Kızımız 17 yıl sonra gerçek ailesini buluyor (İlk kitabım umarım beğenirsinizz) Yazım hatası olabilir

Tam o sırada içeriden yükselen bir kadın çığlığıyla irkildim. "Bırak beni!" diye haykırıyordu bir ses. Adımlarımı hızlandırdım, kalbim göğsüme çarpıyordu artık. "Barış, lütfen... bırak diyorum sana!" "Yürü!" diye tersledi adamın sesi. Köşeyi döner dönmez gözüm İklim`e ilişti. Direniyordu. Gözleri korku ve öfkeyle doluydu. Duraksamadan bağırdım: "Bırak kızı!" Sesim duvarlarda yankılanırken, parmağım tetikteydi. Adam bir anlığına irkildi sesimle. İklim’in kolunu tuttuğu gibi kendine doğru çekmişti, ama benim yaklaşmam onu tedirgin etmişti belli ki. Göz göze geldik. Gözlerinde hem panik hem öfke vardı. "Silahını indir!" diye bağırdım. Tetikteki parmağım milim oynamıyordu. “Yapma!” dedi İklim, sesi neredeyse yalvarır gibiydi ama gözleri yardım istiyordu. Ne aşirete ne de uyduruktan bor töreye kurban gitmesine izin vermeyecektim.

Roza derin bir nefes çekip fısıldayarak konuşmuştu. "Ben senin için kendimden bile vazgeçmişken, sen benden bile vazgeçmişsin. Ayıbım bana ahım sana kalsın." Diyerek odasına ilerleyip uyumuştu. Bazı acılar vardır ki insanın içine sessizce işler; ne bağırır ne çağırır ama her nefeste biraz daha derine iner. İki gencinki de öyleydi işte. Adını koyamadıkları bir boşlukta uyanıyorlardı her sabah; kalabalıklar arasından kaybolmuş bir yalnızlık gibi, kendi içinde susan bir çığlıkla... oysa başlarda her şey masumdu. Bir tebessümle başlayan yolculuk, bir çift gözde vadedilmiş cennet... Zannettiler ki, o elleri tutarken bırakmaz, gözler bakarken yalanlar söylenmez. Ama yanılmışlardı. Hem de en derininden. İhanet, bir yabancıdan gelseydi belki bu kadar yakmazdı içlerini. Ama sevdiği, güvendiği, gözünün içine bakıp "sana zara vermem" diyen... işte o kişilerdi, kalplerine en keskin hançeri saplayanlar. Geceler boyu onlarla kurdukları hayaller şimdi birer enkazdı. Sevda sandıkları şeyin altından yalanlar çıkmış, umutla ördükleri anıları şimdi sadece canlarını yakan hatırlatmalara dönüşmüştü. Ve o an anladı Dewran "Elini tuttuğum gün, kalbimi bıraktığımı biliyordum," dedi kendi kendine, gözlerini ufka dikmiş halde. "Meğer insan en çok, en çok güvendiği yerden yara alırmış." Sustu sonra. Çünkü bazı cümleler vardır, suskunluğun bile daha çok şey anlattığı... Ve bazı aşklar sadece acıyla hatırlanır. Aşkına ihanet edilmiş iki genç. İki yanan yürek ve bunlardan bağımsız olan diğer iki genç ile karşılaşırsa neler olur. Birbirinden bağımsız iki hikaye ama aynı acı...

MAHALLE KURGUSUDUR Ukde Kalan Sevda isminde kitappad`teki ilk kitaptır. "Bazı aşklar ukde kalır, sen bende ukde kaldın, kuğu..." Not: Yalnız kuş kitabımın yan kitabıdır.

İki tutsak kalbin hikayesi... Hiç berdel yüzünden babanızın katiliyle evlenmek zorunda kalmışmıydınız? Ben kalmıştım.Berdel uğruna babamın katiliyle evlenmiştim... Bi tarafta küçük yaşta ailesini kaybeden ve babasının katiliyle evlenmek zorunda kalan Asel. Bi tarafta 3 yıl önce görüp unutamadığı zümrüt yeşili gözleri olan kızın katili olarak bilindiği adamın kızı olduğunu öğrenen Baran. Aşkmı daha ağır basıcak intikammı?

