Tam o sırada içeriden yükselen bir kadın çığlığıyla irkildim. "Bırak beni!" diye haykırıyordu bir ses. Adımlarımı hızlandırdım, kalbim göğsüme çarpıyordu artık. "Barış, lütfen... bırak diyorum sana!" "Yürü!" diye tersledi adamın sesi. Köşeyi döner dönmez gözüm İklim`e ilişti. Direniyordu. Gözleri korku ve öfkeyle doluydu. Duraksamadan bağırdım: "Bırak kızı!" Sesim duvarlarda yankılanırken, parmağım tetikteydi. Adam bir anlığına irkildi sesimle. İklim’in kolunu tuttuğu gibi kendine doğru çekmişti, ama benim yaklaşmam onu tedirgin etmişti belli ki. Göz göze geldik. Gözlerinde hem panik hem öfke vardı. "Silahını indir!" diye bağırdım. Tetikteki parmağım milim oynamıyordu. “Yapma!” dedi İklim, sesi neredeyse yalvarır gibiydi ama gözleri yardım istiyordu. Ne aşirete ne de uyduruktan bor töreye kurban gitmesine izin vermeyecektim.

"Seni kurtarmak için buradayız ancak pek ihtiyacın kalmamış gibi?" Yüzbaşının sesindeki şaşkınlığı hissetmiştim. Kendi kendime gururlanırken yüzbaşının zümrütlerine bakarken sırıttım. "Siz bir hayli geç kalınca bende kendi kendimi kurtarayım dedim." Sesim ironik çıktığında yüzbaşının tek kaşı havaya kalkmıştı. Kendime engel olamadığım alaylı gülümsememi gözlerinden çekemedim. Haklıydım. Gelmeleri gereğinden fazla uzun sürmüştü.

Şamil ile Janset`in hikayesini bilir misiniz? Bu hikayeyi herkes bilmez belki ama kavuşamayan iki aşığın ismi olarak nitelendirilir bu iki isim... Birbirine denk olmadığı söylenen iki aşığı.. Bizim hikayemiz ise tam tersi. Biz doğuştan itibaren birbirine denk, birbiri için var olmuş iki aşığız.. Hayat bana bir şans verdi ve ben bu şansı son nefesime kadar iyi değerlendireceğim. Ağlatan kafe bu sefer kavuşan iki aşık için sonsuza kadar çalacak. Elbruz Kerem Kurt..

-KESİT- ≈Ellerini saçlarından geçirdi. Konuşacak takati kalmamışken cevabını çok güçlükle verdi. Burnundan solurken onu izledim. Yine kısık sesiyle mırıldandı. "Beni, sana karşı yalan söylemeye mecbur bırakma..." Tekrar nefes almaya çalıştı komutan. Bunu yaparken bile zorlanıyordu. Gözlerini açtığında mavilerime baktı. İlk kez gözlerinden bir duygu geçtiğini gördüm. Şahit olduğum şey bir yalvarıştı. Kurcalamamı istemiyordu. Kırmadan dökmeden söylemeye çalışmasını anlayabiliyordum. Usulca başımı olumlu bir şekilde salladım. Sustum ve ona karşı koymayı bıraktım.≈ Tüm geçmişim tek bir sonla kaybolmuştu. Benliğimin varlığından yoksundum. Evlatlık alındığım bu aileden kurtulmuştum. Şimdi geriye yapmam gereken tek bir şey kalmıştı. Bu seri katil davasını çözmek. Tüm garajımı delillerle kaplarken olayın büyüklüğünün farkına varamıyordum. Lakin şimdi görüyordum ki dünya çapında ki bir seri katil olayını üstlenmiştim...

Aşkta ve savaşta her yol mübahtı, peki ya aşk savaşında?

