200 yıl önce gerçekleşen savaş yoksulluğu, yoksulluk baş kaldırıları, baş kaldırılar ise inançsızlığı doğurmuştu. Kızılkum, küskün toprakların üstüne inşaa edilmiş bir çöl şehri haline gelmişti. Geçen yüzyıllar orada bir şey değiştirmemiş, Buhara cadılarının laneti baş göstermeye devam etmişti. Yıkılan krallıklarının her köşesini almak için yemin etti Yula. Kurtuluş için, Kaybettikleri için, İntikam için.

Yıllar boyu süren savaşlara onlarca hatta milyonlarca ölen insanlara bir umut ışığı bahşedildi. Tanrılar tarafından... Bir anlaşma.... Anlaşma basitti. Madem kimse anlaşamıyordu o zaman bütün ırklar kendi içlerinde ticaret harici hiç bir bütünlük göstermicekti. Bazıları elbette ki bunu benimsedi fakat bazıları da benimsemedi. Anlaşmayı bozdular. Tanrılar çok kızmıştı ve bu yolda geriye tek bir şey kalıyordu. Lanet... Lanet krallıkların yıkılmasına toprakların çürümesine sebeb oldu ve başka bir katliamın tohumlarını atılmasına sebeb oldu. İnsanlar isyan etti halk ise delirdi. Gökyüzü kırmızıya döndü güneş artık ışığını veremiyordu. Güzel olan herşey soluyordu Bir son yaklaşıyordu. Tarafını seç yalnız kalma dostun olsun fakat kimseye de güvenme. En güvendiğinden de zarar gelebilir. Son ana kadar hayatta kal Son seni bulmadan sen onu bul. ~İyi Şanslar~

Okuyun pişman olmassınızz 💖🌕🤍

> Herkes onu sahiplenmek istedi. Kimileri para için… Kimileri kan bağı için… Kimileri ise sadece onu kaybetmemek için. Ama o, bir yüzün ardına saklanan sessiz bir fırtınaydı. Gerçek ailesini bulduğunda bile hiçbir şey kolay olmadı. Artık o, sadece kendine sadık. Çünkü bu dünyada bir gerçek var: Kimseye Ait Değilim.

Sonlu ve sonsuzun bir araya gelmesi yok oluş demekti. Biz bunu bile bile bu yola koyulduk...

Tanışmamızmı hataydı?

Bazıları sabah kahvesini içer, işe gider, akşam eve döner. Bazılarıysa... telekineziyle çay bardağını havada döndürür, gelecekte olacakları görüp işe geç kalmaz ve Varlık Analiz ve Koruma Ajansında gerçek ailesini bulur. Elis`in hayatı sıradan gibiydi, en azından ona göre. ve ardından işler karıştı, çünkü çalıştığı kurumda, yıllardır aradığı cevapları bulmuştu. Ailesi, geçmişi, gücünün kaynağı... Hepsi gözünün önündeydi ama herkes ne hikmetse başka bir oyun oynuyordu. peki kader kendi planını bozarsa ne olur? belki de hayat dediğimiz şey birkaç tesadüften fazlasıdır. belki de Elis, sadece adını değil, ait olduğu yeri de yeniden hatırlayacaktır. ama önce... birkaç güç patlaması, biraz kalp çarpıntısı ve elbette, küçük bir `terslik`

Hayatını kitaplara adamış ve aradığı o hayatı kitaplarda bulan tüm okurlara...

Bu tasarımı yapan kişi çizgi studio da vardır Ayrıca kitabım da yine çizgi studio da vardır. 8 şubat 2004 pazar gecesi bir kız çocuğu dünyaya geldi. Ve o gece bütün dünya lanetlendi.

Asterlin... Unutulmuş çağların, kayıp ilmeklerin ve yarım kalan yeminlerin diyarı. Işıkla yoğrulmuş bedenler, Kendi karanlıklarında yolunu kaybetmiş varlıklar, Ve fısıltılarla yankılanan eski ağıtlar... Şimdi o dokunun iplikleri yeniden geriliyor. Sessizlik, yerini çatlaklara bırakıyor. Çünkü her evren... Kendi ağrısını bir gün yeniden hatırlar.

"Derler ki evren, dört kapının ardında tutulur; her biri bir halkı, her halk bir elementi korur..."

Konu: Londra’da eski bir kütüphanede gece vardiyasında çalışan Elyra, bir gün gizemli şekilde her gece gelen Sam adında bir adamla tanışır. Sam bir yazar olduğunu ve yazacak ilhamı burada bulduğunu söyler. Ancak Sam’in aslında geçmişten gelmiş bir karakter olduğunu öğrenmesi, Elyra’nın kalbini değil kaderini de değiştirir. Temalar: Fantastik romantizm, zaman yolculuğu, kitap kokulu aşk hikâyesi.

