Ölüm Çiçeği kuralları bozmuştu nefes almak yerine nefes vermişti..

Adalet mı ağır basacak yoksa İntikam mı

Lütfen okuyun❤️🤭🤗

Kız o gün çığlık atmak istemişti ama atamadı. Dışarıya atamadığı çığlıklar içinde kaldı. Beyninin içinde yankılandı. Kız bu çığlıklara Sessiz Çığlıklar dedi. Nedeniyse bu çığlıkları sadece onun duymasıydı. Kendini teselli etmedi. Edemedi. Çünkü nasıl teselli edilir bilmiyordu. Sadece ağladı.

Berlin`in ailesi belirli sebepler yüzünden yurtdışına gider,o günün gecesi ise ablası Derya vurulur.Bakarsın suçlu okuldadır peki ya yanlış yöne baktıysan?

#Korku #Macera #Heyecan #Gizem

Hatalı hayatlar, kurtarılması gereken anılar, varlığını koruması gereken mafya. Koyu renkleri aydınlatmak için içine atılan polis.

Yapay zeka insanlar ile savaş olsaydı ne olurdu ? Kim kazanırdı ? Hepsi burada

Ecre,Sedef, Dilek,Petek Bu dört kimsesiz kız istemeden bir cinayete tanık olur ve cinayette ünlü bir iş insanının Murat Koçarslan parmağı olduğu ortaya çıkar. Ve bu o adamın yaptığı tek kirli iş değildir. Kızla bu olaydan sonra adamın karanlık yüzünü ortaya çıkarmaya çalışır bakalım başlarına neler gelecek

Okula zorbalaban kızın kırıcı hayatı

" Ayliz..." Diyen adamı duymazdan geldim. Vaktinde onun beni duymazdan geldiği gibi... " Mehpare`m." Dediğinde, öfkeyle ona döndüm. " Sakın bana bir daha öyle seslenme!" Diyerek bağırdığımda, yüreğimde büyük bir sancı vardı. Sevdiğimi zannettiğim adamın, bana, bizim parçamıza yaptıklarına inanamıyordum. " Dinle." Diyerek bana yaklaşmaya çalıştığında, gözümden düşen bir damla ile birlikte elimi kaldırdım durması için. " Sakın!" Dedim boğazımdaki yumruyla birlikte yutkunurken. " Sakın Mazhar." Bir damla daha gözlerimden düştüğünde, diğer elim istemsizce karnıma gitti. " Bir adım daha yaklaşma bana!" Dediğimde, aklımda olan tek şey bana, bize yaptığı ihanetti. " Yapma böyle Ayliz." Dediğinde öfkeyle üzerine yürüdüm ve onu göğsünden ittirdim. " Ne yapmayayım, ne!" Diyerek onu göğsünden ittirmeye devam ettiğimde, yüzüne tokadımı bastım. Onun kafası sola doğru kayarken, benim elim usulca yanıma düştü. Diğer elim tekrar karnımı bulduğunda, " Bebeğimi aldın benden." Dudaklarımın arasından bir hıçkırık koyverdiğinde, gözyaşlarımı durdurmadım. " Anneliğimi aldın benden!" Diyerek bağırdığımda, yüreğimde bir daha anne olamayacağımın sancısı vardı. Sevdiğim adam benden hem bebeğimi, hem de anneliğimi almıştı. Ben bir daha anne olamayacaktım... *** Yeni Kurgum Mehpare`ye şans vermeniz dileğiyle...

Dünyaya bir salgın başlaması hızlı bir şekilde tüm ülkelere yayılması ve insanların bu virüsten kurtulmaya çalışmaları

"Alex, çok iyi ok atardı; ama kaderinde, Aris’in resmine değil, kalbine ok atmak yazıyordu."

