Yeni okuluna başlayan Arim,yeni arkadaşlıklara ve yeni maceralara imza atar

Aşk aranırken mi bulunur yada aşk bulunabilir mi? Aşık olduğunu kaybedince anlar insan, karşındakinin sevmediğini ise terkedilince değil sözler tutulmadığında anlar. Giriş değil sonuç belirler hikâyeyi ilkler değil sonlar vardır.. Lütfen kitabıma bir şans verin, pişman olmayacaksınız:))

Karsu... Karsu`nun babası da bir askerdi. Teröristler tarafından şehit edilmiş bir asker... Binbaşı Karsu, babasının intikamını almak için asker olmuştur. Lakabı "pençe" olan bir asker. Öldürdüğü kişilerin derilerini tırnaklarıyla yüzdüğü için pençe diyorlardı ona. Bir gün çalıştıkları yere yeni bir Albay atanır. Albay Yaman TUNGA...

asansörde kalan sekiz kişinin birbirlerinin hayatları olmasını anlatan bir kitap. ★umarım beğenirsinizzz

"Onumu seçeceksin" dedim güçlükle "Hayır seni seçicem " dedi "Çünkü sen benim hayatımın kuru topraklarına bir damla su olan yağmursun"

Müebbet ve idama mahkûm edilmiş suçlular için ruhsal destek verilmek üzere bir psikiyatrist atanır. Psikiyatrist olan Funda, idama mahkûm edilmiş bir adam ile bütün doğru bildiklerinin yanlış olduğunu sorgulamaya başlar. Seanslar sonucun da Funda, ölüme kısa bir zamanı kalan bu adama bir şeyler hissetmeye başlar.

Kitap bir mafya ile savcı kız arasındaki çelismeler ardından bir araya gelmelerinden konu almıstır

Yıllarını adadığı bir adamın ihanetiyle darmadağın olan Derin, kendini bir sahil kasabasında bulur. Geçmişin izleriyle yeni bir hayat kurmaya çalışırken, kader ona ikinçi bir şansı fısıldar...

İşte ateşle zorla evlendikten sonra hayatı güzelleşen İrem💞

Salonunun ortasında arkadaşının cesedini bulan bir kadın ile aynı dosyayı soruşturmak için görevlendirilen savcı... Bir cinayetin çözümü, bir katilin aranışı, bir aşkın başlangıcı...

Zorla evlendirildim ama sanırım kalbim sadece onun için atıyor

Herkes mutlu bir evlilik yapmak isterdi değil mi? Bu bazıları için çok kolay bazıları içinse hayalini bile kuramayacak kadar imkansız. Birinin bedelini başkasına ödetmek ne kadar adil? Berdel konulu bir kitaptır. Yetişkin içerik küfür argo vb bulunur!

Siz: Adının neden `Ruhsa` olduğunu buldum. 058***: Neden? Siz: Bence `Ruhsa`, ruh hastasının kısaltımı. Sen de ruh hastası olduğun için adını öyle koymuşlar. Bu hikaye Ceyda ve Ruhsa`yı anlatıyor...

Smut ve vardır

"Bir vazgeçişin doğuşudur aşk." Gizem`in hayatı zorluklarla geçmiştir. İlk önce annesini trafik kazasında kaybetti sonrasında babası Gizemi bir mafya`ya sattı. Gizem mafya`nın elinden kurtulmuş kendi hayatını tekrar kurmuştur. Bir gün aslında intikam için yanına giden ama ilk görüşte aşık olan mafya onur`la birlikte büyük bir aşk yaşarlar. Hayatları tehlikeye girer ama yinede birbirlerinden vazgeçmezler... "Onur sence bizden olurmu?" "Bizden destan olur güzelim"

Bir futbolcu aşkı HER GÜN BÖLÜM ATILACAKTIR

Ben kumru Serdal babamın biricik prensesiydim babasının katiline aşık olmuş bir kadın değil

