Gökçe önceki okulunda zorbalık gördüğü için yeni bir okula başlar ve hayatı değişir.

Bir profesörün 7 Üniversite öğrencisini uykuya haps ediyor

Giray hayatında önemli olan her şeyi kaybettiği kısa bir zamanda yaşadığı acılara tek çözüm kaçmayı bulur. Bu nedenle eskiden yaşadığı sıcak mahalleye dönerek burada yeni bir sayfa açan Giray gün geçtikçe bu sayfalarda tek bir ismin olduğunu fark eder. Daha önce ihanete uğrayan kalbi bu ismi kabul edecek miydi? Pelinsu, babasını kaybettikten sonra kendisine yapıştırılan deli damgasıyla altı yıldır yaşadığı bu renkli mahallede sıkıştığı tek düze hayatla gayet mutluydu. Her şeyiyle kabullendiği bu düzen amcasının yeni tamircisiyle bozulduğunda bile tek düze hayatına tutunmaya çalıştı. Fakat sevgi araya girdiğinde yeni bir hayat kaçınılmazdı. ⁵⁵⁵ “Acayip salaksın tamirci!” Bu sözlerden sonra koyu kahverengi gözleri gözlerimi bulmuş dudakları keyifle kıvrılmıştı. Devam eden keyifli sırıtışıyla ince kollarımda gezinen parmakları yanaklarımda durduğunda nefesim kesilmişçesine afalladım. Giray yüzümü inceledi ben ondan cevap beklerken. Ardından bakışlarını dudaklarıma indirerek usulca fısıldadı. “Neden diye sormaktan yoruldum fakat yine de soracağım, bu sefer niye salak diyorsun?” “Çünkü seni sevdiğimi anlamayacak kadar salaksın.”

Havin abisi yüzünden sevmediği bir adama berdel gider ancak bir yolunu bulup kaçar ve mardinin en büyük ağası Hazarın evine gider. Eve gizlice girdiğinde yarı çıplak bir şekilde Hazar ağayı görür. Hazar ağa ona ne yapacaktır? Arkadaşlar bu benim ilk berdel kitabım güçlü kadın karakter yazmayı sevdiğim için böyle bir hikaye yazmayı uygun gördüm. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Instagram: azimet340 Erkeklik belden aşağıda geçer. Belden üstü yürek ister. Yüreğin varsa eğer erkek kadın ne farkeder. Kadın olmasının dışında bir erkekten farkı olmayan gerektiğinde merhametli gerektiğinde acımasız birine dönüşen Cevher Aslan ve Aslan Karabey`in dünyası. Denizlerinde boğulup göklerinde can bulduğum. Güçlü kadın karakter severler buyrun...

Yıllardır Miray`a aşık olan Barkın en sonunda Miray`a yazmak ister. Miray`ın mesaja bakmayacağına emin olan Barkın çatı katında bir elinde telefon bir elinde ise ölen kardeşinin kolyesi ile Miray`a yazar. Miray`ın mesajına cevap vermesi ile Barkın`ın planları alt üst olur. Bakalım Miray Barkın`ın planlarını daha ne kadar erteleyebilecek? Barkın: Belki seninle sıcak şarap içip kaçarız buralardan.

Hayatta bazen işler istediğiniz gibi gitmez. Ama benim hayatım hiç bir zaman umduğum gibi olmadı... Belki de benim doğmam bile hataydı. Çünkü bu kadar işkencenin başka türlü mümkün olması olacak iş değil.

"Bir iddiaya girelim," dedim ve serçe parmağımı ona doğru uzattım. "Eğer yılsonuna kadar hatırı sayılır bir kulüpten teklif alırsan sen kazanmış olursun. Ama eğer alamazsan, ben kazanırım." "Kabul," dedi serçe parmağını benimkine kenetlerken.

"Sen büyük bir kahraman olarak anilacaksın . Sevilen bir imparator , cesur bir komutan , saygideğer bir düsman . Bu madalyon o gun geldiginde seni bana getirecek Bu hayatta degil belki ama bir baska hayatta bulusacagiz."

“Ha bir de, Bedir Ağa hazırlanmanı emretti malum Zana hamile” Zümrütün yeşil harelerindeki yaşlar akmadı,nefesini tuttu.. “Emredersiniz..hanımım..”

