Not!:bu kitap korku,gerilim,gizem içerir 12+ Umarım beğenirsiniz;)

Uyarı nurdan kaç tabloyu çıkartıp delikten bakma yoksa…

Bazı oyuncaklar çocukların hayal gücüne iyi gelir, bazılarıysa hayatta kalmalarına; Elan, ikinci türdendi. Laneti beraberimde götürüyordum sanki. Beni koruyan bu şey, onca insanın hayatını karartıyordu. Bir oyuncak hayatımı alt üst ediyordu. "Sen başıma gelen en büyük lanetsin." Dedim tiksintiyle, karşımdaki karartıya bakarak. Çıkardığı sesten halime güldüğünü anlayabiliyordum. "Kiminin laneti, kiminin mucizesi."

Birbirinden korkunç hikayeler...

Cuma günü 3 grup ormana gider ve gizem çözerler

BÜYÜ YAPMAK VE YAPTIRMAK GÜNAHTIR

Herşey bir kızın doğum gününde anne ve babasının hediyesi olan bir bebekle başlar...

kıtabı 13 yaşındayken yazdım şuan 16 yaşındayım eski bir kitap eğer beğenilirse devmaını yazacagım

3 kızın başından geçen bir olaydan ibaret bir kitaptır çocukluk arkadaşı olan Reyyan,Ebrar ve Fatma`nın hayatları düzgün bir şekilde ilerlerken bir durum ile karşı karşıya kalırlar ve bu durumu çözmek isterler ve kendilerini çıkışı olmayan bir durumun içinde bulurlar.

Parkenin Altındakiler Beş yıldır kaybolan kadınlar... Bazıları asla geri dönmedi, bazılarıysa yaşadıklarını anlatamadan sessizliğe gömüldü. Emily Carter, bir gece okuldan çıktıktan sonra gizemli birinin elinden kaçmak zorunda kalır ve karanlık bir ormanın içinden kestirme bir yola sapar. Ancak bu yol, onu terk edilmiş bir kulübeye ve parkenin altındaki karanlık tünellere götürecektir. Burada, yardım çığlıkları atan ve karanlıkta gizlenen gerçeklerle yüzleşecek; sadece kendi hayatı değil, kaybolan kadınların sırları da onun ellerinde şekillenecektir. Peki, parkende saklanan sırlar ne kadar derin? Ve Emily, bu karanlık labirentten sağ çıkabilecek mi?

Takip edip bana destek olurmusun lütfen? 🥹

Bir hayat ne kadar acı olabilir ki 3 kızın hayatı mahvolsun? Fakat bu bir korku hikayesi... Nehamana -Halhira- Albıs 1730-....

“Bazı dualar kabul edilmemek için vardır.” 1893 yılında Mezopotamya’nın kıyısında, eski bir tekkede mühürlü tutulan sandık açılır. İnsanlık, içinden Tanrı`nın lütfunun çıkacağını beklerken Deccal’le karşılaşır. Üzerinde kandil taşıyan bir tacın altında, gülümseyen bir yüz vardır artık: Doğunun şeytanı, Şark’ın Deccalı. Yüz yıllar boyunca kutsal sanılan ne varsa, bu lanetin parçasıdır. Ve artık herkes, kendi duasıyla kendi kıyametini çağırmaktadır. LODOS ALTINYAY`dan; mitoloji, din, tarih ve korkunun birbirine düğümlendiği karanlık bir anlatı… “O sandık Tanrı’yı değil, insanın en derin korkusunu saklıyordu.”

Bir üçlü gurubun terkedilmiş oteldeki korku dolu anları.

Korku,lise kurgusu,polisiye

Korku Gizem içerir şiddet trajik

Yüzyıllardır süre gelen Toprak ve Ateş çatışması. Adem`e secde etmeyen de şeytan değil miydi? İnsanlar ve Cinler... Geçiş kapısı aralıkmıydı yoksa sen mi araladın.

Tanımadığınız insanlara arasında, hiç bilmediğiniz bir yerde, bir arabada, açıyorsunuz gözlerinizi. Yanınızdakiler size yakın insanlar gibi, ama hiç bir şey hatırlamıyorsunuz, buraya nasıl geldiniz? Bu insanlar kim? Nereye gidiyorsunuz? Oh, doğru ya, peki siz kimsiniz?

“Bazı şeyler sadece bakınca başlar.” Lara, ailesiyle birlikte taşındığı terkedilmiş bir taş evde, geçmişin sessizliğinde unutulmuş bir varlıkla yüzleşir. Evin aynaları toz tutmuyor. Yansıması ona ait değil. Geceleri fısıltılarla uyanıyor… Ve her sabah, aynada aynı kelime yazıyor: BAKMA. Psikolojik gerilim, doğaüstü korku ve içsel çöküşün anlatıldığı bu roman, okuyucuyu aynanın öteki tarafına davet ediyor. Göz göze geldiğinizde artık çok geç olabilir.

(Normal bir okul günü.Ve üniversite bitmek üzere.Hayalimdeki evi almak için okuldaki tekerleklekli sandalyeli bir oğlanın evine yardımcısı olarak gideceğim.En fazla ne olabilir?)

Canım sıkıldı

İyi okumalar. Beğenirseniz lütfen oy vermeyi unutmayın

Yağmur Yıldırım`ın kolunda gördüğü dövme ileya#adığı paranormal olaylar onun hayatını değiştirdi

Soğuk, kemiklere işleyen bir soğuk... Millie, titreyen ellerini birbirine sürterken, nefesi havada beyaz bir buhar bulutu oluşturuyordu. Hapishane duvarlarının ardında bıraktığı o dehşet dolu saatlerin izleri, ruhunda derin yaralar açmıştı. Yanında, ona umut veren iki kişi vardı: biri, tıpkı kendisi gibi yaralı bir ruh olan genç doktor; diğeri ise, onu hayata bağlayan, karanlıkta parlayan yıldızlar gibi arkadaşları. Millie, bir denekti. Babası, ona insanlık dışı deneyler yapmış, onu bir kobay gibi kullanmıştı. Peki, neden? Bir baba, kendi kızına bunu nasıl yapabilirdi? Bu sorunun cevabı, Millie`nin zihninde dönüp duran bir girdaptı. Her adımda, yeni bir ipucu, yeni bir soru doğuruyordu. Kaçışları, sadece bir başlangıçtı. Onları kovalayanlar, Millie`nin babasının karanlık sırlarını korumak için her şeyi yapmaya hazırdı. Soğuk ve karanlık, sadece dışarıda değil, Millie`nin içinde de hüküm sürüyordu. Ancak, umut da vardı. Arkadaşlarının sıcaklığı, ve Millie`nin içindeki o sönmeyen ateş, onları hayatta tutuyordu. Bu kaçış, sadece Millie`nin değil, aynı zamanda onunla birlikte kaçanların da hikayesiydi. Her biri, kendi geçmişlerinin hayaletleriyle yüzleşirken, Millie`nin sırrını çözmek için birlikte çalışacaklardı. Bu, sadece bir kaçış değil, aynı zamanda bir arayıştı. Gerçeklerin peşinde, karanlığın içinden aydınlığa doğru bir yolculuktu.

Ölülerin sesleri ve yalvarıslarını duymaya başlasanız ne hissederdiniz? Akıl hastanesindeki kızımızın başına neler gelicek? Peki... Hastaneden çıkınca bir seri katile dönüşürse?