Bu hikaye Bolunun Mudurnu ilçesinde ve Bu tür yerlerde geçen bir hikayeyi anlatıyor bu hikayede 2 büyük ailenin ve bu aile için çalışan mafya babalarının savaşı anlatılıyor

Ailesini ölümünden sonra amcasıyla ve abisiyle büyüyen aden hergün daha fazla hırslanıyordu amcası ve abisi tek ailesiydi

Sadece kendini benim ateşime bırak...

Bir tarih. Bir oyun. Ve gömülmüş bir sır. Her yıl tekrarlanan bir kabus… Kurallar basit: Öl ya da öldür. Ama bu yıl her şey farklı. Kurbanlar tanıdık. Ve biri, diğerlerinden çok daha fazlası. Zaman daralıyor. Güven yok. Gerçekle hayal birbirine karışıyor. Bu sadece bir oyun değil. Hazır mısın?

Olay bir kızın kendisinin ve düşüncelerinin yenilmesi ile başlıyor sonrasında ise kızın ilk güvenini kazanan insanın ona ihanet etmesiyle işler kızışıyor

4 kişilik bir arkadaş grubunun eski bir evde katille oyununu anlatıyor

Bölüm 1: Üçlü Takım New York’un arka sokaklarında terkedilmiş bir garaj, üç arkadaşın sırrını saklıyordu. Lukas, Mike ve Theo… Her biri farklı karakterlere sahipti, ama bir şeyde birleşiyorlardı: Zamanın sırlarını keşfetme arzusu. New York’un gürültüsü, trafik ışıkları ve sürekli acele eden insanlar arasında, birer hayalperest gibi zaman makinesi yapmayı başarmışlardı. Yıllarca okudukları bilim kurgu kitaplarında okudukları her şey, şimdi gerçek oluyordu. Mike, enerjik ve dışa dönük bir çocuktu. İnsanlarla konuşmayı severdi, her zaman neşeliydi. Theo, zeki ve analitik bir kişiliğe sahipti. Plan yapmayı, her şeyin düzenli olmasını severdi. Ama Lukas, diğerlerinden farklıydı. O, yalnızca bir gözlemciydi, derin düşüncelere dalar, bazen bir insanın duygularını bile göz ardı ederdi. Her şeyin bir anlamı olduğunu hissederdi, ama o anlamı çözmek için hep yalnız kalmaya ihtiyaç duyardı. Lukas’ın geçmişi karışıktı. Babasını kaybetmişti ve annesi, nehrin kenarında yalnız başına kalan bir kadındı. Lukas babasını çok severdi. Babasının ona her zaman “Şampiyon” diye hitap etmesi, onun en değerli hatırasıydı. Babasının ölümünden sonra, Lukas’ın içindeki boşluk büyüdü. Hayatta hiçbir şeyin önemi yokmuş gibi hissediyordu. Ama babasından kalan tek şey, o kolye idi. Üzerinde bir yıldız ve arkasında "Şampiyon" yazan bir kolye… Lukas, bu kolyeyi her gün eline alır, üzerinde yazan kelimeleri sessizce tekrar ederdi. Ama bir türlü anlam veremediği bir his vardı içinde. Bölüm 2: Zamanın Kapıları Bir gün, garajda Mike ve Theo yeni bir zaman makinesi yapmayı başardılar. Daha önce küçük zaman dilimlerinde seyahat etmişlerdi; birkaç saat, belki bir gün geriye gitmişlerdi, ama bu sefer çok daha ileriye gitmek istiyorlardı. Lukas, onlara katılmak zorunda değildi, ama bir şeyler çekiyordu onu. Bir gün, makineyi yalnız başına çalıştırmaya karar verdi. Geceydi. Lukas, evde yalnızdı. Annesi, her zamanki gibi işteydi. Lukas, garaja gidip zaman makinesine yaklaşırken elleri titriyordu. Makineyi gözden geçirdi, birkaç tuşa bastı, hedef olarak 1990’ları ayarladı. O zamanlar babası gençti, belki de o yaşlarda babasıyla tanışabilecekti. Ve bir şey içindeki boşluğu dolduracak gibiydi. Babasının o yıllardaki gençliğini görmek, onun kim olduğunu keşfetmek istiyordu. Makine çalışmaya başladı. Lukas bir anlığına korktu, ama sonra cesaretini topladı. Işıklar parladı, zamanın dokusu çözüldü ve Lukas geçmişe doğru çekildi. Bölüm 3: Tanıdık Yüz Lukas gözlerini açtığında, kendini tanıdık bir ortamda buldu. Ama burası geçmişti, 1990’lar… Eski sokaklar, eski arabalar, daha temiz bir hava vardı. İnsanlar birbirlerine daha samimi görünüyordu. Lukas, etrafına bakarak yürüdü, içindeki kaygıyı bir kenara bırakmaya çalıştı. Ve sonra… Onu gördü. O çocuk, gerçekten babasıydı. Küçük yaşlarda, Lukas’ın babası. Birden Lukas’ın kalbi çarpmaya başladı. Genç Gabriel, topunu yere düşürdü ve Lukas’a baktı. — “Hey! Yeni misin burada?” dedi, kocaman bir