Liseli bir arkadaş grubu, okulda yaşanan paranormal olaylar ve kayıp ruhun hikayesi... Ruh fısıldadı, Yalnızca hissedenler duydu. Hissedenlerin ruhu kayıptı, Belki de yoktu. Hissedenler de bizden birisi, Belki de en incesi, Ruh istedi diye, Arkadaşlarını yok edeni...

Luiz akademisi,çoğunluk ile unutulmuşların içinde bulunduğu ve adını kan ile dehşet`ten almış bir korku akademisidir. Unutulmuşlar,mitolojik varlıklara takılan bir lakaptır. 1985 yılında Amerika Birleşik devletlerinde ki bir kimya fabrikasının patlaması sonucu oluşmuş ve normaller (yani insanlar) tarafından aşağılanmışlardır. Avusha Dosthen,küçük yaşta içine giren ruh ile korkunç bir kıza dönüşmüştür. Avusha,17 yaşına gelince Luiz denen unutulmuşlarla dolu bir yatılı liseye zengin ama duygusuz ailesi tarafından türlü türlü bahaneler ile gönderilmiştir. "Kimse umurumda değildi, benim umursadığım tek şey,unutulmuşları seri bir katilden kurtuluşa erdirmekti.başka bir amacım yoktu." Okullarında kaldıkları her saniyede bir unutulmuşun ölümünün şahidi olmaktadırlar. Sizce bu savaşın galibi kim olucak? Katil kim çıkıcak? Ve daha önemlisi... Avusha Dosthen geride bıraktığı geçmişini bulabilecek`mi?

Beste okulun sonlarında burslu olarak katılan yeni bir öğrencidir. Kimse onu arasına almaz. Beste bunlara rağmen her gün o mutlulukla okula gelir. Fakat bir zaman Beste okula gelmemeye başlar. Kimse bu durumu umursamazken o gün açılan kapıyla müdürün gelişi bütün hayatlarını değiştirir. Fakat durum çoktan karmaşık bir hal almıştır. Zaman ilerledikçe Beste`yi tanımaya ve çocukluğuna kadar ineceklerdir. Beste suçlu mu ölü mü yoksa başka bir gizem mi? Hadi ama bir oyuna var mısınız?

Katili bulmak istiyorsan, kurbanına hayat ver. Bazı ruhlar karanlığa tutsak büyür. Asena, geçmişte takılı kaldığı soğuk gecenin tutsaklığını ve ölmüş küçük bir kızın bedenini kurtarmak için bu kısır döngüye baş kaldırır. Ağustos ayının ortasında yaşadığı soğuk gecenin ardından kendisiyle ve bir katille büyük bir oyuna girer. Adım adım, katili bulmak adına yürür. Kural bir, iyi bir gözlemci ol. Ya da yem ol.

Nair devletinin kalbi olan bu saray ihtişamlı olsada ardında tahmin edilemeyecek olaylar dönüyordu.

Dalya Bayer adında bir karakterin içsel karanlığıyla yüzleşmesini ve geçmişteki hatalarıyla hesaplaşmasını anlatıyor. Dalya, ailesinin evinde yaptığı bir tadilat sırasında, uzun zamandır kayıp olan kız kardeşinin cesedini bulur. Bu olay, onun hayatını altüst ederken, aynı zamanda ailesinin karanlık sırlarını da gün yüzüne çıkarır. Dalya`nın kayıp kız kardeşiyle ilgili gerçeği ararken, geçmişteki ilişkileri ve hatalarıyla yüzleşmesini içeriyor. Aynı zamanda, Dalya’nın hayatındaki bir arkadaşının, kendisini öldü olarak göstererek bir oyun oynaması, olayların gidişatını daha da karmaşık hale getiriyor. Bu durum, Dalya’nın hem kendini hem de çevresindekileri sorgulamasına neden oluyor ve sonuçta bir intikam ve kefaret hikayesine dönüşüyor. Ama beklemediği bir şekilde Dalya’ nın hayatına Ensar Yılmaz girmesiyle onun içşel çatışmalarına ve geçmişindeki karanlıklara ışık tutan ve kardeşiyle ilgili sırları çözme yolculuğunda ona destek olurken, aynı zamanda Dalya’nın duygusal yüklerini hafifletmeye çalışır.

