Lades, iki kişinin lades kemiğini birer ucundan tutup kırmasıyla başlayıp, içlerinden birinin herhangi bir şeyi aklımda demeden alması durumunda yenilmiş sayılmasıyla sonuçlanan oyun. Ben bu oyunda seni aklımda tutamadım. Ve bizim çok geç anladığımız bir gerçek vardı. biz çoktan lades olmuştuk.

Kemiğin bir ucunu ben diğer ucunu o tuttuğunda,yüzünde zafer kazanmışcasına bir gülümseme belirdi. "Ladesim, ladesin olsun mu?" Tuttuğumuz kemiği de yavaş bir tempoda sallamaya başladık. "Olsun." Dedim kendimden emin bir ses ile kazanacağıma emindim. Şu ana kadar ladesi hep kazanmışımdır. "Nesine?" Diye sorumu yönelttim. Bu oyun için fazlasıyla heyecanlı ve istekli olan oydu bu hakkında onda olduğunu düşünüyordum. "Ruhuna!" Dedi. Bu çocuk ne dediğinin farkında mıydı? Ensemden aşağıya bir soğukluğun aktığını hissettiğimde titredim. "Ne!" Diyebildim sadece elimi kemikten çekmeye çalışsam da yapışmıştı sanki elimi bir türlü kurtaramıyordum. İçim korku içindeyken gözlerimin dolduğunu hissettim. "Kaybedersen ruhun benim!" Ve sessizce ekledi. "Ebediyyen."