Gökyüzünün en büyük çelişkisi… Bir yanda, karanlıktan korkan ama ışık saçmaya mecbur hisseden Güneş; geçmişin gölgelerinden kaçarken, parladıkça kendi yarasını gizlemeye çalışan. Diğer yanda, ışığını kaybetmiş Ay; yüklerin ağırlığı altında gençliğini tüketmiş, sessiz gecelerde yalnızca başkalarının varlığıyla parlayabilen. Biri ışığını kaybetmenin acısıyla boğuşurken, diğeri ışığının yükünü taşımaktan yorulmuştu. İki yaralı kalp, iki farklı yol… Biri güçlü görünmek için ışığını zorla yayar, diğeri hayata küsmüşçesine kendi karanlığına saklanır. Ama aynı gökyüzünün mahkûmları olarak, aynı hikâyede buluşmaktan kaçamazlar. Çünkü bazı yollar, ne kadar farklı görünse de aynı noktada kesişmeye mahkûmdur. Kader, bazen en sert fırtınaları aynı gökyüzünde toplar; bazen de iki uzak ışığı, tek bir çizgide karşı karşıya getirir. Ve işte o anda, gölge ile ışığın sınırı silinir, hangi tarafın diğerini aydınlattığı belirsizleşir. Birbirlerine benzemeyen ama birbirlerinin eksikliğini taşıyan bu iki ruh, aynı sorunun cevabını ararken kendilerini hiç beklemedikleri bir yolculuğun içinde bulurlar: Karanlıkla yüzleşmek mi daha zordur, yoksa ışığı taşımak mı? Ve gökyüzünde ayrı duran bu iki ışık, yeryüzünde birbirinin eksikliğini tamamlamaya başlar. Ama bu tamamlanış, bir iyileşme mi getirecektir, yoksa yeni yaralar mı açacaktır? Çünkü asıl cevaplanması gereken tek bir soru vardır: Ay mı Güneş’ten güç alır, yoksa Güneş mi Ay’ın saklı kalan karanlığını aydınlatır? Ya biri ışığını kaybederken diğeri kendi ışığından korkuyorsa… O zaman gerçek aydınlık nerede saklıdır?

Hakkâri’nin dağlarında görev ile aşk iç içe geçer. Binbaşı Deniz Kara ile idealist doktor Elif Erdem, ölümün ve ihanetten doğan gölgelerin arasında birbirlerine tutunmaya çalışır. Yağmur hiç dinmez; her damla bir sır, her sessizlik bir vedadır.

Rüyalarımın bana kurduğu kirli oyunun bedeli, kaelen... Burada yaşamak tuvallere çizdiğim tablolar gibi değildi. Burası ruhların bağlandığı, ruhunun çifti olmayanların toplandığı, masum görünen fakat gerçekleri acı olan o gezegendi... Ama bir hataları vardı. Ben boyun eğmeyecektim. Ellerime vurulan kelepçeler dilimi susturamayacaktı. Bana layık gördükleri bu yaşamı onlara kazandıracaktım... Tetikleyici unsurlar bulunur!

Geçmişte birbirine âşık olmuş ancak duygularını asla dile getirememiş iki gencin, yıllar sonra karşılaştıklarında yeniden şekillenen hayatlarını ve bastırılmış aşklarını konu alıyor. Romantik-dram türündeki bu roman, genç-yetişkin okur kitlesine hitap ediyor.

Hava çok soğuktu ama abimin elleri daha soğuktu. Durmadan ağlıyordum. Gözlerimin önünde çekmişlerdi tetiği. Tek bir kurşun abimin kafasının içinden geçmişti. Tek bir kurşun benden abimi almıştı. Canım yanıyordu. Beş yaşında bir kız çocuğu için bu çok fazlaydı. O kurşun benden çocukluğumu çalmıştı. Ayaklarımda derman kalmamıştı. Yorulmuştum. Yaşadıklarımın ağırlığı altında ezilmiştim. Bir köşede saklanıp abimin ölümünü izlemiştim. O kurşun abimi delip geçerken ben sadece izlemiştim. Korkmuştum, hem de çok korkmuştum ama yerimden kıpırdayamamıştım. Sadece onun ölümünü izlemiştim. Bu acıtıyordu canımı, çok acıtıyordu. Beni bulmamaları gerekiyordu, kaçmam gerekiyordu. Sokaklara saklanmıştık yine bulmuşlardı. Sokaklar bile güvenli değilse neresi güvenliğiydi ki bizim için? Annem ile babamı bir suikast sırasında kaybettikten sonra abimle sokaklara sığınmıştık. Ama şimdi yalnızdım nereye gideceğimi bilmiyordum. Göz yaşlarımı sildim ağlamak abimi geri getirmeyecekti. Yemin etmiştim bunun intikamını alacaktım. Aklım sorularla doluydu. Bunun intikamını alacaktım nasıl İntikam alacağımın bir önemi yoktu sadece İntikam alacaktım. Yağmur yağmaya başlamıştı, şimşekler çakıyordu ve ben daha çok korkuyordum.

"Ağlayan insanlarla herkes ilgilenir zaten, önemli olan suskun insanın sessizliğini hissetmektir."

" doğu`nun kara toprakları üzerine kurulu bir toplumda, bir kadının kaderi ne kadar özgür olursa olsun ailesinin onayına ve törelere bağlıydı. Çok yakında...

18 yaşına yeni girmiş Serinç, çok da sevmediği doğum gününde başından aşağı kaynar sular döktürecek bir gerçekle yüzleşir. Ailesi olarak bildiği insanların gerçek olmadığını, yıllar boyunca ailesinden koparılarak yaşamak zorunda kalmıştır. Kendisine yaşama amacı vermiş en yakın arkadaşı Dora ile bu durumun üstesinden gelmeye çalışırlar. Her türlü sorunda yanında olan biricik dostu da bu sefer tıkanmış durumdadır. Serinç`in biyolojik ailesine alışması uzun sürmez ama onu, ailesinden koparan insanların farklı planları vardı. Büyük bir planın parçası olduğunu anlaması çok uzun sürmeyecekti.