Hayatını genelevde saklanarak geçiren Mara’nın sırrı, bir tavşanın ölümüyle ortaya çıkar. O sadece huzurlu bir hayat yaşamak isterken, kader onu entrikalarla dolu sarayın içine sürükledi.

Sen yokken ne gece ne de gündüz Ne Ay var ne tek bi` yıldız Her yer karanlık ve ıssız Göremiyorum

"Sadece sınırları aşmak mı? Asıl amacım onlara sahip olmak." Ünlü manken Lee Minho ile yeni çıkış yapmış Solo İdol Han Jisung. Han, beta olmasına rağmen dikkat çeken güzelliği ile herkesi kendine aşık ediyordu. Peki Han bir Omega bile değilken nasıl bir Alfaya gönlünü kaptırmıştı?

Yine saat gece yarısı olduğu için kimsecikler yoktu ortada. Asansör için köşeye döneceğim sırada duyduğum seslerle korkarak hemen geri çekildim. Duvara yaslandım. Gece gece 2 erkek görmek korkutmuştu. Ah, oysa hastanedeyim. Neden korkuyorsam? Kendimi toplayıp çıkmak için hamle yaptım. Ancak bu sefer duymuş olduğum kelimelerin beni ilgilendirdiğini anlayarak yeniden duvara yapıştım. Kulaklarımı kabartıp onları dinlemeye başladım. Nefes nefese bir genç, sırtı bana dönük olan gencin önünde, elleri dizlerinde hem soluklanıyor hem de anlatıyordu. "Kameralara bakamadık. Bakamayız da. İçerideki güvenlikler sağlamlar. Koca hastanede nasıl arayacağız o kızı? Ben yüzünü de görmedim. Onu bir tek sen gördün." Sırtı bana dönük olan genç sinirlendi. "O kızı ne olursa olsun bulmalıyız. O defteri almamız lâzım." Karşısındaki onu onaylayarak başını salladı. O genç, bir kere daha söze girdi. "Bulduğunda yaşatma. Defterdekileri okumuş olma ihtimalini göz ardı edip kendimizi riske atamayız." Korku içerisinde gözlerimi irileştirdim. Boşta olan elimi ağzıma kapattım. Defter... Kız... Bahsettikleri kız bendim! Resmen öldürme emri vermişti bu manyak! Minho... Ya ona bir şey yapmaya kalkarlarsa? Defter odadaydı. Ya defteri bulurlarsa ve Minho`nun okuduğunu düşünüp onu öldürürlerse?Hayır! Arkama döndüm ve temkinlice çekilip bir müddet sonra hızla koştum. İlerideki merdivenlere yönelip birer birer çıkmaya başladım. Bacaklarım şimdiden iflas etmişti. Odanın olduğu kata çıktığımda artık bacaklarımı hissetmiyordum. Sadece burnumdan nefes almak yetmiyor, ağzımdan da nefes alıyordum. Kalbim ağzımda atıyordu. Az kaldı diye içimden kendimi tembihleyerek yine hızlandım. Odaya âdeta dalarak girince Minho yatağında hızla doğruldu. Beni, daha doğrusu hâlimi görünce yüzü düştü. "Jae Hee! Ne oldu?! İyi misin?!"diye sordu. Korkuyla yanına ilerledim. Yatağın başına gelerek dizlerimi kırdım. Ellerimle yatağın kenarını tutunup düşmemek için destek aldım. Minho endişeyle bana bakmayı sürdürüyor ve benden bir cevap bekliyordu. Panik yüzünden ağlamaklı çıkan sesimle anlatmaya başladım. "Minho polisi aramalıyız! Sanırım başımız dertte. Hatta ben! Benim başım dertte. Gitmeliyim buradan!" "Jae Hee sakin olup neler olduğunu anlatır mısın?" "Minho defter! Defterde her ne varsa hiç iyi şeyler değil! Beni ve defteri arıyorlar! Aşağıda onları konuşurken duydum. Beni... Defterdekileri okuma ihtimaline karşı öldüreceklerini duydum! Sadece beni hatırlıyorlar. Seni de riske atamam!" "N-ne diyorsun sen Ja Hee? Dur bekle! Kuzenim polis benim. Onu arıyorum hemen. Hiçbir yere gitmek yok. Seni bırakmam." Güzel gözleri bu sefer güven vermek istercesine bakıyordu gözlerime. Ayaklarını sarkıtacağını anladığım an ayağa kalktım. Ayaklarını sarkıttı ve terliğine ayaklarını geçirerek leptobunun yanında olan telefonunu eline aldı.  Hızla birini aradı. Çok geçmeden çağrısı cevaplandı ve konuşmaya başladı. "Hyunjin! Acilen hastaneye gelebilir misin? Ama çok acil. Ölüm kalım meselesi. Gelince görüşürüz. Tamam, bekliyorum. Lütfen çabuk ol." Telefonu kapatıp eski yerine koydu. Yavaş adımlar atarak karşıma geçti. Gözleri bu sefer âdeta yalvarıyordu. "Ağlama ne olur? Seni böyle görmek istemiyorum." Ağlıyor muydum? Ellerimi yanaklarıma attığımda hissettiğim ıslaklıkla ağladığımı fark ettim. Hemen ellerimin tersiyle yanaklarımı, gözlerimi sildim. Uzun koltuğun karşısındaki orta sehpanın üzerine koyduğum defteri elime aldım. Yeniden Minho`nun karşısına geçtim. "İçinde bu kadar önemli olan ne var bilmiyorum. Ama cebimden çıkan not şaka değildi. O çocuğa bir şey olmuş mudur Minho? Bana çarptıktan sonra gözlerime yalvarırcasına bakmıştı. O bakışlar... O not... Bunu nasıl şaka zannedebilirim ben? Ya ona bir şey olduysa?" "Korkma Jae Hee, hiçbir şey olmayacak." dediği anda kapı tıklatıldı. Korkuyla ikimiz de kapıya baktık. Kapının arkasından biri seslendi. "Müsait misiniz efendim, girebilir miyim?!" Bu ses aşağıda bana sırtı dönük olan, öldürülmem için emir veren kişinin sesiydi! ...