📖 Tanışmamız Lazımdı – Valoria Yedi yabancı, hafızalarını kaybetmiş halde bir Yalan hayatlarda Hiçbiri birbirlerini tanır yanyana dahi geçerler Cevapsız soruların arasında, gizemli mesajlar onları aynı yere yönlendirir: Bir restorandaki 5 numaralı masa. Hiç tanımadıkları bu insanlarla tanışmaları gerekiyordur—belki de çoktan tanışmışlardır. Zaman daralırken, geçmiş yavaş yavaş yüzeye çıkar. Kırık hafızalar, yarım kalmış hikâyeler ve gölgelerle örülü bir gerçek... "Bazen unutmak, hatırlamaktan daha ağırdır." Tanışmamız Lazımdı, hafıza, kimlik ve kader üzerine gizemli ve sürükleyici bir roman. Derin’in gözünden başlayan bu yolculukta, her karakterin sessiz çığlığı sizi içine çer

Zorla aşk olur mu oluyor işte

"Zaur ve arkadaşlarının Aran’ı korumak için atıldığı türlü türlü maceralar"

“Etrafında egodan bir kalkana benzer halkası olan Jüpiter gibisin..” Nevra ve Ozan`ın hayatlarına konuk olacağımız bu kurgu da desteklerinizi bekliyorumm🤍

Hayat... Acı... Bir kadını ne kadar bastırırsanız, okadar tehlikelidir. Gece`nin berbat hayatı ve o hayat ile olan mücadelesini anlatıyor. Tek başına bütün zorluklara rağmen ayakta durmaya çalışan bir kadın. Bakalım hayatın onun için hazırladığı oyunlarla başa çıkabilecek mi?

intihar etmek üzere olan bir çocuğun ona yeni bir hayat bahşeden ve onu yetiştiren adamın öz kızı ile aşkı.

"Düşman olmak mı istiyorsun benimle?" "Ben seninle hiçbir şey olmak istiyorum. Düşman da olmayalım. Olursak yine yüzyüze geliriz"

Alya... Ankara`nın kalbinde doğmuş, Dicle kadar asi ama Fırat kadar derin bir kadındı. Güçlü bir mafya ailesinin ilk kızı. Zeki, cesur, korkusuz… Başkent sokaklarında adımları kadar soğukkanlıydı. Bir sabah, otel odasının yanına biri yerleşti. Biri vardı. Sessiz ama tehditkar. Tanımadığı ama gözlerinden bir şeyler bildiği bir adam. İlyas Çakırbeyli... Diyarbakır’ın bağrından kopmuş, Dicle’nin öfkesini damarlarında taşıyan bir adam. 1.80 boyunda, sert bakışlı, dediğim dedik bir adam. Ankara’ya gelişi kan kokuyordu. Kan davasıydı, liste kabarıktı. Ama asansörde bir kadınla göz göze geldiğinde, içinden sadece şu geçti: “Yanlış zaman… yanlış yer… ama doğru kadın.” Alya da aynı anı yaşadı: “Yanlış zaman… yanlış yer… ama doğru adam.” Onlar farklı şehirlerin çocuklarıydı. Biri Ankara’nın diplomasıydı, Diğeri Diyarbakır’ın silahı. Ama kader, Dicle ile Fırat`ı nasıl aynı denize akıtırsa, Ankara ile Diyarbakır`ı da aynı otel koridorunda buluşturdu. Artık dosyalar karıştı. Kurallar değişti. Ve bir aşk, kanla yazılacak bir hikâyeye dönüştü…

Etraf karanlık ve yaratıklar var... Onlar boşlar ama onlardan daha korkunçlarıda var insanlar...

sadece minik bir görevden ne olabilirdi ki? hiç oyle demeyin... yolda ilerlerken yabanci bir telefondan mesaj gelmişti `GÖREV` yaziyordu ne diye baktigimda anlam veremedim telefon yurt dişinda duran bir kişiye aiyitti kiz miydi erkek miydi bilmiyordum sonra " gorev" diye mirildandigimda kendimi başka bir evde tek başima buldum...

Cinayet bir başlangıçsa, sonu nedir?

Merhaba sevgili okurum,umarım bu hikayeyi beğenirsin.bu saadece Defne nın değil hepimizin hikayesi olsun,Defne`nin saadece bir kitap karakteri değil aynı zamanda hepinizin sırdaşı olması dileğiyle...