Önce özgürlüğünü sonra sevdiklerini kaybeden bir hastadan bahsediyoruz; Leyla Altun. "Ölümün ucuna gelince öğrenilirmiş gerçekler. Çünkü sen yaşarken saklanırmış herşey, sen üzülme, kırılma diye. Ama gerçeklerin gözünün önünde tarihe dönüşmesi, incitir. İnsanı da,insanlığı da.. " Yazardan ilk kitap:)

"Adını söylemedin." dedi. Güldüm. "Bir daha karşılaşacakmışız ya. O zaman söylerim." O da güldü. "O zamana ben öğrenirim zaten." "O halde kendine iyi bak Tunga." Bana sadece Yiğit adını söylemişti. Ben Tunga deyince bakışları merakla bana döndü. "Benim kim olduğumu biliyormuşsun!" Arabadan geri çekilip el salladım. O bana şaşkın şaşkın bakarken Sıtkı amca eski arabasıyla köy yoluna çıktı.

Ölüm, kabullenilmesi en zor gerçektir. Kimileri ölümle yaşar, kimileri ise ölüm hiç yokmuş gibi... Deniz, ölümü kabullenemeyen insanlardan yalnızca biridir. Sevdiği adam, Poyraz`ın ölümüyle hayatı birden altüst olur. Kendi canından geçecek kadar derin bir acı içindedir. Poyraz`ın yanına gitmeyi ve onunla yeniden kavuşmayı aklına koyduğu gece, izlediği bir reklam her şeyi sonsuza dek değiştirir. Bir imkan. Bir olasılık. Ve böylece içinde bir umut tohumu yeşermeye başlar. Ölüm artık bir son olmak zorunda değildir.

İnsan bazen sevdiğini bilmeden yaşar...

"Hakan, kendine gel kardeşim. Sana göre mi o kız. Bu kız Camiden çıkmıyor, sen ise bardan çıkmıyorsun. Bu kız hiç bir yabancı erkeğin gözlerine bile bakmıyor, sen daldan dala konuyorsun. Bu kızın elinden Kur`an-ı Kerim düşmüyor, senin elinden içki kadehi. O kadar ortak yönünüz var ki sayayım mı daha?" ** Gülsima eğik başını birdenbire kaldırarak gülümsedi. Nemli gözleri gülüşüyle birlikte ışıl ışıl oldu. Yüzünde şaşkınlığın ve sevincin verdiği değişik bir ifade vardı. Benliğini tarifsiz bir mutluluk sarmışken, bakışları Hakan`ın yüzünde geziniyordu. Kısa süren bir sessizliğin ardından, "Camiye mi gidiyorsun, Namaz kılmaya mı başladın sen?" diyerek sordu. ** "Bu asansörden mi çıkıyorum katlara? Kaçıncı katta Hakan`ın odası?" diye sevinçle sordu. Hakan`ı görme ümidi kalbini heyecanlandırmıştı. Onu görmek ve onunla konuşmak için sabırsızlanıyordu. "Durun hanımefendi," dedi danışmadaki kız ayağa kalkarak. "Hakan Bey sizinle görüşmek istemiyor.

Allah`ın rahmetinin en güzel tecellisidir anne.. En çok onlar sever, en çok acıyı da onlar çeker. Her fedakarlıkta bulunurlar evlatları için. Her annenin vardır bir hikâyesi. 🌿 Bende annemin hiç bir kurguya yer verilmeyen hikayesini yazıyorum. 🌾 "Sadece filmlerde yaşanır sanıyorduk.."

Karanlığın tam ortasında, bir çığlık yankılandı… Evin duvarları, çaresiz kadının feryatlarını içine hapsederken, onun için kaçış neredeyse imkânsızdı. Öfkeden gözü dönmüş bir adam, karşısındakini paramparça etmeye hazırdı. Ama o sadece kendisini değil, karnındaki masum hayatı da korumak zorundaydı. Tam her şeyin bittiği an sanılırken, kapı büyük bir gürültüyle kırıldı. İçeri giren adam, savaşın tam ortasından çıkıp gelmişti. O, sadece bir asker değildi. O, hayat kurtarmaya yeminli bir adamdı. Fakat karşısında durduğu tehlike, cephede karşılaştığı düşmanlardan bile acımasızdı. Zaman daralıyor, hayatlar tükeniyordu. Bu gece yalnızca bir kurtuluş hikâyesi değil, hayatta kalmak için verilen bir savaş yazılacaktı. Peki Kanla sulanan bir gül nasıl iyileşirdi ?