Herkesin arzu ettiği yere ulaşmak için tercihleri ve mecburiyetleri farklıdır. Bazısı çıktığı her bir adımda soluklandığı merdivenleri kullanmaya mecburdur. Bazısı ise asansör kullanabilecek kadar şanslıdır. Bu durumda söylenebilecek en önemli şey günün sonunda her iki tarafın da aynı yere varacak olmasıdır. 🔎 Yeni polis memuru Ayzen Safir Akdoğa’nın herkesin yıllarını verip katıldığı Cinayet Büro Şubesine referansı dolayısıyla hiçbir çaba sarfetmeden girmesi bulunacağı ekibi ilk günden rahatsız eder. Ayzen bir yandan ekibini kendisine alıştırmaya bir yandan da görevine sıkı sıkıya tutunarak cinayet dosyalarını çözmeye çalışıp herkese kendini kanıtlamaya çalışmaktadır. 🔎 Evin içinde uzun bir süre kahkahalar ve çığlıklar kesilmedi. Peccatum her bir hamlesinde daha çok zevk aldı, kurban ise ölüme biraz daha yaklaştı. Yaklaşık bir saat sonra sabah haberlerinde hep aynı ifade vardı. “KORKUNÇ CİNAYET” Not:Kitap aynı isimle Wattpad`te de mevcuttur.

Yeni okulunda ilk günü olarak geçiren kızın kabusu okul sebepsiz yanar ve yavaş yavaş heryer kül olur insanlar ölmeye başlar bunu kim niye yaptı

Bir kadraja sıkışmış olan ruhlar aslihanin kamerasına yansimaya başlar. Aslıhanin başı bu ölü ruhlarla ne kadar belaya girebilir?

Siz kendinize Bir yol çözersiniz hayat ta size...

limonlu şekerler delirmenin eşiğinde..

Annesini ve kız kardeşini bir araba kazasında kaybettiği söylenen Uzay, ailesine aslında ne olduğunu keşfetmeye çalışırken öğrenmesi gerekenden fazlasını öğrenir ve hayatı artık tamamen aksiyon dolu bir hikayeye dönüşmüştür.

Kusrsuz cinayet gerçekten kusursuzmu yoksa ....

