Annesinin ve kardeşinin intikamı için yaşayan psikolog görünümlü seri katil Deva Akman yüzündeki yarayı gizlemek ve tanımamak için maske takıyordur. Ama bir gün biri onun sakladığı sırları öğrenir...

Çocuk ken iki yakın arkadaş baba larını ihanetiden sonra ayrılır yıllar geçer ve büyümüşlerdi kız doktor öteki babasının mesleğiyle devam etmiş tir oğlan vurulur hasteneye giderler ve olaylar böle başlar

Annesini küçük yaşta kaybeden Mira babasının da mafya olması sebebiyle çok erken olgunlaşmıştır. Nihayet üniversite çağına gelmiştir fakat artık hiç bilmediği şeyler yüzüne tokat gibi çarpacaktır. Mira`nın karşısına çıkan en büyük engellerden bir tanesi de karşı koyamadığı aşk olacaktır.

"Sence ne yapıyorum?" Sesi boğuklaşmış topraklarının rengi koyulaşmıştı. Kafasını bana daha çok eğdiğinde artık gidecek yerim yoktu ve burunlarımız birbirine değiyordu. "Sevgilimi öpüyorum.." Dudaklarımız arasında santimler kala durup tekrar konuştu. "Sevgilimi seviyorum.." Ardından dudaklarını dudaklarıma doğru sürttü. "Sevgilime dokunuyorum.." Bu sefer dudaklarını tam olarak dudaklarıma bastırdığında gözlerim kendiliğinden kapanmıştı. Sanki şuan dünyadaki tek ses hızla çarpan kalplerimizin sesiydi. O an dünyada sanki sadece ikimiz vardık. Soluduğum oksijen yetmiyordu. Dudakları her dudaklarımın üzerinde hareket ettiğinde aldığım yaralar iyileşiyor gibiydi. O öptükçe kalbimde açılan her yara kabuk bağlayıp kaybolmuştu o an.

"Neden timin adı kartal?" diye sordum. "Çünkü kartallar yüksekten uçmaktan korkmaz."

Ahves doğduğunda evde odun yokmuş. Annesi de ısınsın diye içini yakmış. - İntikam; soğuk yenen bir yemek değil, kaynar suyu kana kana kana içmektir. Bir çukurdasın. Karanlık bir çukur. Zehir dolu o havayı soluyorsun ciğerlerine oksijen niyetine. Ölüyorsun. Yavaşça. Ve sonunda uzanıyor bir el yavaşça o düştüğün çukura. Ama artık; ne elini uzatıp, uzanan eli tutacak dermanın, ne de o çukurdan çıkmak isteyecek hevesin kalmıştır.

Bir basketbol sahasından içeriye girmiştim.Oysaki gelecekte buraya hayran olacağımı bilmiyordum…

0537*******: O zaman iki gün sonra otogarda. Duman: iki gün sonra otogarda.

Ellerini eşofmanın cebine soktu. "Tekrar dene," dedi. Ters bir bakış atıp yeniden şişelere döndüm ve durmadan ateş ettim. "Rastgele değil Gece! Odaklan. O şişelerin hepsi dağılmadan burdan ayrılmıyorsun." Sert sesi kulaklarımı doldurduğunda ona döndüm. Yüzüm ifadesiz bir hal aldı. Namluyu ona doğru çevirdim ve bir adım yaklaştım. "İstersen senin üzerinde deneyelim. Daha başarılı olacağıma inanıyorum," dedim sinsice gülerek. Kafasını eğip bana doğru bir adım daha attı. Kokusunu ciğerlerimin en ücra köşelerinde hissediyordum. Silahı kafasına doğru doğrultmuştum. "Beni vuracaksan, ordan değil," dedi. Sıcak elleri, ellerimin üzerine geldi ve sıkıca tutup silahı kalbine yasladı. "Burdan." Fısıltısı içime karışıyordu. Bileğimden tutup biraz daha kendine çekti. "Bir defa vuruldum zaten, ikincisi koymaz bana."

"İsmimde ki gibi bir akar suya kapılıp oradan oraya sürüklenen, geçmişinin gölgelerini kaybetmiş, geçmişine dair tutunacak dal arayan, geçmişiyle beraber kendisi de kaybolmuş `Şelale`."

Efsun Bozkurt, 26 yaşında genç bir kafe çalışanı. Hukuk mezunu ancak iş bulamadığı için kafede 2 yıldır çalışıyor. Geçimini bu sayede sağlıyor. Ailesi de dahil kimseye muhtaç olmak istemiyor ancak geçmişte yaptığı bazı hatalar var . Kumar borcu yüzünde yüzü asla gülmüyor. Bir gün bir ilan görür ve kafede aldığı paranın yaklaşık 2 katını verdiklerini görür. Ardından kafeye istifasını verip bu iş yerine gider . Burasi bir şirkettir ve buranın kafe bölümünde iş yapacaktır. Ancak hiç beklemediği bir şeyle karşılaşır. Bir insan cesedi...

