Bir kitabı defalarca okusan da sonu yine aynı biter...

Asena 27 yaşında bir yüzbaşı. Küçük yaşta ailesi tarafından terk edildi. Göreve başladığı ilde onu terk eden ailesini görüyor... Karanlık sırlar tek tek ortaya çıkıyor... (Genellikle 29-32 yaş arasındaki bireyler yüzbaşıdır. Tabiki bazı istisnalar dışında.)

Deli savcımız armina nın annesinin ölümüyle ve daha 1 hafta dolmadan Mardin`e atanır ve Mardin`de gerçek ailesini bulmakla kalmayıp aşkı da bulur ama bunlardan hiçbirinden haberi yoktur...

Herşey çocukluğumda tanıştığım bir askerle başladı. Sonrasında o askerin kalbi sayesinde hayatıma tutundum. Onun kalbini bedenimde yaşatırken onun kalbinin içinde bana bıraktığı şeyleride yaşatmaya çalışıyorum. Peki başarabilecek miyim? Başarırsam sonuçlarına katlanabilecek miyim? Peki babamın yaralı bulduğu asker, geçmişimi kaldırabilecek mi? Kuzgun`un kalbini taşıdığımı öğrendiğinde gerçekler bana ağır geldiği gibi ona da ağır gelirse sonumuz ne olacak? Hayatımızdaki sırların bizi bu kadar bir birimize ittiğini öğrendiğimizde bunun altından nasıl kalkacağız?

Bu dağlar sessizdi kurşunlar sıkılırdı Ama gözyaşlarına sessizdi, siz dağlarda iki kalp birbirine buldu iki kalp kendi yansımasını buldu……

Bir kadın ve onun yaşadığı herşey nasıl şekillenecek

Sonya kiracısı olduğu evde boru patlayınca yanlışlıkla ev sahibine değil ev sahibinin abisine yazar babasından kalan evi kiraya vermek istemeyen Alp Tekin kendinden habersiz evin kiralandığını öğrenince olaylar başlar Sonya ise istemsizce kendini bir aile kavgasının ortasında bulur

Belli sebeplerden ötürü İstanbul`dan Ankara`ya taşınan bade askerliğine başka bir alayda devam eder ve bu değişiklik bade için önemli bir dönüş noktası olur...

Abisi şehit olduktan sonra gökçe`ye bakan ege

Aynı toprağa düşenlerin yazgısı farklı olsa da, yürekleri hep aynı yerde çarpar. Aşk ile yoğrulmuş, kaderle yazılmış, mücadeleyle kazanılmış bir hikaye...

Rüya babasının şehit düşmesiyle dünyası başına yıkılır en yakın arkadaşıyla birlikte intikam arayışına girer bu yolda kendisine yeni bir hayat eşlik edicektir

📢 BU HİKAYEDE GEÇEN KURUM, KURULUŞ VE OLAYLARIN GERÇEK HAYATLA BAĞLANTISI YOKTUR! "Bazı yaralar silahlarla değil, gerçeklerle açılır. Gerçek, daha derin bir yara açar insanda ama bedende değil, yürekte. Yüreği yaralı olanlar belki de bu yüzden gerçekleri duymaktan hep kaçarlar." Kod adı, Sangre Roja Cinsiyet, bilinmiyor. Ad, bilinmiyor. Doğum yılı, bilinmiyor. Rütbe, bilinmiyor. Türk Silahlı Kuvvetleri`nin en seçkin timlerinden olan Ecel Timi`nin üyeleri, yalnızca asker değil; aynı zamanda birbirine yürekten bağlı bir ailedir. Ecel Timinin komutanı, cesaretiyle efsaneleşmiş bir subaydır: Kıdemli Üsteğmen Armina Kırşan. Kod adıyla: Sangre Roja Geçmişleri ve gelecekleri arasında sıkışıp kalan, birbirine kan bağıyla değil can bağıyla bağlı olan Ecel Timinin kardeşliği ve sonsuz sevgi bağları. Açığa çıkmayı bekleyen gerçekler, geçmişin acı dolu izleri, gözyaşlarıyla yazılmış sayfalar, ve videolar. Çok yara almış ama asla düşmemiş yedi asker, yedi yoldaş, yedi sırdaş... Ama hepsinden önce, yedi kardeş. Ecel Timi. Akıllarından, kalplerinden geçen tek bir cümle var; Vatan uğruna, canım feda. ~~~ *Bu platformda "Sangre Roja" adıyla yayımlanan ilk kurgudur.