Bangchan, beni tam arka bahçeye açılan sürgülü kapıya getirmişti ki odamın kapısının ardından şiddetli sesler gelmeye başladı. Kapıyı zorluyorlardı. Önündeki eşyalar ise hiçbir işe yaramıyordu. Kapı öne geldikçe ağır eşyalar bile oynuyordu resmen. Bu sefer dehşet içerisinde kendi kendime fısıldayarak: "Hayır," dedim. Hyunjin için deli gibi korkuyordum. Onun için delicesine endişeleniyordum. O benim bu dünyada hiç sahip olmadığım tek kardeşimdi. O benim ailemin en güzel parçalarından biriydi. Biz durunca Hyunjin de sesleri duyduğu yöne döndü. Sonra yeniden bize doğru dönüp endişe içerisinde bağırdı. "Gidin artık! Arka bahçeye de her an girebilirler! Onları bizim çıktığımız, gizli geçidimizden çıkar Bangchan! Acele edin! Durmayın! Yalvarırım durmayın." Yalvarırım durmayın, derken dudakları titremişti. O da bizim için çok korkuyordu. Gözleri dolmuş ve anında kızarmıştı. Bangchan, Hyunjin`i başıyla onaylayıp beni kuvvetli bir şekilde kolumdan çekiştirmeye devam etti. Bir ses duydum. Çok... ama çok yakından yükselen bir silah sesi. Bangchan da duymuş olmalı ki beni çekiştirmeyi bıraktı. Hemen arkasına dönüp baktı. Ama ben... bakmaya cesaret edemedim. Tahmin ettiğim şeyin gerçekleşmiş olmasından delicesine korktum. Kalbimde... çok derin bir sızı hissetmeye başladım. Nefes alamadığımı hissettim. Boğuluyor gibiydim. Boğazındaki yumru daha çok sertleşmişti ve daha çok canımı yakıyordu. Gözlerimden boncuk boncuk gözyaşlarım süzülmeye devam ederken ağır ağır arkama döndüm. Hyunjin... dizlerinin üzerine çökmüştü. O... Ona bir şey olmuştu! Kapı... Kapıda delik vardı! Kurşun deliği! Hayır! Hayır olamaz hayır! Hyunjin`in de gözlerinden boncuk boncuk gözyaşları bir bir süzülmeye başladı. Ağzı aralıktı. Zor... çok zor nefes alıyor gibiydi. Aralık olan ağzından yavaşça kırmızı bir sıvı süzülmeye başladı. Ka-ka-kan mıydı bu?! "Hyunjiiiin!" Dayanamadı. Öne doğru düşecekken ellerini yere koydu. Yerden destek alırken başını kaldırıp bize baktı. O kanlı, dolu dolu gözleriyle gözlerimin içine derin derin baktı. Son kez yüksek sesle bağırdı. "Gidin buradaaaaaann! Gidiiiin! Daha fazla oyalanmayın! Gidiiiin! Lanet olsun, gidin!" Son kelimelerini söylerken hıçkırdı. Hyunjin... Ağlamaya başladı. Sesli sesli ağlıyor, arada acısından olmalı inliyordu. Yine de hâlâ kapıyı zorlayanlara karşılık verebilmek için yerde ellerinden ve dizlerinden destek alarak süründü. Yatağımın arkasına geçti. Yüzünü acıyla buruştururken sesli sesli ağlamaya devam edip tabancasını sıkıca kavradı. Namlusunun ucunu kapıya yöneltti. Bangchan da ağlıyordu. Hyunjin`in bu hâli onun da yüreğini parçalıyordu ama ondan aldığı emri yerine getirmek zorundaydı. Bu sebeple beni çok daha kuvvetli bir şekilde çekti. Bahçeye çıktık. Belki bir işe yarar diye yalvarmayı sürdürdüm. "Yapma! Yapma lütfen yapma Bangchan! Ben giderim. Onu yalnız bırakma lütfen! Ona bir şey olursa dayanamam. Bangchan! Bangchan yalvarıyorum sana lütfen! Lütfen onu yalnız bırakma!" Beni hiç tınlamadı bile. O sessiz sessiz gözyaşı döküp ilerlerken ben de içli içli, yüksek sesle ağlamamı sürdürüyor ve devamlı arkama, Hyunjin`e bakıyordum. "Hyunjiiiin! Hwang Hyunjiiiin!" Bağırışımı duydu. Sadece gözleri değil, yüzü de kıpkırmızı olmuştu. Onun da ağlayışını hâlâ işitebiliyordum. Bana baktı. Buruk bir tebessüm etti. "Seni çok seviyorum Mina! Hem de çooook!" diye bağırdı. Ona karşılık bir cevap dahi veremedim. Gözlerim belki anlatmıştır ne hissettiğimi. Belki gözlerim konuşmuştur. Son anda Bangchan beni hiç bilmediğim bir yere çekti. Bahçemizi çevreleyen çalılardan biri meğersem kapıymış. O kapıyı açarak çıktık. Yeniden kapandı. Görünürde tamamen yeşil yapraklı çalıların bir parçasıymış gibi duruyordu. Bangchan, bir an olsun kolumu bırakmadı. Aklım da, kalbim de şu an sadece ailem dediğim insanlardaydı. İçimdeki yangını bu sesli ağlayışlarım ve görünüşteki yıkık hâlim dahi anlatamazdı.