Karanlığın tam ortasında, bir çığlık yankılandı… Evin duvarları, çaresiz kadının feryatlarını içine hapsederken, onun için kaçış neredeyse imkânsızdı. Öfkeden gözü dönmüş bir adam, karşısındakini paramparça etmeye hazırdı. Ama o sadece kendisini değil, karnındaki masum hayatı da korumak zorundaydı. Tam her şeyin bittiği an sanılırken, kapı büyük bir gürültüyle kırıldı. İçeri giren adam, savaşın tam ortasından çıkıp gelmişti. O, sadece bir asker değildi. O, hayat kurtarmaya yeminli bir adamdı. Fakat karşısında durduğu tehlike, cephede karşılaştığı düşmanlardan bile acımasızdı. Zaman daralıyor, hayatlar tükeniyordu. Bu gece yalnızca bir kurtuluş hikâyesi değil, hayatta kalmak için verilen bir savaş yazılacaktı. Peki Kanla sulanan bir gül nasıl iyileşirdi ?

Ceren kendi öz ailesi tarafından yıllarca sadece akademik başarı için sevilir.Ailesinin bu yüzden ona yaşattığı travmalar ve çevresinden zorbalık gördüğü için bir gün dayanamaz ve bir numara sallayarak yazmaya başlar. Salladığı numara ise mühendis olarak çalıştığı askeriye de rütbeli bir askerdir ve ona 1 yıldır aşıktır.Ve sizlerle. beraber Batuhan ve Ceren`in hikayesini okumaya başlayalım Görsel CHATGPT İLE OLUŞTURULMUŞTUR! . TÜM HAKLARI SAKLIDIR.(Ç)alınma durumunda yasal işlem başlatılacaktır. * AYRICA BU KURGUDA GEÇEN KURUM,KURULUŞ VE OLAYLARIN HİÇİBİRİNİN GERÇEK HAYATLA BİR BAĞLANTISI YOKTUR! *Bu benim dördüncü kurgum. Hatalarım varsa lütfen uyarın. ***Kitabıma bir şans verirsen sevinirim;)) Bölümler sık gelemeyebilir sınav senesindeyim sevgili okurlarım

İlk askeri kitabımdır.Elimden geldiği kadar uzun bölümler yazıyorum.Umarım seversiniz destekleriniz için çok teşekkür ederim. Silahların gölgesinde filizlenen bir aşk… Unutulmak istenen geçmişler, saklanan sırlar ve uğruna yemin edilen bir vatan. Askerî hastanenin genç doktoru Arya, sert ve karanlık bir adam olan Komutan Teymur Vartan ile yollarının kesişeceğini bilmiyordu. Katran Timi’nin işi kolay olmayacaktır hele düşman yeni yollar deniyor iken... Gizli operasyonlar, köy baskınları ve hain pusular arasında şekillenen görevler, Arya’nın hayal ettiği yaşamdan çok uzaktır. Fakat her adımda, Teymur’un sessiz öfkesi ve gözlerindeki savaş izleri, Arya’nın kalbine istemediği bir yol açar. Yeminler tutuldukça, sırlar açığa çıkacak. Ve bazı savaşlar cephede değil, kalpte kazanılacaktır.

*BU KİTAPTA GEÇEN KİŞİLER VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜ OLUP HER AYRINTISIYLA KURGUDAN İBARETTİR. * Normal bir günde, sıradan insanların hayatları bir anda nasıl değişebilir ki? Hakkari`nin sınır ilçesinde ilkokul öğretmenliği yapan Göksel, öğrencileri ile bir saldırıyla karşı karşıya kalır. Göksel ve diğer öğretmenlerin imdadına yetişen Hançer Timi`nin komutanı Emir Kurşun, onu ne yaparsa yapsın artık aklından çıkaramayacaktır. Gecenin tam ortasında, bir gölge, hiçbir iz bırakmadan kayboldu ve ardında yalnızca bir soru bıraktı: "Gerçekten kaybolmuş muyduk, yoksa sadece unutulmuştuk?" Başlangıç Tarihi (Wattpad): 3 Şubat 2024 Başlangıç Tarihi (Kitappad): 16 Kasım 2024 (Kitap, Wattpad kapanmadan önce orada yayımlanıyordu, artık buradan devam ediyor.) ESERİMİN TÜM HAKLARI SAKLIDIR YANİ; Kurgumda yer alan olayların, karakterlerin, olay örgüsünün veya içeriğinin benden izinsiz kullanılması, çoğaltılması, kopyalanması yasal yollarla sonuçlanır. Bu gibi şeyleri fark edersem asla es geçmeyeceğim. Ve sizde, herhangi bir yerde bu gibi şeylerle karşılaşırsanız benimle iletişime geçin. Anlayışınız için teşekkürler.