İtalyan bir mafya ve iş için İtalya`ya giden bir Türk kızı🖤🤍

Ben Vera. Anlamı günahtan kaçınmak olan ismin günaha batmış bedeni idim ben. Hiç bir zaman adımın anlamını taşımamıştım taşıyamamıştım değil taşımamıştım. Bunu ilk cinayetimi işlediğimde anlamıştım. Ben Vera. Vera Yücel. Namıdeğer herkesin korkup kaçtığı X.

Küçük kız televizyonda oynayan filmden bakışlarını çekerek merakla kıstı. Acaba babası ve annesi de böyle mi evlenmişti? Aklına takılan soru ile hızla oynadığı bebeklerini bırakıp koltukta oturan anne ve babasına doğru ilerleyerek heyecanla seslendi. "Anne!" Elindeki dosyadan başını kaldıran kadın kızına çevirdi bakışlarını. Onun merakla parlayan bakışlarının altından yine bir şey çıkacağını anlayınca gülümseyerek sorusunu bekledi. Annesinin gülen yüzünden daha da cesaretlenen kız babası ve annesinin arasına oturarak merak ettiği soruyu sordu. "Siz nasıl evlendiniz? Küçük işaret parmağı ile televizyondaki filmi göstererek sorularına devam etti. " Siz de onlar gibi seviyor muydunuz birbirinizi? Babam uzaklara gidince sende üzülüp ağlıyor muydun o abla gibi? " Kızının her sorusu kalbine bir kesik atarken, kadın yıllar önce evlilik teklifini aldığı o anları hatırladı ve boğazına oturan yumruyla sertçe yutkunarak o günkü sözlerini acıyla fısıldadı. "Bir film` de görmüştüm ; insanlar bir birlerini gerçekten seviyordu! " Kızı da tıpkı kendisi gibi küçük yaşına rağmen sevgiyi, aşkı filmlerdeki sahnelerle sorguluyordu. Belkide hayatının en büyük hatasını yaptığını bilmeden!

*Argo ve (hafif düzeyde) cinsellik içerir. "Burçak, ben seni öpmek istiyorum." Gözleri dudaklarıma indi. Düşmesinin etkisiyle kısalan mesafeye şöyle bir baktıktan hemen sonra başını kaydırarak dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Karar vermesi saniyelerini almıştı. Daha önce hiçbir isteğin bu kadar hızlı faaliyete döküldüğünü görmemiştim. `Yıllardır küllenmiş aşkın var bende` ve `Sana sana yanarım` gibi kült eserleri sevenlere, Birbirine bağlı üç arkadaştan ikisi, birbirine taban tabana zıt olmasına rağmen hâlâ arkadaşsa onları birbirine bağlayan bir tampon vardır. Küçük denebilecek kıyı kasabasının makul bir mahallesinde, hayatları her anlamda iç içe geçmiş dostların hikâyesi. Arkadaşlık, iş, dram ve elbette aşkın da etkisiyle pastadan çıkan ufak kaoslar, rutini şekillendirirken minimal bir hayat yaşamaya çalışmak, pek de mümkün değildi ne yazık ki. Olmaz dediğim her durumu ve girmem dediğim her olayı kristal kalitesinde izlemek, bir yerden sonra kabullendiğim bir durum haline gelmişti. Hayatımda biraz kaos ve drama olmasından şikayetçi değildim. Bildiğim şeylerin, hayal edemeyeceğim sonuçlarıyla kendi kafamın içine sıkışıp kalmanın hoş bir yanı yoktu elbette ama durduğum noktada bundan şikayet edemezdim. Hayat, önüme bir risk ve o riskin raporunu çıkarıp, seçeneklerimi önüme sunmuştu. Riski alıp almayacağımın beyin fırtınasında ya aklımı kaybedecektim ya da kalbimi. Şimdilik, ben iç güdülerime güvenmeye devam edecektim. İç güdülerimin bile üstündeki kişinin sunacaklarına ise güvenim sonsuzdu.

