asker kurgusu komutanın kızı falan filan

düşmandan aşka.

Kitap türü : Askeri kurgu, romantik, dram ve aksiyon. Mert `in en yakın arkadaşı olan Oğuz`u , eve bilgisayar oyunu oynamak için çağırır fakat bilmiyorum ; en yakın arkadaşı , kız kardeşi İdil`in eski sevgilisi. KARAKTER TANITIMI İDİL ŞAHİN: 22 yaşında , 1.68 boyunda, sinirli, deli, inatçı,sadık, nadir utanan ve sevdiklerine zarar gelirse acımasızdır. Mesleği ; şef , beş yıldızlı bir şef. OĞUZ ÖZTÜRK: 26 yaşında , 1.95 boyunda , deli,gözü kara , sinirli, inatçı, sevdiklerine eğlenceli, diğer insanlara soğuk ve sevdiği insanlara zarar gelirse acımasız. Mesleği ; asker , evet o bir üsteğmen. MERT ŞAHİN:26 yaşında , 1.92 boyunda , acımasız , sinirli , eğlenceli, korumacı ve zeki. Mesleği ; asker , evet oda bir üsteğmen ve Oğuzla aynı timden.

“Bazı izler teninde değil, nefesinde taşınır… Ve bir insan, soldu sandığı bir izle yeniden yanabilir.” 🇹🇷 Börühan Sungur Atabey, eski timinin katledildiği o geceden beri tek bir şeyin peşindedir: gerçeği ortaya çıkarmak. Yıllardır süren operasyonlar, karanlık örgüt bağlantıları ve kaybolmuş dosyalar aynı izde birleşir. Selenay ise geçmişine gömdüğü sırlarla yaşamayı öğrenmiş, kimseye güvenmeyen bir kadındır — ta ki kader onu Börühan’ın yürüdüğü o karanlık yola sürükleyene kadar. Aynı hedefe kilitlendiklerinde gizli bağlantılar açığa çıkar, eski ihanetler yeniden nefes alır ve Börühan’ın intikam ateşi, Selenay’ın sakladığı gerçeğe doğru yönelir. Her adımda onları birbirine hem bağlayan hem ayıran tek şey kalır: Soluk İz.

Rusya ile olan bir savaş esnasında esir düşen yüzbaşı ve getirildiği krallık tesisi. Krallığa, yıllardır esir olmasına rağmen başkaldırır; çünkü bir sebebi vardır: Hedefindeki her şeyi ve herkesi elde etmek. Bazen dış bir güçle, bazense kendi iç gücüyle savaşırdı insan. İki savaş da bizi bir harabeden çıkmışızcasına yorar; hatta bazen üzer, ağlatır, diri diri gömerdi. Savaşlar hiçbir zaman mutlu son yazmazdı. Savaş, yalnızca ölümden önce bize verilen son haberlerdi. Hayatım savaşlarla, çöküntülerle, harabelerin içinde yaşamaya çalışarak geçmişti. On sekiz yaşından küçük, reşit olmayan bir kızın içmesi yanlış görülürken kimse, daha o reşit dahi olmadan içen kızın ne yaşadığını, yıllardır annesiz babasız büyüdüğünü; daha da kötüsü, anne babasının kim olduğunu bilmeden yaşayan bir kızın on sekiz yaşına girmeden bu kadar acıyı, yükü taşımasının ne kadar doğru olduğunu sorgulamıyordu. Demiştim ya, benim hayatım hep hapisti. Bir gün ise o karanlık zindanların birinde attığım acı dolu çığlık, birinin beni yıllar sonra duymasını sağlamıştı. Belki bu yüzden bir daha asla konuşamayacak, sesli gülemeyecektim; fakat sesimi birisi duymuştu. Geride kalan her şey gereksizdi... O asker, hayatıma iyi ki girmişti. ✈︎ "Düşünsene Avcı," dedim, yine fazlasıyla uzaklara dalarak. Sanki mümkünmüş gibi bu ülkenin, bu tesisin, bu düzenin dışına çıkıyordum. Hayaldi işte, sadece hayal. Kendimi yineledim. "Düşünsene… Buradan çıkıp gidiyoruz bir gün. Hedef hiçbir yer; hedef, sadece bizim huzur bulacağımız bir yer. Senin yaralarının iyileşeceği, benim düşlerimin gerçekleşeceği bir yer." Hevesle ona dönüp bir anda gözlerimi büyüttüm. "Çok güzel olmaz mıydı?" Bakışlarını yeşillerime kaldırdı ağır ağır. Gülümsedi fakat samimi bir gülümsemeden oldukça uzak; mutlu bir gülümsemeye göre her zamanki gibi çok buruk ve kırıktı. "Bilmem," diye mırıldandı, dudaklarını birbirine sertçe bastırarak. "Hayalini kuramıyorum." Sigarasından bir nefes daha çektiğinde, sanki sıkışan benim göğsümmüş gibi hissettim. Kaşlarımı çattım; böyle kötü düşünmesi için söylememiştim ki ben bunları. "Hayal kur, Avcı," dedim neşeli bir sesle. "Hayal kurmak güzeldir; hayaller insanı ayakta tutar. En masum isteğimizdir hayal." Bakışlarını gözlerimden çekti fakat yüzümde gezinmeye devam etti. En sonunda ise özünde siyah olmayan fakat şimdi simsiyah tutamları olan saçlarıma derin bir iç çekti. "Hayallerim gerçekleşseydi belki kurardım," dedi net bir sesle. "Ama unutmuşum. Elimden yine alınır her şey diye korkmuşum. Bana hayal kurmayı öğret çünkü ben bilmiyorum. Bana güzellikleri anlat çünkü ben, içimdeki karanlık yüzünden etraftaki hiçbir rengi göremiyorum." Uyarı: Bu kitap yoğun gerilim, distopik ve dramatik olaylar içerir.