"Şakağından öptüğümden beri çok dincim." Gülümsedim büyükçe. "O günden sonra kurşun yedin, hatırlatırım." "Buna rağmen çok dincim." dedi Yavuz. "Pozitif enerji mi verdim?" diye sordum. "Vallahi yaptın bir şeyler." diyen Yavuz bu kez izin almadan yaklaştı şakağıma. Önce ellerimi kavradı. Gülümsedi. Gülümsemesiyle öptü şakağımdan. Geri çekilmek istemedi... "Yavuz?" dedim büyük bir endiş hâlinde. "Bir gören olacak." "Olsun." dedi Yavuz azıcık geri çekilip. "Olmasın." dedim net bir dille. Dinlemedi Yavuz. Bir kez daha yaklaştı şakağıma. Bir öpücük daha bıraktı. Öpücüğü o kadar masumdu ki... Tıpkı yeni açmış bir çiçeğin yaprağına düşen ilk sabah çiyi gibiydi. Hafif, neredeyse hissedilmez. Ama aynı zamanda, o çiçeğin özünü barındırıyordu. İşte o masumiyetin ardında, bir volkanın derinlerindeki lav gibi, sabırla bekleyen bir arzu da vardı. Dudakları şakağıma değdiğinde yayılan sıcaklık, tenimi yakıp kavurmasa da, ruhumu derinden titretiyordu. Gözlerini kapattığını hissettim. Kirpiklerinin hafifçe şakağıma dokunuşu, fısıltıyla söylenen bir sır gibiydi. O an, zaman durdu. Etrafımızdaki tüm sesler kayboldu. Ne kuş sesi ne dışarıdaki hastaların sesi... Sadece onun nefesinin sıcaklığı ve dudaklarının tenime bıraktığı o tarifsiz his vardı. İçimde yeşeren karmaşık duygularla, ne yapacağımı bilemez bir halde kaldım. Kalbim, bu beklenmedik yakınlığın etkisiyle hızlanırken, zihnimde bin bir soru yankılanıyordu. "Nazelif?" dedi Yavuz sol şakağıma öpücük bırakıp. "Çok güzelsin." "Yavuz?" dedim kısık çıkan sesimle. Sağ şakağımdan öptü Yavuz. "Çok özelsin." . . Asker & Doktor"

Bir savaşın ortasında kalan iki yaralı kuş.Üsteğmen Timur Karahan AKSUNGUR ve Mahinur YAZGI`nın baş döndüren hikayesi. "Ben bu savaşı senin için başlattım ve sen olmadan da son bulmayacak."

"Bazen bir mesaj, kaderin parmak izidir..." Savcı Derin’in hayatı, yanlışlıkla gönderdiği bir mesajla değişir. Kardeşi Baran’a ulaşmak isterken karşısına çıkan kişi, sert ve mesafeli bir yüzbaşı olan Emir’dir. Bu ikili, önce kelimelerle çatışır, sonra kelimelerin ardındaki sessizlikte birbirlerini duymaya başlarlar. Doğunun yüksek dağlarında, görevin ve sorumluluğun keskin çizgileri arasında; bir kadın, bir adam, bir yanlış numara ve hiç hesapta olmayan bir yakınlık... Bu hikâye, yolları görevle kesişen ama duygularla sınanan iki insanın; hem kendi iç savaşlarını hem de birbirlerini keşfetme serüvenini anlatıyor. Ve bazen en doğru kişi, en yanlış zamanda karşına çıkar...

