"Bir şimşek çakmasıyla yüzyıllar aşıldı… Ve zaman, yalnızca kalpten gelen şifa ile iyileşti." Elif… Modern dünyanın karmaşasında kaybolmuş bir hemşireydi. Fakat kader, onu sadece zamandan koparıp bilinmez bir çağa sürüklemekle kalmadı; aynı zamanda kalbini de tarihin derinliklerinde birine açmaya zorladı. Obanın topraklarında, alışılmadık ve sert görünen ama içinde derin bir sevgi saklayan bey`le karşılaştı. Aralarındaki çekim, dönemin sert koşulları ve farklı yaşam biçimleri arasında filizlenen bir ateşti; zorluklarla örülü, tutkulu ama kırılgan bir bağ… Bileğinde taşıdığı kadim dövme, sadece bir şifacının işareti değil, aynı zamanda iki ruhun zamanın ötesinde kesiştiğinin simgesiydi. Elif, geçmişin gölgesinde sevgiyle yaralanırken, geleceğe dair umutlarını da yitirmemek için savaşıyordu.

“Bir Yanım Hep Eksik”, küçük bir kızın, asker babasının yokluğunda büyürken yaşadığı bekleyişin, sevginin ve özlemin hikayesi. Babasının görev çağrısıyla başlayan vedalar, Zeynep`in hem babasını bekleyişiyle örülü bir hayat. Aile bağları, vatan sevgisi ve genç bir kalbin kırılgan cesaretiyle dokunan bu roman, gerçek sevginin ve sabrın ne demek olduğunu gözler önüne seriyor...

Bir görev... Bir mağara... Ve kaderin değiştirdiği bir hayat... Atmaca Timi, esir düşen masum çocukları kurtarmak için ölümüne bir göreve çıkmıştı. Kurşunların arasında, yıkıntıların içinde, karanlığın kalbinde saklıydı umut. Komutanın karanlık gözleri o mağarada küçücük bir bebeğe takıldığında zaman bir an durdu. O an sadece bir kurtarma operasyonu değildi artık; o an bir hikâyenin başlangıcıydı. Bazen bir bebeğin nefesi, bir timin kaderini değiştirir. Bazen bir gönül bağı, savaşın ortasında bile bir ışık yakar. Ve bazen... karanlıkta doğan bir ışık, insanın en derin yarasına merhem olur. "Bazı bağlar gözle görülmez, kalple hissedilir." Ve işte bu bağ, gecenin en karanlık anında doğan bir umutla yazıldı... ❗❕‼️ şiddet vs. Vardır sadece taciz tecavüz gibi olaylar yok bilginize ‼️❕❗

Hemşire olan hüma ailesinden uzak kalmamak için İzmir’e gider ve babasının albay olduğu karargahta hemşire olarak çalışmaya başlar en fazla ne olabilir ki...

Maria Romanov, teröristlerin elinde aylarca esir kaldıktan sonra, üzerine yapılan deneyler ve patlayan bir isyan sonucu ölümüne terk edilir. Miran Alpkan Bozkurt, Parla`yı ölü sanarak yıllarca onun kaybıyla yaşamaktadır. Fakat, yıllar sonra Parla, Maria adıyla karşısına çıkar. Eski kimliğini unutmuş ve yeni bir hayat kurmuş olan Maria, eski terör örgütü başının tehdidiyle karşılaşır. Miran, vatanına olan sarsılmaz bağlılığı ve Maria`ya duyduğu koruyucu sevgiyle, örgütü yok etmek için görevlendirilir. İki zıt dünyadan gelen bu iki insan, geçmişin sırları ve aşkın gücüyle örülü bir mücadeleye girişir. "Künye" geçmişin sırlarını, kahramanlık, kayıplar ve aşkın gücünü keşfeden iki karakterin hikayesidir.

"Gözlerine ayrı aşık olduğum yârim." "Güzel kalbine ayrı aşık olduğum yârim." Bir açıklama yapmayacağım, çocukluktan beri var olan bir aşka adım atacaksınız. Kurşun izini okuyanlar bilir. Biri büyüyüp asker olurken, diğeri Ömer Asaf`ın emir komuta altında olduğu timin Üsteğmeni olarak karşılaşırlar. Ve hikâye böylelikle başlar.

Yüzbaşı Gece`nin 24 yıl sonra gerçek ailesini bulması.

