Dora 17 yıl sonra gerçek ailesinin aslında gerçek olmadığını öğrenirse ne olur? Peki gerçek ailesi kimler? Abiler? Gerçek aile kurgusu Hikayeme şimdiden şans verip okuduğunuz için teşekkür ederim.

Babası şehit düştükten sonra annesi`nin yeni biriyle evlenmesi`yle doğduğu mahalleden taşınıp gider fakat ardında çocukluk arkadaşlarını bırakarak gider. Öz babası kendisi küçükken hapse girer ve üvey babayla büyür. Önce annesini sonra ise ablasını öldürmesi`nin ardından evden kaçıp kardeşi gibi gördüğü kuzenine sığınır. Küçükken neler yaşadılar? Beraber mutlu olup,her şeyin üstesinden gelebilecekler mi? Geçmiş daima peşlerindeydi buna rağmen mutlu olabilecekler mi?

2 sene boyunca mezun olamamış bir arkadaş grubuydu Elde Kalanlar. Artık onlara katlanamayan müdürlerinin başlarına çıkartmış olduğu işle son senelerini okulun en zeki dört çocuğu ile geçirmek zorundalar yoksa mezun olamayıp okuldan atılıcaklar. Bu 8 öğrencinin hikayesine sizde varmısınız??

Açelya ve tolga

"Karanlıkta Kaybolanlar", Ankara’nın sokaklarında başlayan ve derinleşen bir dostluk, sırlar ve hayaller hikayesidir. Genç bir grup arkadaş –Deniz, Teoman, Barış, Buhara ve Zeynep– lise yıllarından itibaren birbirlerinin hayatlarında derin izler bırakır. Her biri kendi hayalleri ve zorluklarıyla mücadele ederken, şehir onların hem sığınağı hem de mücadele alanı olur. Teoman, annesinin şehit düşmesinden sonra babasının sert baskısıyla karşı karşıya kalır. Asker bir babanın oğluna biçtiği hayat ve Teoman’ın müziğe olan tutkusu, baba-oğul arasında çatışma yaratır. Deniz ise geçmiş travmalarından kaçmaya çalışırken, İzmir’e üniversiteye giderek gruptan kopar. Ancak Teoman’ın Deniz’e olan hisleri, iki şehir arasında yaşanan sessiz bir bağ haline gelir. Buhara’nın geçmişte tefecilere olan borçları, grubu tehlikeli bir maceraya sürükler. Tefecilerle yaşanan gerilim ve Zeynep’in kaçırılması, arkadaşlık bağlarını daha da derinleştirir. Ancak her şey çözüldükten sonra bile, hayatta kalan sırlar ve duygular onları tekrar tekrar sınar. Hikaye, geçmişten bugüne uzanan yolculukta, dostlukların nasıl değiştiğini ve karakterlerin kendilerini keşfetme yolculuğunu anlatır. Ankara’nın derin atmosferi, onların kararlarını şekillendirirken, şehir bir karakter kadar etkili bir rol oynar. "Karanlıkta Kaybolanlar", gençlik, hayaller, kayıplar ve cesaretin bir araya geldiği dokunaklı bir hikaye sunar.

Ben buydum iste dünyam bu kadardi. Annem ona çok benzedigimi soyler anneannem sıksık. Belkide babamın bana bu denli düşkünlüğü ondandir. Yada her zaman gozünü üzerimde tutmasi. Babamin bir takim mafyatik islerle uğrastığini biliyordum ama beni hep en uzağında tutardi o islerin. Başıma birsey gelmesinden deli gibi korkardi. Alazı severdi ve güvenirdi çünki cesur ve zeki bi cocuktu. Üstelik her zaman yanimdaydi ve spor çalismalarini babamin yaptirdigini sayarsak kendi yetiştirdigi bir güç gibiydi. Annem her zaman benim en büyük idolum oldu. Zaten gorünüş olarakta onun timsali gibiydim. Resimlerine baktim , videolarini izledim, yazdiklarini okudum, altini cizdigi kitaplari sayisiz kez okudum. Annem bana bir kez sarilabilmis olsada ben ondan kalan herşeye sayisiz kez sarildim. Not:Ukde isimli kitabimdan karakterler içerir