Yalnız kaldın dedim kendime, sen yalnızlığı sevmezsin dedim. Sen artık en sevmediğin olayların, tüm sevmediğin her şeyin ortasında yapayalnızsın dedim. Kimse beni kurtaramazdı, bende birkaç sene önce kurtulmak istemeyi bırakmıştım. Yalnızdım, yapayalnız.

Aslında her şey geçmiş geçmişindir dediğim zaman başladı…

Ne zaman tanıştıklarını bilmeyen genç bir kız ve tanıştıkları anı yıllar geçse de unutmayan genç bir adam. Gelecek ne getirecek bilmeden Kızıl Gezegen`in Manzarası`na doğru yeni bir rota oluşturması... [Kurgu tamamen şahsıma aittir. Çalınması, alıntı yapılıp kaynak belirtilmemesi halinde hukuki süreç başlatılacaktır.]

İnci 21 yaşında genç kız hayatının baharında yaşamadığı şey kalmamış babası tarafından kurallar altında zor şartlarda mücadele göstermeye devam ederken hayatında hiç ummadığı gelişmelerle gelen değişiklikler özgürlüğü olacaktır

Gamze 5 yaşında annesini doğumda, babasını trafik kazasında kaybetmiştir. Onlar`ın ölümünden 6 gün sonra dedesine taşınmış 3 ay sonra dedesini kalp krizinden kaybedip, teyzesiyle yatılı okula kayıt edilmeye çalışmıştır.Fakat kayıt edilemeyince teyzesinde kalmıştır. Yaklaşık 13 yıl sonra Gamze 19 yaşına gelen bir ergen olmuştur. Gamze teyzesi tarafından özel okula giden bir kızdır. okulda 5 ay sonra ceset kokuları gelmeye başlamış, Gamze bundan rahatsız olmuş, arkadaşlarıyla bu kokunun gizemini araştırarak onları çok büyük bir sürpriz beklemektedir...

Günes ışığı da ay ışıgı gibimidir siz hiç tek kişi de aynı işıgı gördünüz mü

Yıllar geçse de değişmeyen yüzler vardır. O tanıdıklık hissi bir caddede tutar elinden. Fulya ve Barlas uzun yıllar sonra bir araya geldiklerinde hissettikleri şeyler bu iki cümleden ibaretti. * ❝İstersen öp şimdi beni. İster geç git yanımdan. Ben senden geçemem. Dizlerim yara, yollarım taşlarla dolu.❞ ♡

Yıllarca eziyet görüp hayata küsmüş bir kızla kızın eziyet gördüğü yerden kaçmasına yardım eden aslında onu öldürmesi için gönderilen seri katilin hikayesi NOT: başrol erkek kızın oradan kaçması için yardım ederken ona yüzünü göstermedi yani başrol kız tekrar karşılaştıklarında 21 bölüme kadar onun o olduğunu bilmicek

"Kimsiniz?" Sanki ben ona hiçbir şey sormamışım gibi mimiksiz ve tepkisiz kalan adam gözlerime, onları delercesine bakarken üşüdüğümü hissetmiştim. Korku yavaş yavaş bedenimi sararken bir adım geri gidip kapıya yaslandım. "Size bir soru sordum." dedim en soğuk olduğunu umduğum sesimle. Dudağının kenarında gördüğüm belli belirsiz hareketlilik beni kendisinden beklenmeyecek kadar heyecanlandırmıştı. Bu varla yok arasındaki dudak kıpırtısı nasıl kalbimi tekletmeyi başardı diye düşünürken dudaklarımı ıslattım. Bir anlığına gözleri dudaklarımı bulduktan sonra bakışları tekrar kahvelerime sabitlendi. Hiçliğin ortasında kaldığımı hissettiğim birkaç saniyenin ardından sesini tekrar duydum, "Şimdi sana, ikincisini kesinlikle seçmek istemeyeceğin iki yolu olan bir anlaşma sunacağım." Anında çatılan kaşlarıma kırpıştırdığım kirpiklerim eşlik etti. Bu adam ne diyordu? Ona doğru iki küçük adım atarak konuşmaya yeltendim, "Beyefendi kimsiniz ve ne diyorsunuz ben hiç-" Söylediklerimin onun umrunda olmadığını belli edercesine sözümü kesti, "Birincisi, senden bir bebek istiyorum. Bana bir bebek vermen gerekiyor. İkincisi ise, bunu farklı yollardan yapacağım diğer alternatif." Her iki yolla da benden istediği bir bebekti. Bir dakika. Bebek mi? ○ Zamanın en kısa parçasına denir lahze, bölünemeyecek kadar küçük olana. Bir lahzede, yaşanabilecek en mükemmel sihir gerçekleşmiş, donuk gözler sıcak dudaklara takılmıştı. Onların hikayesi işte böyle bir sihirle başladı. "Lahzen" isimli bir sihirle. Yalnızlığın keskin kokusuyla sarmalanmış Esila ve ondan bir bebek isteyen Savaş`ın verdiği mücadelenin gölgesi, bir Çınarlı hikayesi. Başlangıç 05.05.2020 Tüm Hakları Saklıdır