(MİT Kurgu) (İki kitap da ard arda yayımlanmaktadır.) Viraha I : Unuttuklarımız Viraha II : Vazgeçtiklerimiz “Bazen omzundaki rütbelerle değil, sokaklardan kazandığın rütbeyle hareket edersin.” Gençlikte başlayan her hikaye insan büyümeye yüz tuttuğunda sonlanmaz. Bazısı, zamanını bekler. Yansı, o gün gittiği İngiliz barında gençliğine dair tek güzel şeyi yeniden bulacağından bir haberdi. Aşk, geç kalındığında insana küser miydi? Çocukluk arkadaşı olan iki ruh yeniden 13 yılın ardından İngiltere’nin bir barında karşılaşmıştır. Biri doktor olmuştur, bir diğeri ise tıp kongresinin gerçekleştiği okulda astronom… Fakat Yansı, astronom olduğunu düşündüğü bu adamın MİT için çalışan ve Türkiye’nin en karanlık adamını çökertmek üzere kurulmuş timde ajan olduğunu bilmiyordu. Oğuz Karaca, Türkiye’nin önde gelen ajan ve askerlerinden oluşmuş Anka Timi ile dünya ülkelerinin üye olduğu Kurul’un üyesi Alastan’ları çökertmek için çalmıştı sirenleri. Vakit, oyun vaktiydi… “…Türkiye Cumhuriyeti’ni kimse bölemez. Silahları ister salgın olsun ister kurşun, ya kan dökülen bu topraklarda kalırız; ya da bu toprağın altında yatarız.” … *Tüm hakları saklıdır. Bu kitabın hiçbir kurum, kuruluş veyahut gerçek hayatla ilgisi bulunmamaktadır. Tamamı ile hayal ürünüdür.

ATATÜRK: arkadaşlar! Gidip. Toros dağlarına bakınız, eğer orada bir tek Yörük çadırı görürseniz ve o çadırda bir duman tütüyorsa, şunu çok iyi biliniz ki bu dünyada hiç bir güç ve kuvvet asla bizi yenemez.

Canfeza herkese can veren demekti.Ama o gün ne Canfeza annesine yaşam katabildi yada onu kurtarabildi.Geçmişten biri Canfeza`nın acısı iyileştirdi.Adını tekrar ona kazandırdı ve geçmiş çok geride kaldı.......

Hayat, arkadaşı Gizemin abisine aşık olmuştur ama hislerinin farkında değildir. Onlara yaptığı ziyaretlerde fotoğraflarda gördüğü adama aşık olmuştur. Bir gün ansızın Gizemin telefonunu karıştırarak abisinin numarasını alır ve olaylar başlar. Hayat: Fotoğraflardan daha yakışıklı bir beymişsiniz. Fotoğraflar aldatıcı derlerdi de inanmazdım. Polat Alemdarım: Telefonumda kayıtlı değilsin. Kimsin ve beni nereden tanıyorsun? Ayrıca benim fotoğraflarım bir yabancıyı alakadar edemez o kadar. Şimdi kimliğini açık etmek ister misin yoksa ben mesleki yöntemlerimi kullanarak seni bulayım mı? Hayat: Kimliğimi açıklamak zorunda mıyım? Sana zararı olamayacak masum biriyim sadece. Etrafında bile dolanamıyorum. Bırak da birazcık olsun senle konuşayım. Hevesimi alayım. Polat Alemdarım: Kızım beni dellendirme. Sabah sabah başıma nerden çıktın ya?

*askeri kurgu* Annesi yüzünden hafızasını kaybetmek zorunda kalan Masal hiç tanımadığı birinin hayatı yaşamak zorunda kalır, kurduğu örgütün üyeleri bile ona ulaşamaz. İçinde hep bir boşluk ve anlamsızlık vardır. Annesinin ona verdiği hat üzeriden kendine sürekli mesaj atar ancak birşeyler ters gider. Mesaj attığı kişi kendi olduğu halde yanıt başka bir yerden gelmektedir bu duruma anlam veremese de konuşmayı sürdürmek için elinden geleni yapmaktadır. Masal: Bugün alt komşunun kızı balkonda dedikodu yaparken kafasına kedim düştü... Masal: Çok şükür kedime birşey olmadı Masal: Ama kız dengesini kaybedip düştü. Tek arkadaşım: Yanlış numaraya mesaj attınız herhalde diyeceğim ama kendi kendime mesaj göndermişim gibi gözüküyor? ¢ Asker kurgusudur... §