Yıllar önce beni terk eden eski sevgilimle Yıllar sonra özel bir operasyonda karşılaştım ne olabilir ki ------ Ülkenin en gizli istihbarat birimleri, büyüyen terör tehdidine karşı çözümü sadece bir grup askerde buldu. Üçü kadın, dördü erkek. Her biri kendi alanında en iyisi. Her biri başka bir hayaletin gölgesinden çıkmış. Hakkâri`nin dağlarında başlayacak bu operasyon, sadece düşmanla değil, geçmişle de yüzleşmelerine neden olacak. Ve o iki kişi... Aynı okul sıralarında başlayan bir tanışıklık, şimdi ateşin içinde yeniden karşı karşıya. Gölgede doğanlar, karanlıkla savaşır. Ama bazıları... gölgenin ta kendisidir...

YAZAR SAĞLIK SORUNLARI YÜZÜNDEN 24 MART 2025`TE GİRDİĞİ AMELİYATTA VEFAT ETMİŞTİR VE KİTAP SONSUZA KADAR BİTMİŞTİR! "bak, sırtıma bak, vücuduma bak, yaralarıma bak. bu yaralar sadece fiziksel olanlar. Peki ya ruhumda ki yaralar ne olucak? Zaten yaralarım fazla değil mi? Neden daha fazla yara açıyorsunuz? Neden bunu bana yapıyorsunuz?" gözlerinde acı vardı, üzüntü vardı ama en çok ta pişmanlık vardı. İkizime döndüm, "canını yaktığım için özür dilerim." Dedim. o ise, "sen benim canımı asla yakmadın ve asla da yakamazsın. Sen benim ikizimsin, canımsın, kanımsın nasıl canımı yakabilirsin ki?" Hiç bir şey demeden yerdeki kıyafetimi aldım ve tekrar giydim. ona baktım, canımı yakan adama. "sen artık benim için hiç bir şeysin." dedim ve bir daha gelmemek üzere çıktım evden. ** "Ben ikiz olmayı hak ediyor muyum? İkizim acı çekerken hep hissettim, ama hiç bir şey yapamadım. Bunu hangi ikiz yapar ki?" kafamı kaldırıp onlara baktım. "Dürüstçe söyleyin bana, ben gerçekten Aybala`nın ikizi olmayı hak ediyor muyum?" *** Bölümlerin günü belli değildir. Yazıldığında atılacaktır. Kurgunun konusunu ve bazı bölümlerini Ayyüce adında ki yakınım düşünmüş ve tasarlamıştır. Ona tekrardan teşekkür ederim, benim için yeri çok ayrı ve farklı. eleştiriğe açığım ama bunu saygı çerçevesi içinde yapılmasını istiyorum! Eğer ki yapmayacaksaynız kurgumu eleştirmeyin, onun yerine gidin kendi kurgunuzu yazın! bazı olaylar, farklı kurgulardan esinlenmiştir. İzin alınarak yazılmıştır. kurgu şahsıma aittir, (ç)almayınız! kurgudan herhangi bir olay alınacaksa izin alınız! başlama tarihi: 29.01.2024 bitiş tarihi: ??

