"Bu şiir kitabı, aşkın en saf, en yakıcı ve en buruk hallerini dizelere döküyor. Özlemin gölgesinde, kalbin sessiz çığlıklarını, sevginin hem tatlı hem acı izlerini bulacaksınız. Her bir satır, kaybedilen bir anın, dokunulamayan bir hayalin ve yeniden yeşeren umudun yankısı. Aşk acısının derinliklerinde kaybolmaya, özlemin sızısında kendinizi bulmaya hazır mısınız?"

hüzünlü aşk şiirleri duygularım

" Doğru sen herkesi gördün, kalbinde herkese yer vardı da bi bana yoktu , söylesene cemre hiç mi sevemezsin beni " Kitabımın her hakkı saklıdır, konunun kapağın ve ismin uygulamada olmadığı bir kitap, Herhangi bir çalıntı da gerekli olan herşey yapılacak. ... "Sarı saçlarına deli gönlümü bağlamışım çözülmüyor " İki gencinden sesi bu ana kadar çıkmıyordu fakat adam türkünün bu sözlerini genç kıza bakarak devam ettirmişti, görsün istiyordu içindeki sevgiyi, "E-emir ab-"genç kız şuan ki bulundukları durumdan fazlası ile rahatsızdı, korktuğu şeyin başına gelmesini istemiyordu. "Görmüyorsun değil mi, Şu kalbimin senin için nasıl attığını görmüyorsun! "Genç kız duydukları ile korktuğu şeyin başına geldiğini anlamıştı, abisi olarak gördüğü hatta mecbur kalmadığı sürece bir araya gelmedikleri adamın onu sevmesinden korkuyordu. " Doğru sen herkesi gördün, kalbinde herkese yer vardı da bi bana yoktu , söylesene cemre hiç mi sevemezsin beni "genç kız düşündü sevebilir miydi ki? Hiç bir zaman böyle bir soruyu kendine sormamıştı , şimdide sormak istemiyordu... Evet burası Gülce mahallesi;bir mahalle düşünün eskiden olduğu gibi sıcacık bir mahalle. Oğluna kız arayan, dedikoducu teyzelerin, delikanlı erkeklerin olduğu, mahallenin genç ve güzel kızları, küçük çocukları ve herkoşulda iyi günde kötü günde birbirinin yanında duran bir mahalle burası GÜLCE MAHALLESİ iyi yönlerinin olduğu gibi çoğu aşkların yarım kaldığı bir mahalle..

Ezilmiş, solmuş bir küçük Nilüfer Çiçeğiyim ben. Dağların arasında karlar yağmış üzerime. Kimsesiz, yetim kalmış bir çocuğum, Hayatımın en derin yaralarına, soğuk ve acı bir örtü gibi yapışmış bu beyaz örtü, içimdeki sıcaklığı örten bir Kar Tanesiyim ben, Gözlerimdeki ışıltı, hayallerin gölgesinde kaybolmuş bir ruh...

Bir kızın hayatının akışının bir kadere bağlı olduğu bir hayatta yaşamını kökünden değiştirecek bir adam girdiğinde hayatı alt üst olan başka ilişkilerinde mutlu olamayan vicdan azabı yaşayan ve sevdiği adamı unutamayan bir kadının hayatından esinlenmiştir.

• ÇOCUKLUK AŞKI •YAŞ FARKI •POLİS/HUKUKÇU •ABİMİN ARKADAŞI •YAŞ FARKI (6) Ana karakterlerimiz olan Mirza Devran Polat ve Gülfem Asel Karaca çocukluk arkadaşıdır. Aynı zamanda karşılıklı dairelerde oturan aile dostlarıdır. Erkek karakterimiz olan Mirza’nın babası polistir. Ve bir gün tayini çıktığından dolayı, yaşadıkları yer olan Hakkari’den Ankara’ya göçmek durumunda kalırlar. Bu taşınmanın üzerinden tam 15 yıl geçer. Ve artık çocuklar büyümüşlerdir. Mirza, babası gibi polis olur. Gülfem ise Ankara’da, yani çocukluk arkadaşı olan Mirza’nın yaşadığı şehirde Hukuk Fakültesini kazanır. Gülfem aile büyüklerinin vasıtası ve ısrarları üzerine, Mirza ve onun ailesi ile yaşamaya başlar. Yıllar önce ayrılmak zorunda kalan Gülfem ve Mirza, yıllar sonra tekrar bir arada olabilmeyi başarabilecekler miydi?

