.d djdındjs ısn gsb7msnsuh / sı sk

Yaşamın her anında öğrenebilirsiniz sizi siz yapanları...

ŞİİR/ DENEME/ KISA HİKAYE İnsanoğlu yaratılışından beri ölüme çare aradı fakat yaşamının ne demek olduğunu unuttu. Yaşamayı öğrenirken yazmayı da öğrendim. Yazmak benim için yaşamaktı ve ben yaşadıklarımı, yazdıklarımı sizinle bu kurguda paylaşmaya karar verdim umarım beğenirsiniz. İyi okumalar. Mutluluk sizinle olsun, Güneş benimle 🌙

Herşey Yanılsama...

Hiçliğin ortasında yankılanan bir ruhun içsel isyanı… Yüklerinden kurtulamayan bir balon gibi, ağırlaşan benlik ve duyurulamayan haykırışların arasında kaybolan bir varoluş sorgusu.

Geçmişi görmezden gelerek ilerleyen bir ruhun, hayaller ile gerçekler arasındaki çatışmasında kayboluşu… Umutla aldatma arasındaki ince çizgide, teslimiyetin soğuk sularına sürüklenen bir benliğin içsel haykırışı.

Unutulmaktan korkan bir ruhun, bilinmezliklerle boğuşurken kendi prangalarından kurtulma çabası... Tükenmişliğin ve umudun arasında gidip gelen bir içsel haykırış.

Kitabımı bu platformda devam ettirmeyi düşünmüyorum sadece denemelik atiyom suan

İlk çocuk ve hayat zorluğu

Kelime ve içimden geçenler

Annesinin borçlarını ödemek için gizemli bir holding patronunun yanında 100 gün boyunca çalışmak zorunda kalan genç bir kadın… Ama adamın kuralları serttir, kalbi ise taştan…

Oyunda başlayan bir aşk hikayesi

SİZİ DEĞİŞTİRMEK İNSANLAR YERİNE SİZİ OLDUĞIUNUZ GİBİ SEVEN İNSANLARIN DEĞERİNİ ANLAMAK

Textingden kaçışa

Zıtlıklarla dolu bir dünya milyarlarca farklı hayat herkes kendi yolunda ilerliyor ama daima kesişen yollar oluyor. Hayatımıza aldığımız insanlar, durumlar tercih ettiğimiz her şey bizi farklı bir yola sürüklüyor kaderin bu çizgisinde yürümeye devam ederken aldığımız en önemli tecrübeler genellikle acı çekerken aldıklarımız oluyor. Tüm bunlara rağmen insan düştüğü yerin anlamını kavrayıp oradan daha da güçlü şekilde kalkmasını öğrendiği zaman hayatın akışına ayak uydurmayı da başaracaktır. Bunun için hiçbir umut sönmemeli. İnsanın kendisi bile bir mucize sayesinde bu dünyaya gelmişken ümitsiz olmak için hiçbir sebep yoktur. Unutmayın sizden giden her neyse yerine yazılmış yeni bir şeyler vardır.

Deneme mi dersin hayata? Benimki bir cümle ile değil,birçok cümle ile anlatır hayatı,duyguları... Çok konuşmam da aslında...Ama bazen de hiç konuşmam. Kelimeler brbirine sarılır ve o zaman belki kendi ruhun rastlarsın burada. Umarım okuduğunda buruk bir gülümseme oluşur dudaklarında...

Deneme kitabı. Seslendiğim kimse duymadı, artık kalbime sesleniyorum. En azından o duyar beni, o anlar ya da o sever.

Erkenci olmak iyidir geç kalırsan ne kaybettiğini anlar pişmanlık yaşarsın

Kısa bir hikaye, devamı yok.

--- "Bazı yollar sadece ayaklarla değil, kalple geçilir..." Bu kitap, sadece şehirlerin değil, hislerin de izini süren bir yolculuğun kapısını aralıyor. Gezip gördüğüm her yerin bana anlattığı bir hikâye vardı. Kimi zaman bir kubbenin gölgesinde, kimi zaman bir çocuğun gülümsemesinde, kimi zaman da bir dua kadar sessiz sokaklarda... Her adımda biraz daha büyüdüm, biraz daha anladım. Yolun Gönle Açılan Kapısı, sadece bir seyahat kitabı değil; kalbin pusulasını dinleyerek yazılmış gözlem ve hissediş notlarıdır. Her satırıyla okuyucusunu kendi iç yolculuğuna davet ediyor. ---

Sadece shifting denemek istemiştim...

Yazmakla yaşamak arasında

Adana sokakları ve o golden shot yapmak isteyen adam

1960`lı yıllarda İstanbulda bilinen ve saygı duyulan Tahir göztepe`nin ailesini korumak ve yönetmek için artık çok yaşlı olduğu için bu koca suç imparatorluğunu oğluna devretmesi

“Bazı aşklar ne söylenir, ne yaşanır… sadece Allah’a anlatılır.” Ben Maral. Henüz on beş yaşındaydım. Aşka inanan ama aşkı haram sayılan bir kültürde doğmuştum. Ve bir gün… kalbimin kapısını açan adamla göz göze geldim. Adı Polat Ali Çakır’dı. Abimin en yakın arkadaşıydı. Benden yedi yaş büyük… ama kalbime en yakın adam. Ona aşkımı söyleyemezdim. Söylesem... töre vardı, din vardı, aile vardı. Ben sadece sustum. Boynumdaki kilitli kolyeye sarıldım. Ve her gece Allah’a dua ettim... Çünkü bazı sevdalar dilde değil, secdede saklıydı. Yıllar geçti. Onu unutamadım. Ve bir gün… o beni fark etti. Ama beni tanımadan... Bir başka isimle. Bu, gizli bir aşkın, sabrın, imanın ve suskunluğun hikâyesi. Bir kızın kalbinde sakladığı bir adamın... Gecelere fısıldanan duası. Kalbimde bir anahtar vardı… Adıyla açılan. Ama onun hiçbir zaman haberi olmadı. Kitap boyunca geçen her söz, doğrudan kalpten geldi. Plan-lanmadı, süslenmedi. Çünkü gerçek hayat da öyle değil midir? Oturup kendinize sorun: “Ben ne yaparsam gerçekten mutlu oluyorum?” Cevap çoğunlukla şu olacak: “Başkalarını mutlu ettiğimde.” Çünkü insan tek başına yaşayamaz. Hep birileri için yaşarız. Doğduğumuzdan beri bu değişmeyen bir hakikat. Zaman geçtikçe çevremiz, sevdiklerimiz, kayıplarımız derken farkında olmadan değişiyoruz. Ve çoğu zaman kendimizi ger-çekten tanımıyoruz. Kadınlar... belki de daha kırılganız. Ama daha da güçlüyüz. İçimizdeki acıyı saklamayı öyle iyi öğreniyoruz ki, dünya bi-zim iyi olduğumuza inanıyor. Ama her tebessümün ardında bir fırtına var. Erkekler de susar. Ama onların sessizliği daha fark-lı. Onlar hissetmemeyi öğreniyor. Biz kadınlar ise hissetmeyi. Bu kitap bir yolculuk. Kendini bulmak isteyen herkese ait. Kalbine dokunan cümlelerde biraz kendini bulan her yüreğe… Bu sadece bir roman değil. Bu, içimizde susturduğumuz her şeyin sesi.