Dünya`nın sonuna doğmuşum ya da ölmüşüm de haberim yok... Doğuştan hiper empati sendromu ile Dünya`ya gelen ünlü bir cerrahın kızı... Küçük yaşta bir kaza sonucu düzeltilemez bir beyin zedelemesi sonucunda oluşan epileptik nöbetler... Mutlu bir tatil yolundan 1 kayıp 4 enkaz ile geri döndüler. O mutlu kız o gün büyümek zorunda kaldı. Çünkü artık annesi yoktu, ve annesi olmayan her kız çocuğu gibi o da eksiğini kapatmak için annesine dönüşmek istedi... Ve cenaze gecesinde kaçtığı hastaneye kanlar içinde geri gelmesi... 4 yıl gibi uzun bir süre boyunca sırtında taşıdığı sır ile ne kadar devam edebilecekti? Bu sırrı birilerine söylenemezse ya altında ezilecekti ya da paşalar gibi sırtında taşıyacaktı. Belki zor olacaktı ama o bunu saklamaya devam etme kararı aldı. Kötü başlayan bir ergenlik dönemiyle birlikte gelen bilinmeyen hastalıklar ve daha nice fiziki ve ruhi problem ile başa çıkmak zorundaydı. Annesine verdiği o son sözü de tutmak için ömrü hayatınca ayakta durmalıydı. Çünkü o bir Soykan`dı, o Beril Soykan`dı. O kimseyi umursamazdı, o Bayan Umursamaz`dı.... UYARI: İNSANLARA KÖTÜ ÖRNEK OLMAK İSTEMİYORUM!! İÇERİSİNDE KÜFÜR VE ARGO SÖZLER VARDIR. RAHATSIZ OLABİLECEKLER OKUMASINLAR!!! ŞİDDET VE BAĞIMLILIKLARI İÇEREN BİR HİKAYEDİR. RAHATSIZ OLACAKLAR BAŞTAN BİLEREK BAŞLASINLAR. Sizlere iyi okumalar dilerim... 26.06.2020 tarihinde yazılmaya başlanmıştır...

10 farklı ülkeden kaçırılan yaş aralığı 3-4 olan 10 çocuk... Hepsinin kendine özgü yetenekleri bulunmaktadır . Bu çocuklar insan üstü bir zekaya ve el kabiliyetine sahiptir. 16 yıl boyunca özel derslere tabi tutulan çocuklar kimi zaman bir seri katil kadar cani kimi zaman bir doktor kadar hayatveren olarak yetiştirilir hatta aklımızın almayacağı kadar her türlü konuda ...Çocukları kimsenin bilmediği hatta haritada bile bulunmayan bir adaya hapsederler ; ÖLÜM ADASI... Daha önce hiçbir insanın girmediği bir ada, ne ile karşılaşacaklarını bilmeyen 10 çocuk , ya hayatta kalıcaklar ya da ölecekler... Eslem dağlarca , kaçırılan çocuklar arasında ki Türk uyruklu çocuk bu hikayede onun hayatta kalma mücadelesini seyredecez bakalım ölüm onuda kendi tutsağı ilan edecek mi? Hayatım boyunca bütün uykularımı bölen, beni sonsuz bir korkunun içine atacak olan o sesi ilk o gün duydum . " Sonunda seni buldum gri yeni hayatına hoşgeldin " sesindeki ton daha çok cehennemine hoşgeldin der gibiydi. Öyleydi de o benim cehennemimdi ...

İçindeki kırıklar savruldu her bir yana. Birileri görsün istedi, görsün ve inansın. Bu gece güçlü yanı değil de içindeki kırıkların sesi daha yüksek çıkmıştı kendisine olan inancından. Bu gece onun vaktiydi. Kendi gerçekleriyle acımasızca yüzleşmenin vaktiydi. İçindeki o yaralı kızın çığlıklarına kulak vermenin vaktiydi. O kız bu acıyı unutamayacağını bilerek sessizce oturuyor balkonda , soğuk zihnini üşütüyor , boğazındaki yumruğu daha çok hissettiriyordu. Gözü yaşlı bir şekilde arkada çalan şarkıyı dinliyordu . İlk defa bir şarkı onun hislerini anlatamıyordu , ilk defa bu kadar anlamsız kalıyordu kelimeler. Oysa haykırmak istiyordu , kusması lazım içindeki acıyı bir yere. ••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• "Hayatım başladığı yerde bitiyor. Ne acı bir son."

Hayallerinin peşinden koşan Damla,Meryem,ve Nihal üçlüsü küçüken kurdukları hayallerini gerçekleştirip sonunda istedikleri yere, Ankara`da mesleklerini yapmaktaydılar. İstedikleri olduğu için hep mutlu yaşayacaklarını sanarken hayat onları hiç beklenmedik bir yerden vurur. Küçükken kurdukları hayallerini birde aşk süsleyerek daha da güzel bir hale getirecekti. Fakat onlar bunlardan bihaberdi. Başlarına neler geleceği hakkında hiçbir fikirleri olmayan bu üçlü daha nelerle karşılaşıcak? Aşkı, hüzünü,mutluluğu ve daha bir çok duyguyu için de barındıran bir roman.🤍

Hayatınızın dönüm noktaları olur hastaneye gelen o askerde benim dönüm noktamdı