Burada hem bana Kitappad in özelinden yazdığınız şiirler, hem de size örnek olması adına kendi şiirlerimi yayınlıyorum. Bu şiirlerde kesinlikle güzelliğe bakmıyorum. Acemice bile olsa benim için önemli olan içinizdekiler. Bu yüzden çekinmeyip yazın lütfen.

Şiir insanın sesiz haykırşdır anlatamadıkları içine atkları ve kağda manalı satırlardır

Şiir kitabıdır.

Bu bir şiir kitabıdır. Her bölümde farklı - ve bir - şiir bulunup birbirleriyle alakası yoktur. Sıralı ya da karışık okunabilir. Her şiiri bizzat kendim yazdım. Bazı şiirlerde eski kelimeler çok geçerken bazılarında daha moderndir. Bilinmeyen kelimeler en altta yazılır. Her hafta cumartesi 20.00 da yeni şiir.

Öylesine şiirler bulunmaktadır. ~öylesine yazan.

Kendim yazıdğım şiiri yayınlamakk istedim

Sevda aşktan daha üstündür sen benim dile getiremediğim sevdamsın...

Farklı konu başlıkları altında şiir yazıyorum. "Şiirler İnsanın Ruhudur."

Şiirlerim ve anlamları...

Kendi yazmış olduğum cumhuriyetimizin 102. Yılı konulu şiir. Umarım beğenirsiniz: )

Şiirler ile dolu her köşe..

Bugüne kadar kaleme aldığım tüm şiirlerim

Kimseye anlatamadıklarını satırlara fısıldarsın bazen

başka bi kitap yazacağım ama şiirlerimi paylaşasım geldi

Şiir yazıcam umarım beğenirsiniz

RIHTIMDA BATMIŞ GEMİLERİM Olmak ile olmamak arasındayım azizim. Rıhtıma yanaşmış gemilerin birer birer batıyor, ufuk çizgisi kararmış, deniz artık beni çağırmıyor. Bir martı çığlığı kadar kısa umutlarım, ve sen yoksun ne yana dönsem sessizlik akıyor. Gecenin içi tuzla dolu, rüzgâr yüzüme eski bir şarkı taşıyor, adı sen olan, sesi unuttuğum bir şarkı. Kıyıda duran fener bile yorulmuş, ışığı titriyor, belli ki o da beklemekten usandı. Bir zamanlar denize attığım şişeler vardı, her birinde sana yazılmış bir cümle. Belki biri karaya vurdu, belki hiçbiri çıkmadı suyun yüzüne, ama ben hâlâ o şişelerin peşindeyim belki biri hâlâ yüzüyordur, bana dönüyordur sessizce. Deniz, azizim, deniz artık dostum değil. Ne zaman gözlerine benzese, arkasından bir fırtına kopuyor. Ne zaman sussam, bir dalga gelip içimdeki bütün limanları yıkıyor. Gözlerim alıştı karanlığa, ama kalbim hâlâ gündüzü arıyor. Bir rüya gibi geçiyor şehir, bir gölge gibi ben. Ve biliyorum, sabah olduğunda hiçbir gemi kalmayacak bu rıhtımda. Ama belki… belki de batmak, var olmanın en sessiz hâlidir azizim. VEDAT TÜRKER

Şiirler ile bir gün geçirmek ister misiniz o zaman bu kitap size göre

Bu kitapta biraz benden biraz sizden şiirler veya sözler olsun istedim eklememiz istediğiniz bir söz veya şiir olursa dm den yazmanız yeterli

Burada isteyenlerin ismi ile şiir yazıyorum sizde beğenirseniz sevinirim...

Insan ne çok kaybolur şu kısacık hayatta ve yolumuz uzun... Kimi zaman okyanusta, kimi zaman ormanda, kimi zamanda bilinmezliklerde ya da türlü türlü yerlerde kayboluruz ve ben okyanusta kayboldum ama ben okyanuslarda kaybolurken maviyi ve mavide şiiri gördüm. Bu yüzden şiir dedim. Şiir yazdım... Şiiri yaşadım. Yönüm birden şiir oldu ve PUSULAM ŞİİR oldu. Onun bana gösterdiği yönde ilerlerken sadece yön göstermekle kalmadığını aynı zamanda Elif gibi dik durmayı da öğrettiğini gördüm, anladım ve en önemlisi yaşadım. Bu kitabı okurken tek isteğim sizin de bir nebze olsa yönünüzü bulmanız ve içinizdeki cevheri keşfetmenizdir. İyi okumalar diliyorum.

Benim ruhum benim şiirlerim

Kendi yazdığım aşk şiirlerini burada paylaşıyorum☺️

Sonsuzluğa Yazılmış, aşkın zamansız ve sınırsız doğasını keşfeden, duygu yüklü bir şiir koleksiyonudur. Bu kitap, sevginin en saf haliyle kalbin derinliklerinden taşan sözcükleri bir araya getiriyor. Her bir şiir, aşkın farklı yüzlerini – tutku, özlem, kavuşma, ayrılık ve yeniden doğuş – incelikle işlerken, okuyucuyu insan ruhunun en hassas köşelerine yolculuğa çıkarıyor.

Bazen sıkılır insan her şeyden. Yaşamaktan, nefes almaktan , bazen susmaktan , bazen izlemekten , bazense derdini anlatamamaktan ve bunların hepsi birleşir üst üste gelerek insan bunalıma girer. İşte bu kitap bunalıma girmeden önce okunması gereken bir kitap . Duygular bazen şiir, bazen düzyazı, bazense hikayedir . Eminim pişman olmayacaksınız. Keyifli okumalar dilerim

Beyaz Bir Kalbin Güncesi’ne Bazı kalpler vardır, her şeye rağmen beyaz kalır. Kirletilmemiş değil—aksine, sayısız karanlığın içinden yürümüş ama hâlâ kendine ihanet etmemiş bir beyazlıkla. Ben o beyazı, bir çiçeğin yaprağında aradım: zambakta. Kırılgandı ama dimdik, sessizdi ama haykırıyordu. Tıpkı kalbim gibi. Bu günce, bir başlangıç değil belki. Ama yeniden başlamaya cesaret eden bir suskunluğun hikâyesi. Her sayfasında kırılmış bir hayalin izi, yarım kalmış bir cümlenin susuşu, ve hiç söylenememiş bir "keşke" var. Yazdım, çünkü içimde büyüyen sessizlik beni boğuyordu. Yazdım, çünkü bazen tek kurtuluş, kelimelerin kanamasına izin vermekti. Bu kitap, gözyaşı dökmeyenlerin bile ağlayabileceği bir yer olsun istedim. Çünkü bazen bir kelime, bir sigara dumanı, ya da bir zambak kadar beyaz bir cümle yeter, yeniden başlamaya. Zambaklar gibi beyaz kalmak zor. Ama imkânsız değil. Bu günce, o imkânsızlığa atılan ilk adımdır.