Zorla evlilikten çok güzel bir aile oluştu

Yağmur şehri bir ayna gibi parlatırken, iki paralel ruh ıslak sokaklarda birbirine çarpar… Selin Klinik koridorlarında başkalarının yaralarını dinleyen genç bir psikolog. Geçmişindeki travma, gözlerine hiç dinmeyen bir korku — ve kimsenin görmediği bir karanlık — bıraktı. Kaan Sözünü sakınmayan, soğuk ve ulaşılmaz bir ceza avukatı. Savaşçı ruhu herkese duvar ördü; fakat o duvarın ardında, kendini bile ürküten bir kıskançlık ve koruma içgüdüsü var. Bir akşamüstü yağmur, Selin’in titreyen adımlarını Kaan’ın yalnızlığına çeker. O buluşma, asla kesişmemesi gereken iki doğruyu yan yana getirir — tıpkı gökyüzünü yarıp giden paralel yıldırım misali. Her ikisi de yakın durdukça eski yaralar kabuk bağlar, yeni sırlar kanar. Kaan’ın kıskançlığı koruyuculuğa mı, yoksa felakete mi evrilecek? Selin’in gözlerindeki kasvet, aşkın ışığıyla aydınlanacak mı, yoksa sonsuza dek gölgede mi kalacak? PARALEL, yağmur damlalarının örttüğü bir İstanbul fonunda, korkunun ve cesaretin, suskunluğun ve fırtınanın birbirine değdiği çizgide yürüyen sarsıcı bir aşk hikâyesi. Gökyüzü gürlediğinde, kimin sesi daha yüksek çıkar: kalbin mi, korkunun mu? Yağmur dinene kadar tutun…

0540***:"Ateşle Barut " bu şarkıyı bilir misin? Siz: Evet biliyorum ama siz kimsiniz? 0540***: Bence oradaki "Ateşle Barut yan yana durmaz" bence çok saçma bir cümle. Siz: Neden? 0540***: Biz yan yana efsane oluruz. Siz: Biz ve bu şarkı ne alaka kimsiniz siz? 0540***: Ah, afedersin Ateş heyacanıma ver. Ben Barut.

Her gerçek, kendi karanlığında büyür. Her sır, kendi sessizliğinde saklanır. Bir dönem ödevi... Altı öğrenci... Ve sadece bir dosya… Üniversitenin üçüncü yılında, gazetecilik bölümünde verilen sıradan bir proje, altı genci hiç bilmedikleri bir köyün derinliklerine sürükler. Seçtikleri dava, yıllar önce işlenmiş, üzeri toprakla değil sessizlikle örtülmüş bir cinayettir. Ancak ne kadar araştırırlarsa, o kadar çok şey çözülmek yerine iç içe geçmeye başlar. Gerçek dediğin şey, düz bir çizgi değil, karanlık bir labirenttir. Tanıklar susar. Belgeler eksiktir. Her yeni bilgi, daha büyük bir bilinmezliğe açılan bir kapı olur. Ve bir noktadan sonra… Artık sadece bir cinayeti değil, kendilerini de araştırmaya başlarlar. Çünkü bazı yaralar, belgelerde değil, bakışlarda gizlidir. Bazı izler, toprağın altında değil, kalbin en kuytusunda saklanır. Aile baskıları, geçmişin izleri, yavaşça filizlenen duygular, bitmemiş hesaplar… Her biri kendi içindeki savaşı da verirken, bu yolculukta yalnızca gerçeği değil, birbirlerini de tanımaya başlarlar. Ve her biri, kendi “derinlerinde saklananlar” ile yüzleşmek zorunda kalır. “Derinlerde Saklananlar”, karanlıkla yoğrulmuş bir gerçeğin peşinde koşarken, okuyucusunu hem gizemin hem duygunun sınırlarında gezdiren etkileyici bir roman. Çünkü bazen, en çok korktuklarımız… En derinlerimizde sakladıklarımızdır.

Saklanan sırlar,bilinmezliğin ortasına düşmüş genç bir kadın. Karanlıklarının içinde onu korumaya çalışan bir adam. Geçmişin düğümleri arasından onu kurtarabilecek miydi?

Sadece akşam bir yürüyüşe çıkmıştım en fazla ne olabilirki

Aden-kim olduğumu söylersem gelir misin 0533******-belki Aden-pekala ben Aden sen kimsin 0533******-iyi ben Devran

Bu da neydi? Karşımda bir gölge vardı. Hayır hayır gölge değildi. Karşımda bir insan vardı. Artık ne olacaksa olsun deyip telefonun fenerini açtım. Karşımda gerçekten bir insan vardı ve ben ne olduğunu anlayamaz şekilde ona bakarken kaşlarını çatmış bir şekilde bana doğru bakıyordu. Kim olduğunu ise çok iyi biliyordum.