gülümsemeyle. Lukas, bu tanıdık yüzün karşısında ne yapacağını bilemedi. Boğazı kurumuştu. Ne söylemeliydi? Ne kadar yakındı ama bir o kadar da yabancıydı. — “Evet… yeni geldim.” Lukas, kelimeleri zorlukla çıkarttı. — “Ben Gabriel. Senin adın ne?” diye sordu Gabriel. — “Lukas,” diye cevap verdi. — “Hadi oynayalım Lukas! Bu kadar yeniysen, burayı tanımana yardım edeyim,” dedi Gabriel, heyecanla. Ve o an başladı. Lukas, geçmişin zamanına adım atarken, genç Gabriel’le birlikte günler geçirdi. Onlar birlikte top oynadılar, çimenlerde yuvarlandılar, sokaklarda gezdiler. Eski dondurmacılarda tatlılar yediler, sinemaya gittiler. Gabriel her zaman neşeliydi, ama Lukas bir an olsun kendi içindeki boşluğu hissediyordu. Babasıyla geçirdiği her an, ona yeniden bir bağ hissi veriyordu. Ama bu bağın, aslında yalnızca bir hayal olduğunu biliyordu. Bir gün, gökyüzüne bakarken Gabriel ciddi bir şekilde Lukas’a döndü: — “Bir gün oğlum olursa, adını Lukas koyarım. Senin gibi iyi biri olur.” Lukas’ın kalbi hıçkırıklarla doldu. Gabriel’in o anki sözleri, onun içindeki eksik parçayı daha da derinleştiriyordu. Bir baba ile geçirdiği o birkaç gün, Lukas’ın hayatındaki en değerli anılardan biri haline gelecekti. Ama bir şey vardı… Bu anlar ne kadar güzel olursa olsun, sonu vardı. Bölüm 4: Veda Zamanı Üç gün boyunca birlikte vakit geçirdiler, ama zaman hızla geçiyordu. Lukas’ın geri dönme vakti gelmişti. Günlerden bir gün, Gabriel’le son kez birlikte yürürken, Lukas cebinden babasından kalan kolyeyi çıkardı. — “Gabriel, bu kolye… senin olmalı.” dedi Lukas, gözleri dolmuş bir şekilde. — “Ama bu senin kolyen.” Gabriel, şaşkın bir şekilde kolyeye bakıyordu. — “Bunu sana vermek istiyorum. Bir gün senin de bir oğlun olursa, ona verirsin. Ve ona de ki: ‘Bu, bir zamanlar çok özel bir dostumun hatırasıdır.’” Gabriel, Lukas’a uzun bir süre bakarak kolyeyi aldı. — “Bu kadar değerli bir şeyi neden veriyorsun?” Lukas, gözleri yaşlı bir şekilde gülümsedi. — “Çünkü ben seni babam olarak gördüm. Ama artık geri dönmem gerek. Bu kolye, sana çok değerli olmalı. Ve bir gün, bir oğlu olduğunda, o da seni hatırlasın…” Lukas, derin bir nefes aldı. “Bu kolye senin… Şampiyon.” Gabriel sessizce kolyeyi aldı ve Lukas’a baktı. — “Söz veriyorum, unutmayacağım seni. Bir gün bir oğlum olursa, bu kolyeyi ona vereceğim. Seni asla unutmayacağım.” Lukas, Gabriel’e son bir kez sarıldığında, zamanın ne kadar değerli olduğunu bir kez daha fark etti. O an, ışıklar parladı ve Lukas, geçmişin o anından geri dönmek zorunda kaldı. Bölüm 5: Gerçeklerle Yüzleşme Garaja döndüğünde, Mike ve Theo onu bekliyordu. Yüzleri endişeliydi. — “Neden yalnız gittin Lukas? Bunu yapmamalıydın!” Theo bağırarak yaklaşmıştı. — “Ya başına bir şey gelseydi?” Mike da korkuyla sormuştu. Lukas, gözlerinden yaşları süzüldü. O kadar çok şey yaşadı ki. Ne olduğunu anlatacak kelimeleri bulamıyordu. — “Ona… babama verdim.” diyebildi. — “Kolyeni neden verdin?” diye sordu Mike. Lukas başını eğdi, derin bir iç çekti. — “Çünkü o, gerçekten babamdı… Ve o kolye, o zaman bana çok değerli bir hatıra sundu.” Mike ve Theo sessizleşti. Lukas onlara her şeyi anlattı: Babasıyla geçirdiği üç günü, ona kolyeyi vermek zorunda oluşunu… Ve o an, üç arkadaş birbirlerine sarıldılar. Lukas, zamanın ne kadar hızlı geçtiğini ve her anın ne kadar kıymetli olduğunu anladı. Birbirlerine sarılarak, bir daha geçmişe gitmeyeceklerine söz verdiler. Lukas, o üç günden sonra asla geçmişe gitmemeye karar verdi. Geçmişin ne kadar değerli olduğunu biliyordu ama zaman, asla geri getirilemezdi. O kolye, bir zamanlar babasının sevgisinin bir sembolüydü. Ama aynı zamanda, bir arkadaşın da hatırasını taşıyordu. Ve belki bir gün, Lukas’ın da bir oğlu olursa, ona aynı kolyeyi verecek ve ona şunları söyleyecekti: — “Bu kolye, zamanın bir yerinde çok özel bir dostundan kalan bir hatıradır

