** ay" diye ses geldi kafamı çevirdiğimde elindeki büyük pastayı taşımaya çalışıyordu önüne çıktım "b-ben halledeyim" diyerek pastayı tuttum iki elim ellerinin üstüne değmişti ne o pastayı veriyor nede ben alıyordum donmuştuk kalabilirdik böyle saatlerce "ıhım ıhım" sesi ile ellerimizi ayırmıştık ben pastayı tutmuştum oda geri çekilmişti bu ortamın katili yine annem olmuştu "çooocuklaaarrr bende hadin gidelim diyecektim işleri de halletmişsiniz sıra bizim evde" ** Kardelen artık dayanamayacak gibi hissetti. Gözleri Yamaç’a, sonra Emre’ye kaydı Yamaç’ın kıskançlığı ve Emre ise ısrarlı halleri belli oluyordu Kardelen derin bir nefes aldı kararlı bir şekilde: “Artık konuşmam gerekiyor… ama birbirinize zarar vermeyin.” kendi kendine söyledi: “Kalbim için bir karar verme zamanı.”

Esin, şehrin kalabalığına inat küçük bir pastanenin sessizliğinde kendi dünyasını kurmuştu. Hayatı sade, hayalleri küçük ve tertemizdi ama bilirsiniz herkesin hayatında gizli kalması gereken bir sır, asla dokunulmaması gereken bir kapı vardır.

Çocuklukları birlikte geçmiş olsa da yıllar sonra bir araya geldiklerinde tanıyamamışlardı birbirlerini. Oysa anneleri çok yakın iki komşuydu. İki genç kız ve bir genç delikanlının başlarına neler gelecekti? Şaşırtıcı olaylar, sürprizler ve beklenmedik gelişmeler yalnız iki aileyi değil tüm mahalleyi alt üst edecek. Şimdiden iyi okumalar. ... 2022 yılında kitap olarak basılmıştır. Satın almak için arama motoruna kitap ismini yazmanız gereklidir.

Yaz aşkı, Cafe, Pasta, Şirket patronu ve Cafe de çalışan kız enerjili bir yaz kitabı ☀️ Kiraz, ailesiyle birlikte Muğla`daki, Pastane&Cafe dükkanında çalışıyordur. Bir gün ablasını ziyarete gelen Fetih, küçük yeğeninin doğum günü pastasını sipariş vermek adına bu pastaneye girer ve kasanın arkasındaki kızla göz göze geldikten sonra kalbinin çarpmak için iyi bir sebep bulduğunu anlar. "Bizimkisi yaz aşkı değil, yazgı aşkıydı..."

Elif Asaf`ını kaybetmişti, hemde bir uçak kazasıyla. Onun gidişiyle hayatı durdu. Ruhunun rengi siyaha büründü. Fakat yıllar sonra karşısında tekrar kocasını görünce bir rüya sandı. Sımsıkı o rüyaya tutundu. Taki bütün gerçekler omzuna çökerken o rüyadan uyanmak zorunda kaldı.

Hilal okulda yaşadığı sorunlardan dolayi okulunu degistirmek zorunda kalır. Dersleri cok iyi olmasina ragmen hiç arkadaşı yoktur babaannesiyle taşındığı evin karşısında hayallerin erkeği olduğunu bilmez

Kadın ve Adamın birbirlerine sarılarak karanlığın en dibinden çıkmasının hikayesiydi bu... En dibe doğru battığını hissediyordu kadın. Zordu. Çok zordu... Bu veballe yaşamak canını yakıyordu. Canından parça olan kız kardeşinin ve daha doğmamış bebeğinin ölümünde kendini suçlayan kadın... Melina Altuntaş Karısının ihanetinden sonra hayatını kızına adayan polis memuru Mirhan Bozdoğan... Kapak @atakanagardan `a aittir

Tatlı bir mahalle kurgusudur.