İhanet ve suç. Ardından soğuk bir ürperti sarıyor tüm bedenimi ve sırtımdan yukarı doğru kuşatıyor bedenimi. Sessizlik ağır basıyor çünkü ölümü hissetmek beraberinde sessizliği de getiriyordu. Akan kan ile beraber intikam ateşim de benimle beraber yanmaya başlıyor. Suç kanıma girdiğinde küçüktüm, büyüdüm ve benimle beraber suçlarım da büyüdü. Beni asla affetme, olur mu anne? "Ve sevgilim, hiç bir şey kaçış arabası ile sonsuza kadar sürmez.” | Tüm hakları saklıdır. |

Alt tarafı ara verdiğim okula geri dönüyorum neler olabilir ki ~Evelyn

“Sana borcu hatırlatmak zorunda kalmak hoşuma gitmiyor, Bay Han,” dedi. “Benim işlerim genelde... sessiz ilerler. Bu kafenin hâlâ ayakta olması da sessizliğin bir ödülüydü. Ama bu sabrın bir sonu var.” Smu t var ona göre gelin

Sadece kısa süreli bir anlaşma ancak daha fazlası olabilir mi? … -Draco Malfoy Fanfic-

"Hadi,git! Git ve yüzleş artık. Kız her şeyi anladı!" Bangchan`ın sesini duymuştu duymasına ama daha bir adım bile atamadan yine durdu. Çünkü Ha Ra son sürat kendilerine doğru geliyordu. "Omo! Geliyor! Ben kaçıyorum,bak başının çaresine!"diyen Bangchan âdeta koşarcasına adım atarak uzaklaşmaya başladı. "Dur-"deyip devamını getiremeyen Lee Know, Bangchan`ın da kaçmasıyla olduğu yerde `mıh` gibi çakılıp kalmıştı. Saçlarını arkasına savuran rüzgârın verdiği ayrı bir çekicilik ile birlikte Ha Ra, Lee Know`un önüne gelerek 1 adımlık mesafesinde durdu. Lee Know gözlerini onun gözlerine dikmiş hiçbir tepki vermiyor, sadece izliyordu. Genç kız konuşmak için ağzını açtı ama açtığı gibi hızla geri kapattı. Sonra gözlerini sıkıca yumdu ve sinirlerine hâkim olmak istercesine birkaç saniye boyunca kapalı tutup geri açtı. Daha sonra arkasına, çardak tarafında Soobin`i döven ve hâlâ bu tarafa bakan yabancıya bakıp önündeki adama geri döndü. Bakışları yine onun gözlerini bulduğunda: "Kimsin sen?"diye hiç beklenmedik bir sakinlikle sordu. Lee Know da buna bayağı bir şaşırmıştı açıkçası. Hırçın güzelinin burada İsrafil`in görevini devr alıp sûra üflemesini ve kıyameti koparmasını bekliyordu ama yine de bu sakinliğe karşın cevap veremedi. Sonra birden dengesiz bir şekilde tebessüm etmeye başladı. Bu âlemi gücü ile 9.0 büyüklüğünde sallamaya gücü yeten Lee Minho bir kızın karşısında çivilenip kalmış, konuşmayı bırak neredeyse kekeleyecekti. Genç adamın dudağı