“Kaçtığı karanlıkla yüzleşmeden, huzuru bulamayacaktı…” Mihriban, henüz 22 yaşında, göğsünde acıların izini taşıyan genç bir anne… Kızını kucağına alıp cehennemden kaçtığında, sığınacak tek yer, dağların ardında sert ve suskun bir adamın eviydi: Yüzbaşı Yiğit. Ancak Yiğit sadece bir asker değildi. Onun da geçmişi karanlıktı; babası bir zamanlar yeraltı dünyasının en kudretli isimlerinden biriydi. Şimdi ise Yiğit, hem babasının günahlarıyla hem de devlete sızmış tehlikeli bir mafya ağıyla yüzleşmek zorunda. Bir yanda yaraları sarmaya çalışan Mihriban, diğer yanda görevi gereği duvarlar ören Yiğit… Bu evde çatışan yalnızca iki yürek değil; geçmişin ağırlığı, ihanetin sessizliği ve adaletin ateşi de bu mücadelede yerini alıyor. Aşkın, direnişin ve yeniden doğuşun hikâyesi… Ruh-u Revan, karanlığa karşı verilen en sessiz ama en güçlü savaşın adıdır. “Yiğit nâm salar diyarı titretirmiş. Yiğidi bir ceylan gözlü yâr uslandırırmış.” Narin kitabımdan Yiğit`in hikayesidir. İki kitap birbirinden bağımsız bir şekilde okunabilir. -------------🤍-----------🤍----------- Yeni bölüm her Cumartesi saat 14.00`da🤍

Yalnızlığın ağırlığını omuzlarında taşıyan bir adam... Kalbine saplanan ihanetin sesini sadece tetiği çekerken duydu. Bir adam... Bir kurşun... Ve arkasında kalan sessizlik...

Gerçek ailesiyle yaşayan hayatı gayet iyi olan Ela toprak yani gerçek adıyla İnci özsoy ailesinin biyolojik ailesi olmadığını öğrenirse neler olur gerçek ailesinde onu büyük bir aile ve yeni maceralar bekliyordu kitaba bir şans verin yeni bölümler zamanla gelecektir oy verip yorum yaparak bana destek olup fikir alışverişinde bulunursak kitap daha kaliteli olacağına eminim

Mine Ahu Öztürk anne ve babasının ölümüyle çocukluğunun yarısını Izmirde babaanesinin yanında geçirir. 8 yaşında ayrılmak zorunda kaldığı çocukluk arkadaşı Yağızı kalbinin derinlerine gömer Aradan 16 yıl geçer. Mine artık Hakkaride doktorluk stajı yapan dik başlı neşeli ve özgürlüğüne düşkün bir kadındır Yağız ise Kartal timinin karizmatik yakışıklı ama bir o kadar da Yaralı lideridir görev dolu hayatı geçmişin gölgesinde şekillenmiştir Yolları yeniden kesiştiğinde birbirlerini tanıyamazlar ama zaman gözden değil kalpten tanır. Bir yandan dağda süren operasyonlar bir yandan da kalpte başlayan sarsıntılar... Mine Yağız`ın askeriyedeki disiplinine tahammül edemezken Yağız da onun inatçılığına karşı koyamaz fakat kaderdin onları sınamaya niyeti vardır ve en zor görev geçmişte bıraktıklarına baştan başlamak olacaktır...

Hakkaride doktorluk yapan Beyza bir gün nöbete kalır.Tam uyuyacağı sırada bir bağrışma duyar.Bağrışmanın olduğu yere gelince sedyede yatanın asker olduğunu görür.Ama asıl şaşırdığı şey bu askerin çocukluk anılarında yer almasıdır.

Hazan, ailesinin baskısıyla yaşının geldiği gerekçesiyle tanımadığı bir subayla görücü usulü evlendirilir. Hayatında disiplin ve görevden başka bir şeye yer olmayan bu adamla ortak bir hayat kurmaya çalışırken hem duygularıyla hem de katı kurallar dünyasıyla mücadele etmek zorunda kalır.