-bir seri katil adamın yeni kurbanına olan aşkını anlatan bir kitap -Macera ve aksiyonun bol olduğu kitabımı umarım beğenirsiniz

Konu Genç bir kadın, güçlü ve acımasız bir mafya lideriyle zorla evlendirilir. Zamanla bu evlilikte baskı, ihanet ve tehditlerle boğulur. Dayanamayarak boşanma kararı alır. Ancak bu karar, eski kocasını daha da öfkelendirir. Kadın, kimliğini saklayarak bir şirkette temizlikçi olarak işe başlar ve sıradan bir hayat kurmaya çalışır. Fakat eski mafya kocası, onun yerini bulur ve zorla geri getirmek için dört adamını yollar. Tam götürüleceği sırada, başka bir mafya—daha gizemli ve bambaşka kuralları olan biri—kadını kurtarır. O andan itibaren, kadının hayatı bambaşka bir yön alır

Ormanda gece vakti yürüyüşe çıkan gençler

×+×=//=÷/_[]=××+";&*₺₺(&₺

Benim yüzümden onlari göz göre göre ölüme terk ediyorudum. Ama elimden birşey gelmiyordu şu lanet iplerden kurtulamıyordum çünkü. yanımdaki adama bakarak "lütfen onlara zarar verme ne istersen yaprim".dedim. ama dinlemedi ve kahkaha atmaya başladı çaresizlikle onları izliyordum ve adam elindeki kumandoya basarak hayvavin kafesini açtı. Korku dolu gözlerle onları izliyordum "yapma hayır " avazimin çıktığı kadar bağırdım ama beni dinlemedi ve aslan annemi parçalara ayirilisini çaresizce izledim" hayir hayır bu olamaz anneeee ".

Annesinin katilini bulmaya çalışan bı kız bir gün bir arkadaş Grubu tarafından kaçırılır ve katili beraber aramaya başlar ama bilmediği çok şey vardır.

Bir anlık karar bir ömür sürecek bir pişmanlığa dönüşebilir. ÖLÜME BİR ADIM KALIRKEN, genç bir kadın bir suç işlemesini ve yeni bir hayata tutunma mücadelesini konu alıyor. Efnan işlediği suçun ardından, can yoldaşı Liva ile yeni bir sayfa açarlar. Onları bekleyen sürprizler, ihanetler ve bir türlü yakalarını bırakmayan geçmişin izleri vardır. Gerilimle örülmüş bu dram, aşkın, dostluğun ve affetmenin gücünü anlatıyor. Aynı zamanda okuyucuyu Efnan`ın ikilemleriyle baş başa bırakıyor. Gerçeklerle yüzleşmek mi, yoksa yalanlarla yaşamak mı ?

