Bazı geceler vardır, bir ömrü değiştirir. Bir bakış yeter, bir dokunuş yankılanır, bir cümle eksik kalır. Doris ve Alas için o gece, sadece kumda yürümek ve sessizce konuşmaktı. Ama bazı sessizlikler, içindeki fırtınayı gizleyemez. Ve o gece… sadece bir yürüyüşle kalmadı. Çünkü karanlıkta bir şey parlıyordu: Kumun üzerinde parlayan kan izleri. Her şey o gece başladı. Şimdi kimse aynı değil…

UYARI! Kan ve cinayet konusunda hassas olanlar için kötü olabilir, özür dilerim. Fazla vahşet yapmamaya çalışacağım! Ölümün 3 aşaması vardır; Ölürsün, Yıkanırsın ve Gömülürsün. Tüm bu aşamaları atlayarak ölebileceğinizi söyleseydim peki? … Fakir ve borç içinde olan, veya sadece ölmek isteyen insanlara bir teklif sunuluyor. "Eğer bir miktar para verirseniz sizi gelecekteki ölü,zengin bir pisliğin yerine geçirebilirim? Yeni bir hayat, yeni bir başlangıçtır!" Tabii bu zengin "pislikler" gerçekten doğal yollarla mı öldü? Yüzünüzün farklı görünmesini sağlayan bir çip mi? Aynı yıla ve aynı konferansa giden 6 kişi, hepsi bu yola başvuran insanlar... Ama binanın kapıları 6 kişiye kilitlenir, ve artık 6 kişiden biri ölüdür... Sizce, katil kim?

Geçmiş, bir anda insanın karşısına dikildiğinde onun boynuna atlamak mı daha sağlıklı bir hareketti yoksa öylece durmak, karşındaki geçmişi uzun uzun incelemek mi? İnsanın yaşadıkları, anıları, hatıraları, insanın geçmişi her şey olabilirdi. ⚖♟ Yazgı Tural, dışarıdan bakıldığında işini düzgünce yapan bir avukattır ancak yaşadığı gerçek hayat, sadece kendisinin ve kendi dünyasının iblis tanrısının bildiği kadar acımasız ve acı vericidir. Bir sabah, evinde bulunan bir cesetle beraber hak ettiği damga kendisine, aslında en olmadık yerden vurulur. Yazgı Tural, herkesin gözünde artık bir katildir ve onu savunacak bir avukata ihtiyacı vardır. Seneler öncesinden kalma sevdası, tam ihtiyacı olduğu anda karşısına çıkar. Şimdi sırada, beraber bu yolda yürümek isteyip istemediği sorusu vardır. Güven Çağan Dumanlı, vicdanı ve aklı arasında bir seçim yapmak zorundadır.

Elisa lam`in esrarengiz ölümü sonrası Cecil hotel`e giden altı arkadaş, kendilerini karanlık bir oyunun tam ortasında bulur. Otelde yalnızca onlar vardır. Ne çalışan, ne de başka bir konuk. Ama bir katil kesinlikle içerdedir, ve her gün bir kişi eksilmektedir. Can güvenlikleri kalmamıştır. Şüphe büyür, güven kırılır, dostluk çözülür. Artık kendilerine bile güvenemez hale gelirler. Katilin dışarıdan biri olduğu sanılır, Ama cevabı yalnızca geçmiş saklamaktadır. Televizyondan yükselen o cızırtılı ve uğursuz ses, her gece tek bir mesajı tekrar eder. "Hayatta kal, ve kimseye güvenme.." Kapının açılacağını sanma. Çünkü bu oyunu yalnızca biri başlattı, Ve onu yalnızca o bitirir. Hikayem şiddet ve korku unsurları içerebilir. Okuyucu sorumluluğundadır.. keyifli okumalar :)

Bir kalp cerrahı arkadaşlarıyla sıradan hayatına devam ederken bir anda hayatları hiç olmadık şekilde değişir. Bir katil... Bakalım katilin kim olduğunu bulabilecek misin??

Kendi yaşam dertleri ile uğraşan Alisa, bir anda kendini bir cinayet soruşturmasında bulmuştu.

Beni aldattığını sandım... Kendimden bile çok ona güvendiğim, her şeyim olan o adamın beni aldattığına gerçekten inandım. Resimler öyle söylüyordu çünkü... Resimler bunu gösteriyordu... Yüzü görünmüyordu hiç birinde ama vücudunu süsleyen dövmelerin her biri benim eserimdi. Çetin Aral Bakırcı, benim en sevdiğim tuvalimdi. Beni aldatmış mıydı yani? Hayır... Hayır... Gerçekten bundan çok daha farklıydı. Çok daha korkunç. Biri vardı. Kendine Niks diyordu. Hepimizin hayatını mahvetmeye yemin etmişti. Ve bunu başarıyordu... Kendi kurduğu, kurallarını kendinin belirlediği bir oyunda hepimizi tek tek avlıyordu.

Gece midir insanı hüzünlendiren yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen Gece midir seni bana düşündüren yoksa ben miyim seni düşünmek için geceyi bekleyen ÖZDEMİR ASAF