“Diz çök!” Sesi Kaos’un her yerinde yankılanırken toprağa bağlı ağaçlar bile köklerinden titredi. Etraftaki herkes bir bir dizlerinin üzerine çökse de bir kişi ayaktaydı. Tüm bedeni diz çökmek için arzuyla bükülmeye çalışıyor, zihni ve ruhu yerle bütünleşmek istiyordu. Var olan tüm hücreleri adamın sözlerine itaat etmek için çırpınsa da o mutlak bir kudretle direnmeye devam etti. “Asla!” Kaos’un ortasında hakim olan karanlık enerji tüm varlığı yiyip bitirmeden önce adam acımasızca gülümsedi. “O zaman…” Tüm bu kıyametin ortasında yavaşça kalkan parmaklar, karşısında tir tir titreyen kıza döndü. “Öl.” Ama o, ölmedi. Ve bu; hiçbir kehanette yazılı değildi.

Her insan hem katildir hem de kurban hem avcıdır hem de av. Yasamak için öldürmelisin. Bir suç değil hayatta kalma biçimi katillik .

Bizler, hayatlarımız boyunca hiç kan vermemiş, hiçbir ilaç kullanmamış, tam anlamıyla "temiz" insanlardık. Ve kanımız vampirler için paha biçilmezdi.

Soğuk, katı ve acımasız bir Avcıydı. Tek arzusu intikamını aldığını bilerek yaşamak veya ölmekti. O yüzden ailesini öldürenleri öldürmedi. Onun yerine onları tam kalbinden kızlarını kaçırarak vurdu. Şimdi ailenin korkularından ve acılarından beslenerek kıza her türlü işkenceyi yapmanın heyecanlı olacağını düşünüyordu. Ayza ise yalnız, hayatta anne ve babasından başka kimsesi olmayan biri. Onun da istediği aşk. Hayatına girecek yakışıklı prensini bekliyor. Buz mavisi gözleri görünce istediğini bulduğunu sandı. Ta ki; Avcı’nın sözlerine kadar. “Sen benim Av’ımsın. Ben de senin Av’cın.” Dediğinde Ayza’nın tek yapabildiği gözünden yaş akıtmaktı. “Seni seviyorum ben. Her güzelim değişinde kalbimin ritmini bozuyorsun.” O acımasızca “Güzelim? Ağzımda beden bulmuş, bir cisim benim için. Çünkü sen benim; seveceğim kadın değil, öldüreceğim kadınsın…”dediğinde bile gözünü kırpmadan karşısındaki yaralamayı bilendi. Türk ve Amerikan iki gencin hikâyesi bu… Türkiye, Amerika arasında dönen bir intikam ve aşk… Aşkın beden bulmuş hali Alex. Aşkı için ölüme gidecek kız Ayza…