Emir gelmeden harekete geçen, iz bırakmadan kaybolan beş ölüm sessizliği… Dağlarda, sınır ötesinde, karanlığın en derininde sadece bir iz kalır: Göktürk imzası. Düşman kim, dost kim belli olmayan bu savaşta tek gerçek, timin birbirine olan sadakati ve görevin kutsallığı. Nefes aldırmayan operasyonlar, sırt sırta verilen mücadele ve ölümün kol gezdiği coğrafyalarda yazılan bir destan…

Bazı kurşunlar kalbe değil, geçmişe saplanır... Yüzbaşı Yıldız, Kılıç Timi`nin kararlı ve korkusuz komutanı... Geçmişin yaralarını kalbine gömmüş, görevine adanmış bir asker. "Şirket" adıyla anılan karanlık yapılanmayı çökertmekle görevlendirildiğinde, en büyük sınavının düşmanla değil, kalbiyle olacağından habersizdir. Çünkü yeni operasyona atanan ikinci yüzbaşı, yıllar önce yaşanan unutulmaz bir ayrılığın başrolüdür: Tufan Şahiner. Birbirlerine duydukları öfke kadar yakıcı bir özlemle tekrar karşı karşıya gelen bu iki insan, şimdi aynı timde, aynı hedefe kilitlenmek zorundadır. İntikam mı ağır basacak, yoksa kalpte küllenmeyen hisler mi? Aksiyon, duygu ve gerilim dolu bu hikâyede, bir kurşun sadece hayatları değil, kaderi de değiştirebilir Vatan için canından geçenler, cananından geçenler vardır; isimleri bilinmez. Vatan için sevdasını kalplerine gömenler vardır; adları anılmaz. Kaybolanlar vardır, bu vatan kaybolmasın diye. Ailelerini bırakanlar vardır, başkaları ailesiz kalmasın diye. Daha niceleri vardır; hayatlarını feda ederler, bu vatan heba olmasın diye... ~Elveria~

Bana gülümseyerek bakıyordu. Tim çatışmaya devam ederken "Komutanım, sen bana çok şey öğrettin. Senin sayende Asil timine girdim, beni time sen aldın." dedi. Veda konuşması yapıyordu. "Böyle konuşma Selim, emrime uyacaksın oğlum. Ölmek yasak." dedim kızgınca. Ağzından akan kanı boynumdan çıkardığım fularla sildim. "Hakkını helal et deli komutan." dedi gülümseyerek "Benim hakkım sana helaldir." ••• "Emre," dedim ve konuşmama devam edemeden öksürmeye başladım. "Bizim işimiz yaşamak," dedim güçlükle. "Ve yaşatmak komutanım." diye tamamladı beni. ••• "Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk`ün dediği gibi; `Yetişecek çocuklarımıza ve gençlerimize tahilin hududu ne olursa olsun, en evvel, her şeyden evvel Türkiye`nin istiklaline, temeli benliğine, milli geleneklerine düşman olan unsurlarla mücadele etmek lüzumu öğretilmelidir.` Onlar bizim geleceğimiz, bize değil düşmanlara karşı duracaklar!" diyip sözümü bitirdiğimde hep bir ağızdan "Emredersiniz komutanım!" diye bağırdılar. Bu ses o kadar güçlü, o kadar kudretliydi ki nizamiyeden bile duyulduğundan emindim.

Bir insan bazen bir çift ela göze yenilirdi. Ben karşımda bir dağ gibi duran adamın ela harelerine yenilmiştim. Onu gördüğüm ilk an bile kalbimi güven ve huzurla doldurmuştu farkında dâhi olmadan. Bazı insanlar farkında olmadan bir başkasının hayatını kurtarırdı. ❝Benim vatanım sensin, Asena.❞ ❝Benim evim sensin, Barlas.❞ 🕊️ Not: Kurgu yetişkin öğeler içerecektir.

Yeni geldiği şehirde kardeşinin komutanıyla karşılaşınca beklenmedik birşey oldu.yapmam dediklerini yapmaya başladı,peki neydi bunun sebebi aşk dedikleri bu mu oluyordu yoksa?

