Yıllar önce lisede içine kapanık, sessiz ve kendi hâlinde bir kız olan Mira, en çok da bir kişinin davranışlarıyla yaralanmıştı: okulun sert, iğneleyici, uzak duran çocuğu Kaan. Mira için o yıllar, geçmek bilmeyen günler ve kalbinde küçük bir utanç çukuru bırakan acı anılar demekti.Ama bilmediği bir şey vardı: Kaan’ın Mira’ya karşı takındığı o sert tavır, aslında saklamaya çalıştığı, hatta kendisinin bile anlamlandıramadığı duyguların yansımasıydı. Evde sevgiyi görmeyen, kendini ifade etmeyi bilmeyen bir çocuktu o zamanlar. Mira’ya kötü davranarak kendini koruduğunu sanmıştı… ta ki yıllar geçip büyüyüp pişmanlıkla yüzleşene kadar. Aradan yıllar geçer. Mira artık kendi ayakları üzerinde duran, huzurlu bir hayat kurmuş genç bir kadındır. Geçmişin yaralarını kapattığını ve o günleri çoktan geride bıraktığını düşünür. Ta ki bir akşam, telefon ekranında yıllardır duymadığı bir ismi görünceye kadar. Kaan Erden. Kaan, yıllarca içinde taşıdığı pişmanlıkla Mira’ya cesaret edip mesaj atar. Niyeti sadece özür dilemek değildir; söyleyemediği, sakladığı, geç kalmış bir duygusu vardır. Mira, öfkeyle merak arasında sıkışırken, Kaan onun güvenini geri kazanmak için ne gerekiyorsa yapmaya hazırdır. İlk karşılaşmaları gergin ama bir o kadar da yoğun olur. Geçmişteki hesaplaşmalar, saklanan gerçekler, Kaan’ın itiraf edemediği duygular bir bir gün yüzüne çıkar. Mira kendini geçmişin acısı ve şimdiki zamanın çekimi arasında bir ikilemin içinde bulur. Bu süreçte Mira`nın en yakın arkadaşı Derin, Mira’yı korumak için sürekli Kaan’a karşı durur. Kaan’ın kuzeni Efe ise onların ilişkisindeki kıvılcımı ateşleyen, olayı hem yumuşatan hem hızlandıran bir ara figür olur. Zamanla Mira, Kaan’ın o eski çocuk olmadığını, yıllar içinde büyüdüğünü, yaralarını sardığını ve en önemlisi, dürüstleştiğini fark eder. Kaan, Mira`nın yıllar sonra kalbini kırmak bir yana, ona yıllardır duymadığı kadar güven ve sevgi vermeye çalışır. İkili, geçmişi temizleme ve birbirlerine yeniden yaklaşma yolculuğuna çıkar. Kavgalar, yüzleşmeler, kırılgan anlar, geçmişin gölgesinde saklı kalmış duygular… hepsi yavaş yavaş çözülür. Ve sonunda Mira şunu anlar: O yıllarda ona en çok acı veren çocuk, aslında onu en çok seven ama en yanlış ifade eden çocukmuş. Kaan ise şu gerçeği kabul eder: Bu aşkı yıllarca karanlıkta saklamış, ama artık ışığa çıkarmaya hazır. Hikâye sonunda Mira ve Kaan, hem geçmişin yaralarını iyileştirip hem birbirlerinin yanında yepyeni bir başlangıç yaparlar. Mutlu, huzurlu ve zamanın tüm izlerini beraber silmeye kararlı… Karanlıkta saklanan aşk, sonunda gün yüzüne çıkar.

