Bir çocuk var ve annesini kaybediyor sonra babası ona haketmediği şeyler söyleyip şiddet uyguluyor,ruhsal şiddet uyguluyor falan filan derken… Bir anda herşey değişiyor ve Utku onların gerçek ailesinin olmadığını öğreniyor,sonrasınıda siz okuyun herşeyi ben mi diyeceğim yahu…

Ege,17 yaşında tek çocuk olarak büyümüş,umursamaz,küfürbaz,serseri bir gençtir.Annesi ve babası ona ne karışır ne de sınır koyar;sanki varlığıyla yokluğu bir fark etmez.Buna rağmen ege, ailenin göz bebeği olarak görülmektedir.Okulu umursamaz,kavgalara karışır ,alkol içerama her şeye rağmen kendi halinde eğlenceli ve alaycı bir hayat yaşar. Fakat bir gün,ailesinin gizlice konuştuğu bir belgeyi tesadüfen bulur.Araştırdıkça ortaya çıkan gerçek,hayatını altüst eder;Aslında doğduğu hastanede ölü bir bebekle karıstırılmıstır.Gerçek ailesi başla bir yerdedir....Ve dahası, altı abisi olduğunu öğrenir.Onlar ise onu yıllardır ölü sanmaktadır. Bu gerçeklerle yüzleşen Ege, alaycı tavırlarının altında ilk kes bir boşluk hisseder Gerçek ailesine gitmek mi?yoksa 17 yıldır ait olduğunu sandığı düzende kalmak mı?.Bu kararsızlığın içinde,kendi geçmişini ve kimliğini sorgulamaya başlar fakat Ege tarzında: bol küfürlü,komik,içten içe acı dolu bir şekilde...

Altay Tuna, sert ama bir o kadar da eğlenceli bir kişiliğe sahip, duygu dünyası karmaşık bir gençtir. Bazen gülüp geçerken bazen öfkesine hâkim olamaz. Henüz çocuk yaşta annesini hiç tanımadan büyümüş, babası Çakır ise bir askerdir ve görevi nedeniyle hayatında neredeyse hiç yer almamıştır. Bu yüzden Altay Tuna, tam anlamıyla bir baba-oğul ilişkisi yaşamamıştır. Onu büyütenler; babaannesi, dedesi ve beş amcası olmuştur. Günlük hayatında hem komik hem düşündüren anılar yaşayan Altay Tuna, bir yandan ailesiyle iç içe yaşamayı sürdürürken bir yandan da kim olduğunu anlamaya çalışır. Ancak hayatı, hiç beklemediği bir anda altüst olur: Annesi Ecrin, yıllar sonra bir şekilde olaylara dâhil olur ve Altay`ın geçmişine dair tüm taşlar yerinden oynamaya başlar. Altay Tuna`nın eğlenceli, duygusal ve bazen sert çıkışlarla dolu bu yolculuğu, hem güldürecek hem düşündürecek. Aile, kimlik, aidiyet ve bağışlama üzerine kurulu bu hikâyede, Altay Tuna`nın iç dünyasına ve zaman zaman kahkaha dolu anılarına şahit olacaksınız.

Umut Denis, annesi ve küçük kardeşiyle sıradan bir mahallede büyürken, hiçbir zaman sıradan bir çocuk olmadığını hisseder. Çünkü onun gözleri, kimsenin kolayca geçemeyeceği kapıları aralamaktadır: biri buz mavisi, diğeri kehribar. Aynı evde yaşasa da annesinin sevgisinden hep mahrum kalır. Annesi ilgisini küçük kardeşine verirken, Umut Denis her gün biraz daha sessizleşir, biraz daha içine kapanır. O, sadece annesi tarafından değil, geçmişi tarafından da terk edilmiştir. Babası onu iki yaşındayken bırakmış, başka bir kadının çocuklarına "baba" olmayı seçmiştir. Umut Denis için hayat tek renklidir: soğuk, sessiz ve adaletsiz. Ta ki 14 yıl sonra, hiç beklenmeyen biri kapıyı çalana kadar… Gerçek babası. Babası bir mühendis, orta sınıf bir adamdır. Sıradan bir evde yaşar. Yeni eşinin önceki evliliğinden olan çocukları vardır ve Umut Denis, o yabancı evde yeniden yer bulmaya çalışır. Ama artık ne tamamen terk edilmiş bir çocuktur, ne de ait olduğu bir yer vardır. Yalnızca gözlerinde taşıdığı geçmiş ve geleceğin yüküyle yüzleşir.