Zeynep Saye Kent da Korel mi demeliyim bu kız diğer kurgular gibi güçsüz kızın hikayesi değil tam tersi Yer Altı Mafyasının lideri ve çok güçlü lakabı herkesin korktuğu Zehir ve bu kızın gerçek ailesini bulması, abilerinin onu istememesi...

"Abimin günahının cezasını neden ben çekiyorum!"

Amcamın babam olduğunu öğrendiğim gün annemi de kaybettim kendimi de

Bu benim 2. Gerçek ailem kurgumdur. Kitap aynı şekilde Selis`in gerçek ailesiyle tanıştığında hayatının değiştiğini anlatmaktadır. Keyifli okumalar... 🩶 Küfür içerir.

Aşk bazen mecburiyetle başlar, bazen de bir sığınma ile... Ama ne olursa olsun, kaderin yazdığı notalar asla susmaz. Behram Atasoy, yıllar sonra babasının mirasını devralmak için Mardin’e döner. Ailesinin karanlıkta tuttuğu bir berdel anlaşmasıyla Aydan Aksoy’la evlendirilmesi, hayatını altüst ederken; bu zoraki evlilik kısa sürede beklenmedik bir tutkuya dönüşür. Ancak Behram’ın geçmişten gelen ezeli düşmanı Ferzan Ateş’in Mardin’e dönmesiyle her şey yeniden tehdit altına girer. Bu topraklarda bir başka hikâye ise sessizlikle başlar… Dijvan Azamet. Yalnızlığı seçmiş, geçmişiyle duvarlar örmüş bir adam. Ve bir gece kapısı çalınır. Nur… Kaçarken yolunu kaybetmiş bir kadın. Sığınacak bir yer değil, içinde huzur bulacağı bir bakış arar. Dijvan ona sadece kapısını değil, zamanla yaralı kalbini de açar. Kelimeler az, sessizlik çoktur ama duygular gürültülüdür. Aşk, güvenin kıyısında usul usul yeşerir. Tam her şey yoluna girmeye başlamışken, hayat bir anda yön değiştirir. Çünkü geçmiş hiçbir zaman gerçekten geride kalmaz Ve tam kalpler birbirine yaklaşırken, Dijvan’ın gömülü sandığı geçmişi bir anda karşılarına çıkar. Hiç hesapta olmayan biri… Planları altüst eden bir sır… Ve bir aşkın geleceğini belirsizliğe sürükleyen bir dönüş. Çünkü bazen en büyük sınav, aşk henüz başlamışken gelir…

Daha 10 yaşında bile güzelliği ile dikkat çekmeyi başaran Lavin daha fazla dikkat çekmesin diye neredeyse hiç dışarı çıkmamıştı.Mardin halkı Lavin`in 10 yaşındaki güzelleğini bildiği için ona "Saklanan güzel" dediler ama nerden bilebilirlerdiki bu güzel kızın berdele kurban olucağını.......

Kardeşinin Karısıyla Evlenmek Zorunda Kalan Abi Kitap kapağı değişiklikler bana aittir

Kan davası onları bağlarsa ne olur? Ya da canlarını acıtırsa?

"SENDEN NEFRET EDİYORUM, DUYDUN MU BENİ! SENİN GİBİ BİR ADAMLA DA ASLA EVLENMEYECEĞİM AS-LA" dedim, bağırarak. Üstüme üstüme geliyordu. "Sen" dedi ve bir adım daha attı, "Benden kurtulamayacaksın, bunu unut. Sev ya da sevme. Ama o evlilik olacak. Eğer ailenden her birinin gözlerinin önünde ölmesini istemiyorsan, bunu yapmak zorundasın asi kız. Zira biz kan dökersek, kaçanları öldürmekle kalmayız. Töre denildi, kadın susturulmaya çalışıldı. Bu yalnızca bir aşk hikâyesi değil, susturulmak istenen bir kadının başkaldırışı. Bazı kadınlar susmaz, susturulur.