"Boynumuza asılan sessizlikle öpüşelim, sevgilim. Darağacının çatısından sarkan gökyüzüne bakarak, her öpüş bir adım daha çıkarsın bize o basamakları. Ucunda ölüm olmasın. Ama biz inadına ölelim."

Berdel ile evlilik

Bakışları yerdeydi. O konuşmadı, ben de konuşmadım. Yağmurun altında öylece oturduk içimizden anlaşır gibi. Burnumu bir kez daha çekip dudaklarımı araladım. "Nereden buldun beni?" Bakışları yerdeki su birikintisinde iken yağmurun biraz azalmasıyla cebinden çıkardığı paketle ilgileniyordu. Paketin içinden bir dal çıkarıp, dudaklarına götürüp yakışını seyrettim. İçine çektiği dumanı yavaşça ağzından verirken beni şaşırtan o cümleyi söyledi. "Seni bulmam için kaybetmem gerek Açelya." Sigarasının külünü silkeledikten sonra bir duman daha çekti içine. Yutkunurken hareket eden adem elmasına takıldı gözlerim. Dumanı üflerken elini uzatıp yumruk yaptığım elimi açtı ve tırnaklarımı batırdığımı fark etmediğim avcumu yavaşça okşadı. Hafif kanayan avcumdaki acıyı almak ister gibi tırnak izlerimin üzerinden geçti parmağıyla. Benim kendimde fark edemediğim şeyi nasıl oluyor da fark edebiliyordu? Rüzgârın esmesiyle burnuma kokusu geldi. Daldığım düşüncelerden hızla çıkardı bu mayhoşluk beni. Tam ağzımı açıp söylediğinin ne anlama geldiğini soracakken bunu anlamış gibi bir şey dememe izin vermeden konuştu. "Ben göremediğin her yerdeyim." __________________YASAL UYARI____________________ ❕İlk temellerini 2022 yılında attığım, hakkında birçok geriye dönük notlar ve kayıtlar bulunan kurgumun inşası tamamen şahsıma aittir. ❕Herhangi bir kopyalama, çalıntı, sızıntı, taklit edilme vb. durumlara karşı yasal işlemi başlatacak olan kişi, altını çizerek belirtirim ki; bizzat benim. ❕İkinci paragraf satırında belirttiğim durumlardan herhangi birini fark ederseniz benimle iletişime geçmekten çekinmeyiniz. 🐾 Keyifli okumalar.

Abisini kurtarmak için berdel yapmak zorunda kalır ya ölün ya berdel

İki arkadaş yeni okulda zorbalık görüyor

-Nazliii,Nazliiiii.Ekiz kima deyirum? Nazliiii. Anam haburalara ne ediyi, hiç bakmazsunuz zaten.Nazliiii. Haulari cikaralum, yandile. Eşşş ne iş oldi. Nazliiiii. Göz kapaklarım direniyor ama annem de direniyor. Kadin dinlenmediği gibi bizi de rahat bırakmıyor. Bir haftadır aralıksız çay topluyoruz ve yorgunum. -Anneeeeeee,saat daha 6. Güneş mi varda yanacakler?Hani bugün toplamayacaktık. -Heeeh, toplamayi da ne edeceğuk? Hauriya gel dedum sağa. Bitmiyor arkadaş bitmiyor. Odam üst katta ama sanırsın kulağımın dibinde konuşuyor. Dediğini yaptırana kadar da konuşacak. Akşamdan da yağmur yağmış ,çaylar ıslak.Yapma gülüm bunu. Ben ıslak sevmiyorum,biliyorsun. -Erkek kardeşimiz yok ki taşısın. Söylene söylene üstümü değiştirip çayliğa indim. Yahu ben taşıyamıyorum. Nazli Nazlı yiktun ortaluği. Hem ellerim hassas benim.Sultan`ı çağirsaydin ya. -Asiye teyze,ben yardim edeyim sana. Nazliyi bırak, taşıyamaz. -Murattt. Vuuuu. Uşağum,sen ne zaman celdun?He teyzen çesilsun sağa. Murat gelmiş a dostlar. En son 6 ay önce görmüştüm. Kendisi özel harekatçi. Hani şu boylu poslu,kaslı,yakışıklı,soğuk yiğidolardan. E böyle olunca bütün arzı endamiyla gelip, bim poşeti taşır gibi 3 sergi bezi taşıdı. Sen çok büyük kralsın Murat. Ama ben de kraliçeyim. Öyle boş bir kraliçe de değilim. Millet yollik iznini tatil köylerinde gecitirken ben ise başında tatil eki olmadan köyde geçiren bir doktorum. Zorumuz ne peki? İşçi bulamiyoz işçi. Yok artik, eskisi gibi gelmiyor gürcü. El mahkum topluyoruz iste. Doktor da olsan,savcı da olsan,profesör de olsan her Rizelinin edin olduğu tek yer çaylık. Çaycıyız biz. Ellerim narin demiş miydim?

