"Basit bir lise aşkı olmadığını söylemiştim..."

Bir kadın, ilk aşkına duyduğu sevgiyle her şarkıyı, her melodiyi başka bir anlamda sever. Onun için her şarkı, kalbinde iz bırakan bir anının, bir duygunun yankısıdır. "Bir Şarkı Gibisin", duyguların ve hatıraların şarkılara dönüşmesiyle şekillenen bir aşk hikayesinin şiirsel ifadesidir. Her dizede, kaybolan bir zamanın ardında sevdanın derin izleri vardır.

"Arslan geri dönemez misin?" Derin bir nefes alıp parmaklarımla gözyaşlarımı sildim. "Lütfen geri dön ne olur! Sana çok ihtiyacım var ne olur! Arslan ne olur geri gel." Gözlerim masadaki rapora gitti. "Ben... ben ne yapacağımı bilmiyorum, korkuyorum. Sana çok ihtiyacım var lütfen. Yanımda olmana çok ihtiyacım var, kendimi çok yalnız hissediyorum. Lütfen mesajımı alınca ara beni olur mu?" ▪︎ -Siz: Hala sinirin geçmedi mi? Seninle konuşmam lazım. -Siz: Lütfen cevap ver artık acil konuşmamız gereken bir konu var. -Siz: Kaç ay oldu sakinleşmedin mi? Sana her şeyi açıkladım neden böyle davranıyorsun en azından konuşabiliriz değil mi? -Siz: Cevap vermeyecek misin? -Siz: Mesajları görünce geri dön lütfen! -Siz: Kaçarak bir şeyler halledilmiyor bunu biliyorsun. Aramızdaki sorunu aşamıyorsun tamam ama bu başka bir konu, benim senle gerçekten konuşmam gerek. -Siz: Seninle konuşmamız gereken bir konu var acil diyorum. Neden cevap vermiyorsun? -Siz: Tamam o zaman sana son kez bu mesajı atıyorum bir daha seni rahatsız etmeyeceğim ama bil ki bana ulaşamazsan çok geç olacak her şey için... Bazı şeylerin telafisi olmayabilir zamana bırakılamayan ne olur bana ulaş. Kitabın kurgusu bana aittir. Tüm hakları bana ait ve saklıdır.

Yanağında hissettiği dokunuş öyle güzel huzur doluydu ki, bu huzurun bozulmasından bir o kadar da korkuyordu işte. " Beni hiç bırakma olur mu?. " " Seni hiç bırakmayacağım. " Alnında hissettiği ağırlık ile kapattı gözlerini. Sonsuza kadar burada böyle kalabilirsiniz sevdiği adamın kolları arasında. Ama nereden bilebilirdi ki, kötülüklerle çevrilmiş bir duvarın içine mahkum olacağına..

Devran, bitkin ve yorgun hâliyle uykunun derinliklerine sürüklenen Meryem’i sessizce izliyordu. İki parmağının tersiyle, onun porselen gibi beyaz tenini usulca okşadı yanağında. Yaşadıkları kolay değildi; Meryem, hiçbir genç kızın kaldıramayacağı bir gerçeğin ağır yükünü omuzlarında taşıyordu. "Affet beni, Meryem," diye fısıldadı Devran, sesi kırık bir melodiyi andırıyordu. "Sana söylemediğim, başkasından duymana neden olduğum için... affet beni."

İçimde biraz şiir birikti sana biraz ben vardım cümlelerde bir de adının saklı olduğu şiirlerim.

Bizimkisi tek bir göz yaşında boğulmaktan ibaretti..