Babam sürekli beni döverdi yine dövdüğü zaman kurtarıcım geldi sandığım kişi cehhennemim oldu

Nefes nefeseydim kalbim göğsümden çıkmak istercesine atıyordu . Günaha bulaşmamak için kaçmıştım ondan kaderin bizi sürekli bir araya getireceğini bilmeden. Ben kim miyim ben Zeynep Karahan ` dım ve kaçmaya çalıştığım adama sürekli yakalanandım

Akkan hastaneye yarıla gelemesiyle alevle bulușan kehrabarları artık onu arıyordu....

Bu oyun bizim oyunumuz ekibimizin ama en çok bizim.(Ödül aldığımız için)

Katılacağı şarkı yarışması için sesini kaydeden Melodi, yanlışlıkla kaydettiği sesini okulun popüler çocuğuna, daha doğrusu ZORBASINA yollar ve sohpet başlar. Zorba, onun kim olduğunu bilmeden bazı hisler beslemeye başlar ve hikaye burada sona erer.

Doğru yolu bulur muyum bilmem ama seni bulmak yeter bana. Bir gün gelirim yanına sever misin bilmem ama seni sevmek ölüm bana. O gün başardın mı bilmem ama acısı gitmez kalır içimdeki ses...

Çocukluktan birbirini seven iki gencin yıllar sonra tekrar görüşmeleri ve ailelerinin çıkarları üzerine evlenmeleri...

Ben defne çok kötü bı hayatım var ama bı mafyayla evlenmem işleri dahada kötü yaptı

Boşlukta ki şarkı

Panzehir adı başka bir kitabın ismi daha olduğu için kitabın adını ÖLÜME ÇEYREK KALA olarak değiştirdim. Ama wattpad`e giremediğim için oradaki adı hala Panzehirdir. Kopyalama ya da çalma durumunda gerekli yerlere başvurulup yasal işlemlerin başlanılması sağlanılacaktır. ~ “Canın yanıyor mu?" "Hayır. Bırakır mısın?" "Neden?" "Çünkü bunu yapmana gerek yok." "Aptal! Kendine nasıl böyle bir şey yapabilirsin? Hiç mi acımıyorsun kendine?" Hiç acımıyordum ama bunu ona söylemedim. EzgiPirhan🥀

Geçmiş insan için çok önemli. Her arkanı döndüğünde göreceklerindir .Bir kızın çok küçükken ajan okuluna bırakılmasıyla başladı her şey. Ailesinin yerini en yakın dostları aldı. Ama bir zaman sonra geçmişiyle yani ailesiyle yüzleşmesi gerekecek . Bu romanı okurken hem ağlayacağız hem de güleceğiz . Ama her zaman kızın yanında olayların içinde olacağız . Olaylar bazen bulanık bir hal alacak ama bunu birlikte düzelteceğiz . Eğer benimleysen okumaya başlamalısın.

Bade ana karakterlerimizin isimlerinin karışımıdır. Birbirinin çocukluk aşkı olan Sude ile Batu öğrendikleri bir gerçekle yıkılırlar.

Hem yetenekli hem yakışıklı olan, herkes tarafından bilinen bir futbolcuya aşık olmak mı? Allah yardım etsin.

Efsun ve Aybars iki yaralı yürek, yaralarının merhemi kim olacak? Yada ikisi birbirine merhemmi olacak? "Yanlış ata oynuyorsun avukat hanım haberin olsun. O çocuğu ben öldürmedim" son söylediği söz ile kapıya doğru yürümeye başladı . "Ya o kişi sensen o zaman ne olacak Aybars Atabey? "dediğimde eli kapı kolunda kaldı omzunun üstünden bana bakarak cevap verdi "Eyer o kişi bensem cezam neyse çekerim için rahat olsun" diyerek hiç beklemeden kapının kapısını açıp hızla odadan çıktı. Arkasından öylece baktım içimden bir ses onun yapmadığını söylerken bir diğer ses onın yaptığını söylüyordu. Aklımın ve kalbim arasında kalmıştım.