Asel kimsesiz bir çocuktu kim bilebilirdi ki bu üstağmenin ailesini bulup hayatının aşkıyla tanılcağını

Bir asker, görevini yaparken; başına ne gelebilir de, bir anda hayatı değişir? Eğer bu sorunun cevabını merak ediyorsan; seni, Akif:Bir komutanın vicdanı romanını okumaya davet ediyorum.💌🕊️ Şimdiden keyifli okumalar 🙂📚

Umay bir şehit kızıydı. Ve asla ayak basmam dediği, babasının şehit olduğu şehre atamasının yapılacağından bir haberdi. O şehir bakalım ona ne getirecekti? Aşk, acı, gözyaşı, sevgi, dostluk, hayal kırılığı ve daha pek çok şey... Sadece Şehit kızı Öğretmen Umay Eğilmezin değil. Atmaca timininde hikayesidir. UMAY VE 7 DEV ADAMIN HİKAYESİNE HOŞGELDİNİZ. 🇹🇷BU VATAN İÇİN ŞEHİT DÜŞENLERİ UNUTMAYACAĞIZ! UNUTTURMAYACAĞIZ!!!!!🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷 (Her türlü kopyalama işleminde işlem başlatılacağını söylemek isterim. )

Mit ajanı yavuz gizli görevde olduğu sehirde ögretmenlik yapar.Annesini evlen baskılarını düşünürken Elif ve bebeği barış ile yolları hiç olmayacak şekilde kesişir Şehit emaneti olduğunu duydugunda gelişen olaylar Kitabın kopyalanması ve çoğaltılması kesinlikle yasaktır.

Timi bir bomba ile şehit düşen Naz KILINÇ`IN yeni timinde gelişs olaylar

“Sevmek bir zayıflık değildi. Ama bu sistemde birini sevmek, ölümle aynı şeydi.” Zehirli Cennet, göründüğü gibi olmayan bir dünyanın iç yüzüdür. Sırtını devlete dayayanların, maskelerle gezenlerin ve suçlarını sistemle aklayanların oyun alanı. Ama bu evrende birileri susmaz, birileri unutturmaz ve birileri cehennemi içinden inşa eder. Adaletin makyajla örtüldüğü, iyilerin sessiz, kötülerin ise profesyonel olduğu bu düzende, kurallar yazılır ama uygulanmaz. Doğrular bilinir ama söylenmez. Gazel Lina Erten, kusursuz maskelerin ardında yaşayan, geçmişi suskunlukla mühürlenmiş bir psikologdur. Onun için hayatta kalmak, duygulardan sıyrılmakla mümkündür. Ama Gazel sadece, sıradan bir psikolog değildir. O, karanlığın içinden doğan, kurşun kadar soğuk, yara kadar keskin bir ajandır. Devletin en gizli birimlerinden biri olan SİS`in en ölümcül üyesidir. Onun için hayatta kalmak, yalnızca nefes almak değil; iz bırakmadan yok etmek demektir. Ve bir gün... Atlas Süvari çıkagelir. Zenginliğiyle gazetelere, suskunluğuyla masalara hükmeden bir adam. Onun geliş amacı belirsiz, sözleri ölçülü, gözleri ise fazlasıyla dikkatlidir. Ama her bakışında Gazel`in geçmişinden bir şeyler kıpırdar. Her cümlede bir sır daha gün yüzüne çıkar. Gündüz danışan ve psikologlar. Gece iki düşman. Biri devletin karanlığını yönetiyor. Diğeri yeraltının ta kendisi. Ama kader onları bir masada yüz yüze getiriyor. Ve ne geçmiş susuyor, ne kalpler... Biri geçmişte susarak hayatta kaldı, diğeri konuşarak hükmetti. Ama ikisi de o gün, birbirlerinin hayatını değiştirdi. "Adını unut, yüzünü sil. Çünkü bu aşkı gölgeler taşıyacak." Gerçek kimliklerini bilmeden, birbirlerinin hayatlarına sızarlar. Danışan ve psikolog olarak. Avcı ve av olarak. Ama en çok da... kader olarak. İkisi de düşmandı. İkisi de maskeliydi. İkisi de birbirinin kaderiydi. Zehirli Cennet, bir aşk hikâyesi değil. Bu, bir hesaplaşma, bir yüzleşme. Kendinle. Onunla. Geçmişinle. En çok da kimliğini kaybetmeden sevebilme ihtimalinle. Burada aşk bir duygu değil, bir savaş yöntemidir. Her kimliğin ardında bir silah gizlidir. Birbirine hem siper hem hedef olan iki insanın hikâyesi. Kanla yıkanmış eller, gecenin içinde yankılanan iç sesler ve her şeyin ortasında susmak zorunda kalan bir kalp. Aşk mı daha tehlikeli, geçmiş mi? Kimliğini saklamak mı daha zor, yoksa kalbini açıkta bırakmak mı? Zehirli Cennet’te herkesin bir maskesi vardır. Ama bazı maskeler… kan tutar. Bazı tutkular ölümcüldür. Bazı aşklar ise… tam anlamıyla zehirli bir cennettir. Bitti sandın ama bitmedi.Sisin sana söyleyecek son bir sözü var. Eğer bu sayfalara dokunduysan artık tarafsız değilsin.Çünkü bu sistemde susmak da bir suçtur. Sen bu kelimeleri okudun. Bir kadının susturulmuş çığlığını, Bir çocuğun titreyen bakışlarını Ve maskelerin ardına gizlenmiş o kanlı düzeni gördün. Geri dönemezsin. Çünkü artık biliyorsun. Ve bilen herkes gibi Ya savaşacaksın, Ya da bir gün hedef olacaksın. Şimdi sana soruyoruz: Masumların yanında mısın, Yoksa sustukça büyüyen o karanlığın ta kendisi mi? Ama unutma: Biz; Çocukların gözyaşları için şehirleri yakacağımıza, Kadınlara uzanan elleri tek tek kıracağımıza, Sadece vatanımız için nefes alacağımıza Ve merhamet taşımayacağımıza, Şerefimiz ve namusumuz üzerine yemin ettik. Şimdi cevap ver: Bir çocuğun canına kastettin mi? Bir kadının sesini susturdun mu? Bu toprağa ihanet ettin mi? Bu bayrağın gölgesine leke düşürdün mü? Eğer cevabın ‘evet’se: Kaçma. Gece seni çoktan gördü Ve artık SİS’in yeni hedefi sensin. Biz yasaları uygulamayız. Biz, onları gölgede yeniden yazarız. Ve adaletin bittiği yerde SİS başlar. Biz, adaletin sustuğu yerde kurşun gibi konuşuruz. Biz, sustuğumuzda bile öldürürüz. Bu satırları okuduysan Artık ya bizimlesin Ya da sıradaki hedefsindir. Karar senin değil… çoktan verildi.

