Her şey o gün, o adamı görmemle başlamıştı. Hayatım o anda değişmişti. Ama, böyle başlayan bir hikayenin sonu bu kadarda olamazdı.

Bir zamanlar, çok uzak bir diyârda, yüksekçe bir tepenin üzerinde dev bir sihirli çorba kâsesi ve içerisinde de mucizevi şifalı bir çorba varmış…

Kayıp neon şehri İvresia 4 türden oluşuyordu. Lordlar, doktorluk görevi yapan her gün şehrimiz için yeni deneyler yapan türdü. Yanıklar, Lordların görevlerini sabote etmeye çalışan aptallardı. Onlara yaklaştığında yanık kokusu alırdınız eğer bu kokuyu almıyorsanız bu türün ya kırmızı gözlerine bakın ya da kollarındaki ejderha izine. Gözcüler, Lordların özel korumasıydı. Her bir lordun bir gözcüsü bulunurdu. Eğer Yanıklardan biri Lordu öldürürse Gözcü de ölürdü ancak Gözcü ölürse bu Lordların umrumda olmaz ve kendilerine yeni bir Gözcü bulurlardı. İnsanlar, aslında aramızdaki en masum türdü ama çoğumuz oradan geliyorduk. Yanıklar hariç... Bu bir farkındalık hikayesiydi...

Şu küçücük yaşımda(18) hayata dair bakış açılarımı, tecrübelerimi, mutluluklarımı, hüzünlerimi, endişelerimi, özlediklerimi, kinimi, isyanımı, "iyi ki"lerimi; kısacası biriktirdiklerimi paylaştığım satırlar...