Ajan olan bir kız bir hacker`i yakalamak için onun hayatına girer ve zamanla onu sevmeye başlar.

Bir masa, Yedi Lord, Yedi Veliyaht ve Yedi Varis… Yedi aile. Çağlayan Demirgen Arin Viyan Altun Vuslat Hudut O masada oturan herkes, devletine hizmet ediyor. Onlardan sonra oturanlar da öyle yapacak. Ama içlerinde bir hain var. Onlara ihanet eden, sevkiyatlarını patlatıp içlerinden bazılarının ölmesine neden olan bir hain. Leyal Çağlayan büyüdüğü ama ait olmadığı bu dünyadan kurtulmanın yolunu ararken bir yandan da haini bulup sevdiğinin, Demir Demirgen’in hayatına yönelik olan bu tehdidi ortadan kaldırmalı. ———————— “Sen vazgeçemediğim en büyük kalp sızınsın.” “Sen vazgeçtiğim vazgeçilmezimsin.” —————————

𝑴𝒂𝒇𝒚𝒂 ~ 𝑫𝒐𝒌𝒕𝒐𝒓 𝐻𝑎𝑠𝑡𝑎𝑑𝑒𝑛 𝑐𝚤𝑘𝑚𝚤𝑠 𝑒𝑣𝑖𝑚𝑒 𝑑𝑜𝑔𝑟𝑢 𝑦𝑢𝑟𝑢𝑦𝑜𝑟𝑑𝑢𝑚, 𝑘𝑎𝑟𝑎𝑛𝑙𝚤𝑘 𝑠𝑎𝑑𝑒𝑐𝑒 𝑠𝑜𝑘𝑎𝑘 𝑙𝑎𝑚𝑏𝑎𝑠𝚤𝑛𝚤𝑛 𝑎𝑦𝑑𝚤𝑛𝑙𝑎𝑡𝑡𝚤𝑔𝚤 𝚤𝑠𝚤𝑧, 𝑔𝑒𝑐𝑒𝑛𝑖𝑛 𝑠𝑒𝑠𝑖𝑧𝑙𝑖𝑔𝑖𝑛𝑖𝑛 𝒉𝑎𝑘𝑖𝑚 𝑜𝑙𝑑𝑢𝑔𝑢 𝑜 𝑠𝑜𝑘𝑎𝑘𝑡𝑎𝑛 𝑦𝑢𝑟𝑢𝑟𝑘𝑒𝑛 𝑖𝑐𝑖𝑚𝑖 𝒉𝑢𝑧𝑢𝑟𝑠𝑢𝑧𝑙𝑢𝑘 𝑘𝑎𝑝𝑙𝑎𝑑𝚤 𝑏𝑖𝑠𝑒𝑦 𝑜𝑙𝑢𝑐𝑎𝑘𝑡𝚤 𝒉𝑖𝑠𝑠𝑒𝑏𝑖𝑙𝑖𝑦𝑜𝑟𝑑𝑢𝑚, 𝑑𝑒𝑟𝑖𝑛 𝑏𝑖𝑟 𝑛𝑒𝑓𝑒𝑠 𝑎𝑙𝚤𝑝 𝑎𝑑𝚤𝑚𝑙𝑎𝑟𝚤𝑚𝚤 𝒉𝚤𝑧𝑙𝑎𝑛𝑑𝚤𝑟𝑑𝚤𝑚 𝑘𝑢𝑙𝑎𝑘𝑙𝚤𝑔𝚤𝑚𝚤 𝑡𝑎𝑘𝚤𝑝 𝑦𝑢𝑟𝑢𝑚𝑒𝑦𝑒 𝑑𝑒𝑣𝑎𝑚 𝑒𝑡𝑡𝑖𝑔𝑖𝑚𝑑𝑒 𝑏𝑖𝑟𝑑𝑒𝑛 𝑎𝑔𝑖𝑧𝑖𝑚𝑖 𝑏𝑖𝑟𝑖𝑠𝑖𝑛𝑖𝑛 𝑘𝑎𝑝𝑎𝑡𝑡𝚤𝚤𝑔𝚤𝑛𝚤 𝒉𝑖𝑠𝑠𝑒𝑡𝑡𝑖𝑚 𝑐𝚤𝑔𝑙𝚤𝑘 𝑎𝑡𝑚𝑎𝑘 𝑖𝑠𝑡𝑒𝑑𝑖𝑚 𝑦𝑎𝑝𝑎𝑚𝑎𝑑𝚤𝑚, 𝑏𝑒𝑑𝑒𝑛𝑖𝑚 𝑢𝑦𝑢𝑠𝑚𝑎𝑦𝑎 𝑏𝑎𝑠𝑙𝑎𝑑𝚤 𝑔𝑜𝑧𝑙𝑒𝑟𝑖𝑚 𝑘𝑎𝑝𝑎𝑛𝑚𝑎𝑑𝑎𝑛 𝑜𝑛𝑐𝑒 𝑠𝑜𝑛 𝑑𝑢𝑦𝑑𝑢𝑔𝑢𝑚 𝑠𝑒𝑦 " 𝑫𝒐𝒌𝒕𝒐𝒓, 𝒐𝒛𝒍𝒆𝒎𝒊𝒔𝒊𝒏 𝒔𝒆𝒏𝒊 𝒈𝒖𝒛𝒆𝒍𝒊𝒎 " 𝑔𝑒𝑟𝑖𝑠𝑖 𝑘𝑎𝑟𝑎𝑛𝑙𝚤𝑘𝑡𝚤 ...

