Mavi Atabey... Güçlü, gözü kara ve inatçı. Abisinin kanı yerdeyken kimseye merhamet etmeyen, sevdiği adamı bile ardında bırakmaktan çekinmeyen bir kadın. "-Merhamet eden de edilen de ihanet edendir." O, sadece intikam almaya yemin etmedi. Aynı zamanda bir askerdi. Mesleğini, yeminini, timini kalbine mühürlemişti. Ama hayat her zaman bir seçim yaptırır. Mavi de bir gün o seçimi yaptı: Görevinden, aşkından ve hatta kendinden vazgeçerek. "-Herkes haklı olabilir. Ama kimse aynı anda masum kalamaz." Ve Kıraç... Soğukkanlı bir tim komutanı. Liderliği kanında taşıyan, asla yenilmeyen biri. Onun savaşı sadece dışarıdaki düşmanla değil, içindeki yarayla da. Çünkü en çok güvendiği kadın, bir gün onu sırtından vurdu. Mavi`nin yokluğu, en sessiz düşman gibi çöktü üzerine. "-Ben onun için gittim, Kıraç." "-Ama ben bizim için kaldım, Mavi." Şimdi onlar aynı toprakta, ama iki farklı taraftalar. Her mermi, geçmişlerini biraz daha kanatırken... Her karşılaşma, birbirlerine duydukları nefretin ardında hâlâ bir kıvılcımın yandığını hatırlatıyor. "-Ben Esrigün. Ölümün gölgesi değil, ta kendisiyim." Ama bu hikâyede sadece aşk ya da intikam yok. Örgütler, sırlar, ihanete karışmış yeminler ve uğruna can verilecek bir vatan var. Esrigün, sadece bir aşk hikâyesi değil. Bu, aşkın da intikamın da savaş meydanında sınandığı bir hesaplaşma. ‼️Tüm haklar yazara aittir kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır!!‼️

Elindeki kripteksi açabilmek için bir kasabaya gönderilen istihbarat ajanı,onu açabilecek tek kişinin Yüzbaşı olduğunu öğrendiğinde,zamanın karanlık dehlizlerine gömülmüş sırların geri sayımı başlar. Geçmişten gelen büyük oyunlar, zamanın kördüğüm kıldığı hakikatler... Gül, kripteksin sırrını çözmek için Yüzbaşı`ya ulaşmak zorundadır. Ancak bu yolculuk, sandığından çok daha tehlikeli, çok daha derindir. Çünkü bazı sırlar, gün ışığına çıktığında yalnızca geçmişi değil, bugünü de kanla mühürler. "Bilmezsen ölürsün, bilmezsen ölürler." dedi. Ve ben bilmedim, öldüm. Bilmedim, öldüler... *** Onlar sadece canlarını değil tüm hayatlarını ortaya koyanlardı aldıkları nefes yedikleri lokma ayak bastıkları toprak bile meslekleri içindi, ölüm ve yaşam arasında yürürken ölümle barışmış yaşamla küsmüştü çünkü yaşam ona zorla sunulmuştu... Attığı her adımda cesareti, disiplini, korkusuzluğu ve kahramanlığı konuşulan adamın etrafına ördüğü duvarlar yalnızca düşman için değil aynı zamanda kendi içindeki kimsesiz büyüyen çocuğa,zaaflarına karşı şekillenmiş büyük bir kalkan.En derinlerinde bir çocuğun kaybolmuş ruhu hiç tatmadığı sevgi ve korkuları vardı. Gözlerini bazen ölümün soğukluğu bazende vatana olan bitmeyen borcunun kutsallığını taşırken şimdi o gözlere yıllar sonra bu gün korku tohumu ekilmişti aslında bu en derinlerine gömdüğü çocuğun fısıltılarıydı . Biliyordu onu bulduğunda kimsenin el uzatmadığı çocuğa o kadının tekrar dokunacağını ... "Ben deniz meltemi bile tatmamış bir toprak sen ise yalnızca ada ülkesinde bir çiçek ..."

Bir gazetecinin ve bir askerin öyküsü

***O kadar ölüm görmüştü ama çocukluğu beraber geçen adamın, onun için herşeyi göze alan, en önemlisi de ölümü göze alan adamın gözünün önünde şehit olması daha ağır gelmişti. Ne yapacağını bilmiyordu. Bu kafayla mesleği bırakmalı mıydı ? Yoksa herşeye rağmen intikamını almalı mıydı ? Bunları düşünürken yan taraftaki yazlıkta başının etini yiyen kadınla uğraşıyordu...*** En yakın arkadaşının ölümünü gözünün önünde gördükten sonra uzun bir süre emekliliğe ayrılmaya kara veren bir bordo berelinin karşısına çıkan kadından sonra hayatını değişmesini konu alan bir kitap. İyi okumalar.

Herşeyyi yapmiş ve biraz uyumamı söylemişti bende uyumamış sadece tavanı izlemiştim tim arada sırada gelip gittiği için başım şişmişti ve ben yine yemek yiyememiştim tabi doktur ismini unutuğum hayla hatırlamadığım adam bana yemek getirmişti ve yemiştim miğdem yemek fazla almamıştı ama birazda olsa rahatlamıştım 3 serum almıştım tam tamına heryerim uyuşmuş vaziyeteydi ve göreve çıkıcaktık evet yine ama bu sefer dağlara taşlara zerre korkum yoktu ve kendimi toparlamak için 3 serum birden yemek biraz ağır olmuştu üstümdeki abartılı kıyafet hayla vardı 3 serum bitince kalkıp gidicektim

Nehir yıllar sonra hastanede karıştırıldığını öğrenir. Bakalım gerçek ailesini sevicek mi yoksa gerçek ailesiyle yaşayacakmı?

Selam bu benim ilk kitabım bindan dolayı şimdiden hatalarımdan dolayı özür dilerim. Umarım beni anlayışla karşılarsınız. Kitabım, bir kızın bebekliginden beri abisiyle kalmasını anlatıyor... İyi okumalar dilerim.

"MEZAR" lakaplı bordo bereli kadın düşman,ları onu erkek sanıyorlardı lakin o bir Bordo Bereli Üsteğmen Asena Melike Gündoğdu idi 1.87 boyunda sinirli , acımasız, sessiz ,güçlü bir Bordo Bereliydi kaslı ve güçlü vücut yapısı bir erkeği andırıyordu aşka inanmaz bir Bordo Bereli kadın.