"Bu dağlar, kayalar, yer ve gök şahidim olsun; Şahidim olsun ki seni yaşatacağım Alçin!"

Kalbinin sesini onun bakışları hala sana dönerken susturabilir misin? Lise hayatı;sınavlar,tenefüsler,dedikodular ve bir çift kahverengi göz... Göz göze gelişler,kaçamak bakışlar,ancak bit türlü adı konulamayan o duygular....Kız onun bakışlarını kalbine yazdı.Günlerce süren küçük karşılaşmalar,tenefüste kesişen yollar,yarım yamalak gülümsemeler... Hep aklında onun gözleri vardı.Dolu dolu bakan,susarak birçok şey söyleyen o gözler...Kız o gözlere tutuldu.... Her bakışta saklı bir umut,her bakışta saklı bir anlam... Ama bir gün, her şey kesildi... Tüm o umutların üzerine kalın bir duvar örüldü.Ama o gözler,hala bakıyordu... Bir açıklama yoktu.Kız için her bakış bir yaraydı artık.Bir yandan umutlanıyor bir yandan kırılıyordu.Bu içsel savaşın içinde düşman ne o kahverengi gözleri ne de engeller.... Kız kendi duygularından yabancılaşmıştı... Hayat devam ediyordu.Dünya dönüyor, dersler işleniyor,arkadaşlar gülüyor ama içindeki fırtına bir türlü dinmiyordu. Belki de bu karşılıksız bir aşk hikayesi değildi,bu kendini sevme savaşıydı... "Gözler kalbin aynasıdır diyordu şarkıda.Gerçekten öyleyse neden öyle bakmıştı bana?Gözler yalan söyleyebilir mi?Yoksa en çok onlar mı gerçeği söylerdi?"

"Onu biz öldürmedik ama hepimiz bıçağı eline verdik."

Bazı sözler vardır ki dudaktan değil, doğrudan yürekten dökülür. Bazı dizeler vardır ki bir kalemin ucundan değil, bir ömrün içinden süzülür. İşte okuyacağınız bu şiirler de yalnızca sözcüklerden ibaret değil; bir insanın yaşadıkları, hayal ettikleri, özledikleri ve sevdikleriyle yoğrulmuş içli bir serüvendir. Ben, Mehmet Aykurt… Hayatım boyunca kelimelere tutundum. Bazen hüzünle, bazen neşeyle, bazen de isyanla konuştum onlarla. Şiir benim için yalnızca yazmak değil, yaşamak demekti. Bu kitap, yıllar içinde biriktirdiğim duyguların, düşüncelerin, sevinçlerin ve acıların bir yansımasıdır. Her bir şiir, kalbimin bir köşesinden kopup gelen içli bir ezgidir. Bu dizelerde; Anadolu`nun kadim halk kültüründen, Bektaşi ve Alevi geleneğinin derin deyişlerinden izler bulacaksınız. Kimi zaman köyümün dağlarında esen rüzgârı , kimi zaman içimi sızlatan bir hasreti , kimi zaman da milletim için atan yüreğimi dile getirdim. Şiirlerimde bazen bir isyanın haykırışı, bazen bir köyün sıcaklığı, bazen hayat mücadelesinin izleri, bazen samimi bir dua, bazen hak edene yönelik bir beddua, bazen de yol gösteren bir nasihatin sesi yankılanır. Eğer bu satırlarda kendinize ait bir hüzün, bir tebessüm, bir hatıra bulursanız; bilin ki aynı duygularda buluşmuşuz demektir. Çünkü şiir, en çok da paylaşınca güzelleşir. Bu yolculukta beni yalnız bırakmayan herkese, özellikle kelimelere can veren, ruhuma yoldaş olan ilhama, sonsuz minnettarım. Kalpten kaleme… Ve oradan sizin gönlünüze. Mehmet Aykurt

Çocukluklarında yaşadıkları gizemli bir olayın ardından birbirinden kopamayan sekiz arkadaş. İçlerinden birinin başına gelen sarsıcı olay, tüm dengeleri altüst eder. Diğerleri ise olayın ardında kalan karanlığı çözmek için geçmişle, sırlarla ve kendi korkularıyla yüzleşmek zorunda kalır.