Gonca Altıntaş İstanbul`da doktorluk yapmaktadır. Bir gün ansızın memleketi Diyarbakır`dan gelen telefonla, hemen Diyarbakır`a gider. Onu bekleyen olaylar çıkmaz bir hikâye yelken açar.

Hırçın denizlerin karalığına tutulup ailem için aşkından vazgeçen bir kadın oldum. Buradayım ve hep olacağım, ben Defne Karabekiroğlu asi denizlerde savaşan ama kaybetmeyi bilmeyen o kadınım. Bilemezdim ki kızımın babasına yeniden aşık olup imkansız olacağımızı. Miran Demirhan Mardin’in en güçlü aşiretinin veliahtı. Ben ise Trabzon’un en köklü ve en düşman sahibi Defne Karabekiroğlu bu ise bizim hikayemiz.

Bir yüzbaşı ve bir aşiret ağasının yolları Şırnak’ın topraklarında kesişti. Biri görevle, diğeri suskunluğuyla savaşıyordu. İki ayrı dünya, iki ayrı yemin… Ve aralarında, adı konmamış bir bağ vardı. Devletin sert gölgesiyle aşiretin susmayan sesi çatışırken, bir bakış her şeyi değiştirdi. “Meftun olduğum gözleri, küf yeşiliydi,” dedi adam. O an, ne emir kaldı ne kural. Bir dosya açıldı, geçmişle hesap kesildi, sadakat yeniden tanımlandı. Kimi zaman bir sorgu odasında, kimi zaman dağ yollarında yürüdüler. Ama asıl mücadele, kalplerinin sessizliğindeydi. Küf Yeşili, yasak bir yakınlığın, çözülmemiş sırların ve susarak anlatılan bir aşkın hikâyesi. Sınır çizgilerinin ötesinde, duyguların tam ortasında…

"Yıllar sonra memleketime döndüm bunun sebebi neydi? İntikam için olabilir miydi? Ya istediğimi kazanıcam ve babamın kanını yerde bırakmıycam yada kendi ölüm fermanımı yazıcam... Ben Elfida KILIÇ oyunu en baştan başlatıyorum..."

Bir damla kan uğruna birleşen iki hayata intikam yemini dahil olursa. *** Düşman aşiretin kızıyla bir dama kan uğruna evlendiği için kızın konağa geldiği gün Mardini terk eden adam.. Düşman aşiretin oğluyla bir damla kan uğruna evlendiği gün evlendiği adam tarafından terk edildiği için intikam yemini eden kadın.. *** Başlama tarihi; 09.04.2025

Bir karar, iki hayat… Akasya için bu evlilik bir mahkûmiyet; Polat Karan içinse yalnızca törenin soğuk bir gereğiydi. Ama kader, ikisini aynı zincirin ucuna bağladığında; nefretle başlayan yol, umulmadık bir aşka doğru kıvrıldı. Urfa’nın kızıl topraklarında, törenin gölgesiyle sınanan iki yürek: Biri özgürlük için savaşırken, diğeri kalbinin en derin karanlığıyla yüzleşti. “Kızıl Yazgı” – Töre, suskunluk ve kanla örülü bir dünyada ışığın karanlığa meydan okuma hikâyesi.

Yıllardır öldü bilinen ağa& hizmetçi kız Miran karagül,yıllarca öldü bilinen bir çocuktur.yıllar önce bazı aşiret dışı düşmalar tarafından çalındı ama ailesi öldü biliyordu.şimdi ise artık ailesinin yanına gitme vakti gelmişti ve giderken (kısmen)aynı kaderi taşıdığı kadınla berdel yoluyla evleneceğini bilmiyordu. Defne kandemir,yıllarca babası yüzünden üvey anne ve babasıyla kalıyordu ama bundan habersizdi.annesini çok seviyordu ama babası onu sürekli taciz etmeye çalışıyordu.ailesini geçindirmek için bir ailede hizmetçilik yapacaktı.fakat daha ilk günden neler olacağından habersizdi.

