"Her yumruk bir hatıradır, bazıları yara, bazıları ise iz bırakır." .... Kan, ter ve ihanetin iç içe geçtiği bu yerde hayatta kalmak, direnmek zordu. Yeraltında bulunan bu derin çukurdan kurtulabilecek miydi Zelal, yoksa karanlığın içinde savrulup gidecek miydi? Her maçta yalnızca rakipleriyle değil, aynı zamanda kendisiyle de savaşmak zorundaydı, Kız kardeşi için yapmak zorundaydı. Kül.. karanlığa doğmuş ve karanlığın adı olmuş bir adamdı. Otoritesi, gücü ve gizlediği kimliğiyle Zelal`in karşısına dikildiğinde, bu artık sadece bir dövüş değil; ruhunu da içine çeken bir savaşa dönüşecekti. Zelal geçmişinden kaçarken ansızın düştüğü bu çukurda kazanabilecek miydi?

"Biliyor musun Eun~ah?" "Neyi biliyor muyum Min-gyu?" "Ateş gibisin. Yakıcısın ama bir o kadarda ısıtıyorsun." Genç kız, küçük oğlana gülümsedi. Gözlerine yansıtacak kadar içten ve samimi bir gülümsemeydi bu. Küçük oğlan da gülümsedi. Min-gyu`nun bir gülüşüne dünyaları yakacak olan Min Eun`mu? Yoksa Eun`un minik bir kahkahasına canını verecek kadar hasret kalan Cho Min-gyu`mu daha çok aşıktı? İkisi de o an bunu düşünmediler. Önlerinde ki manzaraya karşın kendi manzaralarını izlemeye devam ettiler. "Sende rüzgarsın Min-gyu~ah. Fazla dokunursam kül olacağımı biliyorum ama yanmak içinde sana ihtiyacım var." ... Ailesi tarafından kabul görmeyen, öfke problemleri yaşayan kız ve çevresi tarafından kabul görmeyen, anksiyetesi olan erkek. Klişelerin dışına çıkan bir hikaye olacağını düşünüyorum. (İlk yazım.) Acemiliklerim için kusura bakmayın lütfen.