Elif Aden annesi ve kardeşini acı bir şekilde kaybetmişti.Yaşadığı olaylardan sonra sessizliğe gömüldü.Bir gece ansızın hayatına dahil olan adamla dengesini şaşıran Elif Aden o adam sayesinde aşkı ,dostluğu,koşulsuz sevgiyi öğrenecek. Hadi gelin bir kadının küllerinden yeniden doğuşunu okuyalım. Papatyanın gözyaşlarında buluşalım. 🌼🌼🌼🌼

Kalbimde saklı bahçe İnsanlardan uzak bir köşe

“Adalet mi önce gelir, aşk mı? Ya kalp ikisine de dayanmazsa?” Komiser Varkan Eren Erel, disiplinli, zeki ve görevine sadık bir polis. Onun için hiçbir dosya kişisel değildir — ta ki Beliz Türkmen’in adı bir suçun ortasında geçene dek… Beliz, kalp rahatsızlığıyla yaşamaya çalışan genç bir kadın. Sessizdir ama içine attığı çığlıklar büyüktür. Tek bir yanlış adım, onun sadece özgürlüğünü değil, canını da alabilir. Ve o adım, bir sabah sorgu odasında atılır. Yasa dışı örgütlere para aktarımıyla suçlanan Beliz, aslında masumdur. Ama gerçek ortaya çıkmadan kalbi durmak üzeredir. Varkan Eren için artık her şey değişmiştir. Bu bir görev değil; bir kurtarma savaşıdır.

Sadece evlenip ,düzenli bir hayatı olsun isteyen Yusuf , eneştesi onu yaşlı bir adamla evlendirmesin diye Yusuf ile evlenmeyi kabul eden Zeynep .. ***** Hep dalgınım bugünlerde Saati cezveye koyup yumurta tutuyorum, Bir gün takvime bakmasam yılı unutuyorum . Aklım başıma gelmiyor , başıma çarpmadan dallar Yolda yürürken dalıp dalıp gidiyorum. Nisan `a kaç var diyorum saati sorarken . Hiç böyle olmamıştım . Bilenlere sordum; `aşk bu `dediler! Okuduğu şiirler yeni yeni karşılık buluyordu onun kalbinde ..Artık şarkılar daha anlamlıydı ..Her şey de daha karışık .. Birbirine mecbur iki genç ,Zeynep ve Yusuf.. ** Not: Kitap aynı kullanıcı adı ve isimle Wattpad`de de var .

"Prensler elbet bir gün geri dönerler." Bu gerçeğiyle kendini hayattan soyutlayarak yaşayan masalın baş kahramanı olan ama kendini prenses olarak göremeyen bir kız. Ve masalın bir diğer baş kahramanı olan ama o kızın gözünde prens olan bir genç. Ve masalın daha ortasına bile gelemeden biten hikayeleri.

Bir İstanbul vardı. Aşıkları kavuşturdu. Bir Mardin vardı. Aşıkların dönüm noktası oldu. İlk görüşte birbirlerine aşık olan Bala ve Miran Mardin de hayatlarının sınavını vereceklerdi. Bu yolda engeller hiç bitmeyecekti. Küçüklüğünden beri imtihanda olan Bala şimdi pes mi edecekti? Miran vazgeçecek miydi? Birlikte kül oldular. Lavinia ölüm çiçeği demekti ama lavinialar yanınca küllerinden yeniden doğabilecekler miydi? 💔 Siz de Mardin yolculuğunu okumak isterseniz bu kitabıma beklerim.Yıldızlı okumalar✨ Miran: Senden gelen her şey başım gözüm üstüne.🌷 Bala: Teşekkür ederim. Miran: Etme. Edilecek bir şey yapmadım. Bala: Beni mutlu ettin. Bu bir şey değil mi? Miran: Bu benim için her şey.✨ Miran: Sen kollarımda huzur bulurdun. Bala: Şimdi o kolların nefes aldırmıyor Miran. Ben artık lavinia kokuyorum. Ölüm kokuyorum.