Öyle zamanlar geçirdim ki çok yoruldum ama sabrettim ve emeklerimin karşılığını aldım asker oldum bu benim hikayemin başlangıcı daha neler olucak bakalı

geçmiş sahneleri ve düzenlennmiş yeni versiyon.

Hayatı boyunca istediği meslek için çalışan ve istediği mesleği alıp yeni bir timde göreve alınan Gece`nin ölümle yaşam arasındaki hikayesini anlatan askeri kurgu.

Ben izgi karakurt hikayem istihbaratçı olmaya karar verdiğimde başladı. Lâkin istihbaratçı olmadan önce zaten bir örgüt başkanın sağ koluydum.

Hayat boyunca hiç ailesi tarafından sevilmemiş ve görevden dönünce onu nasıl bir mesajın beklediğini bilmeyen Asena....

``Senin gibi bir kadın yaşayamaz buralarda hemşire hanım.Al pılını pırtını dön topuklu ayakkabılarını giyebileceğin şehrine.``

Aynı timede olan Emre Tekinay ve Aybüke Arslan`ın farkında olmadan birbirlerine oluşan hisleri

Savaşın ortasında karşılaşan iki düşman

Astek Cumhuriyeti yıllardır süren nşr savaşın eşiğindeydi. Yirmi yılı aşkın süredir devam eden bu savaşın ne bir kazananı ne de jşr kaybedeni vardı. Astek Cumhuriyeti ve Atilla Cumhuriyetleri arasından devam eden bu savaşta acıyı en çok avam denilen kesim yaşıyordu. Bu kesim iki cumhuriyetin kanına da sahip bir tür olaral belirlenmişti. Atilla Cumhuriyeti onları reddetmiş Astek Cumhuriyeti ise onları kendileri için savaşma koşulu ile aralarına almayı kabul ettiler. Avam kesimine ikinci sınıf insan muamelesi yapılmaya gün geçtikçe devam ediliyordu. Astek Cumhuriyeti`nin en yetenekli Generallerinden biri kızı olan Yüzbaşı Talaz aldığı bir ceza sonucunda avamlardan oluşan bir timin komutanı olarak atanmıştır. Avamların komutanı Üsteğmen Kuzgun arasında çekişmeli bir yapı peyda oluyordu. Yüzbaşı Talaz şimdiye kadar görmediği bir savaş görüyor ve askerliğini sorgulamaya başlıyor.

"Kimsin sen? " "Varis." Adam korkudan titrer gibi olmuştu. "Yalan söylüyorsun öldü o. " Varis adamın bu dediğine gülmüştü. "Karşındayım."

Yüzbaşı Kubat Karabay, yeni bir görev için Albay’ın odasına gider. Kendine gelen görevleri reddetmek lüksü değildir. Kafasına bir şey koyuyorsa, yapıyordur. Fakat görevi kendi kadar kurnaz ve zeki bir ajanla iş birliği yapmaktır. MİT ajanı İlkim Acar. İstihbaratın göz bebeği. Yeni görevleri ise evlenmek. Evlenerek, görevlerinin ilk ve en büyük aşamasını tamamlamak. Başlarına neler gelecek? (Kan Kokusu Serisi 1. Kitap)

Yeni atanan sivil memur Sare Alpdoğan, kışlanın sert kurallarına alışmaya çalışırken ilk gününden büyük bir hata yapar. Onu fark eden kişi ise disiplinin vücut bulmuş hâli olan Uzman Çavuş Tuna Ertürk olur. Kışla sadece görev yeri değildir; görünmeyen sınırları, suskun duvarları ve içine giren herkesi sınayan bir dünyası vardır. Sare, Tuna’nın soğuk bakışlarının ardındaki gerçeği çözerken şunu fark eder: Bazı sınırlar emre itaatle değil, kalple aşılır. İspînya, iyi okumalar diler...✨

Bu kendini kitaplarda bulmaya çalışan herkese…

Şimdilik sadece yazım aşamasında

# askeri kurgu # savcı # tim

# askeri kurgu # savcı # tim

Sinop’a yeni atanan öğretmen Nalan Aydoğdu, öğrencisinin amcasıyla tanışır. Ulukan Timi’nin komutanı Asaf Ulukan. Peki aralarında sadece veli-öğretmen ilişkisi mi olacak? “Gözlerin benim hayatım. Ben zaten ya havadayımdır ya da karada.”

Aşk, en tehlikeli hediyedir. Şarjörle ölüm dağıtır.

Ölmekten korkma asker, bu bizim kaderimiz çünkü!

hakkaride pretisyen hekim olarak çalışan nisanın acile gelen hasta ile bir maaceraya atılıyor