Bugün Çağatay yine yoktu. Neredeydi bu uşak? Kaldırımda yürürken ağzıma kapanan elle gözlerim yuvalarından çıkacakmış gibi açıldı. Kollarına vurmaya çalışıyordum. Beni ara sokağa çekti. Ev bulunmayan caddeye sürükledi. Elini çekmeye çalışıyordum. Durdu. Elini ağzımdan çekti. Kim olduğuna bakmak için arkamı döneceğim esnada kafamda oluşan acı ile gözlerim karardı...