• ÇOCUKLUK AŞKI •YAŞ FARKI •POLİS/HUKUKÇU •ABİMİN ARKADAŞI •YAŞ FARKI (6) Karaca ve Polat ailesi karşılıklı dairelerde yaşayan, aralarında sıkı fıkı ve sıcacık bağı olan iki güzel ailedir. Sadece aile büyükleri arasında değil çocukların da kendi aralarında kurduğu bağları vardır. Bir takım sebeplerden dolayı Polat ailesi yaşadıkları şehir olan Hakkari`den, Ankara`ya göçmek zorunda kalırlar. Aralarında oluşan bağlar vedalarına hüzün eklesede ayrılık olur. Bu günlerin üstünden uzunca yıllar geçer. Artık çocuklar yetişkin olmuş yetişkinler ise yılları devirmişlerdi. Yıllar sonra Karaca ailesinin büyük kızı üniversitesi için tercihini yapar. Ve bingo! Üniversitesi, Polat ailesinin yaşadığı şehirde bulunan bir fakülteye çıkar. Yolları bu noktada yıllar önce Polat ailesi ile olduğu gibi kendi ailesi ile de ayrılır ve kendi hikayesini yazmaya Ankara`ya gider. Şimdi ise yetişkinlerin hikayesi değil yetişkin olmaya mecbur olanların hikayesi başlıyordu...

Unutacaksın. Unutacaksın ve mutlu olacaksın. Bunu hakediyorsun. Sen iyi birisin. Her gün yeni bir bölüm için uğraşacağım. Destek olursanız sevinirim.

Laviniam, kalbim... Bizi ayıran en gerçekti ölüm. Canice ölümdü onu benden ayıran. Peki neden hatırlamıyorum gerçekleri? Neden öldüğünü bulamıyorum? O kadar severken nasıl öldürdüm onu? Sevgi için çırpınırken bulduğum sevgiyi nasıl öldürdüm? Neden öldürdüm?

"Asla karım olamayacaksın. Duydun mu beni! KARIM DEĞİLSİN AMA BENİMSİN!" Duydukları ile gözleri anında doldu. Şervan genç kızın korktuğunu görerek üzerine doğru gitmeye başlaması ile Zühre geri geri adımlamaya çalıştı fakat kollarından sertçe tutulması ile durmak zorunda kalmıştı. Şervan elinin gücünü artırıken genç kız acı ile inledi. Kızın acı çekmesi hoşuna giderken elinin birini kızın çenesine götürüp sertçe sıkarak kendisine bakmasını sağladı. "Odama gel dediğimde geleceksin, berdelin kanunu budur! Karım olmayacaksın ama beni tatmin edeceksin!" Zühre duydukları ile sarsıldı. "Bırak beni bu olmayacak!" Diye bağırdı Zühre fakat kendisini yatakta bulması ile gözleri dehşetle büyüdü. Şervan Zührenin gözlerindeki korkudan tatmin olurken kızın üzerine doğru eğilerek ellerini iki yanına doğru yatağa bastırdı. "Neden? Berdeli kabul ettiysen seni becereceğimi de bilmeliydin." Zühre duyduklarının ağırlığı ile geri geri gitmeye çalışırken gözlerinden yaşları akıyordu. "B-ben bir şey yapmadım." dedi hızla sanki savunulacak bir şey yapmış gibi. Zührenin söylediklerini umursamadan genç kızın üzerine doğru biraz daha eğildi. "Az sonra imam nikahımız kıyılacak ve sen de bundan sonra cehennemim de yanmaya hazır olsan iyi edersin Zühre Şahmaran!" Wattpad kitabıdır! Wattpad: Damla_yazar Kitap kapağı: Damla_yazar

Söylememiş Sözlerin sessi

Ailesinin ölümüyle hayatının dönüm noktasını yaşayan Bala ,şimdi Mardin`in en büyük aşiretlerinden biri olan Aslabeylerden Miran ile tanışarak ikinci dönüm noktasını yaşayacak keyifli okumalar . En parlak yıldızlara ✨

Herşey o gece başladı bekli hayatımın en kötü günü olduğunu düşünüyordum ama ona olan sevgim bunu bile yok etti