Ege, 17 yaşında, tek çocuk olarak büyümüş, umursamaz, küfürbaz, serseri bir gençtir. Annesi ve babası ona ne karışır ne de sınır koyar; sanki varlığıyla yokluğu bir fark etmez. Buna rağmen Ege, ailenin göz bebeği olarak görülmektedir. Okulu umursamaz, kavgalara karışır, alkol içer, ama her şeye rağmen kendi halinde eğlenceli ve alaycı bir hayat yaşar. Fakat bir gün, ailesinin gizlice konuştuğu bir belgeyi tesadüfen bulur. Araştırdıkça ortaya çıkan gerçek, hayatını altüst eder: Aslında doğduğu gün, hastanede ölen bir bebekle karıştırılmıştır. Gerçek ailesi başka bir yerdedir… Ve dahası, altı abisi olduğunu öğrenir. Onlar ise onu yıllardır ölü sanmaktadır. Bu gerçekle yüzleşen Ege, alaycı tavırlarının altında ilk kez bir boşluk hisseder. Gerçek ailesini bulmak mı, yoksa 17 yıldır ait olduğunu sandığı bu dağınık düzende kalmak mı? Bu kararsızlık içinde, kendi geçmişini ve kimliğini sorgulamaya başlar. Fakat Ege tarzında: bol küfürlü, komik, içten içe acı dolu bir şekilde…

Altay Tuna, sert ama bir o kadar da eğlenceli bir kişiliğe sahip, duygu dünyası karmaşık bir gençtir. Bazen gülüp geçerken bazen öfkesine hâkim olamaz. Henüz çocuk yaşta annesini hiç tanımadan büyümüş, babası Çakır ise bir askerdir ve görevi nedeniyle hayatında neredeyse hiç yer almamıştır. Bu yüzden Altay Tuna, tam anlamıyla bir baba-oğul ilişkisi yaşamamıştır. Onu büyütenler; babaannesi, dedesi ve beş amcası olmuştur. Günlük hayatında hem komik hem düşündüren anılar yaşayan Altay Tuna, bir yandan ailesiyle iç içe yaşamayı sürdürürken bir yandan da kim olduğunu anlamaya çalışır. Ancak hayatı, hiç beklemediği bir anda altüst olur: Annesi Ecrin, yıllar sonra bir şekilde olaylara dâhil olur ve Altay`ın geçmişine dair tüm taşlar yerinden oynamaya başlar. Altay Tuna`nın eğlenceli, duygusal ve bazen sert çıkışlarla dolu bu yolculuğu, hem güldürecek hem düşündürecek. Aile, kimlik, aidiyet ve bağışlama üzerine kurulu bu hikâyede, Altay Tuna`nın iç dünyasına ve zaman zaman kahkaha dolu anılarına şahit olacaksınız.

16 yıl boyunca ailem olmayan kişilerin arasında bulunmuşum Ama sonra gerçek ailemi buldum... O kadar baskıdan,acıdan,sebepsiz yere bana kızmaları ve Çektiğim o kadar acı sonrasında Birgün gerçek aileni öğreniyorsun Ne saçma dimi biliyorum neyse hayat bazen acımasızdır...

Gökay tuna sarsılmaz mı ? Gökay tuna demirdağ mı ? -ben gökay. -sadece gökay.

Gerçek ailem kurgusu. - Benim kalbimdeki boşluk dolmayacak kadar genişlemişti.

Aile kurgusu-Erkek versiyon "Kader, hayatın yazılı olmayan kitabıdır, ancak biz de o kitabın yazarlarıyız." Başlangıç:20.05.2024

Ben yiğit ama ailesinin sevmediği bir oğlanım Ben neden sevilmiyorum Beni neden sevmiyorlar Neden hep isgençe ediyorlar neden Merhaba arkadaşlar Wattpad erisim engeli yediği için bu uygulamadarım baska uygulamalardanda yazıyorum hikaye

Yiğit Ege sorunlu ve baş edilemez bir çocuktu.

Bakışları yere odaklıyken duyduğu kahkaha seslerine kulaklarını tıkamak istedi. Yağız öksüz değildi ancak en çok bu günlerde hissediyordu annesinin yokluğunu.

Gerçek aile erkek versiyon kitabıdır. - Kalbimin tam ortasında kimsenin kapatamayacağı, kocaman bir yanık izi var.

Kim hayatını çalan adama oğlunu emanet edebilir ki ? Behir Akad Alpuğan , bunu yapmıştı. Bunun hata olup olmadığını zaman gösterecekti

Küçük yaşta ailesinden koparılan Atlas`ın yıllar sonra yaşadığı talihsiz bir olayla ailesini bulması. Bakalım Atlas ve ailesinin macerası nasıl olacak.

Üçüzler karıştıklarını öğrenir ve yeni ailelerine alışmaya çalışırlar…

Ana karakterin kendi ailesini 16 yıl sonra bulması.Ah,hayır ana karakter kız değil erkek.Okursanız memnun olurum…

Yaşanan bir kaza sonucu dağılan bir aile... Bu ailenin farklı farklı yetimhanelere dağıtılan yedi çocuğu yıllar sonra en büyük çocuk sayesinde bir araya gelir. Ve bu kitapta, Kalkan ailesinin birleşme hikayesini anlatır. Bol eğlence, aksiyon ve gerçek sevginin bulunduğu bu kurgunun kahramanları okuyucularla buluşuyor! "Çiçekler açar elbet, mühim olan beklemektir."

"Herkes gibi olmaya çalışmak bu hayattaki en acımasız kabullenişti belkide.Farklı doğmak ve yaşamak zorunda olmak herkes için aynı şartları taşmazdı.Çünkü acımasız bir şekilde kendi koydukları kurallara uyulmasını isterlerdi.Sevmek için bile belli bir kural olmalıydı ve tabi sevilmek içinde.Fakat günün birinde farklı olan her şeyin tüm güzellikleri beraberinde getireceğini kimse bilemezdi."