Bir kadın sevdiği adamı kaç yıl bekleye bilir? Kalbinin ona ait olmadığını bildiği halde onu hala severmisin? Bir Törenin Bedelini ödemeye hazırmısın? Kader iki insanın hayatını belirlemişti. İki çocuk büyüklerinin yaptığı hata yüzünden ikisinin ödediği bedel vardı. Mardin iki çocuk daha feda etmişti berdel töresine. Herkes bu saatten sonra ümit ederek yaşayacaklardı tek dilekleri iki masum çocuğun reşit olduklarında bu evliliği kabul etmeleriydi. Yana yana bitmiş ve artık küle dönüşmüş aşktır, amandır, bitmesindir. Sönmemiştir, sadece küllenmiştir. Gülfem ve Sinan aşkları daha alev olup yükselmemişti. Yıllar sonra belki o aşk yanmadan kül olurdu amma iki kalp tekrar bir araya geldiğinde; her şeyi tekrar alevlendirebilir... küllerinden tekrar doğabilecek olan Aşk’ı tüm Mardin duyacaktı.

Beraber ne çok zaman geçirdik. Ve şimdi sonsuzluğa doğru ilerleyecağiz. Belki asla karşılaşamayacağız, belki de kader bizi hep buluşturacak... Ama hep aklımda ve hep kalbimde olacaksınız.

Hafızasını kaybedip kendi oğlundan geç haberi olan bir doktor anne , Esir düştüğü kazada eşini kaybetti sanıp oğlundan haberi olmayan bir baba.. Kaderin bi çift için oyunuu.. Ateş:benim bi oğlum var yani teklifimi kabul ediceksen haberin olsun Deniz:Nasıl yani çocuğun mu var? Ateş:evet Deniz:kaç yaşında peki ismi ne? Ateş:2 buçuk yaşında daha, ismi alp Deniz:çok küçük daha Ateş:evet Deniz:kabul, kabul eriyorum asker bey Alp`e anne sevgisini eksik hissetirmeyeceğim, kendi çocuğum gibi severim onu :)) Ateş:tamam o zaman doktor hanım ikinizede canım pahasına çok iyi bakacağım :)) güveniyorum sana anne sevgisinden mahrum kalmış küçük çocuğa Deniz kendi çocuğu gibi bakar hayatın Deniz Altuğ, Ateş Demir ve alp ile ilgili gerçeği Deniz ve Ateş`in anlaşmalı olan evliliğinin gerçeğe dönüşmesi gelin hep beraber birlikte bakalım bi şans verin lütfen kitabıma eminim beğeneceksiniz.

Wattpad`de 2K olan kitabımı Siz de okuyun küçüklüğünde ailesinden zorla ayrılan ve üvey evlat olarak gelen, ailesinde başka bir şeyle karşılaşan ve yanlışlıkla bir mafyanın eline düşen bir macera Bence sen de oku

Hasta annesi ile bir göz odada, psikolojik savaş veren bir kadın…

Güzel seven bir adam Barlas... Bu sevgiden habersiz yıllarını geçiren Benan... Sıcacık, eğlenceli bir aile... Tatlı cadı bir görünce...

Yolculuğa çıkan genç kızın yanına, gizemli bir yaşlı kadın oturacaktır. Yaşlı kadının garip hareketleri, genç kızın dikkatini çekecek ve Hikayenin sonuna doğru asıl gerçek ortaya çıkacak…

Nilgün’ün uzun süredir görmediği kızı Aynur yanına gelir. Neye uğradığını şaşıran Nilgün, yaşadıklarının bir rüya olduğunu uyanınca anlayacaktır. Kızı Aynur, uzun süredir evde değildir. Aynur’un yokluğu evdeki herkesin psikolojisini bozmuştur. Neşeli, mutlu bir aile yerine artık hüzünlü bir aile vardır. Aynur gittiğinden beri evdeki hatırası olan eşyaların bile yeri değişmemiş aynı kalmıştır. Hikayenin ikinci bölümünde ev halkı gelecek olan misafir için hazırlıklar yapmıştır. Gelen misafir genç bir kızdır. Ev halkı genç kızla vakit geçirir, hasret giderir. Okuyucu gelen misafirin hikayesini burada öğrenecektir…