yukarı doğru kıvrılmış onu aslında daha da çekici göstermekteydi. "Gülme be adam! Cevap ver bana! Kimsin sen?! Arkadaşımdan ne istedin? O adamı neden üzerimize saldın?!" diye bağırdı bir anda çardaktaki Felix`i göstererek. Lee Know hâlâ gülüyordu. Sinirleri daha da gerilen Ha Ra, bir kere daha gözlerini sıkıca yumdu ve içinden saymaya başladı. Ona kadar büyük bir sabırla saymayı başardığında gözlerini yeniden açtı ve hâlâ sırıtan adamın yüzüne baktı. "Sana- kimsin- dedim?" Her bir kelimeyi tek tek, üzerine bastıran bastıra söylerken aynı zamanda işaret parmağı ile Lee Know`un göğsüne vuruyordu. Bu hareket ile Lee Know`un biçimli kaşları çatılsa da sevdiği kızın bu hâllerini izlemek ona gerçekten büyük bir zevk veriyordu. Ama bu sefer susmadı. Hırçın güzelini daha fazla hırçınlaştırmamalıydı. Tamamen gerçekleri söyleyecekti. E canım az da mafyalık gururu ile hareket etsindi değil mi? "Sana yıllar öncesinden kafayı takmış, attığın her adımı takip eden manyak biriyim." 🗡 "Hangi devirde yaşıyorsun sen dangalak! Ben sana ait falan değilim! Ben-kimseye-ait-değilim! Olmaya da meraklı değilim!" diye bağırdıktan sonra yine devam etmek için ağzını açtı. "Defol buradan,defol! Yoksa avazım çıktığı kadar bağırır ve tüm siteyi ayağa kaldırırım!" İşte Lee Know`un ondan beklediği hareket tam olarak buydu! Kendisinin bile söylerken tiksindiği laflara karşılık hırçın güzelinin asla suskun kalmayacağını çok iyi biliyordu. "Ahhh,"diyerek derin bir nefes verdi Lee Know. Yüzüne büyük bir gülümseme yerleştirdi. "Biraz klişe mafya havasına gireyim dedim ama ben de beğenmedim bunu. İnsan bir mal değildir. Dolayısıyla, elbette kimse kimseye ait değildir. Benim seni sevdiğim doğru ama sen istemediğin müddetçe ne sana yaklaşır ne de zarar veririm. Takıntılı bir pislik değilim. Karşılıklı olsa daha güzel olurdu ancak senden karşılık beklemiyorum. Beklesem bile bu asla zoraki olmaz. Başkasını seversen eğer ve onun da seni sevdiğini anlarsam bir daha karşına çıkmam. Merak etme." Lee Know, teslim oluyormuşcasına iki elini havaya kaldırdı ve sırıtarak geri geri adım atmaya başladı. "Bu yüzden teslim oluyorum, Ha Ra hanım." İsmini bile biliyordu bu yakışıklı serseri. Neyse ki gidiyordu. Ha Ra, sırtının değdiği ağaca yaslanırken o dengesiz adamın bir daha gelmemesini umdu. Ardından sırıta sırıta aracına binişini izledi.