DİKKAT! OLUMSUZ ÖGELER İÇERMEKTEDİR! -“Bu hap neyi temsil ediyor biliyor musun?”dedi iki parmağının arasında gözümün dibine sokarken. “Kendini bağımlı zannettiğin her şeyi. Onlar olmadığında hissedemediğin her şeyi. İnancını, umutlarını. Önce her şeyi kaybetmeden, asla gerçek bir şeye sahip olamazsın Emma.” -“Ben reçeteli ilaç kullanıyorum.”dedim ne kadar tehlikeli olabileceğine dikkat çekmek isteyerek. Shade önümdeki her biri boş içki bardaklarına bakıp cidden mi der gibi kaşlarını kaldırdı. Buraya gelmemeliydim. Buraya gelmemeliydim. Ondan ne gibi bir fayda bekleyebileceğimi düşünmüştüm ki sahi? Sorularımın yanıtını alsam neyi değiştirecekti? Defne’yi gördüğünü biliyordum artık ve değişen neydi? Hala boşluktaki bir nokta gibiydim. Gözlerini görmüştüm de ne olmuştu? Evet çok güzellerdi ama onlara sahip olan kişide harcanıyorlardı. Onları hak etmiyordu. Bu kadar korkunç biri bu kadar güzel bakamamalıydı. Öyleyse neden aynı hapı tuttuğu parmakları arasında kalbimi de tutuyormuş gibi hissediyordum? -“Bana geldin çünkü bana güvenmiyorsun.”dedi yanağımdaki dudaklarını yalnızca bir hayal gibi oraya sürterken. Belimden tutan eli beni sertçe kendine yapıştırdı. “Yapabileceklerim seni korkutuyor.” Ağzı kulağıma az kala durdu. “Sana kolaylıkla zarar verebileceğimi biliyorsun ve senin istediğin de bu. Değil mi?” -“Hayır…”dedim nefes nefese çekilmeye çalışarak. Sırtımı tezgaha yaslayıp sol eline saçlarımı doladı. Sertçe çekti. -“Sakın.”dedi sertçe, yüzümüzün arasında bir kaç santim varken. “Bana yalan söyleme. Sana kızmadım ama geri dönüşü olmadığını söylemiştim. Bu andan sonrasında bana tek bir kelime bile yalan söylemeyeceksin. Anlarsam canını yakarım.” -Ben… -Korkunun senin adına konuşmasına izin verme. Şimdi alacağını aldın ama buradan çıkıp gittiğini düşün. Bir kaç günün ardından eskisinden beter olacak olan tüm o hissizliği. Buna ihtiyacın var. Bana ihtiyacın var ve kabul. Sana istediğini vereceğim. Hissettireceğim. Hissetmek istiyorsun. O halde hissedeceksin. -Yani onu içersem… -Bunu içtiğinde derin bir uykuya dalacaksın. Kendini tamamıyla bana bırakacaksın ve eğer uyanırsan her şeye baştan başlayacaksın. -Uyanamazsam… Gözlerimden akan yaşları gördüğünde yüzü buruştu. -“Şşş.”dedi. “Uyanamazsan şimdi olduğundan ne farkın olacak? Uyanamamaktan değil, uyanmaktan korkman gerekir ama bunu anlamanı beklemiyorum zaten.” -“Hastasın sen.”dedim yaşadığım dehşeti yeterince belli ettiğine emin olduğum bir suratla onun gülüşünü izlerken. Ben ise ondan daha hasta olmalıydım çünkü ağzımı hafifçe araladığımda, ona uzanmama izin verecek kadarıyla rahat bıraktığı saçımın çektiği tellerini önemsemeden elindeki hapa uzandım. Beni durdurmasına izin vermediğim korku, aldığım kesik nefeslerle beni bayıltmaya çalışıyordu ve işe yaramak üzereydi. Görüşüm hafifçe kararmış, üzerimdeki gölgeyi gölgeler sarmıştı. Tıpkı çağırdığımda geleceğini beklemediğim gibi, bana bir seçim hakkı bırakmadığını söylediği hapa uzanırken, bunu gerçekten yapacağımı beklemiyormuş gibi kasıldı. Neredeyse elini geri çekecek zannettim ama çekmedi. İki dişimin arasındaki hapa baktı ve beni bıraktı. Masadaki benim için doldurduğu viskiyle birlikte hapı yuttum. -“Buraya gelmemeliydin.”dedi iyice sertleşen yüzüyle. İki dengesiz olarak, rolleri çok sık değiştiriyorduk. Artık gülen bendim çünkü korkacak bir şeyim yoktu. Gözümden akmaya devam eden yaşlar bile elimde olsa akmazdı. Bitmişti işte. Uyanıp uyanmamak bile önemli değildi. Kendimi ona bırakmış, benim adıma bir başkasının karar almasına bir kez daha izin vermiştim. Üstelik ilk kez o kişi benden bile daha boktan bir haldeydi. -“Hiç doğmamalıydım ben.”dedim viskiyi tamamıyla dikerken.

Tanınmış dedektif olan Luca Montal, artık dedektiflik yapmamaya ve başka bir şehre gitmeye karar verir. En yakın arkadaşı ve yardımcısı olan Enzo Rosie ile ayrılması gerekir. Bundan sonra Enzo, İtalya`ya yeni gelmiş John Smith ile bir suç araştırmasına başlar. Suçu çözmek düşündükleri kadar kolay olmaz ve Enzo, yardım için eski arkadaşı Luca`yı çağırır. Yardıma gelen ve suçu araştırmaya başlayan Luca`ya yardımcısı ve diğer polisler de katılır. Böyle olunca gölgede kalan John, intikam için suçu işleyen çeteye yardım etmeye karar verir...

Bir insan daha ne kadar dibe batabilir? Karşısına çıkan her şey neden hayatını alt üst eder? *** Hakim Sare Güler`in son noktayı koyması için atandığı bir cinayet dosyası asla göründüğü kadar basit değildir. Diğer davalardan çok daha farklıdır ve katilini bulmak bir o kadar zordur. *** Herkesin hayatını alt üst edecek bir cinayetin çözüme kavuşmasını okumaya hazır mısınız? Gerilim ve son sayfasına kadar sürprizlerle dolu bir kitap... KARANLIK RÜYALARIN İÇİNDE KİTAPPAD`DE!

