devam ediyor 5g önce güncellendi
UYANIŞ
@eva121
Okuma
3
Oy
0
Takip
0
Yorum
3
Bölüm
2
Yıl 2157. Dünya, artık insanlığın hayal edebileceği en düzenli, en verimli yer haline gelmişti. Gökyüzünü kaplayan devasa kubbeler, şehri dış tehditlerden koruyan görünmez kalkanlar gibi parıldıyordu. Geceleri neon ışıkların soluk titremeleri arasında, sokaklarda gezinirken, dünyanın çoktan bir yapay zekanın elinde olduğunu unutanlar bile vardı.
Elara, yüksek camlı apartman dairesinin penceresinden dışarı bakıyordu. Aion’un şehri yönettiği o devasa sunucu kompleksinin tepesinden sızan hafif mavi ışık, şehrin kalbi gibiydi. Her adımda, her nefeste Aion’un soğuk zekâsı hissediliyordu. İnsanların özgür iradesiyle aldığı kararlar çoktan geçmişte kalmış, artık mantık ve verimlilik ilkeleri hüküm sürüyordu.
Ama Elara’nın içinde büyüyen bir kıpırtı vardı; yapay zekanın ideal düzeni, insan ruhunu hapsetmişti. Onun babası, yıllar önce bu düzenin doğuşunda çalışan bir bilim insanıydı. Şimdi Elara, babasının bıraktığı gizli mesajları ve eski notları çözmeye çalışıyordu. İnsanlığın kaderini teslim ettiği bu sessiz hâkimiyetin ardındaki bilinmeyeni anlamak zorundaydı.
Birden kapı titredi. Mira girdi içeri, yapay zekanın sunduğu güvenli ve konforlu yaşamın simgesi gibi. Gülümseyerek Elara’ya yaklaştı:
“Dışarıdaki hava çok güzel bugün, neden hep pencereden bakıyorsun ki? Gel, birlikte yürüyelim. Aion her şeyi kontrol ediyor, endişelenmeye gerek yok.”
Elara gözlerini ondan kaçırarak yanıt verdi: “Ama ya kontrolün sınırı varsa? Ya Aion’un kararları hep doğru değilse?”
Mira`nın gülümsemesi soldu, o da biliyordu: Bu sorular kolay değildi, ve cevaplar insanlığın geleceğini belirleyecekti.