“Bazı kalpler aynı sokakta büyür.” Ayperi Saylan, Ege’nin kıyısında bir mahallede büyüdü. Sakızlıbahçe, ne çıkılabilen bir yer ne de unutulabilen bir hikâyeydi onun için. Çiçeklerle konuşan annesi, meyve ağaçlarına gözü gibi bakan babası ve sırrı asla açıklanmayan Ay Çöreği tarifleriyle geçmişin izini bugüne taşıyan Saylan Pastanesi... Her şey aynı görünse de, bir gün bir yabancı geldi mahalleye: Atlas Mert Sancak. Bazen biri sadece bir sokağa değil, bir kalbe taşınır. Ve her şey o an değişir. Bu, kapı önü sohbetleriyle yoğrulmuş bir mahallede, alışılmışların içinde gizlenen yepyeni duyguların hikâyesi. Ne dersiniz, ortak olalım mı?

Barlas ve Alin birbirini seviyorlar fakat ayrılmak zorunda kaldılar. Yıllar sonra karşılaştıklarında Alinin sevgisi dinmezken Barlas ondan nefret ediyordu Barlas intikam mı alıcaktı yoksa yeni bir sayfa açıcaklardı

Yıllarını adadığı bir adamın ihanetiyle darmadağın olan Derin, kendini bir sahil kasabasında bulur. Geçmişin izleriyle yeni bir hayat kurmaya çalışırken, kader ona ikinçi bir şansı fısıldar...

Duru 18 yaşında çok güzel alımlı bir kız. Okulların açılması ile hareketsiz olan hayatı, Sarp adlı genç ile tanıştıktan sonra hareket gelir. Babası ile sorunları olan bir kızdır. Bu yüzden baba sevgisini hiç tatmamıştır. Sarp onun yaralarına iyi gelebilecek mi? Bisikletten korkan kızı kendi motoruna aşık etmiştir. Sarp ve Duru`nun bu güzel hikayesine birlikte tanık olmaya ne dersiniz?

Aliee sevgilisinden yaklaşık 1 yıl önce ayrılmış ve ondan kopamamış bir kızdır. Aliee ve eski sevgilisi Mark, Mark`ın isteği üzerine ayrılmış ve bütün bağlarını koparmışlardır. Aliee sevgilisiyle ayrılıklarının 1. yılına yakın, arkadaşının ısrarıyla tatile gitmeye karar verir (Bu gideceği yer Aliee`nin Mark ile gittiği bir yerdir ama bunu daha sonradan farkeder.) ve orada hiç beklemediği bir şey olur. "Deja vu oluyormusun? O kız ile birlikteyken."

Gökyüzüne bakıp,`bu hayatı yaşmaya zorulumuydum,özgürlük nasıl bir duyguydu "diye sorduğumda sanki bana cevap veriyor gibi bağırmaya,ağlamaya başlamıştı.Babamın acımasızlığı,annemin umursamayışı beni buralara sürüklemişiti.Nereye mi?..kendimden onbeş yaş büyük abiye yani kocama..yaşım daha onaltıydı çocuk büyütmek ne bilmiyordum ama bu yaşadığım karanlığın içinde doğan tek güneşimdi.İlk kucağıma aldığımda ondan nefret etsemde o benim kızımdı,ne olursa olsun.Onu büyütmek,kurtarmak benim elimdeydi ve ben bunu başarmıştım onu bu mahsenden çıkarıp aydınlıkla tanıştırmıştım,ben giddikçe dibe çöksemde ona değdi ve değicekti..