“Türlerin Akademisi’ne hoş geldin. On yedi yaşındaki [kahramanın ismi] sıradan bir lise öğrencisiyken, bir imzayla hayatı sonsuza dek değişir. Akşamüstü gelen siyah okul minibüsü onu, duvarları gökyüzüne uzanan karanlık bir şatoya götürür. Burası, insanlarla birlikte vampirlerin, kurt adamların, perilerin, meleklerin ve daha nice varlığın aynı çatı altında eğitim aldığı bir okuldur. Ama akademinin gizemli atmosferi kadar, tel örgülerin ardında kalan düşman okulun gölgesi de öğrencilerin üzerinde dolaşmaktadır. Şimdi [kahramanın ismi], hem kendi sırlarını çözmek hem de bu yeni dünyada hayatta kalmak zorunda…”

O gece her şey değişti. Annem öldü, ben hayatta kalmayı öğrendim. İçimde yanıp tutuşan tek şey vardı: intikam. Yıllar geçtikçe Aria sadece güçlü bir kadın olmadı; zekâsı ve stratejileriyle düşmanlarını kendi oyunlarında alt eden bir varlık hâline geldi. Güzelliği bir silah, zekâsı en keskin kılıcıydı. Ama hayat kolay değildi. Babası, yeraltı dünyasının karanlık güçlerinden biri, onu reddetmişti. Bu reddediş, intikamını daha acı ve kişisel kılıyordu. Üstelik aşk da beklenmedik şekilde kapısını çaldı: İmkansıza kalbini kaptırdı, güvenmek neredeyse imkânsızdı. Ünlüler, zenginler, mafya babaları ve sırlarla dolu bir yeraltı dünyası... Aria, hem aşkını hem intikamını hem de kendi kimliğini bulmak için tehlikelerle dolu bu labirentte yol alıyor. Kimse onu küçümseyemez. Kimse KARANEFES`i durduramaz.

Bir yalanın kaç rengi olur? Beyaz bazen masumiyetimi gizlediğim temizlik. Siyah ruhumdan sızan hazzın kokusu. Kırmızı en sevdiğim renk. Mavi bazı hayalleri oraya asıp sallandırdığım gökyüzümdü. Sarı kaçtığım gölgelerin içinde sığındığım tek aydınlık nokta. Yeşil onlara görmek istediklerini yansıttığım yansımam. Pembe dudaklarımdaki gülümsememin tonu. Kahverengi ise saçlarıma verdiğim isim fakat göremedikleri tarafımdı. Hangi rengim eksik? Bütün boyalarımı kullanırken dikkat et sende boyanma.