Etrafınızı kan ve barut kokusu saracak. Mideniz bulanacak, ama ayakta durmaya çalışacaksınız. Beyniniz uyuşacak, mantığınız susacak. Yalnızca acıyla yanacaksınız. Ölüm gölgesi gibi üzerinize çökerken siz, inatla yaşama tutunmaya çalışacaksınız. Korkusuz olmaya çabalarken içinizdeki çocuk sessizce ağlayacak. Pişman olacaksınız, ama aynı zamanda kendinizle de gurur duyacaksınız. Hayatınız yanarken tek yapabileceğiniz şey, nefes almak için kendinizi zorlamak olacak. Aldığınız her nefes ciğerlerinizi yakacak. Sanki her solukta iç organlarınız alev alacak. Ölümün pençesindeyken, hayatın kollarına atılmak isteyeceksiniz. Ama susarsanız suçlu, konuşursanız gamsız sayılacaksınız. Hayatın acı gerçekleri sizi cehenneme sürüklerken, bu dünyada bir cennet aramaya mahkûm olacaksınız. Gizli görevde olan bir askerin hikayesi... Gerçek hayat hikayelerinden esinlenilmiştir. Bu kitabı elinizden bırakmak istemeyeceksiniz! Pişman olmayacaksınız.

-1. kitap tamamlandı. 2. kitap devam ediyor. Ayrı bir kitap olarak yayında olacak.- "Durum ve şartlar ne olursa olsun, teslim olmak ya da esarete düşmek asla kabul edilemez. Şehadet esastır!" Fırtına Birliği, zorlu bir görevi başarıyla tamamlayarak üsse döner. Ancak daha istedikleri gibi dinlenmeye bile fırsat bulamadan, üsse düzenlenen ani bir saldırıyla sarsılırlar. Bu kaosun ortasında, öldü sanılan birinin aniden ortaya çıkışı, yalnızca ülkelerini değil, tüm dünyayı tehdit eden ölümcül bir teknolojinin varlığını gözler önüne serer. Binbaşı Emre’nin liderliğindeki Fırtına Birliği, bu karanlık teknolojiyi durdurmak ve ülkelerini savunmak için harekete geçer. Ancak işler, emekli bir generalin bu ölümcül sistemin merkezinde yer aldığının keşfedilmesiyle daha da karmaşık bir hâl alır. Peki ya dostlar? Gerçekten dost mudur? Düşman içteyse kime güvenebilirler? Fırtına Birliği, ölümün her an enselerinde olduğu bu mücadelede, hem hayatta kalmaya hem de insanlığı kurtarmaya çalışırken sınırlarını zorlayacak. Bu savaşı kazanmak için ne kadar ileri gidebilecekleri ve hangi bedelleri ödeyecekleri, sadece zamanla ortaya çıkacaktır. Gerilim, ihanet ve fedakârlıklarla örülü bu hikâyede, insanlığın kaderi bir avuç cesur askerin elinde şekillenecek.

Lise son sınıf olan, Aden Bolatlı ve Toprak Akdemir`in aileleri uzun zamandır yakın arkadaştı. Ve Aden 8 yıldır Toprak`a platonikti, Toprak ise Aden`i doğru düzgün tanımıyordu bile. Aden`in ailesi iş için başka bir şehre gidicekti, Aden ise hem tek arkadaşı olan Ela`dan hem de Platonik olduğu Toprak`tan uzaklaşmak istemediği için gitmek istemediğini söyler. Bu yüzden de Aden`in ailesi, Aden`i Toprak`ın ailesine emanet eder ve 6 aylığına yani okul bitene kadarlığına Aden Toprak`ın ailesi ile birlikte kalmaya başlar.

Hayatımın içinden ,çevremden esinlenerek yazdığım yazıları bu kitabımda toplayacağım… Sevgili okumalar.