Rou-Jian, zaman içinde yolculuk yapmayı bir yaşam biçimi haline getirmişti. Geçmiş ve gelecek onun için sıradan birer duraktı. Ancak bir gün, yolu Yu-Lan ile kesişti. Yu-Lan güzelliğiyle onu büyülemiş, yanında huzur bulmasını sağlamıştı. Fakat Rou-Jian bunun tehlikeli olduğunu biliyordu. Bir zaman yolcusu için aşk, her zaman hüsranla biten bir yolculuktu.

Karanlık her zamanki gibi sessizdi. Ama onun sessizliği, diğerlerinden farklıydı. Bu, yaşayanların değil... unutulmuşların sessizliğiydi. (Kapak tasarımı yapay zekayı yönlendirmem ile tamamen bana aittir)

Kara Tüyler Akademisi asla transfer kabul etmeyen bir okuldu...Yeni gelen öğrenci ya torpilliydi ya da çok başarılı...Kim bilir belki de onun kalbini çalmaya gelmişti?

Üniversite için New Yorka giden mariya ve hayatının aşkını orda bulan Hugo

"Elveth`te başlar sesin. Kanla yazılmış, gözyaşıyla okunmuş bir kadın seni bekler." Bir han. Bir taş. Ve geçmişe gömülmüş bir isim: Elestia. Mireya, sıradan bir çiftçi ailesinin kızı olarak büyüdüğünü sanıyordu. Ta ki babasının ölmeden önce ona bıraktığı o kitap, onu Elveth adlı sisli bir kasabaya sürükleyene kadar. Elinde Lunareth taşlı bir bilezik, zihninde çözülmeyi bekleyen bir rüya, kalbinde ise kimliğini sorgulatan bir ses vardı. Ancak bu kasaba, yalnızca sessizliğin değil, aynı zamanda gölgelerin de diliydi. Onu gözleyenler vardı. Bekleyenler. Ve korkanlar... Ya o bir efsanenin yeniden doğmuş hâliyse? Ya da düşmanın, karanlığın sessiz adımıysa? Geceyi Uyandır, ihanetin gölgesinde kalan bir halkın, uyanışa çağrılan kadim bir ruhun ve zincirlenmiş kaderlerin hikâyesidir.

Sanırım zeka geriliği var dedi tanıyamadığım zeka yoksunu. Seninle anlaşabilmem mi bunu sana düşündürdü dersem,sinirimi bu kızdan çıkaracaktım ,seninle anlaştığımızı nereden çıkardın diyebilirdi ,tıkanırdım bu yoldan gidemezdim. A Ne o ne kadar zekamın geri olduğunu düşünsende yine de senden yukarda olması canını mı sıkıyor ? bana döndü. -Yani zeka geriliğini kabul ediyorsun deyip güldü. Eksikliklerini başkalarına laf çarpıtarak tamamlayabileceğini ,kendi boş benliğini bununla doldurabileceğini sanan ama sadece değersizliğini gün yüzüne çıkaran birinin laflarına haddini bildirmek için cevap vermek bile bu dünyaya gelmemi sorgulamama neden oluyor dedim. Tabiki şok olan gözlerle bana baktı . Cümlemin başıyla sonunu hatırlamadığına eminim.Bir dakika bakıştık ardından onu yalnız bırakarak kapıya doğru yürüdüm.

☆☆☆ Elimde tuttuğum kitaba ve boynumdaki kolyeye baktım tereddütle. "Ne yani şimdi bu kolyeyle kitapların içine girip ve oradaki ruhları toplamam gerektiğini mi söylüyorsun." Başını yaşlı bedeninin izin verdiğince sallayıp elimdeki kitabı işaret etti tekrar. "Evet. Ama aslında ruhlardan çok burçların ruhlarını toplayacaksın. Seninle birlikte 13 burç olmalı. Onları bulmalı ve başlayan bu savaşı durdurmalısınız. Tabi eğer başaramazsanız insanoğlunun sonu yakın demektir" Ne yani şimdi ben boynumdaki kolyeyle bu elimde tuttuğum kitabın içine girip ruhları pardon burçları mı toplayacaktım!? Hem de insan olanlarından! ☆☆☆ *(KİTAP BÖLÜMLERİ HER GÜN- 20. Bölüme kadar-YAYINLANACAKTIR.) *(KİTAP BÖLÜMLERİ EN AZ 8000 KELİMELİK OLACAKTIR.) *(KİTAP TAMAMEN ŞAHSIMA AİTTİR. HERHANGİ BİR TAKLİT VE CÜMLELERİME KADAR İZİNSİZ KULLANIMDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR. KİTABIMI BAŞKA BİR UYGULAMADA GÖRÜP BENİ HABERDAR EDERSENİZ ÇOK SEVİNİRİM.)

Bir insanın hayatı ne kadar değişebilir sevda ve karan bunların başında gelen imkansiz kişilerdi bu hikayeye tanık olup gözlerin kapalı dudaklarının ise mühürlü olacağıma söz veriyormusunuz?

