Cennet, ona sadece tek bir görev verdi: İnsan ol, ışığını koru. Manu, yeryüzüne gönderildiğinde tek amacı vardı: Tanrı`nın yolundan sapmadan, bu dünyanın cazibelerine karşı durmak. Ama karşısına çıkan o çocuk... Eryon. Gülüşüyle kuralları hiçe sayan, bakışıyla kalbini yakan, geçmişinde gizlediği karanlıkla yaşayan biri. Manu, onun sadece haylaz bir lise öğrencisi olduğunu sanırken... Eryon her şeyi biliyordu. Onun kim olduğunu, nereden geldiğini... ve onu yok etmesi gerektiğini. İkisi de görevlerinin farkındaydı. Ama kaderin, Tanrı`nın ve hatta cehennemin planları başka olacaktı. Çünkü bazen ışık da karanlığa dokunur... Ve dokunduğu an, ikisi de asla eskisi gibi olmaz. "Günah bazen sadece bir bakışla başlar."

Karanlık sırlarla dolu bir kutu, camdan yapılmış gizemli semboller ve üç genç kızın kaderini değiştiren bir buluşma… Hesna, Peren ve Talia, kendilerini yüzyıllardır saklanan bir bilimsel mirasın içinde bulur. Semboller onlara sadece güç değil, aynı zamanda insanlığın unuttuğu bilgilerin kapısını da açacaktır. Ancak bu mirası devralmak, tehlikelerle, sorumluluklarla ve içsel çatışmalarla dolu bir yolculuğa dönüşür. Dilhun ablanın rehberliğinde, kızlar hem kendi korkularıyla yüzleşmek hem de bilinmeyen bir geleceğe adım atmak zorundadır. ••• Koştum... Koştum..Sonra fark ettim ki aslında duruyorum. Kulağıma gelen tuhaf seslerle birlikte, etrafımdaki aydınlığın yavaşça yok olduğunu gördüm. Korkulu ama bir o kadar da meraklı gözlerle etrafa bakindim. Nefesim hızlandı. Aniden gözlerimi açtım. Her zamanki gibi, rüyanin ayni yerinde, kan ter içinde uyanmıştım. Saat sabah 07:15`i gösteriyordu."Acaba kizlar uyandı mi?" diye düsündüm.Yatağımdan kalkıp önce cami açtım. Temiz havayi içime çekerken, havuzda Peren`i gördüm. Ardindan çimlerin üzerinde Talia bana seslendi:- "Hesnaa, çok uyudun! Hadi aşağı gel."Nasil yani? Talia benden önce uyanmış,üstüne bir de sporunu mu yapmıştı? Şaşırtıyordu bu kız beni...Doğanın bize hediye ettigi bu görkemli evde Peren, Talia ve ben birlikte yaşıyorduk. Herkesin hayalidir en yakin dostlariyla ayni evde olmak... Biz ou dünyadaki şanslı insanlardandik.Her şey olması gerektiği gibiydi.Peki, bunca güzelligin hiç mi bedeli olmayacakti?Elbette aydınlık kararacak, gün geceye boğulacaktı...

Onlar sadece eğlenmek istemişti. Gökyüzü ve gölün serin sularının ev sahipliğinde olanlar, yeni bir kaosu Mera ve arkadaşlarına hediye etmişti. Kaosla birlikte gelen dostluklar hayatlarını renklendirmişti. anlayamadıkları tek şey fazla rahat hareket ediyor oluşlarıydı. Kullandıkları yollar başkalarına aitti. 🫶🏻🫶🏻🫶🏻

Malachros, kadim güçlerin hâlâ soluk aldığı, lanetle yazılmış bir dünyadır. Bir zamanlar bilim insanı olan bir ruh, burada Volgor bedeninde yeniden doğdu. Artık adı Raghzur La Dravora. Eski dünyanın bilgisiyle, yeni dünyanın kudreti birleşti. Ve şimdi o, bu karanlık evrende yazılacak büyük kaderin anahtarı..

Yine o rüyayı gördüm. Aynı sandal. Aynı deniz. Aynı ses… Ve bu gece… bu gece o ses çok daha yakındı. Yine o tanıdık sesiyle: “Melura.” Bu ismi daha önce hiç duymamıştım. Ama biliyordum. Tanıyordum. Sanki biri bir zamanlar bana bu ismi fısıldamış, ben de hafızamın derinliklerine gömmüştüm. “Melura…” Kimdi o? Ya da… kimdim ben?

Kaybedişler zamansızken Kazanışlar her zaman zamanlıdır.

Farklı bir boyut, Farklı yaşamlar, Hayatlar, Duygular, İnsanlar, Kültürler ve Hisler.