Hakan, alnını usulca kadının alnına yaslamıştı. Gözleri yavaşça kapanırken, teninde onun nefesini hissediyordu. İçinde tarifsiz bir huzur vardı; savaş bitmiş, yorgun asker yuvasına dönmüştü sanki. Kadın da gözlerini kapadı, Hakan’ın kokusunu içine çekerken yüzüne yayılan o buruk tebessüm kalbinin derinliklerinden süzülüp gelen bir umut gibi duruyordu dudaklarında. Belki de yıllardır beklediği o kavuşmanın en saf halini yaşıyordu. Acılar siliniyor, gözyaşları duruluyordu. Bir eli Hakan’ın koluna sarılmıştı sıkıca, sanki kaybetmekten korkarcasına… Diğer eliyse, sevdiği adamın yanağındaydı. Parmak uçlarıyla yüzünü hissediyor, gerçekten orada olduğuna inanmak istercesine dokunuyordu ona. Ellerinin titrekliğinde bile dört yılın hasreti vardı. Suskun bir dua gibi dokunuyordu sevdiğine; ne bir kelime, ne bir açıklama… Sadece varlık yeterliydi artık. “Bir daha gitmek yok…” diye fısıldadı Hakan, sesi neredeyse bir rüzgâr kadar hafifti ama kadının kulaklarında yankılandı, yüreğine kazındı bu cümle. Gözleri hala kapalıydı ama gözkapaklarının ardında bir damla yaş süzülüyordu, usulca, sessizce. Başını iki yana salladı kadın. Gitmesini istemiyordu, bir daha ayrılığı taşımak istemiyordu yüreğinde. Dudakları aralandı, ve aynı sözcükler döküldü sessizce: “Bir daha gitmek yok…” Bu cümlede öyle derin bir anlam vardı ki… Sadece bir söz değil, adeta bir yemin, bir bağlılık, bir teslimiyetti. Onlar artık birbirlerine yeniden kavuşmuş değil, birbirlerine yeniden ait olmuşlardı. Dört yıl… Dile kolay. Dört yıl boyunca suskun gecelerde isimlerini fısıldayan rüzgâra, göğe yazılan dualara, yalnız geçirilen doğum günlerine, sessiz kutlamalara, eksik kahkahalara tanıklık etmişti zaman. Ama artık zaman bile onların yanında durmuş gibiydi. Sanki dünya biraz daha yavaş dönüyordu şimdi. Sanki gökyüzü bile daha bir maviydi. Hasret yerini sevdaya bırakmıştı. Ayrılık, usulca geriye çekilmişti. Artık sadece onlar vardı; gözlerinde umut, ellerinde sevda, kalplerinde ise bir daha hiç ayrılmama yemini. Azra ile Hakan`ın aşk hikayesiydi..

Meryem, okuduğu tatlı komedi romanına öyle hayran kalmıştı ki, bir dilek diledi ve kendini o neşeli mahallenin içinde buldu! Artık "Cıvıl Cıvıl Çıkmazı"nın sakiniydi ve kitabın yakışıklı sakarı Kerem`le tanışması an meselesiydi. Ancak Meryem`in gelişiyle kitabın komik akışı değişmeye başlayınca işler karışır. Acaba Meryem, bu nostaljik dünyanın tadını çıkarıp aşkı, arkadaşlığı ve aile sıcaklığını doyasıya yaşayabilecek mi? Yoksa kendi dünyasına dönmenin bir yolunu mu aramalı? Kahkahalarla dolu bu fantastik macerada Meryem`i neler bekliyor? Unutmayın, her şey bir dilekle başladı!

Hikâyemin hangi noktasındayım bilmiyorum ama orta yerinden okuyorsun beni. Bazı adımlar atılmalı, bazı yollar yürünmeli, bazı anlar yaşanmalıydı. Bazı insanlar gitmeli, bazılarıysa kalmalıydı. Hayat bir şekilde yolunu bulmalıydı. Bir şekilde akmaya devam etmeliydi. ☆☆☆☆ Elvin Erden düğün günü sevdiği adam tarafından karnında üç aylık bebeği ile terk edilince yaşadığı şokla kaza geçirir. Kader onu Poyraz Karaaslan ile karşılaştırınca bunun gideceği noktayı ikisi de kestiremez. Kimse bilmezdi ama bir hikâye bitmeliydi ki yeni bir hikâye başlayabilsin. Bu kimin hikâyesiydi?

