Ev arkadaşının ani kararıyla yalnız kalan İren, hem maddi hem de duygusal bir boşluğun ortasında kalıyor. Ailesiyle olan kırılgan bağlar, dostlukla harmanlanmış yorgunluklar ve hiç kapanmamış bir eski aşk... Hepsi bir anda yeniden karşısına çıkıyor. Hayatın yüküyle baş etmeye çalışırken, yıllar sonra karşılaştığı o gözler, İren`in kalbinde gömülü kalanları yeniden uyandırıyor. Ama bu kez hiçbir şey eskisi gibi değil. Ne o, ne de İren. Geçmişin izleri silinmeden yeni bir hayat kurulabilir mi? Yoksa bazı başlangıçlar, sadece sonların başka bir hali midir?

Evet, her şeyin bir bedeli olurdu. Üniversite değiştirip abimin evine taşınmanın da elbette bir bedeli olacağını biliyordum. En azından bir süre için. Ama ev arkadaşının da bu bedellerden biri olacağını düşünmemiştim. Zade Walkers hayat boyu nefret ettiğim tek kişiydi. Öyle kalmasından da memnundum. Ama onunla aynı evde yaşamak zorundayken nefretimi de kendime saklamak zorundaydım. En azından şimdilik... "Her şey tepetaklak oldu! Ondan nefret etmiyordum, ona aşık olmuştum"

05**: Selamın aleyküm Hamdi amca 05**: Hamdi amca bu suyu biz nasıl açacaktık? apartmanyöneticisi: Ne suyu? 05**: çeşme suyu Hamdi amca

-Yeni Bölüm Günleri : Salı ve Cuma Eğer daha önce OP okuduysanız her kelimeyi unutun! Uzay ve Gece’nin macerası yeniden kaleme alınmış haliyle burada! Üniversiteyi şehir dışında kazanan Gece, bir kız profilinin tıpkı kendisi gibi ev arkadaşı aradığı ile ilgili ilana denk gelir. Profile mesaj atarak karşısındaki kişiyle anlaşır ve yeni hayatının başlamak üzere olduğu şehre doğru yola çıkar. Ancak bir kız profiline sahip olan Uzay, Gece`nin sandığının aksine bir erkektir. İşte macera, karşılaştıkları ilk andan itibaren başlar ve kendilerini soluksuz bir hikayenin içinde bulurlar.

Sahilde yürürken, denizin hafifçe vurduğu dalgaların sesi arasında, birbirimize yakın olmanın verdiği bir huzur vardı ama bir yandan da içinde bulunduğumuz anın şaşkınlığı kafamı kurcalıyordu. "Ne yani, şimdi biz anlaşmalı evlilik için mi nikah tarihi almış olduk?" dedim, biraz da şaşkınlıkla. Asaf, gülümseyerek başını eğdi ve gözlerini denize dikerek cevapladı. "Anlaşmalı evlilik demeyelim de, aşamaları hızlı atladık diyelim," dedi. "Tanışma, flört, itiraf, sevgililik, evlilik teklifi, ailelerin tanışması, kız isteme, söz, nişan, evlilik, kına düğün... Biz bayağı hızlı geçmişiz," dedim, biraz da eğlenerek. Asaf, omuzlarını hafifçe silkerek yanımda yürümeye devam etti. "Tanışma, flört, evlilik... Ben şikayetçi değilim açıkçası." dedi. Sözlerini söylerken gülümsedi, ama gözlerindeki o bakış onunda bu duruma hâlâ adapte olamadığını anlatıyordu. Bu durumdan bende şikayetçi değildim ama bir şey vardı, kafamın içinde dönüp duran tek bir soru... Birbirini seven ama sadece beş aydır tanışan insanların sırf diğeri kurtulsun diye daha adam akıllı birbirlerini tanımadan evlenmesi ne kadar doğruydu?" Gülfem AKAN Asaf KESKİN