📣HİKAYEDE TETİKLEYİCİ UNSURLAR BULUNMAKTADIR. YETİŞKİN OKUYUCULAR İÇİNDİR. Mete farkında değildi. Belkide bilerek görmezden gelmek istemişti ama o depodan çıkarken içeride bıraktığı kadın Damla iken kurtarmaya gideceği kadın Efsun olacaktı. Mete bunu bilmese bile Efsun bir daha kimseye Damla olmayacak hatta belkide intikam için prensiplerini ve sevdiği herkesi hiçe sayacaktı. O kadın o depoda son kez sevgisinin nasıl parçaladığını ve onu nasıl kestiğini görmüştü. Son kezdi. Her şey o gün son kez olmuş ve sonsuza dek bitmişti. Gözlerim yaklaştığımız eve benzer yere döndü. O kendine dayanacak bir sırt bulmuştu. Ben babama yaslanmak istesem ikimizde yıkılır kalırdık. O kendine sıcak bir ev bulmuştu. Ben o buz gibi evde bazen babamın ağlayıp sızlamalarını etrafı dağıtmasını duymamak için soğuk sokağa kaçıp sığınırdım. O geçmişi bırakıp gitmişti. Ben geçmişin yaralarını hala taşıyor ve almaya devam ediyordum. 📣Eğlence amaçlı yazılmış bir kurgudur. Tamamiyle hayal ürünüdür. Konu eksikleri, yazım yanlışları olabilir. 📣Kurgu tamamiyle şahsıma aittir. Çalınma, taklit edilme durumunda yasal yollara başvurulacaktır.

Mira Mardin`nin en iyi tıp fakültesini kazanmış güzelliği ile hayran bırakan ama içindeki çocukluk baba özlemi acısı hançer gibi bir keskinliğiyle herkesi kendine hayran bırakan genç bir kadındır. Ailesi `nin suskun geçmişiyle bir çığlık gibi doğmuş dedesinin konağında annesiyle yaşayan ama hiç bir zaman baba sevgisi görmeyen annesi hariç kimsenin sevgisine inanmıyordu. Babası bile onh sevmemiş bırakmış iken onu kim sevsin ki? Mira`nın hayatı bir günde tersine döner. Çünkü kader onu "buz dağı" lakabı öfkesinden herkesin çekindiği bir adamla kesişir. Miran onun adı bike yetiyor yerin titremesi, Mardinin en güçlü nam salmış olan Halit Demiran diğer adı Halit ağa`nın biricik torunu. Biri bilime hayata tutunmak isteyen genç bir kadın, diğeri ailesi`nin karanlığına gömülmüş bir adam ama iki aile` nin geçmişi bir kez daha onları aynı masaya oturturur. BU SADECE BERDEL DEĞİLDİR BİR İNTİKAM DEĞILDİR. BU İKİ YEMİN VE TEK BIR KADERDIR.

Kalbim sustu. Kalemim konuştu. Çünkü sen gittiğinde söyleyemediklerim, birer şiir oldu. Her aşk biraz eksik başlar, Ve her şiir biraz yarım kalır... Bu kitapta; aşkın, özlemin ve içime attığım her şeyin sesi var. Birini beklediysen, birini unutamadıysan, birinde kendini kaybettiysen… “Gözlerinde Unuttum Şiirlerimi” tam senin için yazıldı. Sayfalar ilerledikçe, bir zamanlar “biz” olanların “ben”e dönüşünü, Gözlerden kalbe sızan o tarifsiz hüznü okuyacaksın. Bir bakışta saklanan cümlelerin, söylenemeyen vedaların ve içimize gömdüğümüz duyguların şiirleşmiş hali bu. Her şiir, bir yaraya merhem değil belki ama “yalnız değilsin” diyen içten bir fısıltı olacak kulağında. Eğer birine seni anlatan bir dize göndermek istiyorsan, Bu kitapta onu bulacaksın. Belki de çoktan gözlerinde unuttuğun o şiiri, yeniden hatırlayacaksın... Bu kitap, yazılamayan mesajların, atılamayan adımların, unutulamayan gecelerin hikâyesi.