"emeksiz sevgi olmaz"

Gerçek ailem kurgusu "Bu kitapta yetişkin içeren olaylar vardır (şiddet vb.) !!!!!

Ben Efruz Avşin. Benim hikâyem bir ölümle başladı. Babam, Diyarbakır’ın meydanında, herkesin gözü önünde, bir infaz gibi katledildi. O gün toprağa yalnızca babamın bedeni değil, benim de çocukluğum gömüldü. O günden sonra içimde yalnızca bir şey filizlendi: İntikam. Yıllarca bekledim. Sabrı bir silah gibi kuşandım. Öfkeyi kanıma karışan bir zehir gibi taşıdım. Ve en sonunda, Cevher Ailesi’ne sızmanın en acımasız yolunu buldum: Onların kızını, eşim yaparak. Babamın kanının döküldüğü o meydanda, halkın gözü önünde onunla evlendim. İnsanlar bu evliliği konuştu, fısıltılar sokaklara yayıldı. Ama benim aklımda yalnızca bir şey vardı: Onların cehennemini ellerimle inşa etmek. Fakat kader, kalleş bir oyunun kurucusuymuş meğer. Zelal’in kim olduğunu öğrendiğimde, planımın çelikten duvarları çatırdadı. O, babamı öldüren adamın kızıydı. Düşmanımın kanını taşıyan bir kadın… Kendi soyunun günahlarını sırtında taşıyan bir mahkûm… Ama Zelal yalnızca bir isimden, bir soydan ibaret değildi. Onun da kendi geçmişi, kendi yaraları vardı. Onun da yeminleri, benim kadar ağırdı. Kan davası bizi birbirimize bağlayan bir zincir olmuştu. İkimiz de aynı hikâyenin farklı sayfalarıydık: bir yanda annesinin katiline ve ailesine duyduğu öfkeyle yaşayan bir kadın, diğer yanda babasının kanının bedelini ödemek için yemin etmiş bir adam. Zelal, hem babasının utancı hem de kendi geçmişiyle savaşan bir kadındı. İkimiz de intikamın ağırlığını taşıyor, kanla yazılmış kaderimizi değiştirmeye çalışıyorduk. Ama bu döngüde bir kazanan olabilir miydi? Yoksa kan davası, bizi birbirimize bağlayan zinciri daha da ağırlaştıracak mıydı? Ama gözlerine baktığımda, orada yalnızca düşmanımı değil, kendimi gördüm. Aynı öfke, aynı hüzün, aynı lanetli kader… Biz, kanla yazılmış bir masalın iki tarafıydık. Şimdi önümde yalnızca iki yol var: Ya babamın kanı için yeminimi tutacak, bu döngüyü bir kez daha kanla mühürleyeceğim… Ya da Zelal’in yaralarını kendi yaralarım gibi görüp, bu laneti paramparça edeceğim… Ama bir şey kesin: Bu hikâyenin sonu, ya mezarla ya da yeni bir başlangıçla yazılacak.

Yıllar önce yaşadığı bir ihanetin ardından memleketini terk eden Defne, annesinin hastalığı nedeniyle çocukluğunu geçirdiği mahalleye geri döner. Eski arkadaşları, küllenmiş duygular ve gizlenmiş sırlarla yüzleşmek zorunda kalır.

Dedesi yüzünden abisinin arkadaşı ile evlenmek zorunda kalan Neva Kuğu🦢 "Benim gecem gündüzüm ruhum kalbim senle dolmuşken ben sensiz naparım Neva?"