İSYAN`da işler değişir ve labirent düzeni bozulursa ne olur? A grubu deneklerin gönderildiği labirente gönderecek başka A grubu denek kalmadığı için isyan son çareyi B grubu deneklerde bulursa ne olur? Ya da küçük bir kızın intikam hırsının kendini A grubu bir denk haline getirdiğini, labirente soktuğunu ve arkadaşlarına ihanet ettiğini söylesem. Ama hikayemizin kahramanı o değil. Bu kızın kim olduğunu tahmin etmişsinizdir. B7 ve B4 deneklerinin A labirentine düşüşünü okuyacağınız bu kitap çoğundan farklı olacak. B4 size bir yerden tanıdık geliyor olabilir. Bu kitapta ana karakterimiz koşucu değil, en zeki de değil, elinden her iş gelir diyebileceğimiz biri olduğunu söyleyebiliriz ama. Her şey değişecek. Denek B7 İSYAN`ın tahmin ettiğinden çok daha fazlası. Peki Denek B7`yi bu kadar özel kılan neydi?

"Beni sinirlendirmek inan hiç istemezsin küçüğüm." Not: kitap kendime aittir wattpad kapandığı için burdan tekrar yayınlıyorum.

squid game 1, 2 ve 3. sezonlar olacak bu kitapta bölümlerde bir olay şöyle olsaydı nasıl olurdu diye anlatılacak her bölüm farklı sahnedir istek sahne olursa yorum yapabilirsiniz

Flash back >Hyunjin anlamıyormusun olmuyor işte bizden neden zorluyorsun hala? Dedi Felix gözünden küçük bir damla düşerken. Şağnak yağan yağmurun altında ikiside sırılsıklam olmuş, yolun ortasında birbirleriyle kavga ediyorlardı. >Çünkü seni seviyorum Lix. Hemde buna karşı gelen kalbime rağmen...

4 varis Kimliği belirsiz bir suikastçi. Aşk. Gizem. Bozulması gereken planlar. Bir hain. Bir satranç tahtası, Mat ve şah. Ve onların etrafında dönen piyonlar. 𝘾𝙖𝙡𝙡𝙞𝙨𝙖 𝙖𝙢𝙖𝙧𝙞𝙨 𝙠𝙤𝙧𝙤𝙡𝙚𝙫𝙖. 𝘙𝘢𝘷𝘦𝘯𝘤𝘭𝘢𝘸`ı𝘯 𝘻𝘦𝘬𝘪 𝘷𝘢𝘳𝘪𝘴𝘪. 𝘼𝙣𝙨𝙚𝙡 𝙣𝙞𝙠𝙖 𝙚𝙡𝙞𝙤𝙣. 𝘏𝘶𝘧𝘧𝘭𝘦𝘱𝘶𝘧𝘧`ı𝘯 𝘮𝘢𝘴𝘶𝘮 𝘷𝘦 𝘺𝘢𝘳𝘥ı𝘮 𝘴𝘦𝘷𝘦𝘳 𝘷𝘢𝘳𝘪𝘴𝘪. 𝘾𝙖𝙨𝙨𝙞𝙖𝙣 𝙖𝙡𝙖𝙧𝙞𝙘 𝙛𝙚𝙣𝙢𝙤𝙧. 𝘎𝘳𝘺𝘧𝘧𝘪𝘯𝘥𝘰𝘳`𝘶𝘯 𝘤𝘦𝘴𝘶𝘳 𝘷𝘦 𝘺𝘢𝘬ışıklı 𝘷𝘢𝘳𝘪𝘴𝘪. 𝙏𝙤𝙢 𝙢𝙖𝙧𝙫𝙤𝙡𝙤 𝙍𝙞𝙙𝙙𝙡𝙚. 𝘚𝘭𝘺𝘵𝘩𝘦𝘳𝘪𝘯`𝘪𝘯 hırslı 𝘷𝘦 𝘨𝘪𝘻𝘦𝘮𝘭𝘪 𝘷𝘢𝘳𝘪𝘴𝘪.