Asker konulu bir kitaptır, kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Ruh, insanın dipsiz bir kuyusudur. Sen ruhunda dolaştığını sanırsın ama onun ne kadar derin olduğunun hiçbir zaman farkına varamazsın. Ta ki biri çıkıp orayı talan edene kadar. "Yanacaksınız, yakacaklar. Canınızın acımasını önemsemeyecekler." Parmaklarına sarılı urganı sertçe gerdi. Parmak boğumları giderek beyazlaşırken gözleri, alev topuna dönüşmüştü. "Nefesinizi kesecekler." İki farklı asker; Asena Eyşan Boduroğlu ve Mete Mert Çakır. Birbirlerinden haberi olmadan aynı göreve atanırsa en fazla ne olabilir ki? "Bugün bir tehdit mektubu aldım MMÇ`den gelmiş." *Tüm hakları saklıdır.*

Lara ve Kaan`ın yoları çocukluklarında kesişti, ama Kader onları ayrı düşürdü. Yıllar sonra İstanbul`da yeniden karşılaştıklarında, aralarında ki Bağ hala aynıydı -bileklerindeki kalpli bilezik gibi....- Ancak bu sefer aralarındaki engeller daha büyüktü. Geçmişin izleri silinmemişti ve bazı yaralar zamanla kapanmazdı. Sevgiyle kurulan köprü, engellerle yıkılabilir miydi?

Bir konuya bağlı kalmadığım şiir kitabı, genelde o gün o hafta ne yaşadıysam hakkında şiir yazıyorum.

Ben Timur KILIÇ namı değer Kaplan. Bu adı almamın sebebi yırtıcı olmamdan dolayı. Elimden bu güne kadar hiç bir suçlu kurtulamadı o dışında ; KASAP. O benim eşimi, çocuğumun annesini elimden aldı. Onu yakalamadan ölmek bana haram... Ben Nesli SERT namı değer Saye. Bu adı almamın sebebi her görevde kolaylıkla kamufle olup her suçluyu rahatlıkla yakalamamdan kaynaklıydı ta ki o karşıma çıkıp tek ailemi kocamı ve çocuğumu elimden alana kadar. KASAP seni bulmadan ölmek bana haram...

Kendinden 16 yaş büyük bir adamla zorla evlendirilen Ilgın, nikahtan hemen önce ilk bulduğu fırsatta kaçar. Kaçmak için yardım istediği arabalardan hiç birisi durmaz. Birisi hariç. Deniz Bulut...

“Kumsal hadi mızıkçılık etme çekiyorum.” “Ya ben çekecektim fotoğrafı Allah’ın kıtı.” En son Deniz ve benim kavgama dayanamayan Ayla “Yeter be. Kumsal kırk yılın başında kız kıza bir fotoğrafımız olsun diye bu cahilleri tembihlemişim hadisene.”diye beni azarlayan Ayla’nın sözü bir bağırma sesiyle yarıda kesilmişti. “ALLAH BELANI VERSİN BATI!!!” diye resmen ciyakladı Deniz.

“Kıyamet gibi bir gece, uğursuz bir haber…”

Gözümden düşen göz yaşımı eliyle tuttu ve parmağından aşağı akmasını izledi, bu yaptığı tuhafıma gitse`de aldırmadım ve yeniden önüme döndüm. "Larmes." Dediği ile ona döndüm ve anlamsızca bir bakış attım suratına. Ne demek istiyordu ki? Bakışlarımı görünce hala havada tuttuğu parmağını gösterdi ve tekrar konuştu. "Göz yaşları..."