Mira’nın bir bacağını, Barlas’ın ise özgürlüğünü elinden alan kader; onları, istemedikleri bir hayatın eşiğinde karşı karşıya getirdi. Mira, çocukluğundan beri şiddet ve suskunlukla çevrili bir evde büyüdü. Ait olmadığı bir ailenin içinde, kim olduğunu bilemeden yaşarken, bir kazada bacağını kaybetti. Ama asıl yarayı bedeninde değil, geçmişinin boşluğunda taşıdı. Barlas, ailesinin namus defterine yazdığı bir “bedel”di artık. Kendi isteklerine değil, töreye göre yaşayan bir dünyanın içinde, adı bir kıza verilmişti. Oysa o, bu evliliği hiç istemiyordu. Berdel sadece iki kişinin kaderini değil, iki yabancı hayatı birbirine düğümleyen kör bir ipti. Ve bu ipi çözmeye ilk cesaret eden, Mira`nın gözlerindeki başkaldırıydı. Bu, yüzyıllık bir geleneğe "hayır" demenin, suskun kalmış binlerce genç sese bir nefes olmanın ve zincirleri kendi elleriyle kıranların hikâyesi. Bu bir aşk değil sadece; bu, mecburiyetin içinde direnenlerin, “benim hayatım” diyebilenlerin romanı. Not:Bu kitabı yazarken bir çok kez chatcpt adlı yapay zeka uygulamasından yardım alınmıştır! *Reklam yok!*

Azat ağa ve Dilhun`un berdel hikayesi Abisinin kız kaçırmasının cezası dilhuna kesilmişti şimdi ne yapacaktı abisinin ölümünü kabul mu edecekti yoksa azad ağa ile evlenmeyi mi

“Onlar karanlık bir gecenin küçük kurbanlarıydı, sadece.” Büyük bir şehir hastanesinin psikiyatri servisinde görev yapan Dr. Eylül Darıca, geçmişiyle yüzleşmemeye yemin etmişti. Kalbine gömdüğü anıları sessizce susturmuş, unuttuğuna inandırmıştı kendini. Ta ki bir akşam, odasının kapısı ürkekçe çalınana dek… Gelen genç kızın kimliği, Eylül’ün yıllardır kilit altında tuttuğu geçmişini gün yüzüne çıkaracaktı. O günden sonra hiçbir şey eskisi gibi kalmadı. Çünkü kilit vurduğu kapılar artık sessizce değil, sertçe çalınıyordu. Polat Karahanlı… Soğukkanlı, başarılı ve etkili bir avukat. Medyada sıkça görülen yüzünün ardında, kimsenin bilmediği derin yaralar gizlidir. Bir sabah postasına düşen isimsiz bir zarf, onu geri dönüşü olmayan bir yolculuğa sürükler. Zarfın içinden yalnızca bir fotoğraf ve tek bir cümle çıkar: “Her şey o gece başladı.” Peşinden gelen teklif, sıradan bir hukuki dava değil; yıllardır cevabını aradığı sorunun kapısını aralayacak bir hesaplaşmadır. Ancak bu kez mesele yalnızca adalet değildir. Çünkü bu dava, Eylül’ün de herkesten sakladığı geçmişine dokunmaktadır. Ve bazı sırlar… yalnızca ortaya çıktıklarında değil, ortaya çıkarıldıklarında da öldürür.

“Sen Bedransın! Niye merhamet edersin ki bana? Bilmez misin babam konağına giden yolları babanın kanıyla sulamıştır. Kanlının kızıyım ben! Nasıl rıza gösterirsin karın olmama?”

"Seni çok seviyorum Çavê Şîn. Seninle gözlerimi açıp kapatacak kadar. Seninle doğup ölecek kadar. En çokta o mavi gözlerine aşık oldum."