“Yakacağız… Geriye sadece küllerimiz kalana kadar yanacağız.” Gözlerini kapattı, tenine daha çok sokuldu. Dudaklarından dökülen her kelime, zihinleri kazıyan bir yangına dönüştü. “Yapma… yanarız.” Ama çok geçti. Aşkları bir kıvılcımdı, ve o kıvılcım şimdi her şeyi yakıyordu. Şakağına kondurduğu öpücük, bir lanet gibi işledi içine. “Anka olup küllerimizden yeniden doğacağız.” Beden, bedene değdiğinde şehir cayır cayır yanıyordu. Pencereden dışarı baktığında gördüğü manzara nefesini kesti. Pisliklerin, ihanetlerin, kanın hüküm sürdüğü şehir, şimdi alevler içindeydi. Ve o fısıldadı: “Bebeğim… Senin için dünyayı yakacağım. Bu daha başlangıç.”

Kitap küçüklüğünün ve annesinin intikamını almak için kendini değiştiren kızla başlar sonra hiç beklemediği şeyler yaşar