"Teşekkür ederim" "Teşekkür mü edersin"

"Sen benim yanımda olduğun sürece sana kimse yaklaşamaz, dokunamaz." dediğinde yutkundum. "Neden?" dedim imayla. Bana daha çok yaklaşıp saçlarımı geriye attı. Nefesimi tuttum. "Denesinler de görelim!" dedi tok bir sesle. "Yaklaştırmam, dokundurtmam." dedi kendinden emin bir sesle. Bir şey dememe fırsat vermeden dudaklarıma kapanmıştı. 12.05.2024 ✨

Düşmandan Aşka... Hayata dair büyük kararlarda neyi seçmeli insan aklı mı, kalbi mi? Zihnindeki duygulara güvenerek mi kazanır, kalbindeki duygulara güvenirse mi kazanır? Kim bilir, belki de her ikiside kayıplar verdirirdi. Karanlık hayatın içinde aydınlık gözünü açtırmazdı insana. Bir defa karanlığa çekti mi kurtuluşun yoktu bir daha. Kandan korkan biri, bir gecede nasıl kana aşık olmuştu? Nasıl bir gecede yok olmuştu? Sırtını sıvazlaması gereken ellerin, sırtında derin yaralar açmasıyla dayanabilir miydi? Çökmüştü, çökmüştü ama bu onun son çöküşüydü. Belki de öyle sanıyordu. Her şeyleri ile birbirlerini baştan aşağıya yaratan bu insanlar, ne oldu da böyle nefret ve kin doldular!? Kimdi onları bu hale sokan? Neydi ikisinin de gayesi? Örgütü yok etmek için İtalya’ya kurban edilmiş kadının, amacına ulaşırken aşık olması. Amacına ulaştığında aşkı ile mesleği arasında bir seçim yapmalı. Oysaki adam ülkeye adım attığından beri biliyordu örgüt için birinin gönderildiğini. Ancak hiç bu kadar masum, zeki bir o kadar acı geçmişi olan, duru güzelliğe sahip kadını beklemediği kesindi. Ne kadar merhametini gizlese de bu kadına karşı koyabilecek güce o bile sahip değildi. Ona karşı koyup işini seçecek miydi? Onu ilk fırsatta öldürecek miydi? Her ne yaşanırsa yaşansın biri diğerini öldürecekti. Aksi zordu. Bir arada kalıp savaşmaları zordu. Ama amaç hep en zoruydu. Zor olanı başarmak, kurtuluşun son adımıydı. İtalyan Mafya ve yarı İtalyan yarı Türk kadın Ajanımızın soğuk ama bir o kadar ateşli savaşı. Düşmandan aşka kitabı. Axel Aaron Ryan Berfin Karaca Bilgin İyi okumalar. @ayzei_ Elif Ayaz

Leyla, yattığı hastane odasında ölümü bekleyen bir kadındı. Yalnızlığında boğulmasına ramak kala eline aldığı telefondan bir numara salladı. Ve salladığı numara, hapishanede yaşayan bir mahkuma aitti. 📮 Leyla: Konuşacak kimsem yok. Bir çiçeğim bile yok. A: Çiçeklerle derdin ne senin? Çok çiçek istiyorsan git kendine saksıda çiçek al. Her neyse, benim de konuşacak kimsem yok ama senin gibi zırlamıyorum. Leyla: Çiçeğinde mi yok? A: Çiçeğim de yok manyak karı. Leyla: Karı değil, kadın. Ayrıca kadın olduğumu nereden anladın? A: Hangi erkek konuşacak bir çiçeğim bile yok diye zırlar ki? Leyla: Haklısın, o zaman sen de erkek olmalısın. Neyse, bak senin de konuşacak kimsen yokmuş! Neden birbirimizin mesaj arkadaşı olmuyoruz? *Kitap kapağı için @writerladyy `e teşekkür ederim.

Bir genç kız ve bir mafyanın aşk hikayesi