devam ediyor 3h önce güncellendi
Cürretkar Kan
@nuranziiidemirrr
Okuma
3
Oy
0
Takip
0
Yorum
0
Bölüm
1
Eski bir şehrin çürümüş kalbi gibi kokuyordu bu bina. Duvarları nemli, pencereleri kırık. Ama içeride korkudan başka her şey vardı.
Lilith eldivenlerini takarken aynaya baktı. O aynada gördüğü şey bir kadın değildi. Gözlerindeki soğukluk, bir patoloğun masasına düşen taze ceset gibi hissizdi. Dudaklarında yine o lanet kırmızı ruj vardı. Rujun adı “Vahşet” olmalıydı.
Kurban hâlâ koltuğa bağlıydı. Ağzında kirli bir bez, gözlerinde şok.
“Adın neydi?” diye sordu Lilith, başını hafif yana eğerek.
Adam cevap veremedi. Sadece inledi.
“Ah, doğru. Zaten ne fark eder…”
Lilith, çantasından jilet gibi keskin bir bisturi çıkardı.
“Benim için sen zaten bir isim değil, bir izsin.”
Adamın göğsüne eğildi, sanki onun kalbini dinliyormuş gibi.
“Senin gibileri eğiten sistem hâlâ çalışıyor mu bilmiyorum. Ama ben oradaydım. Beni unutacak kadar aptal oldun. Bu da cezan.”
Bisturiyi yavaşça adamın göğsüne bastırdı. Bir cerrah gibi değil, bir cellat gibi…
Adam bağırmaya çalıştı ama ses yoktu. Sadece gözyaşı vardı.
Dakikalar sonra oda sessizliğe gömüldü.
Duvarlara, koltuğa, yere kan sıçramıştı. Ama Lilith’in üstünde tek damla bile yoktu.
Titizlikle çalışmıştı.
⸻
Cinayetten sonra, binadan arka kapıdan çıktı. Üzerinde geceye karışan siyah bir kaban vardı. Gözleri karanlığa alışmıştı. Ama içindeki karanlık, çok daha eskiydi.
Tam binayı terk ederken, yere bırakılmış eski bir dosya dikkatini çekti. Üstünde hiçbir isim yoktu. Sadece bir harf: R.
Dosyayı açtı. İçinde eski gazete kupürleri, fotoğraflar, bir ölüm listesi ve en üstte bir şey daha:
“Lilith. Hayatta kalan son kişi. Takipteyiz.”
Kadın hafifçe gülümsedi.
“Geçmiş, yakalayıcıdır,” diye fısıldadı kendi kendine.
“Bak sen… hâlâ peşindesiniz demek.”
O gece, şehir bir kez daha kanla tanıştı. Ama bu kez cinayet sadece bir ölüm değildi. Bu bir mesajdı.
Lilith geçmişini unutmamıştı. Ve görünen o ki geçmiş de onu.