Aşiretler arası düşmanlık, yasaklı duygular ve intikam kokan bir geçmiş… Karan, babasının ölümünden sonra Delal`in ailesine karşı beslediği kinle yaşarken, Delal, ailesinin ağır gelen gölgesinde kendi yolunu bulmaya çalışıyor. Birbirlerine hem düşman hem de çekim duydukları bu iki karakter, eski hesaplarla yüzleşmeye, acı ve yasaklarla dolu bir aşkın içine sürüklenmeye mahkum. Karan, sevgilisi Mira`nın ölümünden sonra kalbini kapatmışken, Delal ise kalbinin derinliklerinde gizlediği duygularla savaşmak zorunda kalıyor. İntikam peşinde koşarken aşkın ne kadar yıkıcı olabileceğini keşfedecekler.

⸻ Namazımı bitirdikten sonra yavaşça namazlığımın üzerine uzandım. “Allah’ım, o çok güzel seviyor. Ben onun sevgisine karşılık nasıl davranacağımı bilmiyorum. Onu gönlüme sevdir, yüreğimizi birbirine bağdaştır. Bizim için en hayırlısını sen bilirsin. Onu sevmek istiyorum. O bana ‘canım’ derken karşılıksız kalmak canımı acıtıyor. Ben onu sevmeye çalışacağım, sen de bana doğru yolu göster Allah’ım. Onunla çıktığım bu yolda bana rehberlik et.” diye dua ettim gözyaşlarım akarken. O gece, bana hediye ettiği namazlığın üzerinde saatlerce ağladım. O namazlığın üstünde, Rahman ve Rahim olan Allah’a yalvardım; onu yüreğime yazması, bana doğru yolu göstermesi için dua ettim. Ben, onu sevmek için çabalayacaktım ve biliyordum ki hiçbir emeği karşılıksız bırakmayan Yüce Allah, benim bu çabamı da görecek ve karşılıksız bırakmayacaktı. Sana yalvarıyorum Allah’ım… Onu gönlüme sevdir, çünkü o çok güzel seviyor.

Birbirlerine zorla mahkum edilen iki insan. Biri çok inatçı, biri fazlasıyla çekilmez! İntikam uğruna savaşan iki beden, vuslata erdiğinde sizce neler olacak? Nehir Neva Ulusoy, eğitimini bitirdikten sonra Amerika`dan ülkesine dönmeye karar verir. Ülkeye döndüğünde, şirketleri güçlendirmek adına, hem Araslan`ların hem de Ulusoy`ların düşmanı olan Çakır`lara karşı daha güçlü bir koz oluşturmak adına bir evliliğe mahkum edilir. Araslan`ların tek veliahtı Demir Tuna Araslan ile evlendirilir. Abisinin intikamını almak için bu evliliği kabul eden Demir Tuna, daha önce hiç inatçı biryle karşı karşıya gelmediğinden kısa bir afallama yaşar. Peki Demir Tuna abisinin intikamını alırken sizce başlarına neler gelecek? Bu hikayede geçen kurumlar, yerler, olay örgüleri şahsıma, yani yazarın hayal gücüne aittir, benzeri yoktur bilginize.

Boran, avlunun karanlığında durdu. Güneş, köyün taş damlarından henüz yeni çekilmişti; tıpkı Roza’nın neşesinin onun içinden çekileceği gibi. Elindeki kararın ağırlığı, omzundaki ağalık yükünden daha tatlı geliyordu. Roza`nın o ters bakışı, "Seni ilgilendirmez," deyişi... İşte o an anlamıştı. O kızı, şehir denen bilinmezliğe, o telefondaki sese bırakmayacaktı. Sahiplenme ateşi, onu berdel kararına itmişti. Bu toprakların kuralı basitti: Kaybedeceğini düşündüğün her şeyi, kendi mülkün yap.