Tam o sırada içeriden yükselen bir kadın çığlığıyla irkildim. "Bırak beni!" diye haykırıyordu bir ses. Adımlarımı hızlandırdım, kalbim göğsüme çarpıyordu artık. "Barış, lütfen... bırak diyorum sana!" "Yürü!" diye tersledi adamın sesi. Köşeyi döner dönmez gözüm İklim`e ilişti. Direniyordu. Gözleri korku ve öfkeyle doluydu. Duraksamadan bağırdım: "Bırak kızı!" Sesim duvarlarda yankılanırken, parmağım tetikteydi. Adam bir anlığına irkildi sesimle. İklim’in kolunu tuttuğu gibi kendine doğru çekmişti, ama benim yaklaşmam onu tedirgin etmişti belli ki. Göz göze geldik. Gözlerinde hem panik hem öfke vardı. "Silahını indir!" diye bağırdım. Tetikteki parmağım milim oynamıyordu. “Yapma!” dedi İklim, sesi neredeyse yalvarır gibiydi ama gözleri yardım istiyordu. Ne aşirete ne de uyduruktan bor töreye kurban gitmesine izin vermeyecektim.

Romantizim, mizah, asker ve Karadeniz bol bol içerir.

Hasret insanı nereye götürür bilinmez. Peki siz neye hasretsiniz?

Kıdemli yüzbaşı Alara Çetin bir telefon alır ve hayatı değişir

Askeri bir hemşire ve asker anlaşmalı evlenmek zorunda kalırsa ? "Bende sizi karı koca ilan ediyorum gelini öpebilirsiniz" Barlas alnıma doğru dudaklarını yaklaştırınca alnımdan öpecek sandım ama belimden tutup kendine çekti ve çenemi tutup yaklaştı "Alnından öpsem,dudaklarında içtiğim kahvenin 40 yıllık hatrı kalırdı" Demesiyle dudaklarını dudaklarımın üstünde hissetmem bir oldu

İki deli,iki yaralı,iki yalnız ikiside ölüme aşık ikisininde ruhu yok kalpleri yok o kalpler o ruhlar nasıl canlanacak nasıl olacak kimse bilmiyor ölüm mezarlıklar hüzün yeridir ama kim bilir mezarlıklar iki ruhu iki kalbi yeniden nasıl canlandıracak? +Canın çok mu yanıyor? -Çok yanıyor +İyileştirebilir miyim? Sarsam -Sara sara nereye kadar sararsın hep kanayan bir yarayı? Bir süre sonra bıkar bırakırsın kendi haline. +Peki deniz gözlü çocuk göreceğiz. Bunlar bir sevgi öpücükleri değildi bunlar birer merhem şifa öpücükleriydi. İlk kez o gün yüsra sakın bu adamla geçer dedi geçecek miydi? Bilmiyordu ama umut etti o gece ölüme aşık kadını yaşama hayran bırakmıştı rüzgar keskin... Mafyanın oğlu olan rüzgar karanlıktadır ve onu bu karanlıktan çıkarak kişi de yüsradır ve nice sırlar var... Hayat bazen yalanlardan ibarettir biri çıkar karşına ve hayatındaki herşeyin yalan olduğunu öğrenirsin... "Sen ve ben, başkaları nasıl okursa okusun. Yalnızca bizim anlayacağımız bir hikayeyiz..."

Ben Okyanus, büyük bir Yangın’dan çıkmayı başarmış ama Kül’e dönmüş bir İstihbarat Ajanı.   Karanlık ve fırtınalı bir Okyanus, Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya...   Okyanus, içine çektiği herşeyi hırçın dalgaları ile boğardı. Mahvolurdu ama kendini kaybetmezdi. Ben Okyanus’tum, öyleyse neden kendi kendimi boğuyordum?   Okyanus’un, yıllar boyunca kendini korumak için zorlukla inşa ettiği duvarları onu yeni bulan gerçek ailesi yıkmayı başarabilecek miydi?   Okyanus’ta boğulacak mıdır?   Yangın’da Kül’e mi dönüşecektir?   Yoksa komutanının orman gözlerinde kaybolacak mıdır?   Nefret ettiği gökyüzünü tekrar sevmeye başladığında her şeyin üstesinden gelmeyi öğrenebilecek miydi?   Peki ya, Kızıl ailesi? Aile sırları, Okyanus’un bilinmeyen geçmişi...   Alabora Timi ve Kızıl Timi neden birlikte görev almaya başladı? Çözülmesi gereken askeri bir sır vardı ama herşey de küçük bir kızda saklıydı... Okyanus mu? Kül mü? Yoksa her ihtimalde de Okyanus’un Kül`ü müydü? “Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya, Şanlıurfa. Emret, komutanım!”   “Yüzbaşı Deniz Akif Alabora, Şanlıurfa. Emret, komutanım!”