YARALI KALPLER Yeni bir okul, yeni yüzler, eski korkular… Elif’in tek isteği sessiz bir yıl geçirip geçmişini unutmak. Ama hayat, planlara sadık kalmaz. Çünkü bu okulda tehlike, gözlerinin içine bakıyor. Demir… Sert bakışları, karanlık geçmişi ve kurallara meydan okuyan tavrıyla herkesin çekindiği biri. Ama Elif için o, sadece bir zorba değil. Onda bir yara var; derin, susturulmuş ve tanıdık. İkisi de kendi geçmişlerinin enkazında bir yol ararken, aralarında beklenmedik bir bağ doğar. Ama bu bağ, sadece kalpleri değil, hayatlarını da tehlikeye atacak kadar güçlüdür. Aşk bazen iyileştirir. Bazen de daha çok yaralar… “Yaralı Kalpler”, aşk, acı ve hayatta kalma mücadelesi arasında sıkışmış iki ruhun hikâyesi.

İlk kitabım beğenir misiniz beğenmezmisiniz bilemem ama hatalarımı bana bildirir deniz çok sevinirim şimdiden teşekkürler

"Anne! Bileklerin kanıyor" Diye haykırdım. "Asıl acıyan neresi biliyor musun Lidya? " Diyerek elimi tutup kalbine bastırdı. Kalp atışlarını çok net hissebiliyordum, ama çok yavaştı, her an duracakmış gibi atıyordu kalbi. "Benim kalbim acıyor, kalbim kanıyor Lidya" Deyip duraksadı. Sonra devam etti "beni kalbimden yaraladılar. Her defasında sırtımdan bıçakladılar. Sen benim gibi olma güzel kızım" Diyerek diğer elini yanağıma yasladı. Bileğinden hala kan almaya devam ediyordu. Eli de çok soğuktu annemin "kimseye güvenme" Diye devam etti. Sesi titremeye başlamıştı " S-sana iyi bir a-anne olamadığım için a-affet beni Lidya. S-seni çok seviyorum" Dedi ve birden eli yanağımdan yere düştü. Her yer kan ve cam parçaları ile doluydu. Annem yerde hareketsizdi. Bedeni buz gibi soğuktu. O gün anneme söz vermiştim. Asla onun yaptığı hataları yapmayacaktım. Kimseye güvenmeyecektim. Ama ne derler bilirsiniz "Kızlar annelerinin kaderini yaşar... "

Devamını yapıcam

Kafadan bisiler yazcam okuyun iste

normal bir lise gününde en fazla ne olabiirki NOT:bu kitap all of us are dead dizisinin tıpatıp aynısıdır yanlız ben yazdım

Ablanın kardeşleri için canınıbike verebileceği

Yeni okulunda acımasızca zorbalığa uğrayan lara, özel güclerini kullanarak intikam almaya başlar. Ve sadece okulda başka kişilerinde özel güçleri vardır özellikle baş düşmanı kuzey demir sancak.