Doğuştan beri sağır ve dilsiz olan biriydim ben. Nasıl ve nereye kadar böyle yaşayabilecektim ki? Üstelik ablamın katili olan annemin yanındaysam, ne zamana kadar hayatta kalabilecektim? Kaçmak tek seçeneğimdi ve ben bunu başarmıştım. Her şeye ve herkese rağmen bunu yapmıştım. Peki, hiç bilmediğim bir şehirde ne kadar dayanabilecektim? Hem de terörle savaşan bir şehirde ne kadar kendimi koruyabilcektim? Peki, ablam? Onsuz ne zamana kadar dayanabilecektim? Ondan geriye sadece bir kaç fotoğraf ve yazdığı mektuptan başka, o hâla nasıl yanımda olacaktı benim? Beni nasıl eskisi gibi koruyacaktı? Bir sürü sorunum varken o sadece mektubunda yazan ve aklımda kalan tek bir sözünü bırakmıştı bana. Ondan geriye kalan tek bir söz vardı benim için. Aklımda kalan tek bir söz. "Veda etmeyeceğim çünkü bu bir veda değil. Bu benim kurtuluşum." KİŞİLER VE OLAYLAR TAMAMEN KURGUDUR! Kitap kapak tasarımı @Nepenthe_q 🖤❤️‍🩹

Bir bordo bereliye aşık oldum ve ne yapacağımı bilmiyorum...

İKLİM VE MEHMET İÇİN BAZI ŞEYLER DAHADA ZORLAŞICAKTIR. ACI , HÜZÜN, MUTLULUK VE AŞK ŞEÇİMLER.

Nerden bilebilirdim ki karargahta onu göreceğimi

Gerçeklikle hiçbir bağlantısı yoktur sadece öylesine yazılmış bir askeri kurgusudur.

-Öldün mü? -Yaşadım mı?

"Kimsesiz olduğum için mi bu kadar kolay arkanı dönüp gidiyorsun?" İlk defa dile getirdiğim gerçekle boğazımdaki yumru yutkunmamı, göğsümdeki acı nefes almamı engelliyordu. Bana doğru döndü, donuk ifadesinin altında pişmanlık ya da üzüntü aramaya çalıştım ama hiçbir duygu barındırmıyordu. Ondan gelecek şeye hazırlamaya çalıştım kendimi ve o, asla duymak istemediğim o kelimeyi söyledi. "Evet."