[Hayat bazen öyle ağırlaşır ki, insanın gözünü karartıp en karanlık kararları alması an meselesi haline gelebilir. İki gencin hikâyesi de tam olarak bu noktada başlıyor: içlerindeki boşluğu, bir arabanın eksik parçalarıyla doldurmaya çalışırken, aslında kendilerini tamir etme yolculuğuna çıkıyorlar. Başlangıçta tek amaçları, intihar etmek için aldıkları o çürük arabayı çalışır hale getirmek. Para kazanmak için girdikleri işlerde yaşadıkları komik aksilikler, aslında hayatın ne kadar beklenmedik ve absürt olabileceğini gösteriyor onlara. Bir yandan da etraflarında, farkında olmadan kenetlendikleri insanlar beliriyor: iş yerindeki usta, yardım sever bir çalışma arkadaşı, mahallenin çocukları... Ve en önemlisi, hayatlarına giren iki kadın, onlara unuttukları bir duyguyu, “umudu” yeniden hatırlatıyor.

"Ben ne günah işledim de bana bunu reva gördün Allah`ım?" "Saymamı ister misin?" Beste`nin cümlesi ile ters ters ona bakan Buket elindeki sarı bezi parmaklarının ucuyla tutup tekrar toz alma işine devam etti. Beste de elinde ki gazete ile pencereleri siliyordu. İlk defa ömründe gazete ile pencere silmenin zorluklarını yaşıyordu. "Beste!" Evin içinde yankılanan Buket`in sesi ile yerinde sıçrayan Beste arlasini dönüp tekrar ikizine baktı. "Noldu be?" "Tırnağım kırılmış!"