Zihin, en karanlık savaş alanıdır. Zihin, kendi labirentinde kaybolan bir tutsağın evidir. Zihin, içeriden kilitlenmiş bir odaya benzer: Anahtar hep sizdedir, peki ya kapıyı açacak cesaret? Kendinizden kaçtığınızda, gerçekten kurtulur musunuz? Bu hikaye bir kaçış, bir özgürlük, bir tutsaklık, bir direnişin hikayesi ama her şeyden önce... Gerçekliğin ta kendisi. Burası bir dünya değil. Bu bir sistem. Bir düzenin değil, bir yanılsamanın, bir simülasyonun, bir yalanın en kusursuz hali. Dışarıdan bakınca uyumlu. İçeriden bakınca çürümüş. Beş ada. Yüzlerce yüz. Binlerce yalan. Her biri bir gerçeğin taklidi. Ama gerçek, hiçbirinde yok. Burada herkes bir şeyin askeri. Ya düzenin piyonu, ya direnişin gölgesi. Ve burada en tehlikeli silah ne makineler, ne bombalar, ne ordular. Zihin. Çünkü burada en kalın zincir bile etten değil düşünceden örülmüş. Göremediğin bir kafesin içindesin. Rüyaların bile senin değil. Her adımın izleniyor. Her kelimenin kaydı tutuluyor. Ve bu düzenin en korktuğu şey, gerçeği hatırlayan bir hafıza. Zihir: en güçlü zehir, kendi zihninizdir. Kendinden kaçarken, benliğine çarpmanın hikayesi.

“Geçmişin izleri silinmez. Sadece saklanır. Ama eninde sonunda geri döner.” Derin’in zihninde büyük bir boşluk vardır. Annesiyle babasının nasıl öldüğünü hatırlamaz. Tek bildiği, hayatının bir gecede altüst olduğudur. Ve geçmişinden kaçarken tanıştığı kişi: **Alp Aksoy.** Sessiz, gizemli, her adımı izleyen biri. Derin ona güvenmiştir. Hatta… sevmiştir. Ama bir gün, tozlu bir kutuda bulduğu **günlük**, hayatının en karanlık gerçeğini ortaya çıkarır: **Kendi anne ve babasını öldüren kişi, kendisidir.** Ve bu gerçeği yıllardır zihninin derinliklerine gömmüştür. Şimdi hatırlıyor. Her şeyi. Ama artık çok geçtir. Çünkü Alp de her şeyi biliyordur. Ve onun da içinde gömdüğü bir öfke vardır. **İhanet. Aldatılmak. Ve intikam.** Alp, Derin’i öldürmek istiyor. Çünkü bir kalp kırıldığında, bazen sadece aşk değil, **akıl da parçalanır.** “Bu sadece bir aşk hikayesi değil. Bu, hafızanın bile saklamaya çalıştığı bir suçun hikayesi.” **Kaybolan izler yok olmaz. Sadece daha derine gömülür.”

💙🫶🏽iyi okumalar

Sihirli Dünya serisinin ilk kitabıdır! Hayat gerçekten çok garip. Sen umudunu kesmek istersen hayat sana yeni umutlar verir bazen de o umuttan daha fazlasını alır senden. Stephen içindeki küçük bir umuda bağlanmıştı. Kötü hayatını kabullense de en azından kardeşini kurtarmak istiyordu. Ama hayat yine yaptı yapacağını. Onu aldı ve resmen kaosun içine attı. Peki Stephen ne yapmalıydı? Önce kendisini mi bu kaosun içinden kurtalmalıydı yoksa sevdiklerini mi? ----------------------------------------------------------- Stephen ve Annabel birlikte mutlu mesut yaşayan iki kardeştir ve babaları bir çiftçidir. Biraz fakir olsalar da mutlulardır. Bir gün anne bir hastalığa yakalanır ve yüksek ateş yüzünden hayatını kaybeder. Aile yas tutmaya başlar ve baba acısını unutmak için daha da çok çalışır. Çocuklarına vakit ayıramaz. Çocuklara bakamayacağını anlayan baba, bir kadınla mantık evliliği yapmaya karar verir. Annabel bunu umursamasa da Stephen endişelidir ve maalesef endişeleri doğru çıkar. Üvey anne çok baskıcıdır ve 8 yaşındaki Annabel`e şiddet uygulamaya başlar. Stephen kız kardeşini korumak istese de onun üvey annesi gibi sihir bilgisi yoktur ve o da karşılığında bir yumruk ve tokat alır. Stephen bu duruma alışsa da hâlâ kız kardeşi için endişelidir. Gizlice çalışmak ve para biriktirdikten sonra kız kardeşiyle kaçmak ister ama hayat süprizlerle doludur...

Düşmüş bir krallığın prensesi artık yeni kralın kölesidir. Ne yapması istenirse yapmak zorundadır. Hayatta kalmak için herşeyi yapan lux şimdi de kraldan gelen bir emirle ilk defa sarayın dışına tehlikeli bir yolculuğa çıkıyor.