Han jisung eğer o gün şirkete gitmeseydi belki hayatı şuan olduğu gibi olmazdı Beklenmedik bir karşılaşma yüzünden herşeye baştan başlamak zorunda kalmazdı Aslında tam olarak baştan başlamak demeyelim eski ve kalbinin küçük bir köşesinde yarım kalmış o senaryo sanki hiç yarım kalmamış gibi kısa bir reklam arasından sonra devam etmesi ve onun Bazı sakarlıklar Amansız bir hastalık Zoraki bir evlilik Çocukluk travmaları Bazı iniş ve çıkışlar Yalanlar Sevgi ve güven problemleri Ve bunlar gibi birçok sorunun arasında han jisung bu yarım kalan senaryoyu mutlu ve sevdiği adamla bitirebilecek miydi Yoksa hastane köşelerinde ağlama ya devam mı edecekti yine

Hwang Hyunjin ve Hwang Lina, 3 yıldır evlidirler. Fakat Lina evlilik yıldönümü için kutlama hazırlarken Hyunjin şüphelenir ve Lina`yı takip eder. Daha sonra tartışmalar başlar ve Hwang Hyunjin ve Lina`nın arası zamanla açılmaya başlar.

🎤 Güney Kore`ye uçakla düşen bir Türk kızı. 🎶 Uçağı bulan,onu kurtaran bir K-pop grubu: Enhypen. 🎵 Uçağın düşüşündeki gizem ve bir türlü çözülemeyen sırlarla dolu hayatlar. 🎧 Türk kızının geçmişinde olan Stray Kids. 🎸Her şey kızımızın uçaktan düşmesiyle beraber hafızasını kaybetmiş olmasıyla başlıyor ve gizem asla peşimizi bırakmıyor. Kurgumuza hepiniz hoş geldiniz.🫶🏻

felix yeni bir okula başlar ve tanıştığı çocuklarla beklenmeyen bir ilişkisi olur.

Jungkook: bu zehirli dudakları hangi gecelerde tadacağım taehyung?| Oysa ki benim kitabımda denenmişi denemek yoktur!| Siktir!| Mahvettin beni çocuk!| Karabüyü soyunun varisi ve gizli çete lideri Jeon Jungkook, gözüne ulusun büyü varisi Kim Taehyung`u kestirmişti!

Draco Malfoy severler içinn♡

Jungkook, büyük bir dergide modellik yapma hayalini gerçekleştirmek üzere Spectrum Magazine’in kapısından içeri adım attığında, onu bekleyen dünyanın büyüsüne kapılır. Renkli bir ortam, prestijli bir ekip ve en önemlisi—ünlü model Kim Taehyung ile yapılacak bir çekim. İlk kez büyük bir moda çekimine katılan Jungkook, heyecanı ve tedirginliği arasında sıkışıp kalırken, Taehyung’un etkileyici varlığı ve sıcak tavırları her şeyi daha da karmaşık hâle getirir.

"Seni bin kere kaybetmektense, bir kere sevilmek yetti bana..." . . . Jisung`un görevi Minho`yu kurtarmak... ama kader, her defasında onu unutturuyor.

"Seni ilk gördüğüm andan beri bir bakteri misali içime sızan, beni tüketen duygularda boğuluyorum. Bana aşkın en saf halini hissettirirken niye bana bu kadar uzaksın Minho? Sadece lütfen ELİMİ TUT, çünkü buna her şeyden çok ihtiyacım var, sana herkesten çok ihtiyacım var..."

Arkadaşlarının zoru ile korku evine gelen Han Jisung başına gelecek olaylardan habersizdir.