Bazen bir bedene aşık olduğunuzu sanarsınız. Gözlerinin mavisi veya saçlarının siyah renkte oluşu hoşunuza gider. Bu gerçekten böyle midir? Çok yakışıklı veya güzel diye mi birisinin yanında olmak istersiniz; yoksa onun yanındayken mutlu ve huzurlu hissettiğiniz için mi? Bedenin hiçbir zaman bir hükmü olmamıştır aslında, önemli olan ruhtur. İnsanın fiziği istediği kadar değişe dursun bir ruhu değiştirmek imkansız denilecek kadar zordur. Gökçe, sevgilisinin ölümü ardından kaderin ona olan oyunu ile tekrardan aynı bedende çok farklı bir ruhla karşı karşıya gelecektir. Her şeyin daha iyi olacağını düşünürken hayatı daha da kötüye gider. Herkes gibi o da her şeyin bittiğini düşünür ve işte tam bu noktada hayatına giren üçüncü bir kişi ile her şey değişir. “Her şeyimi kaybetmiştim, geldin her şeyim oldun."🖤

İmkansızlıktan doğan aşk...

Önsöz Zaman, bazı anları unutturur; bazılarını ise bir ömür boyu içimize mühürler. Kırık Saatler, işte o mühürlü anların iç sesidir. Bu satırlar; yarım kalan bakışların, söylenemeyen cümlelerin, geri dönmeyenlerin ardından duyulan özlemin, yitip giden aşkların izlerini taşır. Her şiir, içimde sessizce yürüyen bir Yusuf`un adımıdır. Gözlerimin değdiği her uzaklıkta, kalbimin içinde çatlayan bir saate rastladım. Ve her çatlakta bir şiir doğdu. Bu kitapta; ne zaman tam, ne de kalp bütündür. Ama belki tam da bu yüzden samimidir. Çünkü aşkın saati kırıldığında, zaman durur ve şiir başlar.

Gel adlı şiirimi paylaşıyorum umarım beğenirsiniz ✨

ᴀʀᴀᴍıᴢᴅᴀ ᴋɪʟᴏᴍᴇᴛʀᴇʟᴇʀᴄᴇ ᴍᴇꜱᴀꜰᴇ ᴏʟꜱᴀᴅᴀ üᴢüʟᴍᴇ, ᴋᴏɴᴜşᴀᴍᴀꜱᴀᴋ ᴅᴀ üᴢüʟᴍᴇ, ᴋüꜱʟüğüᴍüᴢᴇ ᴅᴇ üᴢüʟᴍᴇ ꜱᴏɴᴜçᴛᴀ ʙɪʀ ʏᴇʀʟᴇʀᴅᴇ ɪᴋɪᴍɪᴢɪɴ ᴅᴇ ɴᴇꜰᴇꜱ ᴀʟᴅığıɴı ʙɪʟɪʏᴏʀᴜᴢ ʙᴜ ʏᴇᴛᴍᴇᴢ ᴍɪ? ᴠᴇ ᴀʏɴı ɢöᴋʏüᴢüɴü ᴘᴀʏʟᴀşıʏᴏʀᴜᴢ ʙᴀɴᴀ ꜱᴏʀᴀᴄᴀᴋ ᴏʟᴜʀꜱᴀɴ ʙᴜ ʙɪʟᴇ ʙᴀɴᴀ ʏᴇᴛᴇʀ...🧩" ᴋᴀᴅᴇʀ ᴍɪʏᴅɪ ʙɪᴢɪ ʏᴀɴ ʏᴀɴᴀ ɢᴇᴛɪʀᴇɴ ʏᴏᴋꜱᴀ ʙɪᴢ ᴍɪʏᴅɪᴋ ᴋᴀᴅᴇʀᴇ ɪɴᴀᴛ ʏᴀɴ ʏᴀɴᴀ ɢᴇʟᴍᴇᴋ ɪꜱᴛᴇʏᴇɴ ? 👣