Acılar beni değil, ben acıları yönetmek için var olacağım... Her aile, aile midir? Her aile mutlu mudur? Her kardeş sevilir mi? Her çocuğun başı okşanır mı? Her gecenin bir sabahı var mıdır? Tüm acılar iz bırakır mı? İz bırakan acıların sebebi o acıyı en sevdiğinin yaşatması mıdır? Bu soruları cevaplamak için yazacağım. Cevapları bildiğimi söylemiyorum ama beraber öğreneceğimize inanıyorum.

Yıkık dökük malikanedeki müzik sesi her odaya ulaşıyordu. Terk edilmiş olan malikanenin büyük salonundaki gramofondan çıkan eski müzik ortamı daha ürkütücü hale getiriyordu. Paslanmış iğne plaktaki müziği çalıyordu. Malikane gerçekten terk mi edilmişti?

Eğlence ve gizem dolu yazdığım bir kitaptır. Aklıma bir anda düştü bu kurgu.

Kumsal, büyük bir suçlamayla karşı karşıyadır. Bu suçlama onu büyük bir yokuşa ve maceraya sürükleyecektir. Ayrıca yeni aşklara yelken açacaktır.

Tanınmış dedektif olan Luca Montal, artık dedektiflik yapmamaya ve başka bir şehre gitmeye karar verir. En yakın arkadaşı ve yardımcısı olan Enzo Rosie ile ayrılması gerekir. Bundan sonra Enzo, İtalya`ya yeni gelmiş John Smith ile bir suç araştırmasına başlar. Suçu çözmek düşündükleri kadar kolay olmaz ve Enzo, yardım için eski arkadaşı Luca`yı çağırır. Yardıma gelen ve suçu araştırmaya başlayan Luca`ya yardımcısı ve diğer polisler de katılır. Böyle olunca gölgede kalan John, intikam için suçu işleyen çeteye yardım etmeye karar verir...

****** "Bugün de mi harcıyacak paran yok? Ha söylesene 13?" diye başını yana eğerek konuştuğunda yanında ki çakma sarışın da dudak bükerek "İstersen sana para verebilirim? Biliyor musun Melis babam bugün fazlasıyla bana harçlık vermişti zaten vereyim mi ona ne dersin?"dediğinde kumral olan kahkaha atmıştı. Saçlarını savurarak sinsi bakışlarını üzerimde gezdirerek " İlahî Yaren`ciğim, o kendine akşam takılacak birilerini bulup para kazanmıştır. Paranı bu aptala neden verecekmişsin ki?"dediğinde bu sefer üçü beraber gülmüştü. Sinirden dişlerimi sıkarken kolumu kurtarıp tekrar yanlarından geçmeyi denedim. Ama Kayranın beni arkaya doğru itmesiyle belimi sıraya çarptım. "Nereye 13, daha konuşmamız bitmedi." kollarını önünde birleştirip tam karşıma geçerek sırıtarak konuştu. "Söylesene bu sefer kaç kez beraber oldunuz 1,3,7,13 ya da yeni bir rekor mu kırdın?" ******

Gülce devrim 19 yaşında üniversite adalet bölümü 1. sınıf öğrencisidir. Çabalamayı sevmeyen işi kolayından çözmeye çalışan biridir. Bir gün bilinmeyen birinden bir kaç notlar alır. Notların ardından cesetler, üzerlerine oynanan oyunlar ve daha niceleri. Yolu edim ile kesiştiğinde aynı şeylerin onun da başına geldiğini öğrenir. Zor olsada ikisi birlikte olayları araştırmaya karar verir, bilinmeyen onlara tehditlerini sıralarken onların birbirlerine güvenmekten başka çareleri yoktur. Geçmişlerindeki lanetin büyüyüp boyunlarına asılması ise onlara idam masasında savaşmaya iter. Yara aldıkladrı yerden yanmayı, yakmayı dilediler. Onlar gül bahçesinde kaybetmeyi bile razı geldiler. Yolun sonu onlar için araftan farksızdı ama birbirlerine yaslanan güçlü ruhlar her zamankinden daha fazla cennetteki gülleri arzuluyordu. "Sen hep gül, güldüğün yerde gül bahçeleri oluşuyor çünkü."

Beklenen gün gelmişti