır? Orada güvende olduğunu sanırken asıl tehlikenin kucağına düştüğünü fark etmez.

"Şimdi söylesene. Bir sayfa daha olsaydı sever miydin beni?"

Klasik aile kurugusu

"intikam hissi beni yiyip bitirdi. Sonunda olmaktan korktuğum o kişiye dönmüştüm." Aynada kendisine baktı. Boş bakan gözleri, kan çekilmiş yüzü ve pürüzsüz tenindeki acı izlerine sahipti. "Küçüklüğüme sorsanız muhtemelen şuanki benden nefret eder ve korkardı." Kendi kendine konuştu. Kimseye güvenmiyordu, kendisine bile. Sonra yansımasının arkasındaki silüeti gördü. O, gülümsüyordu. Kızın buza dönmüş kalbini ısıtmayı başaran tek kişi.

Kalp hastası bir kızın ormanda yaptığı yürüyüşte başına neler gelebilir ki?

Dışarının seslerinden kaçan herkese...

Kardeşinin lösemi olduğunu öğrenen bir genç kız Hayal Arslan. Karısı bir hafta önce ölen bir adam Azat Kaya. Paraya ihtiyacı olan genç kız. Ve çocuğunun anne sevgisi görmesi için biriyle evlenmesi gereken genç bir adam. Hayal Arslan ve Azat Kayanın karşılaşması biraz kötü olmuştu. Fakat ilerde neler olucaktı? ~ İki çaresiz insanın karşılaşma hikayesi.

Hayatı hastanedeki cihazlara, doktorlara ve ilaçlara bağlı olan Sare Servet bir gün yalnızlıktan sıkılıp numara sallamaya karar verir, sadece biraz konuşup en yakın zamanda ölmeyi planlayan Sarenin başına hiç beklemediği şeyler gelir...

Leyla, yattığı hastane odasında ölümü bekleyen bir kadındı. Yalnızlığında boğulmasına ramak kala eline aldığı telefondan bir numara salladı. Ve salladığı numara, hapishanede yaşayan bir mahkuma aitti. 📮 Leyla: Konuşacak kimsem yok. Bir çiçeğim bile yok. A: Çiçeklerle derdin ne senin? Çok çiçek istiyorsan git kendine saksıda çiçek al. Her neyse, benim de konuşacak kimsem yok ama senin gibi zırlamıyorum. Leyla: Çiçeğinde mi yok? A: Çiçeğim de yok manyak karı. Leyla: Karı değil, kadın. Ayrıca kadın olduğumu nereden anladın? A: Hangi erkek konuşacak bir çiçeğim bile yok diye zırlar ki? Leyla: Haklısın, o zaman sen de erkek olmalısın. Neyse, bak senin de konuşacak kimsen yokmuş! Neden birbirimizin mesaj arkadaşı olmuyoruz? *Kitap kapağı için @writerladyy `e teşekkür ederim.