Mizgin günün birinde en yanlış kişiye aşık olur o kişi babasının düşmandır içeriden çıkacak karar onun sonu olacaktı biliyordu bunu bilerek bile yaşıyordu yaşamaya devam ediyor kaçmıyordu kaçamıyordu o adamı bir kere görmesin suçu neydi ölüm son dakikalarda aklına mıh gibi kazınmıştı Ateş mizgine takıntılı olarak aşıktı ve onun ölümünden kurtarır ama daha büyük çukurlara sürükler çukurlardan biri mizgin artık Urfa`da yaşayamazdı

Biz zorla evlendik bana haramıydı cehenem demişti evet cehenem oysa bende alevdim. Orda yanmayı bekleyen bir kalbim vardı.Ben Mizgin doğmayan güneşime patlasın silahlarAğıtlar yakılsın ölümüme...