- Şemşamerlerin içine girdi oğlum top, atan alır! - Atıf doğru söylüyor, atan alır! - Alırım ki! Gözde abisine göz devirmiş ardından yedi yaşında bir çocuk ne kadar cesur olabilirse o kadar cesaret ile ayçiçeği tarlasına ilerlemişti dikkatle. Peyami dede onu görürse bir miktar kızabilirdi. Geçen ay topu kaçan çocuklar ondan korktukları için girip alamamışlardı. Yaşlı adam saatlerce tarlayı izlerdi boş boş, haliyle herkes onun meczup olduğunu düşünür biraz da tırsarlardı. - Ne arıyorsun orada ufaklık? Gözde olduğu yerde kalırken yakalanmış olmanın verdiği utançla abisinden yana baktı. Kaçmıştı hainler. Onu annesine şikayet etmeyi aklının bir köşesine yazarken mahçup şekilde gülümsemişti. Belki masum bir çocuk olduğunu anlarsa Peyami dede ona kızmazdı. - Top, şemşamerlerin içine kaçtı da.. Onu almaya geldim. - Günebakan. - Ne? Peyami dede yüzündeki silik tebessüm ile mırıldandı sakince. - Günebakan onların adı, her daim güneşe bakarlar. Afallayan küçük kız mırıldandı şaşkınca . - Ama onların kafası yok ki, hatta gözleri de yok. Güneşi nasıl buluyorlar? Peyami dede cevap vermeden önce kırmızı topu uzattı küçük kıza. - Hissederler mutlaka, seveni ve hayatta kalabilmesine sebep olanı hissederler. Gözde onun ne demek istediğini anlamasa bile gülümsedi kocaman. En azından ona kızmamıştı. - Teşekkür ederim. Bir cevap beklemeden bahçe kapısına koşturdu kucağındaki top ile. Annesine şikayet etmesi gereken bir abisi vardı. Gidişini sessizce izleyen Peyami dede bakışlarını tarladan yana çevirdi. Tutunduğu tek şey bu değil miydi? Özlemini sessizce fısıldadığı günebakanları izlerken titrek bir nefes aldı. Ondan öğrenmişti tüm bunları. Onu taklit ediyor, kavuşacağı anı bekliyordu her saniye. Gece olduğunda başını bükenler arasında yanlızca günebakanlar yoktu..

..."Çok affedersiniz Hanımefendi be-ben özür dilerim..." "TANRIM!.. BUNA İNANAMIYORUM!.." "Hanımefendi bunu telafi edeceğimden hiç şüpheniz olmasın..." Kristen`a çarpıp elindeki o güzel pastasını yere düşürmüş olan bu Beyefendi, tekrardan gelip Kristen`a özür anlamında bir jest yapmış mıdır? Yaptıysa Kristen ne tepki vermiştir?.. Çilek kokulu bir hikaye...🍓

Elimde tuttuğum şey yıllar önce tatil kasabasında kaybettiğim kolyemdi. Ama bu nasıl olurdu? Yoksa o ağaç evin sahibi Kaan mıydı? Nasıl ya şaka gibi. Yada bir tesadüfte olabilirdi. Kolyeye dikkatlice bakmaya başladım. Kolyenin ucundaki balığın arkasında adımla soyadımın baş harfleri vardı. Bu bu kesinlikle kaybolan kolyemdi. Kolyeyi kutusuna koyup hızlıca odamdan çıktım. Kaan`a sormam gerekiyordu yoksa kafayı yiyecektim. Şans verin belki seversiniz diyor ve sizleri hikayeme davet ediyorum. Kapıyı kapatın da sırlar ortaya çıkmasın .

İtalya`nın büyük restoran sahibi olan Matia ve arkadaşları Henry ve Danny bir gün onun başına çok kötü bir şey getirerek İtalya`dan kaçmak zorunda kalırlar. Roma`nın Kayıp İzleri; macerası ve mizahıyla sizlerle...

Gemi mühendisi olan Deniz in iş için Şile ye gelmesi ve orda hayatının aşkıyla karşılaşması... . . . Ağustos başında olmamıza ve havanın sıcak olmasına rağmen dışarda şiddetli bir yağmur vardı. Pastanenin camına vurup kayan damlalar dışarıyı görmeye engel oluyordu. İçerde kısık sesle açtığım müzik boş pastanenin duvarlarında yankılanıyordu. Bu havada kimsenin gelmeyeceğini bildiğim için mutfağa gittim. Aklımda olan birkaç tarifi denemek için mükemmel bir zamandı. Bir süre sonra pastane kapısının açılması sesini duyduğumda hemen çıktım mutfaktan. Pastanenin ortasında gördüğüm adamla gözlerim kocaman açıldı. Sarı saçları ıslanmış kahverengiye dönmüştü. Yağmur suyu saçlarının ucundan yere damlıyordu ama sadece saçları değil kendisi de sırılsıklam olmuştu. Kabanının bıraktığı açıklıktan beyaz gömleği üzerine yapışmıştı. Pantolonunun paçalarından damlalar akmaya devam ediyordu. "Hoş geldiniz, biraz ıslanmış gibisiniz."