Uzun yıllar geçti, açılar yaşandı, kayıplar verildi. En zoru kayıp vermek miydi yoksa geride kalmak mı? Ruhen ölmek ama hala nefes almak… Reha ben, reha soykan. Başka bir isimle başladığım hayatıma bambaşka bir isimle geri dönüyordum. Reha ben, doğduğum kimlikle ölüp başka bir kimlikle kendi hayatıma geri dönüyorum. Kendi hayatıma başkası olarak dönmek, başka bir isimle, başka bir yüzle…

1992-1993 Hakkâri, Kuzey Irak "Hiçbir acı, beklemek kadar acı değildir. Kurt yalnızlığına düştüğün zaman bil ki artık kendinde de değilsindir..." ~ Yüzbaşı Selçuk Acar Gerçekler acıdır. Lakin bu hikâyenin gerçeği nedir? Gerçeğin ne olduğunu bilmeden acıyı nasıl tadabilirsin ki? O zaman gel benimle! O zamanın yalnızlığını gel benim içimde gör ve hisset! Ana yok, baba yok, kardeş yok! Yalnızca sen ve kurtarılmayı bekleyen ruhlar var. Boş bedenlerin arasına sıkıştırılmış ve onca insanın arasında yalnızlığa mahkûm edilmiş ruhları gör! Ölüme bir nefes kadar yakın, yaşamaya ise ulaşılamayacak kadar uzak bedenlerin içine hapsolmuş ruhlarla tanışmaya hazır mısın? O zaman acılara dayanmaya hazır ol. Bu bilindik bir acı olmayacak. Çaresiz ve yapayalnız bırakılanların acısı... İsimsizlerin... Yapayalnız bir karakol, yapayalnız bir sürü çaresizce yardım bekleyen insan, çaresiz bir komutan, çaresiz bir sürü çocuk... Çığlık sesleri, imdat çağrıları, bir askerin silah arkadaşı için feryatları, ilk görevinde şehit olan bir asker ve tahmininden daha fazlası... Onların bir adı ya da sıfatı yok. Sadece şu cümle ile anlatılır bu hikâye: Hakkâri, yolun sonu...

Kitabın bir kısmı gercek hayattan esinlenerek yazılmıstır bir kısmı da geleceğe dönük olabilme ihtimallerini barındırır Bakalım yıllar sonra hayat Eren ve Elzemin yollarını kesiştirebilicek mi yoksa birbirlerinden habersiz hayat onlar için devam mı edicek kader ağlarını baştan örmeye başladı bakalım neler olucak

Isabelle toprak şehrinde dünyaya gelmiştir Ama kaderi ona başka bir yol gösteriyordur o yüzden kaderiyle savaşmak zorundadır “Kaç hasret kavuşturur beni sana ?” Mafyanın peşinden mi gidicem yoksa Kendi yolumamı... Hangisi benim gerçek Ailem?

Herkes kadının yıkılmasını beklemişti halbuki o ilk darbesini bebekken yemişti. Yıkılmaya hiç niyeti yoktu ta ki o kara gözler hayatına girene kadar. Sorun değildi güçlüydü ve daha da güçlü olacaktı. Kimse tahmin etmemişti maviler siyaha boyanırken ortaya çıkacak tehlikeyi ve kimse kestiremezdi olacakları.

"Baba sevgisi görmeyen her kız çocuğu yanlış erkeklere inanır. " Çoğu masallar tonlarca mutsuzlukla başlasa dahi herkes bilirdi ki sonunda her zaman iyiler kazanırdı. Peki,benim dağlar kadar mutsuzlukla başlayan ve halen daha yakamdan elini çekmeyen mutsuzluk ve hayatın bana binlerce attığı çelmeye karşın beni de bulabilecek miydi o masallardaki herkesin sonunu iple çektiği o mutluluk? Bu hikaye Doğu da yaşayıp da binlerce çileye maruz bırakılan , tek istekleri sevgi iken kendilerinden misliyle esirgenen fakat esirgendiği kadar mutsuzluğu sadece kız çocuklarına reva gören, ayağa kalkmaya çalıştıkça sevdiklerinden en acısı da "ANNE ve BABASI" tarafından ayağına binlerce çelme takılan kadınlara ithafen kaleme alınmıştır.... Bu hikaye düşüşü aniden olup ayağa kalkışı binbir güçlükle fakat en sağlam haliyle olan kadınlara....