Yıllar önce birbirine bağlanmış iki yürek yanlış bir anlaşılmanın kurbanı olmuştu. Birbirini dinlemeyen iki insan kendini yılların yalnızlığına mahkum etmişti. Yalnış anlaşılmalar zamanla yerini pişmanlığa bırakır. Gerçekler bir bir gün yüzüne çıkar. Bir yanda buruk bir kalp bir yanda hayal kırıklığı. -Üstümüze kar yağıyordu. Omzuma kartopu yiyince karın etkisinden çıkıp kar topunun geldiği yöne baktım. Görüntü hiç şaşırtmıyordu. Elinde kartopuyla bana gülerek bakan bir adet Barış duruyordu karşımda."Öyle mi?"dedim. "Öyle." Sen görürsün bakışı atıp yere eğildiğim gibi elime biraz kar aldım ve ona şekil verme gereği bile duymadan kafasına attım. Daha doğrusu fırlattım. Attığım kartopundan son anda kurtulmuştu. "Bakıyorum da geçen seneye göre paslanmışsınız Melis Komutanım!"bu dediğine güldüm. "Orası hiç belli olmaz Barış Komutanım."dediğimde güldü.

- Söz vermiştik - Neyin sözünden bahsediyorsun ? - Birbirimizi unutmayacağımıza söz vermiştik ... - ...

Bir aşk, bir ihanet ve geçmişten gelen kanla yazılmış bir kader. Altı yıl önce bir gecede başlayan hikâye, şimdi savaş alanlarında yeniden filizleniyor. Aleda, babasının karanlık gölgesinde büyümüş, hayatın adaletini hiç tatmamış bir kadın. Barlas ise tıp fakültesinden mezun olmuş ama babasının isteğiyle komutan olmayı seçmiş bir asker. Birbirlerinden nefret eden bu iki insanın yolları, yıllar sonra yeniden kesişir—bu kez bir sorgu odasında. Biri şüpheli, diğeri sorgulayan. Gerçekler ortaya çıktıkça geçmiş, yavaşça bugünü boğmaya başlar. Peki ya aşk, nefretin içinde hâlâ yaşıyor olabilir mi? Ve geçmiş, gerçekten geçmişte mi kalmıştır?

Yaz tatilinde asker olan abisini ziyarete giden gece bir uğurlama töreninde bir adamın sırtını abisine benzetip " Abi" diyip sarılır fakat sarıldığı kişi abisi değil`dir .....

Karanlığın içinde sessiz bir fısıltı yükseliyor… Adaletin terazisi, bu sefer devletin en derin sırlarının gölgesinde sallanıyor. Ben Lara Yılmaz. Ankara’nın soğuk, gri koridorlarında büyüdüm; adaletin adını yazdım, haklıyı savundum. Ama bu sefer farklı. Elime geçen “kod adı” sadece bir isim değil; içinde hayatımı, kimliğimi, geçmişimi saklayan bir kalkan. Savcı olmaktan çok daha fazlası gerekiyordu şimdi bana. Askeri birliğin kalbine gizlenmiş karanlık sırları ortaya çıkarmak, sadece kanun kitaplarının arasında değil, çatışmaların, ihanetin, kurgulanmış yalanların içinde savaşmak demekti. Yüksekova’nın buz tutmuş dağlarında, her adımda bir tehlike, her yüzleşmede bir sır saklı. Bana eşlik eden sert ve sırlarla dolu Yüzbaşı Alper Erdem, sadece bir muhafız değil; aynı zamanda çözemediğim bir bilmecenin ta kendisi. Sivil hukukla askeri disiplinin birbirine karıştığı bu yerde, hangi tarafın gerçek düşman olduğunu anlamak mümkün değil. Güven, burada lüks; hayatta kalmak ise zorunluluk. Bu hikâye, sınırların ötesinde saklanan yalanları, kendi içindeki savaşları ve unuttuğunuz ya da bilmediğiniz adaletin en çetin sınavını anlatıyor. “Kod Adı: Savcı” sadece bir görev değil, kimliklerin parçalandığı, kalplerin sınandığı ve cesaretin yeniden yazıldığı bir destan. Bir adım at. Gözlerini aç. Bu savaşta kimin yanında olacağına sen karar ver.