Aşk bazen bir mucize değildir…Bazen lanet gibi çöker iki yüreğin arasına. Atlas ve Eliz…Birbirlerinin ilk aşkıydılar. Ve birbirlerinin en büyük yarası. Aileleri, yıllar önce dökülen kanın hesabını hâlâ kapatmamışken, Kader onları aynı cinayet davasında yeniden karşı karşıya getirdi. Nefretin gölgesinde yanan o kıvılcım, Hiç sönmemişti aslında…Sadece küllerin altında saklanmıştı. Eliz, kalbini korumak için Atlas’a düşman olmak zorundaydı. Atlas ise onu korumak için Bütün dünyayla savaşıyordu. Onlar, aşkın iki yüzüydü: Biri ateş… Diğeri o ateşte yanmayı göze alan bir kalp. Bu, geri dönüşü olmayan bir savaşın hikâyesi…Aşkla nefret arasında çizilen ince bir kaderin…Ve sonunda tüm kurşunlara rağmen Birbirine yeniden tutunan iki yüreğin hikâyesi. Her aşkta yanarsın…Ama bazı aşklar yakmaya değer.GU4554TC

İstanbul’un gölgelerinde adaletin bile nefes alamadığı bir dünyada, iki farklı hayat çarpışır. Kuzey Şahiner, şehrin en tehlikeli ama en kontrollü mafya liderlerinden biri. Kuralı nettir: “Aşık olursan, zayıflarsın.” Ama kaderin hiç sormadan önüne bıraktığı bir kadın Ela Tunalı bu kuralı yerle bir edecektir. Ela, araştırmacı gazeteci. Cesur, korkusuz ve doğru bildiği yoldan dönmeyen biri. Bir gece, bir cinayet dosyasının izini sürerken kendini Kuzey’in dünyasında bulur. Kuzey onu kurtarır, ama Ela’nın araştırdığı kişi… Kuzey’in geçmişinde gömdüğü en karanlık sırla bağlantılıdır. İlk anda nefretle başlayan hikâye, yavaş yavaş bir ateşe dönüşür. Kuzey’in soğuk bakışlarının altında gizlenen o kırık kalp, Ela’nın inatla dokunmak istediği tek yer olur. Aralarındaki tutku, hem onları yakar hem de birbirine zincirler. Ve sonunda, ölümle yaşam arasındaki o ince çizgide sadece bir cümle kalır: “Sana kurşun işlemez… çünkü seni vurmak kalbimi öldürmek olurdu.” UD2321MU

Kader, bu oyunda bana bir yer vermemişti. Bana öylece basit bir merasimle ölüm döşeğimi hazır etmişti. Benden alınan çok şey vardı ve ben onları tekrardan alabilmek için geri dönecektim. Reenkarnasyona inanır mısınız? Peki ya reenkarnasyon yaşayan birisinin tekrar doğduktan sonra her şeyi hatırlamasına ne derdiniz? Bakalım ben ne demişim...

Gorg Kralı Harold`ın birbirinden güzel dört kızı; Alberta, Diana, Emilia ve Artemis`in hikâyesi. Prensesler birbirinden farklı karakterleri ve aşk hikayeleriyle okuyucuyla buluşuyor. Her karakter, karşılaştığı bir soruyu cevaplamaya çalışırken aynı zamanda kendi duvarlarını da yıkma fırsatı buluyor. Alberta bilgeliği, Diana masumiyeti, Emilia özgüveni ve Artemis`te çocuksu bir cesareti temsil ediyor. Hangi prensesin favoriniz olduğuna siz karar verin. Kitaptan yapılan bir alıntı: Tanrı kaderimizi yazmıştı ve bu yazgı değiştirilemezdi, insan yaptığı seçimlerde özgürdü ama bu seçimlerin sonuçları her zaman istenildiği gibi olmayabilirdi. İnsanın kalbi nasılsa kaderi de öyle olur derlerdi, güzeller güzeli dört prensesin kaderinin de kalpleri gibi olacağı aşikârdı ama onların kalplerinde ne olduğunu kendilerinden başka hiç kimsenin bilmesine de imkân yoktu. - Konu, karakterler, kitap kapağı içinde geçen sözler ve şiirler, harita tasarımı tamamen bana aittir! Lütfen çalmayınız!